Να Υπηρετείτε Όσια με την Οργάνωση του Ιεχωβά
«Μετά οσίου, όσιος θέλεις είσθαι».—2 ΣΑΜΟΥΗΛ 22:26.
1, 2. Ποια είναι μερικά παραδείγματα οσιότητας που μπορούμε να δούμε όλοι μέσα στην εκκλησία;
ΑΡΓΑ το βράδυ, ένας πρεσβύτερος προετοιμάζει κάποια ομιλία για μια Χριστιανική συνάθροιση. Θα ήθελε να σταματήσει και να χαλαρώσει· αντίθετα, συνεχίζει την εργασία, ψάχνοντας για Γραφικά παραδείγματα και παραβολές που θα αγγίξουν την καρδιά του ποιμνίου και θα το ενθαρρύνουν. Το βράδυ της συνάθροισης, ένα ζευγάρι κατάκοπων γονέων στην ίδια εκκλησία θα ήθελε πολύ να μείνει σπίτι· αντίθετα, ετοιμάζουν υπομονετικά τα παιδιά τους και πηγαίνουν στη συνάθροιση. Μετά τη συνάθροιση, μια ομάδα Χριστιανών συζητούν για την ομιλία του πρεσβυτέρου. Μια αδελφή μπαίνει στον πειρασμό να αναφέρει ότι ο ίδιος αδελφός την είχε πληγώσει κάποτε· αντίθετα, μιλάει με ενθουσιασμό για ένα από τα σημεία τα οποία τόνισε. Διακρίνετε το κοινό χαρακτηριστικό που διατρέχει όλα αυτά τα σενάρια;
2 Αυτό το κοινό χαρακτηριστικό είναι η οσιότητα. Ο πρεσβύτερος εργάζεται όσια υπηρετώντας το ποίμνιο του Θεού· οι γονείς παρακολουθούν με οσιότητα τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις· η αδελφή υποστηρίζει με οσιότητα τους πρεσβυτέρους. (Εβραίους 10:24, 25· 13:17· 1 Πέτρου 5:2) Ναι, σε όλες τις πτυχές της ζωής, βλέπουμε το λαό του Θεού αποφασισμένο να υπηρετεί όσια με την οργάνωση του Ιεχωβά.
3. Γιατί είναι τόσο σημαντικό να παραμείνουμε όσιοι στην επίγεια οργάνωση του Ιεχωβά;
3 Καθώς ο Ιεχωβά παρατηρεί αυτόν το διεφθαρμένο κόσμο, βλέπει ελάχιστη οσιότητα. (Μιχαίας 7:2) Πόση χαρά θα πρέπει να νιώθει στην καρδιά του καθώς παρατηρεί την οσιότητα του λαού του! Ναι, η δική σας οσιότητα του φέρνει ευχαρίστηση. Εξοργίζει, όμως, τον Σατανά, τον αρχικό στασιαστή, και αποδεικνύει ότι εκείνος είναι ψεύτης. (Παροιμίαι 27:11· Ιωάννης 8:44) Να αναμένετε ότι ο Σατανάς θα προσπαθήσει να υπονομεύσει την οσιότητά σας στον Ιεχωβά και στην επίγεια οργάνωσή Του. Ας εξετάσουμε μερικούς τρόπους με τους οποίους το κάνει αυτό ο Σατανάς. Έτσι θα μπορέσουμε να δούμε καλύτερα πώς είναι δυνατόν να παραμείνουμε όσιοι ως το τέλος.—2 Κορινθίους 2:11.
Η Οσιότητα Μπορεί να Διαβρωθεί αν Εστιάζουμε την Προσοχή μας στις Ατέλειες
4. (α) Γιατί είναι εύκολο να αποκτήσουμε αρνητική άποψη για εκείνους που έχουν θέσεις εξουσίας; (β) Πώς αποδείχτηκε ο Κορέ ανόσιος στην οργάνωση του Ιεχωβά;
4 Όταν ένας αδελφός έχει κάποια θέση ευθύνης, τα λάθη του μπορεί να γίνονται πιο εμφανή. Πόσο εύκολο είναι να επικρίνουμε ‘το άχυρο στο μάτι του αδελφού μας, ενώ αγνοούμε το δοκάρι στο δικό μας μάτι’! (Ματθαίος 7:1-5) Αλλά το να σκεφτόμαστε συνεχώς τα λάθη μπορεί να προάγει ανοσιότητα. Λόγου χάρη, αναλογιστείτε την αντίθεση ανάμεσα στον Κορέ και στον Δαβίδ. Ο Κορέ είχε επωμιστεί μεγάλη ευθύνη, και πιθανόν να ήταν όσιος επί πολλά χρόνια, αλλά έγινε φιλόδοξος. Έφτασε στο σημείο να υποβλέπει την εξουσία του Μωυσή και του Ααρών, οι οποίοι ήταν πρώτα ξαδέλφια του. Αν και ο Μωυσής ήταν ο πιο πράος άνθρωπος, ο Κορέ προφανώς άρχισε να τον βλέπει με επικριτικό μάτι. Πιθανώς να διέκρινε λάθη στον Μωυσή. Εκείνα τα λάθη, όμως, δεν δικαιολογούσαν την ανοσιότητα την οποία έδειξε ο Κορέ στην οργάνωση του Ιεχωβά. Αυτός καταστράφηκε «εκ μέσου της συναγωγής».—Αριθμοί 12:3· 16:11, 31-33.
