ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • «Τίμιος Έστω ο Γάμος εις Πάντας»
    Η Σκοπιά—1993 | 15 Φεβρουαρίου
    • «Τίμιος Έστω ο Γάμος εις Πάντας»

      «Τίμιος έστω ο γάμος εις πάντας και η κοίτη αμίαντος».—ΕΒΡΑΙΟΥΣ 13:4.

      1. Τι έχουν μάθει πολλοί άνθρωποι σχετικά με τον επιτυχημένο γάμο;

      ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άνθρωποι, ακόμη και σε αυτόν τον αιώνα του εύκολου διαζυγίου, απολαμβάνουν γάμους που αντέχουν στο χρόνο. Έχουν ανακαλύψει μια συνταγή που οδηγεί στην επιτυχία παρά τις διαφορές στην προσωπικότητα και στο παρελθόν. Τέτοιους γάμους μπορεί να βρει κανείς ανάμεσα στους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτά τα ζευγάρια θα παραδεχτούν ότι έχουν τις καλές και τις κακές στιγμές τους, μάλιστα έχουν και μερικές αιτίες για να παραπονιούνται ο ένας εναντίον του άλλου. Όμως, έχουν μάθει να ξεπερνούν τις μικρές γαμήλιες θύελλες και να κρατούν το καράβι του γάμου τους στη σωστή πορεία. Ποιοι είναι μερικοί από τους παράγοντες που τους έδωσαν τη δύναμη να συνεχίσουν;—Κολοσσαείς 3:13.

      2. (α) Ποιοι είναι μερικοί θετικοί παράγοντες που στηρίζουν ένα γάμο; (β) Ποιοι είναι μερικοί παράγοντες που μπορούν να υπονομεύσουν ένα γάμο; (Βλέπε πλαίσιο στη σελίδα 14).

      2 Πολύ αποκαλυπτικά είναι τα σχόλια που έγιναν από μερικούς Χριστιανούς οι οποίοι έχουν ευτυχισμένους και στερεούς γάμους. Ένας σύζυγος, έχοντας πίσω του 16 χρόνια γάμου, είπε: «Κάθε φορά που ανέκυπτε κάποιο πρόβλημα, προσπαθούσαμε πραγματικά να ακούμε ο ένας την άποψη του άλλου». Αυτό τονίζει έναν από τους ενοποιητικούς παράγοντες σε πολλούς γάμους—ανοιχτή, ειλικρινής επικοινωνία. Κάποια σύζυγος, παντρεμένη επί 31 χρόνια, δήλωσε: «Το να κρατιόμαστε χέρι-χέρι και να κάνουμε αστεία ώστε να διατηρήσουμε το ειδύλλιό μας ζωντανό αποτελούσε ανέκαθεν προτεραιότητα». Αυτό είναι επίσης μια επιπρόσθετη πλευρά της επικοινωνίας. Κάποιο άλλο ζευγάρι, παντρεμένο επί 40 χρόνια περίπου, τόνισε το πόσο σπουδαίο είναι να διατηρούν την αίσθηση του χιούμορ, να μπορούν να γελάνε με τον εαυτό τους και ο ένας με τον άλλον. Είπαν, επίσης, ότι αυτό τους βοήθησε να μπορούν να βλέπουν ο ένας τις καλύτερες και τις χειρότερες πλευρές του άλλου και ωστόσο να δείχνουν όσια αγάπη. Ο σύζυγος ανέφερε την προθυμία να αναγνωρίζουν τα σφάλματα που είχαν κάνει και κατόπιν να ζητούν συγνώμη. Όπου υπάρχει υποχωρητικό πνεύμα, ο γάμος γίνεται εύκαμπτος αντί να είναι εύθραυστος.—Φιλιππησίους 2:1-4· 4:5, Απόδοση Π. Ν. Τρεμπέλα.

      Το Κλίμα Αλλάζει

      3, 4. Τι αλλαγές έχουν λάβει χώρα στη στάση των ανθρώπων όσον αφορά την πιστότητα στο γάμο; Μπορείτε να δώσετε παραδείγματα;

      3 Στη διάρκεια των τελευταίων λίγων δεκαετιών, σε όλο τον κόσμο, έχουν αλλάξει οι αντιλήψεις όσον αφορά την πιστότητα στο γάμο. Μερικοί παντρεμένοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα το εσφαλμένο σε ένα δεσμό, όπως κατ’ ευφημισμόν αποκαλείται στη σύγχρονη εποχή η μοιχεία, ιδιαίτερα αν ο άλλος σύντροφος γνωρίζει για αυτόν και τον αποδέχεται.

      4 Κάποιος Χριστιανός επίσκοπος έκανε τα εξής σχόλια σχετικά με την κατάσταση: «Ο κόσμος έχει ουσιαστικά εγκαταλείψει κάθε σοβαρή προσπάθεια να ζήσει σύμφωνα με έναν ηθικό κώδικα. Η αγνή διαγωγή έχει φτάσει στο σημείο να θεωρείται ξεπερασμένη». Εξέχουσες προσωπικότητες της πολιτικής, του αθλητισμού και της ψυχαγωγίας παραβιάζουν ανοιχτά τα Γραφικά πρότυπα ηθικής διαγωγής, και αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν να είναι διάσημοι. Ουσιαστικά δεν υπάρχει κανενός είδους στιγματισμός που να συνοδεύει κάποια μορφή ηθικής παράβασης ή διαστροφής. Η αγνότητα και η ακεραιότητα σπάνια θεωρούνται σπουδαίες στην αποκαλούμενη υψηλή κοινωνία. Κατόπιν, με βάση την αρχή πως «ό,τι κάνει για τον έναν κάνει και για τον άλλον», οι μάζες ακολουθούν αυτό το παράδειγμα και ανέχονται αυτά που καταδικάζει ο Θεός. Συμβαίνει αυτό που περιέγραψε ο Παύλος: ‘Αφού έφτασαν στο σημείο να χάσουν κάθε αίσθηση ηθικής, παρέδωσαν τον εαυτό τους σε χαλαρή διαγωγή για να εργάζονται κάθε είδους ακαθαρσία με απληστία’.—Εφεσίους 4:19, ΜΝΚ· Παροιμίαι 17:15· Ρωμαίους 1:24-28· 1 Κορινθίους 5:11.

      5. (α) Ποια είναι η άποψη του Θεού αναφορικά με τη μοιχεία; (β) Τι περιλαμβάνεται στη χρήση της λέξης «πορνεία» όπως χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη η Αγία Γραφή;

      5 Οι κανόνες του Θεού δεν έχουν αλλάξει. Η άποψή του είναι ότι η συμβίωση χωρίς το πλεονέκτημα του γάμου ισοδυναμεί με πορνεία. Η απιστία στο γάμο εξακολουθεί να αποτελεί μοιχεία.a Ο απόστολος Παύλος δήλωσε ξεκάθαρα: «Ή δεν εξεύρετε ότι οι άδικοι δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού; Μη πλανάσθε· ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται . . . θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού. Και τοιούτοι υπήρχετέ τινες· αλλά απελούσθητε [καθαρισθήκατε πλήρως, ΜΝΚ], αλλά ηγιάσθητε, αλλ’ εδικαιώθητε δια του ονόματος του Κυρίου Ιησού και δια του Πνεύματος του Θεού ημών».—1 Κορινθίους 6:9-11.

