«Οι Εντολές του Δεν Είναι Βαριές»

4-6. (α) Ποια έννοια μεταδίδει η λέξη βαρείαι που υπάρχει στο Κείμενο; (β) Γιατί μπορούμε να πούμε ότι οι εντολές του Θεού δεν είναι βαριές;

⁴ «Φύλαττε τας εντολάς αυτού». Βασικά, αυτό αναμένει ο Θεός από εμάς. Μήπως ζητάει πολλά; Καθόλου. Ο απόστολος Ιωάννης μάς λέει κάτι πολύ καθησυχαστικό σχετικά με τις εντολές, ή τις απαιτήσεις, του Θεού. Έγραψε: «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού, να τηρούμε τις εντολές του· και εντούτοις οι εντολές του δεν είναι βαριές».—1 Ιωάννη 5:3.

⁵ Η λέξη βαρείαι που υπάρχει στο Κείμενο μπορεί να αναφέρεται σε κάτι στο οποίο δεν είναι εύκολο να ανταποκριθεί κάποιος ή είναι δύσκολο να εκπληρώσει. Στο εδάφιο Ματθαίος 23:4, αυτή η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα «βαριά φορτία», τους ανθρωποποίητους κανόνες και παραδόσεις, τα οποία οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι έβαζαν πάνω στους ανθρώπους. Συλλαμβάνετε το νόημα του συμπεράσματος στο οποίο καταλήγει ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης; Οι εντολές του Θεού δεν αποτελούν μεγάλο βάρος ούτε είναι πολύ δύσκολο για εμάς να τις τηρήσουμε. (Παράβαλε Δευτερονόμιον 30:11.) Απεναντίας, όταν αγαπάμε τον Θεό, το να ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις του μας κάνει ευτυχισμένους. Μας δίνει μια θαυμάσια ευκαιρία για να δείξουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά.

12. Πώς θα εξηγούσατε γιατί δεν είναι βάρος το να αποκτούμε γνώση για τον Θεό και τους σκοπούς του;

¹² Είναι βάρος το να αποκτούμε τέτοια γνώση για τον Θεό και τους σκοπούς του; Οπωσδήποτε όχι! Μπορείτε να θυμηθείτε πώς νιώσατε όταν για πρώτη φορά μάθατε ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά, ότι η Βασιλεία του θα αποκαταστήσει τον Παράδεισο σε αυτή τη γη, ότι Αυτός έδωσε τον αγαπημένο Του Γιο ως λύτρο για τις αμαρτίες μας, καθώς και άλλες πολύτιμες αλήθειες; Δεν ήταν σαν να αφαιρούνταν ένα κάλυμμα άγνοιας και να βλέπατε τα πράγματα για πρώτη φορά καθαρά; Το να αποκτούμε γνώση για τον Θεό δεν είναι βάρος. Είναι ευχαρίστηση!—Ψαλμός 1:1-3· 119:97.

16. Να εξηγήσετε γιατί δεν είναι βάρος το να ανταποκρινόμαστε στους κανόνες που έχει θέσει ο Θεός σχετικά με την ορθή διαγωγή και το να αποδεχόμαστε την αλήθεια του.

¹⁶ Είναι βάρος για εμάς το να ανταποκρινόμαστε στους κανόνες που έχει θέσει ο Θεός σχετικά με την ορθή διαγωγή και το να αποδεχόμαστε την αλήθεια του; Όχι, όταν σκεφτούμε τα οφέλη—γάμοι στους οποίους ο σύζυγος και η σύζυγος αγαπούν και εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον αντί για γάμους οι οποίοι διαλύονται εξαιτίας της απιστίας· σπίτια όπου τα παιδιά αισθάνονται ότι οι γονείς τους τα αγαπούν και τα θέλουν αντί για οικογένειες στις οποίες τα παιδιά αισθάνονται ότι δεν τα αγαπούν, αισθάνονται παραμελημένα και ανεπιθύμητα· καθαρή συνείδηση και καλή υγεία αντί για αισθήματα ενοχής και ένα σώμα που το κατατρώει το AIDS ή κάποια άλλη σεξουαλικά μεταδιδόμενη ασθένεια. Είναι βέβαιο ότι οι απαιτήσεις του Ιεχωβά δεν μας στερούν τίποτα από όσα χρειαζόμαστε για να απολαμβάνουμε τη ζωή!—Δευτερονόμιον 10:12, 13.

19. Να εξηγήσετε πώς μας ωφελεί το να εκδηλώνουμε σεβασμό για τη ζωή και το αίμα.

¹⁹ Είναι βάρος για εμάς το να μεταχειριζόμαστε τη ζωή και το αίμα ως ιερά; Ούτε κατά διάνοια! Σκεφτείτε το. Είναι βάρος το να είμαστε απαλλαγμένοι από καρκίνο του πνεύμονα ο οποίος προκαλείται από το κάπνισμα; Είναι βάρος το να αποφεύγουμε το διανοητικό και σωματικό εθισμό στα ναρκωτικά; Μήπως είναι βάρος το να μην κολλήσουμε AIDS, ηπατίτιδα ή κάποια άλλη αρρώστια από μετάγγιση αίματος; Σίγουρα, το να μην επιδιδόμαστε σε βλαβερές συνήθειες και πράξεις είναι για το καλό μας.—Ησαΐας 48:17.