5. Γιατί θα μπορούσε ο Δαβίδ να νιώσει τον πειρασμό να στασιάσει εναντίον του Σαούλ;
5 Από την άλλη πλευρά, ο Δαβίδ υπηρέτησε υπό τον Βασιλιά Σαούλ. Αν και κάποτε ήταν καλός βασιλιάς, ο Σαούλ είχε γίνει στην πραγματικότητα ασεβής. Ο Δαβίδ χρειαζόταν πίστη, υπομονή, ακόμη και κάποια εφευρετικότητα για να επιζήσει από τις επιθέσεις του φθονερού Σαούλ. Ωστόσο, όταν δόθηκε στον Δαβίδ η ευκαιρία να ανταποδώσει, αυτός είπε ότι ήταν ‘αδιανόητο, από την άποψη του Ιεχωβά’, να κάνει μια πράξη ανοσιότητας εναντίον ενός ατόμου το οποίο ο Ιεχωβά είχε χρίσει.—1 Σαμουήλ 26:11, ΜΝΚ.
6. Ακόμη και αν διακρίνουμε αδυναμίες και λάθη στους πρεσβυτέρους, τι δεν θα πρέπει να κάνουμε ποτέ;
6 Όταν μερικοί από αυτούς που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ μας φαίνεται ότι σφάλλουν στην κρίση τους, μιλούν με σκληρά λόγια ή φαίνεται ότι δείχνουν μεροληψία, μήπως θα παραπονεθούμε εναντίον τους, συμβάλλοντας ίσως σε ένα επικριτικό πνεύμα μέσα στην εκκλησία; Μήπως θα απομακρυνθούμε από τις Χριστιανικές συναθροίσεις ως μια μορφή διαμαρτυρίας; Ασφαλώς όχι! Σαν τον Δαβίδ, ποτέ δεν θα αφήσουμε τα λάθη κάποιου άλλου να μας υποκινήσουν να γίνουμε ανόσιοι στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του!—Ψαλμός 119:165.
7. Ποιες είναι μερικές διεφθαρμένες συνήθειες που αναπτύχθηκαν σε σχέση με το ναό της Ιερουσαλήμ, και πώς αισθανόταν ο Ιησούς για αυτό;
7 Το μεγαλύτερο παράδειγμα ανθρώπινης οσιότητας ήταν ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος περιγράφτηκε προφητικά ως ο ‘Όσιος’ του Ιεχωβά. (Ψαλμός 16:10) Η διεφθαρμένη και ασεβής χρήση του ναού στην Ιερουσαλήμ θα πρέπει να καθιστούσε δύσκολη υπόθεση την οσιότητα. Ο Ιησούς γνώριζε ότι το έργο του αρχιερέα και οι θυσίες προσκίαζαν τη δική του διακονία και το θυσιαστικό του θάνατο, και γνώριζε πόσο ζωτικό ήταν για τους ανθρώπους να διδαχτούν από αυτά. Έτσι, γέμισε με δίκαιη οργή όταν είδε ότι ο ναός είχε γίνει «σπηλιά ληστών». Με θεόδοτη εξουσία, δύο φορές έλαβε μέτρα για να τον καθαρίσει.a—Ματθαίος 21:12, 13· Ιωάννης 2:15-17.