      6. Ποια ενθάρρυνση μπορούμε να βρούμε στα λόγια του Παύλου που αναφέρονται στα εδάφια 1 Κορινθίους 6:9-11;

      6 Ένα ενθαρρυντικό σημείο σε αυτό το εδάφιο είναι η έκφραση του Παύλου: ‘Και τοιούτοι υπήρχετέ τινες· αλλά καθαρισθήκατε πλήρως’. Ναι, πολλοί οι οποίοι στο παρελθόν ζούσαν μέσα στο κοσμικό, ανήθικο ‘κατρακύλισμα της ασωτίας’ επανήλθαν στα λογικά τους, δέχτηκαν τον Χριστό και τη θυσία του και καθαρίστηκαν πλήρως. Διάλεξαν να ευαρεστούν τον Θεό διάγοντας ηθική ζωή και ως αποτέλεσμα είναι πιο ευτυχισμένοι.—1 Πέτρου 4:3, 4, ΜΝΚ.

      7. Ποια διαφορά υπάρχει στην κατανόηση της λέξης «ανηθικότητα», και ποια είναι η άποψη της Αγίας Γραφής;

      7 Από την άλλη πλευρά, ο ορισμός που δίνει στην ανηθικότητα ο σύγχρονος κόσμος είναι τόσο ήπιος ώστε δεν ταιριάζει με την άποψη του Θεού. Κάποιο λεξικό ορίζει το «ανήθικο» ως «αντίθετο με την καθιερωμένη ηθική». Η σημερινή «καθιερωμένη ηθική», η οποία ανέχεται το προγαμιαίο σεξ και το σεξ έξω από το γάμο καθώς και την ομοφυλοφιλία, είναι αυτό που η Αγία Γραφή καταδικάζει ως ανηθικότητα. Ναι, από την άποψη της Αγίας Γραφής, η ανηθικότητα αποτελεί χονδροειδή παραβίαση του ηθικού κώδικα του Θεού.—Έξοδος 20:14, 17· 1 Κορινθίους 6:18.

      Επηρεάζεται η Χριστιανική Εκκλησία

      8. Πώς μπορεί να επηρεάσει η ανηθικότητα εκείνους που ανήκουν στη Χριστιανική εκκλησία;

      8 Η ανηθικότητα είναι τόσο διαδεδομένη σήμερα ώστε μπορεί να ασκήσει πίεση ακόμη και σε εκείνους που ανήκουν στη Χριστιανική εκκλησία. Μπορεί να τους επηρεάσει μέσω των ευρύτατα διαδεδομένων εξαχρειωτικών τηλεοπτικών προγραμμάτων, των βιντεοταινιών και της πορνογραφικής αναγνωστικής ύλης. Μολονότι επηρεάζεται μόνο ένα μικρό ποσοστό Χριστιανών, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η πλειονότητα των περιπτώσεων αποκοπής από τις τάξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά εξαιτίας αμετανόητης διαγωγής, διαγωγής που δεν αρμόζει σε Χριστιανούς, σχετίζεται με κάποια μορφή σεξουαλικής ανηθικότητας. Η θετική πλευρά του ζητήματος είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που αποκόπτονται αναγνωρίζουν τελικά τα σφάλματά τους, επιστρέφουν σε έναν καθαρό τρόπο ζωής και με τον καιρό επανεντάσσονται στην εκκλησία.—Παράβαλε Λουκάς 15:11-32.

      9. Πώς παρασύρει ο Σατανάς τους απρόσεκτους;

      9 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Σατανάς τριγυρίζει σαν ωρυόμενο λιοντάρι, έτοιμο να καταβροχθίσει τους απρόσεκτους. Οι μεθοδείες του, δηλαδή οι ‘πανούργες πράξεις’ του, παγιδεύουν κάθε χρόνο τους απρόσεκτους Χριστιανούς. Το πανταχού παρόν πνεύμα του κόσμου του είναι ιδιοτελές, ηδονιστικό και λάγνο. Ικανοποιεί τις σαρκικές επιθυμίες. Απορρίπτει την εγκράτεια.—Εφεσίους 2:1, 2· 6:11, 12, υποσημείωση στη ΜΝΚ· 1 Πέτρου 5:8.

      10. Ποιοι μπορούν να εκτεθούν στον πειρασμό, και γιατί;

      10 Ποιοι μέσα στην εκκλησία μπορούν να εκτεθούν στους πειρασμούς της ανηθικότητας; Οι περισσότεροι Χριστιανοί, είτε αυτοί είναι πρεσβύτεροι σε μια τοπική εκκλησία, περιοδεύοντες επίσκοποι, Μπεθελίτες, σκαπανείς που δαπανούν πολλές ώρες στο κήρυγμα κάθε μήνα, πολυάσχολοι γονείς που έχουν να συντηρήσουν την οικογένειά τους είτε είναι νεαροί που αντιμετωπίζουν την πίεση από τους συνομηλίκους. Ο σαρκικός πειρασμός είναι κοινός σε όλους. Η σεξουαλική έλξη μπορεί να δραστηριοποιηθεί όταν κανείς δεν το περιμένει. Γι’ αυτό, ο Παύλος μπορούσε να γράψει: «Ο νομίζων ότι ίσταται ας βλέπη μη πέση. Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος». Είναι λυπηρό, αλλά μερικοί Χριστιανοί σε θέσεις ευθύνης έχουν ενδώσει σε αυτό το δέλεαρ της ανηθικότητας.—1 Κορινθίους 10:12, 13.

      Παρασύρονται και Δελεάζονται

      11-13. Ποιες είναι μερικές καταστάσεις που έχουν οδηγήσει στην ανηθικότητα;

      11 Ποιοι είναι οι πειρασμοί και οι καταστάσεις που έχουν οδηγήσει μερικούς στην ανόητη πορεία της μοιχείας και της πορνείας; Είναι πολλοί και περίπλοκοι, και μπορεί να ποικίλλουν από χώρα σε χώρα και από πολιτισμό σε πολιτισμό. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες στοιχειώδεις καταστάσεις που εμφανίζονται σε πολλές χώρες. Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι μερικοί οργάνωσαν πάρτι όπου τα οινοπνευματώδη έρεαν ανεξέλεγκτα. Άλλοι ελκύστηκαν από την κοσμική άσεμνη μουσική και τον προκλητικό χορό. Σε μερικές περιοχές της Αφρικής υπάρχουν πλούσιοι άντρες—που είναι κοσμικοί—οι οποίοι έχουν παλλακίδες· μερικές γυναίκες έχουν μπει στον πειρασμό να αναζητήσουν οικονομική εξασφάλιση σε μια τέτοια κατάσταση, μολονότι αυτή περιλαμβάνει ανηθικότητα. Σε άλλες περιοχές, Χριστιανοί σύζυγοι έχουν αφήσει τις οικογένειές τους για να κερδίσουν τα προς το ζην εργαζόμενοι στα ορυχεία ή κάπου αλλού. Τότε, η οσιότητα και η πιστότητά τους δοκιμάζονται σε τέτοιο βαθμό ή με τέτοιους τρόπους που δεν θα δοκιμάζονταν αν βρίσκονταν στο σπίτι τους.