20. Πώς ωφελήθηκε μια οικογένεια με το να συμμερίζεται την άποψη του Θεού για τη ζωή;

²⁰ Προσέξτε την ακόλουθη εμπειρία. Πριν από μερικά χρόνια, μια Μάρτυρας του Ιεχωβά η οποία ήταν περίπου τρεισήμισι μηνών έγκυος άρχισε να αιμορραγεί κάποιο βράδυ και την πήγαν εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Αφού την εξέτασε κάποιος γιατρός, τον άκουσε να λέει σε μια από τις νοσοκόμες ότι θα έπρεπε να διακόψουν την κύηση. Γνωρίζοντας πώς θεωρεί ο Ιεχωβά τη ζωή του αγέννητου παιδιού, αρνήθηκε με σταθερότητα να κάνει έκτρωση, λέγοντας στο γιατρό: «Αν είναι ζωντανό, αφήστε το εκεί που βρίσκεται!» Εξακολουθούσε να αιμορραγεί μερικές φορές, αλλά λίγους μήνες αργότερα γέννησε πρόωρα ένα υγιές αγοράκι που τώρα είναι 17 χρονών. Η ίδια εξηγεί: «Τα έχουμε πει στο γιο μας όλα αυτά, και εκείνος είπε ότι χαίρεται που δεν τον πέταξαν στα σκουπίδια. Γνωρίζει πως το ότι υπηρετούμε τον Ιεχωβά είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο είναι ζωντανός σήμερα». Σίγουρα, δεν ήταν βάρος για αυτή την οικογένεια το να συμμερίζεται την άποψη του Θεού για τη ζωή!

23, 24. Πώς μπορούμε να δείξουμε με παράδειγμα ότι δεν είναι βάρος το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά μαζί με τον οργανωμένο λαό του;

²³ Είναι βάρος το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά μαζί με τον οργανωμένο λαό του; Ασφαλώς όχι! Αντιθέτως, είναι πολύτιμο προνόμιο να έχουμε την αγάπη και την υποστήριξη μιας παγκόσμιας οικογένειας Χριστιανών αδελφών, αντρών και γυναικών. (1 Πέτρου 2:17) Φανταστείτε ότι επιζείτε από ένα ναυάγιο και βρίσκεστε στο νερό, αγωνιζόμενοι να επιπλεύσετε. Όταν νιώθετε ότι δεν μπορείτε να αντέξετε άλλο, ένα χέρι απλώνεται προς το μέρος σας από κάποια ναυαγοσωστική λέμβο. Ναι, υπάρχουν και άλλοι επιζώντες! Στη ναυαγοσωστική λέμβο, εσείς και οι υπόλοιποι κάνετε με τη σειρά κουπί για να φτάσετε στη στεριά, ενώ στη διαδρομή μαζεύετε και άλλους επιζώντες.

Δύσκολο Έργο Αλλά Όχι Βάρος

4. Πώς μπορεί να δειχτεί με παράδειγμα ότι η υποχρέωση που έχουμε να κηρύττουμε τα καλά νέα δεν είναι βάρος;

⁴ Είναι βάρος το κήρυγμα αυτών των καλών νέων; Ασφαλώς όχι! Παραδείγματος χάρη: Ένας πατέρας έχει την υποχρέωση να προμηθεύει για την οικογένειά του τα αναγκαία από υλική άποψη. Το να μην το κάνει αυτό ισοδυναμεί με απόρριψη της Χριστιανικής πίστης. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Σίγουρα, αν κάποιος δεν προμηθεύει για τους δικούς του, και ειδικά για εκείνους που είναι μέλη του σπιτικού του, έχει απαρνηθεί την πίστη και είναι χειρότερος από ένα άτομο χωρίς πίστη». (1 Τιμόθεο 5:8) Είναι όμως αυτή η υποχρέωση βάρος για το Χριστιανό άντρα; Όχι, αν αγαπάει την οικογένειά του, διότι σε αυτή την περίπτωση θέλει να της παρέχει τα αναγκαία.

5. Αν και το έργο κηρύγματος και μαθήτευσης αποτελεί υποχρέωση, γιατί θα πρέπει να συμμετέχουμε με ευχαρίστηση σε αυτό;

⁵ Παρόμοια, το έργο κηρύγματος και μαθήτευσης αποτελεί υποχρέωση, απαίτηση, από την οποία εξαρτάται η ίδια μας η ζωή. Ο Παύλος το έθεσε ως εξής: «Έχει τεθεί πάνω μου ανάγκη. Πραγματικά, αλίμονο σε εμένα αν δεν διακηρύξω τα καλά νέα!» (1 Κορινθίους 9:16· παράβαλε Ιεζεκιήλ 33:7-9.) Ωστόσο, το κίνητρο που μας ωθεί να κηρύττουμε είναι η αγάπη, όχι ένα απλό καθήκον. Πρωταρχικά αγαπάμε τον Θεό, αλλά αγαπάμε επίσης και τους πλησίον μας, και γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι να ακούσουν τα καλά νέα. (Ματθαίος 22:37-39) Αυτά τους δίνουν ελπίδα για το μέλλον. Η Βασιλεία του Θεού θα διορθώσει σύντομα τις αδικίες, θα αφαιρέσει όλη την καταπίεση και θα αποκαταστήσει την ειρήνη και την ενότητα—όλα για την αιώνια ευλογία εκείνων οι οποίοι υποτάσσονται στη δίκαιη διακυβέρνησή της. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι, ναι ενθουσιασμένοι, που μεταδίδουμε αυτά τα καλά νέα στους άλλους;—Ψαλμός 110:3.