ΜΠΟΛΙΑΣΜΑ

Η προσαρμογή μοσχεύματος (βλαστού) από κάποιο δέντρο το οποίο είναι γνωστό ότι παράγει καλό καρπό στο στέλεχος άλλου δέντρου που παράγει κατώτερο καρπό με σκοπό τη μόνιμη ένωση. Συνήθως το μπόλιασμα γίνεται προκειμένου να συνδυαστούν τα πλεονεκτήματα του μοσχεύματος (ο καλός καρπός του) με αυτά του στελέχους (το σφρίγος και τη δύναμή του). Τα μπολιασμένα κλαδιά, αφού πιάσουν, τρέφονται μεν από διαφορετικό στέλεχος, αλλά παράγουν το ίδιο είδος καρπού με το δέντρο από το οποίο λήφθηκαν.

Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Χριστιανούς της Ρώμης, παρέβαλε τους μη Ιουδαίους Χριστιανούς με κλαδιά αγριελιάς που μπολιάστηκαν στην ήμερη ελιά για να αντικαταστήσουν τα φυσικά κλαδιά που είχαν κοπεί. Περιέγραψε αυτού του είδους το μπόλιασμα ως κάτι “αντίθετο με τη φύση”. Τα φυσικά κλαδιά αντιπροσώπευαν τους Ιουδαίους οι οποίοι, εξαιτίας της απιστίας τους, έχασαν την ευκαιρία να συμπεριληφθούν σε εκείνους που προορίζονταν για την ουράνια Βασιλεία του Μεσσία. Το μπόλιασμα κλαδιών αγριελιάς, δηλαδή μη Ιουδαίων Χριστιανών, στην ήμερη ελιά για να αντικατασταθούν «τα φυσικά κλαδιά» δεν ήταν λόγος για να έχουν εκείνοι οι Εθνικοί «μεγάλες ιδέες», επειδή μόνο μέσω πίστης θα μπορούσαν να διατηρήσουν τη θέση τους. Επίσης, το μπόλιασμα κλαδιών αγριελιάς στην ήμερη ελιά εξεικονίζει τη μόνιμη ενότητα που έχει επιτευχθεί μεταξύ Ιουδαίων και Εθνικών, καθώς συναποτελούν τον «Ισραήλ του Θεού».—Ρω 11:17-24· Γα 3:28· 6:16· παράβαλε Ιωα 15:1-6· βλέπε ΕΛΙΑ.