8. (α) Πώς έδειξε ο Ιησούς οσιότητα στη διευθέτηση του ναού; (β) Με ποιον τρόπο μπορούμε να δείξουμε πως εκτιμούμε το γεγονός ότι λατρεύουμε τον Ιεχωβά μαζί με την καθαρή του οργάνωση;
8 Παρ’ όλα αυτά, ο Ιησούς υποστήριζε με οσιότητα τη διευθέτηση του ναού. Από την παιδική του ηλικία, παρακολουθούσε τις γιορτές στο ναό και συχνά δίδασκε εκεί. Πλήρωνε, μάλιστα, το φόρο για το ναό—αν και δεν ήταν στην πραγματικότητα υποχρεωμένος να το κάνει αυτό. (Ματθαίος 17:24-27) Ο Ιησούς επαίνεσε τη φτωχή χήρα επειδή έριξε «ολόκληρο το βιος της» στο χρηματοφυλάκιο του ναού. Λίγο καιρό αργότερα, ο Ιεχωβά απέρριψε ολοκληρωτικά το ναό. Αλλά μέχρι τότε, ο Ιησούς παρέμεινε όσιος σε αυτόν το ναό. (Μάρκος 12:41-44· Ματθαίος 23:38) Η επίγεια οργάνωση του Θεού σήμερα είναι πολύ ανώτερη από το Ιουδαϊκό σύστημα με το ναό του. Όντως, δεν είναι τέλεια· γι’ αυτό και γίνονται κατά καιρούς διάφορες προσαρμογές. Αλλά δεν είναι βουτηγμένη στη διαφθορά· ούτε πρόκειται ο Ιεχωβά Θεός να την αντικαταστήσει. Ποτέ δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε σε οποιεσδήποτε ατέλειες διακρίνουμε μέσα σε αυτήν να μας δημιουργήσουν πικρία ή να μας κάνουν να υιοθετήσουμε επικριτικό, αρνητικό πνεύμα. Αντίθετα, ας μιμούμαστε την οσιότητα του Ιησού Χριστού.—1 Πέτρου 2:21.
Οι Δικές μας Ατέλειες
9, 10. (α) Πώς επωφελείται το σύστημα πραγμάτων του Σατανά από τις ατέλειές μας ώστε να μας παρασύρει σε ανόσια διαγωγή; (β) Τι θα πρέπει να κάνει κάποιος ο οποίος διέπραξε σοβαρή αμαρτία;
9 Ο Σατανάς προσπαθεί επίσης να προάγει την ανοσιότητα με το να επωφελείται από τις δικές μας ατέλειες. Το σύστημα πραγμάτων του Σατανά εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες μας, δελεάζοντάς μας να κάνουμε αυτό που είναι εσφαλμένο στα μάτια του Ιεχωβά. Είναι λυπηρό ότι κάθε χρόνο χιλιάδες άτομα υποκύπτουν στην ανηθικότητα. Μερικοί επιτείνουν αυτή την ανοσιότητα με το να διάγουν διπλή ζωή, συνεχίζοντας μια πορεία αδικοπραγίας ενώ προσποιούνται ότι παραμένουν πιστοί Χριστιανοί. Σχολιάζοντας τα άρθρα γύρω από αυτό το θέμα στη σειρά του περιοδικού Ξύπνα! «Οι Νεαροί Ρωτούν . . .», μια κοπέλα έγραψε: «Αυτά τα άρθρα περιέγραφαν την ιστορία της ζωής μου». Στα κρυφά, εκείνη είχε καλλιεργήσει φιλίες με νεαρούς που δεν αγαπούσαν τον Ιεχωβά. Το αποτέλεσμα; Η ίδια γράφει: «Η ζωή μου κατρακύλησε, έμπλεξα με την ανηθικότητα και χρειάστηκε να με ελέγξουν. Η σχέση μου με τον Ιεχωβά υπέστη βλάβη, και έχασα την εμπιστοσύνη των γονέων μου και των πρεσβυτέρων».b
10 Αυτή η κοπέλα έλαβε βοήθεια από τους πρεσβυτέρους και επανήλθε στην όσια υπηρεσία προς τον Ιεχωβά. Είναι, όμως, τραγικό το γεγονός ότι πολλοί υφίστανται χειρότερες συνέπειες, και μερικοί δεν επιστρέφουν ποτέ στη «μάντρα». Πόσο καλύτερο είναι να μένετε όσιοι και να αντιστέκεστε στους πειρασμούς αυτού του ασεβούς κόσμου! Να προσέχετε τις προειδοποιήσεις που δίνουν τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! γύρω από θέματα όπως είναι οι κοσμικές συναναστροφές και η εξαχρειωτική ψυχαγωγία. Είθε σε καμιά περίπτωση να μην υποπέσετε σε ανόσια διαγωγή. Αλλά αν σας συμβεί κάτι τέτοιο, ποτέ να μην προσποιείστε ότι είστε κάτι που δεν είστε. (Ψαλμός 26:4) Αντίθετα, να λάβετε βοήθεια. Γι’ αυτόν το λόγο υπάρχουν οι Χριστιανοί γονείς και οι πρεσβύτεροι.—Ιακώβου 5:14.