      12 Στις αναπτυγμένες χώρες, μερικοί έχουν πέσει στην παγίδα του Σατανά με το να βρίσκονται συχνά με ένα άτομο του αντίθετου φύλου χωρίς την παρουσία κάποιου τρίτου—όπως συνήθως συμβαίνει με την οικειότητα που αναπτύσσεται όταν κάποια γυναίκα βρίσκεται με τον εκπαιδευτή της μέσα στον περιορισμένο χώρο του αυτοκινήτου στο οποίο κάνει μαθήματα οδήγησης.b Επίσης, οι πρεσβύτεροι που κάνουν ποιμαντικές επισκέψεις χρειάζεται να δείχνουν προσοχή ώστε να μην είναι μόνοι με μια αδελφή όταν τη συμβουλεύουν. Οι συζητήσεις μπορεί να φορτιστούν από συναισθηματική άποψη και να φέρουν σε δύσκολη θέση και τα δυο άτομα.—Παράβαλε Μάρκος 6:7· Πράξεις 15:40.

      13 Οι περιστάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω έχουν κάνει μερικούς Χριστιανούς να μειώσουν την επαγρύπνησή τους και να διαπράξουν ανήθικες πράξεις. Μάλιστα όπως συνέβη στον πρώτο αιώνα, επέτρεψαν στον εαυτό τους να ‘πειράζεται και να παρασύρεται από τις ίδιες του τις σαρκικές επιθυμίες’, πράγμα που οδήγησε στην αμαρτία.—Ιακώβου 1:14, 15· 1 Κορινθίους 5:1· Γαλάτας 5:19-21.

      14. Γιατί είναι η ιδιοτέλεια ένας παράγοντας που βρίσκεται πίσω από τις περιπτώσεις μοιχείας;

      14 Μια προσεκτική εξέταση των αποκοπών φανερώνει ότι υπάρχουν ορισμένοι κοινοί παράγοντες που βρίσκονται πίσω από τις ανήθικες πράξεις. Σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει κάποια μορφή ιδιοτέλειας. Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή στις περιπτώσεις μοιχείας, κάποιο αθώο άτομο ή άτομα θα πληγωθούν. Μπορεί να είναι ο νόμιμος σύντροφος. Σίγουρα θα είναι τα παιδιά, αν υπάρχουν παιδιά, επειδή αν η μοιχεία καταλήξει σε διαζύγιο, τα παιδιά, τα οποία λαχταρούν την ασφάλεια της ενωμένης οικογένειας, μπορεί να πληρώσουν το υψηλότερο τίμημα. Το άτομο που έχει διαπράξει μοιχεία σκέφτεται πρωταρχικά τη δική του ή τη δική της ευχαρίστηση και συμφέρον. Αυτό είναι ιδιοτέλεια.—Φιλιππησίους 2:1-4.

      15. Ποιες μπορεί να είναι μερικές αιτίες που οδηγούν στη μοιχεία;

      15 Συνήθως η μοιχεία δεν είναι μια ξαφνική πράξη αδυναμίας. Έχει προηγηθεί βαθμιαία, ακόμη και ανεπαίσθητη, φθορά του ίδιου του γάμου. Ίσως η επικοινωνία να έχει γίνει ρουτίνα ή να είναι άκαρπη. Μπορεί να υπάρχει ελάχιστη αμοιβαία ενθάρρυνση. Μπορεί ο κάθε σύντροφος να λαβαίνει τον άλλον ως δεδομένο. Οι σύζυγοι μπορεί για κάποιο διάστημα να μην ικανοποιούν ο ένας τον άλλον από σεξουαλική άποψη. Σίγουρα, όταν κάποιος διαπράττει μοιχεία, αυτό σημαίνει επίσης ότι έχει εξασθενήσει η σχέση του με τον Θεό. Ο Ιεχωβά δεν θεωρείται πλέον ξεκάθαρα ως ζωντανός Θεός, ο οποίος γνωρίζει όλες τις σκέψεις και τις πράξεις μας. Μάλιστα, μπορεί στο μυαλό του ατόμου που έχει διαπράξει μοιχεία, ο «Θεός» να έχει γίνει μια απλή λέξη, μια αφηρημένη οντότητα που δεν αποτελεί μέρος της καθημερινής ζωής. Κατόπιν, γίνεται ευκολότερο το να αμαρτήσει ενάντια στον Θεό.—Ψαλμός 51:3, 4· 1 Κορινθίους 7:3-5· Εβραίους 4:13· 11:27.

      Το Κλειδί για να Μπορέσει Κάποιος να Αντισταθεί

      16. Πώς μπορεί ένας Χριστιανός να αντισταθεί στον πειρασμό να μη μείνει πιστός;

      16 Αν κάποιος Χριστιανός ή Χριστιανή ανακαλύψει ότι μπαίνει στον πειρασμό να προχωρήσει στην οδό της απιστίας, ποιους παράγοντες θα πρέπει να λάβει υπόψη του αυτό το άτομο; Κατ’ αρχάς, πρέπει να σκεφτεί την έννοια της Χριστιανικής αγάπης, η οποία βασίζεται στερεά σε Γραφικές αρχές. Ποτέ δεν θα πρέπει να αφήσει τη σαρκική αγάπη ή τον έρωτα να πάρουν τον έλεγχο και να επιφέρουν πτώση στην ιδιοτέλεια, προξενώντας παθήματα στους άλλους. Αντίθετα, πρέπει να κρίνει την κατάσταση από την άποψη του Ιεχωβά. Θα πρέπει να τη βλέπει μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της εκκλησίας και της μομφής που θα μπορούσε να επιφέρει αυτή η κακή διαγωγή σε αυτήν και στο όνομα του Ιεχωβά. (Ψαλμός 101:3) Μπορεί να αποφύγει την καταστροφή με το να αποκτήσει το νου του Χριστού σε αυτό το ζήτημα και κατόπιν να ενεργήσει ανάλογα. Θυμηθείτε, η ανιδιοτελής χριστοειδής αγάπη ποτέ δεν αποτυχαίνει.—Παροιμίαι 6:32, 33· Ματθαίος 22:37-40· 1 Κορινθίους 13:5, 8, ΜΝΚ.

