Αμέσως μετά ο Ιησούς λέει άλλη μια παραβολή. Αυτή τη φορά, δείχνει ότι η αποτυχία των θρησκευτικών ηγετών δεν περιορίζεται στο ότι παραμελούν την υπηρεσία του Θεού. Στην ουσία είναι πονηροί. Ο Ιησούς αφηγείται: «Κάποιος άνθρωπος φύτεψε ένα αμπέλι και το περιέφραξε και έσκαψε άνοιγμα για το πατητήρι και έχτισε πύργο· έπειτα το νοίκιασε σε καλλιεργητές και ταξίδεψε σε ξένη χώρα. Στην κατάλληλη εποχή έστειλε έναν δούλο στους καλλιεργητές για να πάρει από αυτούς μερικούς από τους καρπούς του αμπελιού.

Ο κτηματίας είναι ο Ιεχωβά και το αμπέλι είναι το έθνος του Ισραήλ, περιφραγμένο και προστατευμένο από τον Νόμο του Θεού. Ο Ιεχωβά έστελνε προφήτες για να διδάξει τον λαό του και να τον βοηθήσει να παράγει καλούς καρπούς.

Ο καρπός που δικαίως αναμένει ο Ιεχωβά από τέτοιους καλλιεργητές περιλαμβάνει πίστη στον Γιο του, τον Μεσσία.