11. Γιατί θα ήταν εσφαλμένο να θεωρήσουμε ότι είμαστε ανεπανόρθωτα κακοί, και ποιο Γραφικό προηγούμενο θα μπορούσε να μας βοηθήσει να διορθώσουμε την άποψή μας;
11 Οι ατέλειές μας μπορεί να μας εκθέσουν σε έναν ακόμη κίνδυνο. Μερικοί που διαπράττουν κάποια πράξη ανοσιότητας παύουν να προσπαθούν να ευαρεστούν τον Ιεχωβά. Θυμηθείτε ότι ο Δαβίδ διέπραξε πολύ σοβαρά αμαρτήματα. Ωστόσο, αρκετό καιρό μετά το θάνατο του Δαβίδ, ο Ιεχωβά τον θυμόταν ως πιστό υπηρέτη. (Εβραίους 11:32· 12:1) Γιατί; Επειδή ποτέ δεν έπαψε να προσπαθεί να ευαρεστεί τον Ιεχωβά. Το εδάφιο Παροιμίαι 24:16 λέει: «Ο δίκαιος πίπτει επτάκις και σηκόνεται». Ασφαλώς, αν πέφτουμε σε μικρά αμαρτήματα—ναι, επανειλημμένα—εξαιτίας κάποιας αδυναμίας με την οποία αγωνιζόμαστε, μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε δίκαιοι στα μάτια του Ιεχωβά αν εξακολουθήσουμε να ‘σηκωνόμαστε’—δηλαδή, αν μετανοούμε ειλικρινά και επανερχόμαστε σε μια πορεία όσιας υπηρεσίας.—Παράβαλε 2 Κορινθίους 2:7.
Να Προσέχετε τις Ύπουλες Μορφές Ανοσιότητας!
12. Στην περίπτωση των Φαρισαίων, πώς οδήγησε η άτεγκτη, νομικίστικη στάση τους στην ανοσιότητα;
12 Η ανοσιότητα παρουσιάζεται επίσης σε πιο ύπουλες μορφές. Μπορεί, μάλιστα, να μεταμφιεστεί σε οσιότητα! Για παράδειγμα, οι Φαρισαίοι των ημερών του Ιησού πιθανόν να πίστευαν ότι ήταν κατ’ εξοχήν όσιοι.c Αλλά απέτυχαν να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο να είναι κάποιος όσιος και στο να είναι άκαμπτα προσκολλημένος σε ανθρωποποίητους κανόνες, διότι οι ίδιοι ήταν άτεγκτοι και σκληρά επικριτικοί. (Παράβαλε Εκκλησιαστής 7:16.) Έτσι, λοιπόν, ήταν στην πραγματικότητα ανόσιοι—στο λαό τον οποίο θα έπρεπε να υπηρετούν, στο πνεύμα του νόμου που ισχυρίζονταν ότι δίδασκαν και στον ίδιο τον Ιεχωβά. Απεναντίας, ο Ιησούς ήταν όσιος στο πνεύμα του Νόμου, το οποίο βασιζόταν στην αγάπη. Γι’ αυτό εποικοδομούσε τους ανθρώπους και τους ενθάρρυνε, ακριβώς όπως είχαν προείπει οι Μεσσιανικές προφητείες.—Ησαΐας 42:3· 50:4· 61:1, 2.
13. (α) Πώς θα μπορούσαν οι Χριστιανοί γονείς να γίνουν ανόσιοι; (β) Γιατί θα πρέπει να αποφεύγουν οι γονείς να είναι υπερβολικά αυστηροί, επικριτικοί ή αρνητικοί όταν διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους;
13 Οι Χριστιανοί που έχουν κάποιο μέτρο εξουσίας ωφελούνται σε μεγάλο βαθμό από το πρότυπο που έθεσε ο Ιησούς σχετικά με αυτό. Για παράδειγμα, οι όσιοι γονείς γνωρίζουν ότι πρέπει να διαπαιδαγωγούν τα παιδιά τους. (Παροιμίαι 13:24) Ωστόσο φροντίζουν να μην εξοργίζουν τα μικρά τους παιδιά εφαρμόζοντας αυστηρή διαπαιδαγώγηση με θυμό ή εκτοξεύοντας ένα συνεχή καταιγισμό επικρίσεων. Τα παιδιά που πιστεύουν ότι ποτέ δεν μπορούν να ευαρεστήσουν τους γονείς τους, ή ότι η λατρεία των γονέων τους φαίνεται να τους κάνει μόνο αρνητικούς και επικριτικούς, μπορεί κάλλιστα να αποκαρδιωθούν και, ως αποτέλεσμα, να καταλήξουν να αποξενωθούν από την αληθινή πίστη.—Κολοσσαείς 3:21.
14. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί ποιμένες να αποδειχτούν όσιοι στο ποίμνιο το οποίο υπηρετούν;
14 Παρόμοια, οι Χριστιανοί πρεσβύτεροι και οι περιοδεύοντες επίσκοποι δίνουν προσοχή στα προβλήματα και στους κινδύνους που αντιμετωπίζει το ποίμνιο. Ως όσιοι ποιμένες, προσφέρουν συμβουλή όταν χρειάζεται, φροντίζοντας να έχουν πρώτα όλα τα στοιχεία και βασίζοντας προσεκτικά τα όσα λένε στην Αγία Γραφή και στα έντυπα της Εταιρίας. (Ψαλμός 119:105· Παροιμίαι 18:13) Γνωρίζουν, επίσης, ότι τα πρόβατα στηρίζονται σε αυτούς για πνευματική εποικοδόμηση και διατροφή. Γι’ αυτό προσπαθούν να μιμούνται τον Ιησού Χριστό, τον Καλό Ποιμένα. Διακονούν με οσιότητα τα πρόβατα τη μία εβδομάδα μετά την άλλη στις Χριστιανικές συναθροίσεις—όχι κατεδαφίζοντάς τα, αλλά αντίθετα, εποικοδομώντας τα και ενισχύοντάς τους την πίστη.—Ματθαίος 20:28· Εφεσίους 4:11, 12· Εβραίους 13:20, 21.