      17. Ποια εποικοδομητικά παραδείγματα πιστότητας έχουμε;

      17 Ένα κλειδί για να μπορέσει κάποιος να αντισταθεί είναι το να ενισχύσει την πίστη του και το όραμα της ελπίδας που βρίσκεται μπροστά του. Αυτό σημαίνει ότι το πρώτιστο πράγμα στην καρδιά του πρέπει να είναι τα εξέχοντα παραδείγματα ακεραιότητας που έχουν αφήσει πιστοί άντρες και γυναίκες των αρχαίων χρόνων, καθώς και ο ίδιος ο Ιησούς. Ο Παύλος έγραψε: «Λοιπόν και ημείς, περικυκλωμένοι όντες υπό τοσούτου νέφους μαρτύρων, ας απορρίψωμεν παν βάρος και την ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν, και ας τρέχωμεν μεθ’ υπομονής τον προκείμενον εις ημάς αγώνα, αποβλέποντες εις τον Ιησούν, τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως, όστις υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην, και εκάθησεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού. Διότι συλλογίσθητε τον υπομείναντα υπό των αμαρτωλών τοιαύτην αντιλογίαν εις εαυτόν, δια να μη αποκάμητε χαυνούμενοι κατά τας ψυχάς σας». (Εβραίους 12:1-3) Αντί να βυθίσει το καράβι του γάμου του, ο σοφός άνθρωπος θα σκεφτεί τρόπους για να επιδιορθώσει τις ζημιές ώστε να τον σώσει, αποφεύγοντας έτσι την παγίδα της προδοσίας και της διπροσωπίας.—Ιώβ 24:15.

      18. (α) Γιατί δεν είναι η προδοσία μια υπερβολικά ισχυρή λέξη για να περιγράψει τη μοιχεία; (β) Πώς βλέπει ο Θεός την εκπλήρωση των ευχών;

      18 Μήπως η λέξη προδοσία είναι υπερβολικά ισχυρή όσον αφορά την ανηθικότητα; Προδοσία σημαίνει το να καταπατά κάποιος την πίστη ή την εμπιστοσύνη που έχουν σε αυτόν οι άλλοι. Σίγουρα, η γαμήλια υπόσχεση περιλαμβάνει εμπιστοσύνη και τη δέσμευση τού να αγαπάει κανείς και να περιθάλπει το σύντροφό του παρά τις οποιεσδήποτε αντιξοότητες, και στους καλούς και στους κακούς καιρούς. Περιλαμβάνει κάτι που πολλοί θεωρούν ξεπερασμένο για την εποχή στην οποία ζούμε—το λόγο της τιμής κάποιου όπως αυτός εκφράζεται στη γαμήλια υπόσχεση. Το να καταπατήσει κανείς αυτή την εμπιστοσύνη αποτελεί διάπραξη κάποιας μορφής προδοσίας ενάντια στο σύντροφό του. Η άποψη του Θεού σχετικά με τις υποσχέσεις δηλώνεται ξεκάθαρα στην Αγία Γραφή: «Όταν ευχηθής ευχήν εις τον Θεόν, μη βραδύνης να αποδώσης αυτήν· διότι δεν ευαρεστείται εις τους άφρονας· απόδος ό,τι ηυχήθης».—Εκκλησιαστής 5:4.

      19. Σε αντίθεση με τι βρίσκεται η χαρά του Σατανά όταν κάποιος Μάρτυρας αποτυχαίνει;

      19 Ας μη μείνει καμιά αμφιβολία για αυτό. Όπως υπάρχει μεγάλη χαρά στον ουρανό για τη σωτηρία ενός αμαρτωλού, έτσι υπάρχει μεγάλη χαρά στη γη ανάμεσα στις ορδές του Σατανά, ορατές και αόρατες, όταν κάποιος Μάρτυρας του Ιεχωβά αποτυχαίνει να διακρατήσει την ακεραιότητά του.—Λουκάς 15:7· Αποκάλυψις 12:12.

      Πειρασμοί που Είναι Κοινοί σε Όλους

      20. Πώς μπορούμε να αντισταθούμε στον πειρασμό; (2 Πέτρου 2:9, 10)

      20 Είναι η ανηθικότητα αναπόφευκτη σε μερικές περιπτώσεις; Μήπως η σάρκα και ο Σατανάς είναι τόσο ισχυροί ώστε οι Χριστιανοί να μην μπορούν να αντισταθούν και να διακρατήσουν την ακεραιότητά τους; Ο Παύλος δίνει ενθάρρυνση με τα εξής λόγια: «Πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε». Στο σημερινό κόσμο μπορεί να μην αποφύγουμε εντελώς τον πειρασμό, αλλά με το να στρεφόμαστε στον Θεό μέσω προσευχής, μπορούμε σίγουρα να υπομείνουμε και να υπερνικήσουμε κάθε είδους πειρασμό.—1 Κορινθίους 10:13.

      21. Ποια ερωτήματα θα απαντηθούν στην επόμενη μελέτη μας;

      21 Τι μας προσφέρει ο Θεός για να μας βοηθήσει να υπομείνουμε τους πειρασμούς και να βγούμε νικητές; Τι χρειαζόμαστε εμείς προσωπικά προκειμένου να προστατέψουμε το γάμο μας, την οικογένειά μας καθώς και τη φήμη του ονόματος του Ιεχωβά και εκείνη της εκκλησίας; Το επόμενο άρθρο μας θα ασχοληθεί με αυτά τα ερωτήματα.

      [Υποσημειώσεις]

      a «Η ‘πορνεία’ στην πλατιά της έννοια, και όπως χρησιμοποιείται στο Ματθαίος 5:32 και 19:9, προφανώς αναφέρεται σε μια πλατιά σειρά παράνομων ή απαγορευμένων σεξουαλικών σχέσεων έξω από το γάμο. Η [λέξη του Κειμένου] πορνεία περιλαμβάνει και τη χονδροειδή ανήθικη χρήση των γεννητικών οργάνων ή οργάνου ενός τουλάχιστον ανθρώπου (είτε με φυσικό είτε με διεστραμμένο τρόπο)· επίσης, πρέπει να υπάρχει κι ένα άλλο μέρος στην ανηθικότητα—ένα άτομο οποιουδήποτε φύλου, ή κτήνος». (Η Σκοπιά 15 Ιουλίου 1983, σελίδα 30) Μοιχεία: «Εκούσια σεξουαλική επαφή μεταξύ ενός παντρεμένου ατόμου και κάποιου συντρόφου που δεν είναι ο νόμιμος σύζυγος ή η νόμιμη σύζυγος».—Λεξικό The American Heritage Dictionary of the English Language.

      b Είναι ευνόητο ότι θα υπάρξουν κατάλληλες περιστάσεις στις οποίες ένας αδελφός θα προσφέρει μεταφορικό μέσο σε μια αδελφή, και τέτοιες καταστάσεις δεν θα πρέπει να παρεξηγούνται.

