Μια Παράλειψη

Χωρίς αμφιβολία, όταν ο Ιησούς ήταν μικρότερος παρέμενε κοντά στους γονείς του στη διάρκεια αυτών των ετήσιων ταξιδιών στη μεγάλη πόλη της Ιερουσαλήμ. Όμως, καθώς μεγάλωνε μπορεί να του δόθηκε μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. Όταν ήταν 12 ετών, ήταν γύρω στην ηλικία που θεωρείται από τους Ιουδαίους ως σημαντικό ορόσημο στην πορεία για την ενηλικίωση. Ίσως εξαιτίας αυτής της ομαλής και φυσιολογικής αλλαγής, συνέβη μια παράλειψη όταν ήρθε η ώρα να φύγει η οικογένεια του Ιωσήφ από την Ιερουσαλήμ και να γυρίσει σπίτι. Η αφήγηση λέει: «Ενώ αυτοί υπέστρεφον, το παιδίον ο Ιησούς έμεινεν οπίσω εν Ιερουσαλήμ, και δεν ενόησεν ο Ιωσήφ και η μήτηρ αυτού. Νομίσαντες δε ότι αυτός ήτο εν τη συνοδία, ήλθον μιας ημέρας οδόν και ανεζήτουν αυτόν μεταξύ των συγγενών και των γνωρίμων».—Λουκάς 2:43, 44.

Υπάρχουν σημεία σε αυτό το επεισόδιο που θα φανούν γνώριμα τόσο στους γονείς όσο και στους νεαρούς. Όμως υπάρχει μια διαφορά. Ο Ιησούς ήταν τέλειος. Αφού υποτασσόταν υπάκουα στον Ιωσήφ και στη Μαρία, δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι παράκουσε κάποιες οδηγίες που είχε πάρει από τους γονείς του. (Λουκάς 2:52) Είναι πολύ πιο πιθανό να έγινε κάποια παρανόηση. Οι γονείς του Ιησού υπέθεσαν ότι ήταν με τους συγγενείς και τους γνωστούς. (Λουκάς 2:44) Είναι εύκολο να φανταστούμε ότι στην αναστάτωση που υπήρχε καθώς αναχωρούσαν από την Ιερουσαλήμ, οι γονείς του έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στα μικρότερα παιδιά και υπέθεσαν ότι και ο μεγαλύτερος γιος τους, ο Ιησούς, τους ακολουθούσε.

Αντίθετα, ο Ιησούς προφανώς πίστευε ότι οι γονείς του ήξεραν πού ήταν. Αυτό φαίνεται από την απάντηση που έδωσε αργότερα: «Δια τι με εζητείτε; δεν ηξεύρετε ότι πρέπει να ήμαι εις τα του Πατρός μου;» Με αυτήν την απάντηση, ο Ιησούς δεν έδειξε έλλειψη σεβασμού. Τα λόγια του φανερώνουν απλώς την έκπληξή του για το ότι οι γονείς του δεν ήξεραν πού να τον βρουν. Ήταν μια χαρακτηριστική περίπτωση παρεξήγησης που μπορούν να καταλάβουν πολλοί γονείς που έχουν παιδιά στην εφηβεία.—Λουκάς 2:49.

Σκεφτείτε την ανησυχία του Ιωσήφ και της Μαρίας στο τέλος εκείνης της πρώτης μέρας, όταν ανακάλυψαν ότι ο Ιησούς έλειπε. Και φανταστείτε πόσο μεγάλωνε η ανησυχία τους στη διάρκεια των δυο ημερών που έψαχναν να τον βρουν στην Ιερουσαλήμ. Ωστόσο, η εκπαίδευση που του είχαν δώσει αποδείχτηκε πολύτιμη σ’ αυτήν τη δύσκολη κατάσταση. Ο Ιησούς δεν είχε μπλεχτεί με κακές παρέες. Δεν ντρόπιασε τους γονείς του.

Αλλά η αφήγηση λέει ότι «επορεύοντο δε οι γονείς αυτού κατ’ έτος». Ο Ιωσήφ έπαιρνε τη Μαρία, και πιθανόν και την υπόλοιπη οικογένεια, και ταξίδευαν πάνω από 100 χιλιόμετρα (60 μίλια) ώσπου έφταναν στην Ιερουσαλήμ για να παραβρεθούν σ’ αυτό το ευχάριστο γεγονός. (Δευτερονόμιον 16:6, 11) Ήταν συνήθειά τους, ένα τακτικό μέρος της ζωής τους. Επίσης, δεν έδιναν απλώς το παρόν, αλλά παρέμεναν όλες τις μέρες της γιορτής.—Λουκάς 2:42, 43.