15. Πώς έδειξαν μερικοί τον πρώτο αιώνα ότι είχαν εσφαλμένη οσιότητα;
15 Μια ακόμη ύπουλη μορφή ανοσιότητας είναι η εσφαλμένη οσιότητα. Η αληθινή οσιότητα με τη Βιβλική έννοια δεν μας επιτρέπει να θέτουμε οποιαδήποτε αφοσίωση πάνω από την οσιότητά μας στον Ιεχωβά Θεό. Πολλοί Ιουδαίοι τον πρώτο αιώνα προσκολλήθηκαν επίμονα στο Μωσαϊκό Νόμο και στο Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων. Ωστόσο, είχε έρθει ο καιρός του Ιεχωβά για να μεταφέρει την ευλογία του από εκείνο το στασιαστικό έθνος στο έθνος του πνευματικού Ισραήλ. Σχετικά λίγοι μόνο έμειναν όσιοι στον Ιεχωβά και προσαρμόστηκαν σε αυτή τη βαρυσήμαντη αλλαγή. Ακόμη και μεταξύ των αληθινών Χριστιανών, μερικοί Ιουδαΐζοντες επέμεναν να επιστρέψουν σε εκείνα τα «αδύναμα και πενιχρά στοιχειώδη πράγματα» του Μωσαϊκού Νόμου, ο οποίος είχε εκπληρωθεί στον Χριστό.—Γαλάτες 4:9· 5:6-12· Φιλιππησίους 3:2, 3.
16. Πώς αντιμετωπίζουν οι όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά τις προσαρμογές;
16 Αντίθετα, τα μέλη του λαού του Ιεχωβά στους σύγχρονους καιρούς έχουν αποδειχτεί όσια σε καιρούς αλλαγής. Καθώς το φως της αποκαλυμμένης αλήθειας συνεχίζει να λάμπει, γίνονται προσαρμογές. (Παροιμίαι 4:18) Πρόσφατα, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» μάς βοήθησε να εκλεπτύνουμε την κατανόησή μας όσον αφορά τον όρο «γενιά» ο οποίος χρησιμοποιείται στο εδάφιο Ματθαίος 24:34, το χρονικό πλαίσιο της κρίσης των ‘προβάτων’ και των ‘κατσικιών’ που αναφέρονται στα εδάφια Ματθαίος 25:31-46, καθώς και την άποψή μας απέναντι σε ορισμένες μορφές κοινωνικής υπηρεσίας. (Ματθαίος 24:45) Αναμφίβολα, θα ευχαριστούσε ορισμένους αποστάτες αν πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά προσκολλούνταν άτεγκτα στην προηγούμενη κατανόηση τέτοιων θεμάτων και αρνούνταν να προοδεύσουν. Δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Γιατί; Επειδή ο λαός του Ιεχωβά είναι όσιος.
17. Πώς θα μπορούσαν τα αγαπημένα μας πρόσωπα να θέτουν την οσιότητά μας υπό δοκιμή κατά καιρούς;
17 Ωστόσο, το ζήτημα της εσφαλμένης οσιότητας μπορεί να μας επηρεάσει πιο προσωπικά. Όταν ένας αγαπητός μας φίλος ή ακόμη και κάποιο μέλος της οικογένειάς μας επιλέξει μια πορεία η οποία παραβιάζει τις Γραφικές αρχές, μπορεί να νιώθουμε ότι η οσιότητά μας διχάζεται. Φυσικά, νιώθουμε οσιότητα προς τα μέλη της οικογένειάς μας. Αλλά ποτέ δεν θα πρέπει να θέτουμε την αφοσίωσή μας σε αυτούς πάνω από την οσιότητά μας στον Ιεχωβά! (Παράβαλε 1 Σαμουήλ 23:16-18.) Δεν βοηθούμε εκείνους που αδικοπραγούν να συγκαλύψουν κάποιο σοβαρό αμάρτημα ούτε παίρνουμε το μέρος τους εναντίον των πρεσβυτέρων οι οποίοι προσπαθούν να τους ‘διορθώσουν με πνεύμα πραότητας’. (Γαλάτες 6:1) Το να κάνουμε κάτι τέτοιο θα αποτελούσε ανοσιότητα στον Ιεχωβά, στην οργάνωσή του και στο αγαπημένο μας πρόσωπο. Σε τελική ανάλυση, αν προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε το να λάβει κάποιος αμαρτωλός τη διαπαιδαγώγηση που χρειάζεται, στην ουσία δεν αφήνουμε να φτάσει σε αυτόν η έκφραση της αγάπης του Ιεχωβά. (Εβραίους 12:5-7) Να θυμάστε, επίσης, ότι «πληγαί φίλου είναι πισταί». (Παροιμίαι 27:6) Η ειλικρινής, γεμάτη αγάπη συμβουλή που βασίζεται στο Λόγο του Θεού μπορεί να θίξει την υπερηφάνεια κάποιου αγαπημένου μας προσώπου το οποίο έσφαλε, αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να αποδειχτεί ζωοσωτήρια!