  • Καλλιέργεια της Νέας Προσωπικότητας στο Γάμο
    Η Σκοπιά—1993 | 15 Φεβρουαρίου
    • Καλλιέργεια της Νέας Προσωπικότητας στο Γάμο

      ‘Πρέπει να ανανεώνεστε στη δύναμη που ενεργοποιεί το νου σας, και πρέπει να ντυθείτε τη νέα προσωπικότητα’.—ΕΦΕΣΙΟΥΣ 4:23, 24, ΜΝΚ.

      1. Γιατί δεν πρέπει να παίρνει κανείς το γάμο στα ελαφρά;

      Ο ΓΑΜΟΣ είναι ένα από τα πιο σοβαρά βήματα που κάνει κάποιος στη ζωή, και έτσι ποτέ δεν πρέπει να τον παίρνει κανείς στα ελαφρά. Γιατί; Επειδή απαιτεί μια ισόβια δέσμευση με ένα άλλο άτομο. Σημαίνει το να μοιραστεί κάποιος ολόκληρη τη ζωή του με αυτό το άτομο. Χρειάζεται ώριμη κρίση αν πρόκειται αυτή η δέσμευση να αποδειχτεί ισχυρή. Επίσης ο γάμος απαιτεί να υπάρχει μια θετική επίδραση ‘που ενεργοποιεί το νου και έτσι διαμορφώνει τη νέα προσωπικότητα’.—Εφεσίους 4:23, 24, ΜΝΚ· παράβαλε Γένεσις 24:10-58· Ματθαίος 19:5, 6.

      2, 3. (α) Τι χρειάζεται για τη σοφή εκλογή ενός γαμήλιου συντρόφου; (β) Τι περιλαμβάνεται σε ένα γάμο;

      2 Υπάρχουν εύλογες αιτίες για να μη βιάζεται κάποιος να παντρευτεί παρασυρόμενος από την ισχυρή επιθυμία της σάρκας. Χρειάζεται χρόνος για να αναπτυχτεί ώριμη προσωπικότητα και ώριμος χαρακτήρας. Με τον καιρό έρχεται επίσης η πείρα και η γνώση που μπορούν να αποτελέσουν θεμέλιο ορθής κρίσης. Τότε, η εκλογή ενός κατάλληλου συντρόφου για όλη τη ζωή του ατόμου μπορεί να έχει μεγαλύτερο βαθμό επιτυχίας. Μια ισπανική παροιμία το δηλώνει αυτό ξεκάθαρα: «Καλύτερα να είσαι ανύπαντρος παρά κακοπαντρεμένος».—Παροιμίαι 21:9· Εκκλησιαστής 5:2.

      3 Προφανώς, η εκλογή του σωστού συντρόφου είναι βασική για έναν επιτυχημένο γάμο. Γι’ αυτό, οι Χριστιανοί πρέπει να χρησιμοποιούν και να ακολουθούν Γραφικές κατευθυντήριες γραμμές, και να μην καθοδηγούνται μόνο από τη φυσική έλξη και τις ακατάλληλες συναισθηματικές ή ρομαντικές πιέσεις. Ο γάμος σημαίνει πολύ περισσότερα από την ένωση δύο σωμάτων. Σημαίνει το να ενωθούν δύο προσωπικότητες, δύο οικογενειακά και μορφωτικά υπόβαθρα και πιθανώς δύο πολιτισμοί και δύο γλώσσες. Η ένωση δύο ατόμων στο γάμο σίγουρα απαιτεί κατάλληλη χρήση της γλώσσας· με τη δύναμη της ομιλίας μπορούμε είτε να γκρεμίσουμε είτε να οικοδομήσουμε. Από όλα αυτά, κατανοούμε επίσης τη σοφία της συμβουλής του Παύλου να ‘παντρευόμαστε μόνο εν Κυρίω’, δηλαδή, με κάποιο ομόπιστο άτομο.—1 Κορινθίους 7:39· Γένεσις 24:1-4· Παροιμίαι 12:18, ΜΝΚ· 16:24.

      Πώς να Αντιμετωπίζουμε την Ένταση που Συνοδεύει το Γάμο

      4. Γιατί δημιουργούνται μερικές φορές προστριβές και ένταση στο γάμο;

      4 Ακόμη και με ένα καλό θεμέλιο, θα υπάρχουν περίοδοι προστριβών, πιέσεων και έντασης. Αυτά είναι φυσιολογικά για κάθε άτομο είτε είναι παντρεμένο είτε όχι. Τα οικονομικά προβλήματα και τα προβλήματα υγείας μπορούν να προξενήσουν ένταση σε κάθε σχέση. Ακόμη και στους πιο επιτυχημένους γάμους, οι αλλαγές στη διάθεση μπορούν να οδηγήσουν σε συγκρούσεις προσωπικοτήτων. Ένας άλλος παράγοντας είναι το ότι κανείς δεν ασκεί τέλειο έλεγχο στη γλώσσα, όπως δήλωσε ο Ιάκωβος: «Εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα. . . . Η γλώσσα είναι μικρόν μέλος, όμως μεγαλαυχεί. Ιδού, ολίγον πυρ πόσον μεγάλην ύλην ανάπτει».—Ιακώβου 3:2, 5.

      5, 6. (α) Τι χρειάζεται όταν δημιουργούνται παρεξηγήσεις; (β) Ποιες ενέργειες μπορεί να χρειαστεί να γίνουν για να γεφυρωθεί η ρήξη;

      5 Όταν δημιουργούνται πιέσεις στο γάμο, πώς μπορούμε να ελέγξουμε την κατάσταση; Πώς μπορούμε να εμποδίσουμε μια παρεξήγηση από το να εξελιχτεί σε καβγά και τον καβγά από το να εξελιχτεί σε ρήξη της σχέσης; Εδώ είναι που υπεισέρχεται η δύναμη η οποία ενεργοποιεί το νου. Αυτό το πνεύμα που υποκινεί σε δράση μπορεί να είναι είτε θετικό είτε αρνητικό, είτε εποικοδομητικό και με κλίση προς τα πνευματικά πράγματα είτε εξαχρειωτικό, καθοδηγούμενο από τις σαρκικές τάσεις. Αν είναι εποικοδομητικό, το άτομο θα ενεργήσει ώστε να γεφυρώσει τη ρήξη, να διατηρήσει το γάμο του ή το γάμο της στη σωστή πορεία. Οι λογομαχίες και οι διαφωνίες δεν πρέπει να φέρνουν το τέλος του γάμου. Οι παρεξηγήσεις μπορούν να διαλυθούν και ο αμοιβαίος σεβασμός και η κατανόηση να αποκατασταθούν μέσω εφαρμογής των Γραφικών συμβουλών.—Ρωμαίους 14:19· Εφεσίους 4:23, ΜΝΚ· 4:26, 27.

