Η Εξάπλωση της Χριστιανοσύνης

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, αποχαιρετώντας τους ακολούθους του προτού αναληφθεί στον ουρανό το 33 Κ.Χ., τους ανέθεσε την ακόλουθη αποστολή: «Θα είστε μάρτυρές μου τόσο στην Ιερουσαλήμ όσο και σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πρ 1:8) Αυτοί εκπλήρωσαν την αποστολή τους.

Δέκα ημέρες αργότερα, την Πεντηκοστή, άγιο πνεύμα εκχύθηκε πάνω σε περίπου 120 μαθητές που περίμεναν στην Ιερουσαλήμ, και τότε αυτοί άρχισαν να μιλούν «για τα μεγαλεία του Θεού». (Πρ 2:1-4, 11) Την ίδια ημέρα βαφτίστηκαν περίπου 3.000 άτομα. (Πρ 2:37-41) Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, οι μαθητές “γέμισαν την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία τους”. (Πρ 5:27, 28, 40-42) Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; «Ο αριθμός των μαθητών πλήθαινε στην Ιερουσαλήμ πάρα πολύ».—Πρ 6:7.

Από την Ιερουσαλήμ, το έργο μαρτυρίας εξαπλώθηκε αλλού. Η εναντίωση που συνάντησαν οι μαθητές στο έργο μαρτυρίας τους στην Ιερουσαλήμ είχε ως αποτέλεσμα να διασκορπιστούν σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια. Και πάλι το αποτέλεσμα ήταν αύξηση.—Πρ 8:1, 4, 14-17.

Το 36 Κ.Χ., ο απόστολος Πέτρος έφερε τα καλά νέα στην Καισάρεια, όπου βαφτίστηκε ο Κορνήλιος και το σπιτικό του—οι πρώτοι απερίτμητοι Εθνικοί που μεταστράφηκαν στη Χριστιανοσύνη. (Πρ 10) Κατόπιν αυτού φαίνεται ότι άρχισε να επιδίδεται συστηματικά μαρτυρία στους μη Ιουδαίους στην Αντιόχεια της Συρίας. Ως αποτέλεσμα, «μεγάλος αριθμός ανθρώπων που έγιναν πιστοί στράφηκε στον Κύριο». (Πρ 11:20, 21) Έκτοτε το έργο μαρτυρίας επεκτάθηκε στα άλλα έθνη και έχει φτάσει κυριολεκτικά ως το «πιο απομακρυσμένο μέρος της γης».