Η Οσιότητα Αντιμετωπίζει το Διωγμό με Θάρρος
18, 19. (α) Τι ήθελε ο Αχαάβ από τον Ναβουθαί, και γιατί αρνήθηκε ο Ναβουθαί; (β) Άξιζε το τίμημα η οσιότητα του Ναβουθαί; Εξηγήστε.
18 Μερικές φορές οι επιθέσεις που εξαπολύει ο Σατανάς στην οσιότητά μας είναι άμεσες. Εξετάστε την περίπτωση του Ναβουθαί. Όταν ο Βασιλιάς Αχαάβ τον πίεσε να πουλήσει το αμπέλι του, εκείνος απάντησε: ‘Μη γένοιτο εις εμέ παρά Ιεχωβά, να δώσω την κληρονομίαν των πατέρων μου εις σε’. (1 Βασιλέων 21:3) Ο Ναβουθαί δεν ήταν πεισματάρης· ήταν όσιος. Ο Μωσαϊκός Νόμος πρόσταζε ότι κανένας Ισραηλίτης δεν έπρεπε να πουλήσει κληρονομημένη γη για πάντα. (Λευιτικόν 25:23-28, ΜΝΚ) Ο Ναβουθαί ασφαλώς γνώριζε ότι αυτός ο κακοήθης βασιλιάς θα μπορούσε να τον θανατώσει, διότι ο Αχαάβ είχε ήδη αφήσει τη σύζυγό του, την Ιεζάβελ, να θανατώσει πολλούς από τους προφήτες του Ιεχωβά! Αλλά ο Ναβουθαί παρέμεινε σταθερός.—1 Βασιλέων 18:4.
19 Η οσιότητα έχει μερικές φορές κάποιο τίμημα. Η Ιεζάβελ, με τη βοήθεια μερικών ‘κακών ανδρών’, ενοχοποίησε τον Ναβουθαί για ένα αδίκημα το οποίο δεν είχε διαπράξει. Ως αποτέλεσμα, αυτός και οι γιοι του εκτελέστηκαν. (1 Βασιλέων 21:7-16· 2 Βασιλέων 9:26) Μήπως αυτό σημαίνει ότι η οσιότητα του Ναβουθαί ήταν λανθασμένη; Όχι! Ο Ναβουθαί βρίσκεται ανάμεσα στους πολλούς όσιους άντρες και γυναίκες που είναι «ζωντανοί» στη μνήμη του Ιεχωβά τώρα, καθώς κοιμούνται με ασφάλεια στον τάφο μέχρι τον καιρό της ανάστασης.—Λουκάς 20:38· Πράξεις 24:15.
20. Πώς μπορεί να μας βοηθήσει η ελπίδα να διατηρήσουμε την οσιότητά μας;
20 Η ίδια υπόσχεση παρέχει διαβεβαίωση στους οσίους του Ιεχωβά σήμερα. Γνωρίζουμε ότι η οσιότητά μας μπορεί να μας στοιχίσει πολύ ακριβά σε αυτόν τον κόσμο. Ο Ιησούς Χριστός πλήρωσε για την οσιότητά του με τη ζωή του, και είπε στους ακολούθους του ότι δεν θα είχαν καλύτερη μεταχείριση. (Ιωάννης 15:20) Όπως στήριξε εκείνον η ελπίδα του για το μέλλον, έτσι στηρίζει και εμάς η δική μας ελπίδα. (Εβραίους 12:2) Έτσι μπορούμε να παραμένουμε όσιοι απέναντι σε κάθε είδους διωγμό.