      6 Κάτω από αυτές τις περιστάσεις τα λόγια του Παύλου είναι πολύ κατάλληλα: «Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν, υποφέροντες αλλήλους και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σεις· και εν πάσι τούτοις ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος [τέλειος δεσμός ενότητας, ΜΝΚ]».—Κολοσσαείς 3:12-14.

      7. Ποιο πρόβλημα μπορεί να έχουν μερικοί στο γάμο τους;

      7 Είναι εύκολο να διαβάσει κανείς αυτά τα εδάφια, αλλά κάτω από την πίεση της σύγχρονης ζωής, δεν είναι πάντοτε τόσο εύκολο να τα εφαρμόσει. Ποιο μπορεί να είναι ένα βασικό πρόβλημα; Μερικές φορές, χωρίς να το καταλαβαίνει, κάποιος Χριστιανός μπορεί να ζει σύμφωνα με ένα διπλό πρότυπο. Στην Αίθουσα Βασιλείας, βρίσκεται ανάμεσα σε αδελφούς και ενεργεί με καλοσύνη και στοχαστικότητα. Κατόπιν, όταν γυρνάει στο σπίτι, στη ρουτίνα του σπιτιού, μπορεί να τείνει να ξεχάσει την πνευματική του σχέση. Εκεί, αυτός είναι απλώς ένας άντρας και αυτή απλώς μια γυναίκα, «εκείνος» και «εκείνη». Μάλιστα σε συνθήκες έντασης αυτός (ή αυτή) μπορεί να φτάσει στο σημείο να πει αφιλάγαθα λόγια τα οποία ποτέ δεν θα λέγονταν στην Αίθουσα Βασιλείας. Τι συνέβη; Προς στιγμή, η Χριστιανική προσωπικότητα του ατόμου εξαφανίστηκε. Ένας δούλος του Θεού ξέχασε ότι αυτός (ή αυτή) παραμένει Χριστιανός αδελφός (ή αδελφή) στο σπίτι. Η δύναμη που ενεργοποιεί το νου έγινε αρνητική αντί να είναι θετική.—Ιακώβου 1:22-25.

      8. Τι μπορεί να προκύψει όταν η δύναμη που ενεργοποιεί το νου είναι αρνητική;

      8 Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ο σύζυγος μπορεί να σταματήσει να ‘συνοικεί με τη γυναίκα του εν φρονήσει, αποδίδοντας τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον’. Η σύζυγος μπορεί να μη σέβεται πλέον το σύζυγό της· το ‘πράο και ήσυχο πνεύμα’ της χάθηκε. Η δύναμη που ενεργοποιεί το νου έγινε σαρκική αντί να είναι πνευματική. Κυριάρχησε η ‘σαρκική διανοητική διάθεση’. Έτσι, τι μπορεί να γίνει ώστε να παραμείνει αυτή η υποκινούσα δύναμη πνευματική και θετική; Πρέπει να ενισχύσουμε την πνευματικότητά μας.—1 Πέτρου 3:1-4, 7· Κολοσσαείς 2:18, ΜΝΚ.

      Ενισχύστε τη Δύναμη

      9. Τι επιλογές πρέπει να κάνουμε στην καθημερινή ζωή;

      9 Η υποκινούσα δύναμη είναι η διανοητική τάση η οποία υπεισέρχεται όταν πρέπει να πάρουμε αποφάσεις και να κάνουμε επιλογές. Η ζωή παρουσιάζει μια συνεχή σειρά από δυνατότητες εκλογής—καλές ή κακές, ιδιοτελείς ή ανιδιοτελείς, ηθικές ή ανήθικες. Τι θα μας βοηθήσει να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις; Η δύναμη που ενεργοποιεί το νου, αν στρέφεται στην εκτέλεση του θελήματος του Ιεχωβά. Ο ψαλμωδός προσευχήθηκε: ‘Δίδαξόν με, Ιεχωβά, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους’.—Ψαλμός 119:33· Ιεζεκιήλ 18:31· Ρωμαίους 12:2.

      10. Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε θετικά τη δύναμη που ενεργοποιεί το νου;

      10 Μια ισχυρή σχέση με τον Ιεχωβά θα μας βοηθήσει να τον ευαρεστούμε και να απομακρυνόμαστε από ό,τι είναι κακό, πράγμα που περιλαμβάνει την απιστία στο γάμο. Ο Ισραήλ ενθαρρυνόταν να ‘πράττει το καλόν και το αρεστόν ενώπιον Ιεχωβά του Θεού του’. Αλλά ο Θεός συμβούλεψε επίσης: ‘Οι αγαπώντες τον Ιεχωβά, μισείτε το κακόν’. Λόγω της έβδομης από τις Δέκα Εντολές, η οποία έλεγε «μη μοιχεύσης», οι Ισραηλίτες έπρεπε να μισούν τη μοιχεία. Αυτή η εντολή έδειχνε την αυστηρή άποψη του Θεού σχετικά με την πιστότητα στο γάμο.—Δευτερονόμιον 12:28· Ψαλμός 97:10· Έξοδος 20:14· Λευιτικόν 20:10.

      11. Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε περαιτέρω τη δύναμη που ενεργοποιεί το νου;

      11 Πώς μπορούμε να ενισχύσουμε περαιτέρω τη δύναμη που ενεργοποιεί το νου; Με το να δείχνουμε εκτίμηση για τις πνευματικές δραστηριότητες και αξίες. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ικανοποιούμε την ανάγκη να μελετάμε το Λόγο του Θεού τακτικά και ότι πρέπει να μάθουμε να βρίσκουμε ευχαρίστηση στο να συζητάμε μαζί τις σκέψεις και τις συμβουλές του Ιεχωβά. Τα βαθύτερα αισθήματα της καρδιάς μας θα πρέπει να είναι όμοια με αυτά του ψαλμωδού: ‘Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· μη με αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου. Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγια σου, δια να μη αμαρτάνω εις σε. Δίδαξόν με, Ιεχωβά, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους. Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία’.—Ψαλμός 119:10, 11, 33, 34.

      12. Ποια πράγματα μπορούν να μας ενώσουν στο να αντανακλούμε το νου του Χριστού;

      12 Αυτό το είδος εκτίμησης για τις δίκαιες αρχές του Ιεχωβά δεν διατηρείται μόνο με τη μελέτη της Αγίας Γραφής, αλλά και με την τακτική συμμετοχή στις Χριστιανικές συναθροίσεις καθώς και με το να ενασχολούνται μαζί οι σύζυγοι στη Χριστιανική διακονία. Αυτές οι δυο ισχυρές επιρροές μπορούν να ενισχύουν διαρκώς τη δύναμη που ενεργοποιεί το νου μας ώστε ο ανιδιοτελής τρόπος της ζωής μας να αντανακλά πάντοτε το νου του Χριστού.—Ρωμαίους 15:5· 1 Κορινθίους 2:16.

      13. (α) Γιατί είναι η προσευχή πολύτιμος παράγοντας όσον αφορά την ενίσχυση της δύναμης που ενεργοποιεί το νου; (β) Τι παράδειγμα έθεσε ο Ιησούς σε αυτό το ζήτημα;

      13 Ένας άλλος παράγοντας είναι αυτός που τονίζει ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Εφεσίους: «Προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως δια του Πνεύματος». (Εφεσίους 6:18) Οι σύζυγοι είναι ανάγκη να προσεύχονται μαζί. Συχνά αυτές οι προσευχές ανοίγουν την καρδιά και οδηγούν σε ειλικρινείς συζητήσεις οι οποίες γεφυρώνουν κάθε ρήξη. Σε καιρούς δοκιμασίας και πειρασμού χρειάζεται να στρεφόμαστε στον Θεό με προσευχή, ζητώντας του να μας βοηθήσει, να μας δώσει πνευματική δύναμη για να κάνουμε ό,τι βρίσκεται σε συμφωνία με το νου του Χριστού. Ακόμη και ο τέλειος Ιησούς σε πολλές περιπτώσεις στράφηκε στον Πατέρα του με προσευχή ζητώντας να του δώσει βοήθεια. Οι προσευχές του ήταν εγκάρδιες και ένθερμες. Παρόμοια σήμερα, σε καιρούς πειρασμού, μπορούμε να βρούμε δύναμη για να πάρουμε τη σωστή απόφαση με το να επικαλούμαστε τον Ιεχωβά για να μας βοηθήσει να αντισταθούμε στην επιθυμία να ενδώσουμε στη σάρκα και να προδώσουμε τη γαμήλια υπόσχεση.—Ψαλμός 119:101, 102.

      Εντελώς Αντίθετα Παραδείγματα Διαγωγής

      14, 15. (α) Πώς αντέδρασε ο Ιωσήφ στον πειρασμό; (β) Τι ήταν αυτό που βοήθησε τον Ιωσήφ να αντισταθεί στον πειρασμό;

      14 Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τον πειρασμό; Ως προς αυτό, υπάρχει μια σαφής διάκριση ανάμεσα στην πορεία που ακολούθησε ο Ιωσήφ και σε εκείνη που ακολούθησε ο Δαβίδ. Όταν η γυναίκα του Πετεφρή προσπάθησε επίμονα να αποπλανήσει τον όμορφο Ιωσήφ, ο οποίος φαίνεται ότι τότε ήταν ανύπαντρος, εκείνος τελικά της απάντησε λέγοντας: ‘Δεν είναι εν τω οίκω τούτω ουδείς μεγαλήτερός μου, ούτε [ο σύζυγός σου] απαγόρευσε εις εμέ άλλο τι πλην σου, διότι είσαι η γυνή αυτού· και πώς να πράξω τούτο το μέγα κακόν, και να αμαρτήσω εναντίον του Θεού;’—Γένεσις 39:6-9.

      15 Τι ήταν αυτό που βοήθησε τον Ιωσήφ να ακολουθήσει τη σωστή πορεία τη στιγμή που θα ήταν τόσο εύκολο να ενδώσει; Είχε μια ισχυρή δύναμη που ενεργοποιούσε το νου του. Ενδιαφερόταν βαθιά για τη σχέση του με τον Ιεχωβά. Γνώριζε πως το να πορνεύσει με αυτή τη γυναίκα, η οποία ήταν γοητευμένη μαζί του, θα αποτελούσε στην πραγματικότητα αμαρτία όχι μόνο εναντίον του συζύγου της αλλά, το σπουδαιότερο, εναντίον του Θεού.—Γένεσις 39:12.

      16. Πώς αντέδρασε ο Δαβίδ σε έναν πειρασμό;

      16 Αντίθετα, τι συνέβη στον Δαβίδ; Ήταν παντρεμένος, και είχε αρκετές συζύγους όπως το επέτρεπε ο Νόμος. Κάποιο βράδυ άρχισε να παρατηρεί από το παλάτι του μια γυναίκα η οποία έκανε μπάνιο. Ήταν η όμορφη Βηθ-σαβεέ, η σύζυγος του Ουρία. Είναι σαφές ότι ο Δαβίδ είχε τη δυνατότητα εκλογής για το πώς θα ενεργούσε—να συνεχίσει να παρακολουθεί καθώς ο σαρκικός πόθος ανέβαινε στην καρδιά του ή να απομακρυνθεί και να απορρίψει τον πειρασμό. Τι διάλεξε να κάνει; Ζήτησε να του τη φέρουν στο παλάτι του και διέπραξε μοιχεία μαζί της. Ακόμη χειρότερα, προχώρησε στο να προκαλέσει το θάνατο του συζύγου της.—2 Σαμουήλ 11:2-4, 12-27.

      17. Τι μπορούμε να συμπεράνουμε σχετικά με την πνευματική κατάσταση του Δαβίδ;

      17 Ποιο ήταν το πρόβλημα του Δαβίδ; Από τη μετέπειτα γεμάτη συντριβή εξομολόγησή του που βρίσκεται στον 51ο Ψαλμό μπορούμε να αντλήσουμε κάποια συμπεράσματα. Είπε: ‘Δημιούργησε μέσα μου μια αγνή καρδιά, ω Θεέ, και βάλε μέσα μου ένα καινούριο πνεύμα, ένα σταθερό πνεύμα’. Είναι φανερό ότι, στην περίπτωση του πειρασμού του, δεν είχε ένα αγνό και σταθερό πνεύμα. Ίσως να είχε παραμελήσει την ανάγνωση του Νόμου του Ιεχωβά και, ως αποτέλεσμα, η πνευματικότητά του να είχε εξασθενήσει. Ή, μπορεί να είχε επιτρέψει στη θέση και στην εξουσία που είχε ως βασιλιάς να διαφθείρει τον τρόπο σκέψης του ώστε να πέσει θύμα της λάγνας επιθυμίας. Σίγουρα, η δύναμη που ενεργοποιούσε το νου του εκείνη την περίοδο ήταν ιδιοτελής και αμαρτωλή. Έτσι, έφτασε στο σημείο να αναγνωρίσει ότι χρειαζόταν ‘ένα καινούριο πνεύμα, ένα σταθερό πνεύμα’.—Ψαλμός 51:10, ΜΝΚ· Δευτερονόμιον 17:18-20.