21. Ποιες διαβεβαιώσεις παρέχει ο Ιεχωβά στους οσίους του;
21 Είναι αλήθεια ότι σχετικά λίγοι από εμάς σήμερα υφιστάμεθα τέτοιες άμεσες επιθέσεις εναντίον της οσιότητάς μας. Αλλά ο λαός του Θεού μπορεί κάλλιστα να αντιμετωπίσει περισσότερο διωγμό πριν έρθει το τέλος. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα διατηρήσουμε την οσιότητά μας; Με το να διαφυλάττουμε την οσιότητά μας τώρα. Ο Ιεχωβά μάς έχει αναθέσει μια μεγάλη αποστολή—να κηρύττουμε και να διδάσκουμε για τη Βασιλεία του. Ας συνεχίσουμε με οσιότητα αυτό το ζωτικό έργο. (1 Κορινθίους 15:58) Αν αρνηθούμε να αφήσουμε τις ανθρώπινες ατέλειες να διαβρώσουν την οσιότητά μας στην οργάνωση του Ιεχωβά και αν φυλαγόμαστε από ύπουλες μορφές ανοσιότητας όπως είναι η εσφαλμένη οσιότητα, τότε θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι σε περίπτωση που δοκιμαστεί η οσιότητά μας πιο σοβαρά. Οπωσδήποτε, μπορούμε να είμαστε πάντοτε σίγουροι ότι ο Ιεχωβά παραμένει ακλόνητα όσιος απέναντι στους όσιους υπηρέτες του. (2 Σαμουήλ 22:26) Ναι, αυτός θα ‘φυλάττει τους οσίους του’!—Ψαλμός 97:10.
[Υποσημειώσεις]
a Ο Ιησούς χρειάστηκε θάρρος για να επιτεθεί εναντίον μιας τόσο κερδοφόρας εμπορικής επιχείρησης. Σύμφωνα με κάποιον ιστορικό, ο φόρος για το ναό έπρεπε να πληρώνεται με ένα συγκεκριμένο αρχαίο ιουδαϊκό νόμισμα. Πολλοί επισκέπτες του ναού θα χρειάζονταν, επομένως, να αλλάζουν τα χρήματά τους προκειμένου να πληρώνουν το φόρο. Οι αργυραμοιβοί επιτρεπόταν να χρεώνουν κάποια καθορισμένη προμήθεια για τη συναλλαγή, και αυτή απέφερε μεγάλα χρηματικά ποσά.
b Βλέπε το Ξύπνα! 22 Δεκεμβρίου 1993· 8 Ιανουαρίου 1994· και 22 Ιανουαρίου 1994.
c Η αδελφότητά τους καταγόταν από τους Χασιδείμ, μια ομάδα που αναπτύχθηκε αιώνες νωρίτερα για να καταπολεμήσει την ελληνική επιρροή. Η εβραϊκή λέξη χασιδίμ σημαίνει «όσιοι» ή «ευσεβείς». Ίσως πίστευαν ότι τα εδάφια που αναφέρονταν στους «οσίους» του Ιεχωβά εφαρμόζονταν κατά κάποιον ειδικό τρόπο σε αυτούς. (Ψαλμός 50:5) Τόσο εκείνοι όσο και οι Φαρισαίοι που επακολούθησαν ήταν φανατικοί, αυτοδιόριστοι υπερασπιστές του γράμματος του Νόμου.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Πώς μπορούμε να αποφύγουμε να αφήσουμε τις ατέλειες των άλλων να μας οδηγήσουν σε ανοσιότητα;
◻ Με ποιους τρόπους θα μπορούσαν οι δικές μας ατέλειες να μας οδηγήσουν σε ανόσια διαγωγή;
◻ Πώς μπορούμε να αντισταθούμε στην τάση να εκδηλώσουμε εσφαλμένη οσιότητα;
◻ Τι θα μας βοηθήσει να διατηρήσουμε την οσιότητά μας ακόμη και σε καιρούς διωγμού;
[Πλαίσιο στη σελίδα 9]
Υπηρετώντας Όσια στο Μπέθελ
«Τα πάντα ας γίνονται με ευπρέπεια και με διευθέτηση». Αυτά έγραψε ο απόστολος Παύλος. (1 Κορινθίους 14:40) Ο Παύλος γνώριζε ότι, για να λειτουργήσει μια εκκλησία, ήταν ανάγκη να υπάρχει «διευθέτηση», οργάνωση. Παρόμοια και σήμερα, οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να παίρνουν αποφάσεις σε πρακτικά ζητήματα, όπως είναι ο διορισμός των μελών της εκκλησίας σε διάφορες τοποθεσίες για τη μελέτη βιβλίου, η διευθέτηση συναθροίσεων για υπηρεσία αγρού και ο έλεγχος της κάλυψης του τομέα. Αυτές οι διευθετήσεις μπορεί μερικές φορές να αποτελέσουν δοκιμές οσιότητας. Δεν πρόκειται για θεόπνευστες εντολές, και δεν γίνεται να καλύπτουν τις προτιμήσεις του κάθε ατόμου.