      18. Ποια συμβουλή έδωσε ο Ιησούς σχετικά με τη μοιχεία;

      18 Μερικοί Χριστιανικοί γάμοι έχουν καταστραφεί επειδή ο ένας ή και οι δυο σύντροφοι αφέθηκαν να πέσουν σε κατάσταση πνευματικής αδυναμίας, παρόμοιας με εκείνη του Βασιλιά Δαβίδ. Το παράδειγμά του θα πρέπει να αποτελεί προειδοποίηση για εμάς ώστε να μη συνεχίζουμε να κοιτάμε με πάθος κάποια άλλη γυναίκα ή κάποιον άλλον άντρα, επειδή τελικά μπορεί να επακολουθήσει μοιχεία. Ο Ιησούς έδειξε ότι καταλάβαινε τα ανθρώπινα συναισθήματα σχετικά με αυτό το ζήτημα, επειδή είπε: ‘Ακούσατε ότι ειπώθηκε: «Δεν πρέπει να μοιχέψεις». Αλλά εγώ σας λέω ότι ο καθένας που εξακολουθεί να κοιτάζει μια γυναίκα έτσι ώστε να την ποθήσει έχει ήδη μοιχέψει μαζί της στην καρδιά του’. Σε μια τέτοια περίπτωση, η δύναμη που ενεργοποιεί το νου είναι ιδιοτελής και σαρκική, όχι πνευματική. Τι μπορούν να κάνουν, λοιπόν, οι Χριστιανοί για να αποφύγουν τη μοιχεία και να διατηρήσουν το γάμο τους ευτυχισμένο και ικανοποιητικό;—Ματθαίος 5:27, 28, ΜΝΚ.

      Ενισχύστε το Δεσμό του Γάμου

      19. Πώς μπορεί να ενισχυθεί ένας γάμος;

      19 Ο Βασιλιάς Σολομών έγραψε: «Εάν τις υπερισχύση κατά του ενός, οι δύο θέλουσιν αντισταθή εις αυτόν· και το τριπλούν σχοινίον δεν κόπτεται ταχέως». Σίγουρα, δυο άνθρωποι σε έναν αρμονικό γάμο μπορούν να αντιμετωπίσουν μαζί τις αντιξοότητες καλύτερα από ό,τι μπορεί ένας. Όμως, αν ο δεσμός τους μοιάζει με τριπλό σκοινί με το να περιλαμβάνει τον Θεό, ο γάμος θα είναι στερεός. Και πώς μπορεί ο Θεός να περιλαμβάνεται σε ένα γάμο; Με το να εφαρμόζει το ζευγάρι τις αρχές και τις συμβουλές Του σχετικά με το γάμο.—Εκκλησιαστής 4:12.

      20. Ποιες Γραφικές συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν ένα σύζυγο;

      20 Σίγουρα, αν ένας σύζυγος εφαρμόζει τις συμβουλές των παρακάτω εδαφίων, ο γάμος του θα έχει καλύτερη βάση για να πετύχει:

      «Οι άνδρες ομοίως, συνοικείτε με τας γυναίκας σας εν φρονήσει, αποδίδοντες τιμήν εις το γυναικείον γένος ως εις σκεύος ασθενέστερον, και ως εις συγκληρονόμους της χάριτος της ζωής, δια να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί σας».—1 Πέτρου 3:7.

      «Οι άνδρες, αγαπάτε τας γυναίκας σας, καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ αυτής. Ούτω χρεωστούσιν οι άνδρες να αγαπώσι τας εαυτών γυναίκας ως τα εαυτών σώματα. Όστις αγαπά την εαυτού γυναίκα εαυτόν αγαπά».—Εφεσίους 5:25, 28.

      «Ο ανήρ αυτής, [σηκώνεται] και επαινεί αυτήν· πολλαί θυγατέρες εφέρθησαν αξίως, αλλά συ υπερέβης πάσας».—Παροιμίαι 31:28, 29.

      «Δύναταί τις να περιπατήση επ’ ανθράκων πυρός, και οι πόδες αυτού να μη κατακαώσιν; Ούτω και ο εισερχόμενος προς την γυναίκα του πλησίον αυτού· όστις εγγίζει αυτήν, δεν θέλει αθωωθή. Όστις όμως μοιχεύει με γυναίκα, . . . απώλειαν φέρει εις την ψυχήν αυτού».—Παροιμίαι 6:28, 29, 32.

      21. Ποιες Γραφικές συμβουλές μπορούν να βοηθήσουν μια σύζυγο;

      21 Αν μια σύζυγος δίνει προσοχή στις παρακάτω Γραφικές αρχές, αυτό θα συμβάλλει στη σταθερότητα του γάμου της:

      ‘Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους άνδρας υμών, ίνα και εάν τινες απειθώσιν εις τον λόγον, κερδηθώσιν άνευ του λόγου δια της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας και το πράον και ησύχιον πνεύμα σας’.—1 Πέτρου 3:1-4.

      ‘Ο σύζυγος ας αποδίδει στη σύζυγό του αυτό που της οφείλει [σεξουαλικά]· αλλά και η σύζυγος ας κάνει το ίδιο στο σύζυγό της. . . . Μην το αποστερείτε ο ένας από τον άλλον, παρά μόνο με αμοιβαία συναίνεση για προσδιορισμένο καιρό’.—1 Κορινθίους 7:3-5, ΜΝΚ.

      22. (α) Ποιοι άλλοι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν θετικά ένα γάμο; (β) Πώς βλέπει ο Ιεχωβά το διαζύγιο;

      22 Επίσης, η Αγία Γραφή δείχνει ότι η αγάπη, η καλοσύνη, η συμπόνια, η υπομονή, η κατανόηση, η ενθάρρυνση και ο έπαινος είναι άλλες ουσιώδεις πλευρές που υπάρχουν στο πετράδι του γάμου. Ένας γάμος χωρίς αυτές, μοιάζει με φυτό χωρίς ήλιο και νερό—σπάνια ανθίζει. Έτσι, ας αφήσουμε τη δύναμη που ενεργοποιεί το νου μας να μας ωθεί να ενθαρρύνουμε και να αναζωογονούμε ο ένας τον άλλον στο γάμο μας. Να θυμάστε ότι ο Ιεχωβά ‘μισεί το διαζύγιο’. Αν ασκείται Χριστιανική αγάπη, δεν θα υπάρχει χώρος για τη μοιχεία και την κατάρρευση του γάμου. Γιατί; ‘Επειδή η αγάπη ποτέ δεν αποτυχαίνει’.—Μαλαχίας 2:16, ΜΝΚ· 1 Κορινθίους 13:4-8, ΜΝΚ· Εφεσίους 5:3-5, ΜΝΚ.

Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
Αποσύνδεση
Σύνδεση
  • Ελληνική
  • Κοινή Χρήση
  • Προτιμήσεις
  • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
  • Όροι Χρήσης
  • Πολιτική Απορρήτου
  • Ρυθμίσεις Απορρήτου
  • JW.ORG
  • Σύνδεση
Κοινή Χρήση