Μήπως δυσκολεύεστε μερικές φορές να μένετε όσιοι σε ορισμένες από τις πρακτικές διευθετήσεις που γίνονται στη Χριστιανική εκκλησία; Αν ναι, ίσως βρείτε υποβοηθητικό το παράδειγμα του Μπέθελ. Το όνομα Μπέθελ, ένας εβραϊκός όρος που σημαίνει «Οίκος Θεού», δίνεται και στα 104 τμήματα της Εταιρίας Σκοπιά, περιλαμβανομένων και των κεντρικών γραφείων στις Η.Π.Α.* Οι εθελοντές που ζουν και υπηρετούν στα συγκροτήματα των Μπέθελ θέλουν να αντανακλούν αυτοί οι τόποι ευλάβεια και δέος για τον Ιεχωβά. Αυτό απαιτεί οσιότητα από μέρους του κάθε εθελοντή.
Οι επισκέπτες στο Μπέθελ πολλές φορές σχολιάζουν την ευταξία και την καθαριότητα που βλέπουν εκεί. Όσοι υπηρετούν σε αυτόν το χώρο είναι οργανωμένοι και ευτυχισμένοι· τα λόγια και οι τρόποι τους, ακόμη και η εμφάνισή τους, αντανακλούν ώριμες, Γραφικά εκπαιδευμένες Χριστιανικές συνειδήσεις. Όλα τα μέλη μιας οικογένειας Μπέθελ προσκολλούνται όσια στους κανόνες του Λόγου του Θεού.
Επιπλέον, το Κυβερνών Σώμα τούς παρέχει ένα εγχειρίδιο με τίτλο Συγκατοίκηση με Ενότητα, το οποίο εκθέτει με καλοσύνη μερικές πρακτικές διευθετήσεις που είναι απαραίτητες για να λειτουργεί καλά μια τόσο μεγάλη οικογένεια. (Ψαλμός 133:1, ΜΝΚ) Για παράδειγμα, το εγχειρίδιο αναφέρεται στα καταλύματα, στα γεύματα, στην υγιεινή, στο ντύσιμο και στην εμφάνιση, καθώς και σε άλλα παρόμοια ζητήματα. Τα μέλη των οικογενειών Μπέθελ υποστηρίζουν όσια αυτές τις διευθετήσεις και προσκολλούνται σε αυτές ακόμη και όταν οι προσωπικές τους προτιμήσεις μπορεί να διαφέρουν. Θεωρούν αυτό το εγχειρίδιο, όχι ένα πλήθος ψυχρών κανόνων και κανονισμών, αλλά μια σειρά από χρήσιμες κατευθυντήριες γραμμές που σκοπό έχουν να προάγουν την ενότητα και την αρμονία. Οι επίσκοποι υποστηρίζουν με οσιότητα αυτές τις Γραφικές διαδικασίες, και τις χρησιμοποιούν με θετικό τρόπο για να εποικοδομούν και να ενθαρρύνουν τα μέλη της οικογένειας Μπέθελ να συνεχίσουν την ιερή τους υπηρεσία στο Μπέθελ.
* Αυτά τα συγκροτήματα εργοστασίων, γραφείων και κατοικιών δεν αποτελούν το μεγάλο πνευματικό ναό, ή οίκο, του Θεού. Ο πνευματικός ναός του Θεού είναι η διευθέτηση που έχει κάνει για αγνή λατρεία. (Μιχαίας 4:1) Επειδή έχει αυτή τη μορφή, δεν περιορίζεται σε κάποια φυσική κατασκευή πάνω στη γη.
[Πλαίσιο στη σελίδα 10]
Ο Όσιος και ο Νομικιστής
Το 1916 η Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και της Ηθικής (Encyclopædia of Religion and Ethics) παρατήρησε ότι «αυτός ο διαχωρισμός ανάμεσα στον όσιο και στο νομικιστή ανάγεται σε όλες τις εποχές και τους τόπους». Αυτή εξηγούσε: «Υπάρχει ο νομικιστής ο οποίος κάνει ό,τι του πουν, δεν παραβαίνει κανόνες· μένει πιστός στο γραπτό λόγο που διαβάζει. Υπάρχει και ο όσιος ο οποίος το κάνει αυτό, αλλά μπορεί κανείς . . . να αναμένει από εκείνον πολύ περισσότερα· είναι αυτός που κάνει ολόψυχα το καθήκον του, αυτός που διαμορφώνει το πνεύμα του σε αρμονία με το πνεύμα του σκοπού που πρόκειται να εξυπηρετηθεί». Παρακάτω, το ίδιο σύγγραμμα παρατήρησε: «Το να είναι κάποιος όσιος σημαίνει περισσότερα από το να είναι νομοταγής. . . . Ο όσιος ξεχωρίζει από το νομοταγή ως άτομο που υπηρετεί με όλη του την καρδιά και τη διάνοια . . . Δεν επιτρέπει στον εαυτό του να κάνει εκούσια αμαρτήματα διάπραξης, παράλειψης ή άγνοιας».