Ανησυχία για την Οικογένεια

«Λίγο καιρό μετά τον θάνατο του πατέρα μου, ο άντρας μου μού είπε ότι είχε σχέση με μια άλλη γυναίκα», αφηγείται η Τζάνετ. «Σύντομα, χωρίς άλλη προειδοποίηση ή αντίο, άδειασε την ντουλάπα του και εγκατέλειψε εμένα και τα δυο παιδιά μας». Η Τζάνετ βρήκε δουλειά, αλλά ο μισθός της δεν επαρκούσε για να κρατήσει το σπίτι τους. Και δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο οικονομικά ζητήματα. «Με κυρίευε η δυσβάσταχτη ανησυχία για όλες τις καινούριες ευθύνες που έπρεπε να χειριστώ μόνη μου», θυμάται. «Ένιωθα ενοχές επειδή δεν μπορούσα να προσφέρω στα παιδιά μου όσα προσφέρουν άλλοι γονείς. Ακόμα και τώρα, ανησυχώ για το πώς βλέπουν οι άλλοι εμένα και τα παιδιά μου. Μήπως αναρωτιούνται αν έκανα όλα όσα έπρεπε για να κρατήσω τον γάμο μου;»

Η προσευχή βοηθάει την Τζάνετ να ελέγχει τα συναισθήματά της και να καλλιεργεί τη φιλία της με τον Θεό. «Τις νύχτες οι ώρες περνούν δύσκολα επειδή όλα είναι πολύ ήσυχα και οι ανησυχητικές μου σκέψεις φουντώνουν. Η προσευχή και η ανάγνωση της Αγίας Γραφής με βοηθούν να κοιμηθώ. Μου αρέσουν πολύ τα εδάφια Φιλιππησίους 4:6, 7: “Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό· και η ειρήνη του Θεού η οποία υπερέχει από κάθε σκέψη θα περιφρουρήσει τις καρδιές σας και τις διανοητικές σας δυνάμεις”. Έχω περάσει πολλές νύχτες προσευχόμενη και έχω νιώσει την ειρήνη του Ιεχωβά να με παρηγορεί».

«Κάτι που με έχει βοηθήσει πραγματικά να οικοδομήσω την πίστη μου είναι το ότι βλέπω το χέρι του Ιεχωβά σε κάθε μου βήμα», λέει η Τζάνετ. «Πολλές φορές υποστήκαμε αδικίες τις οποίες φαινόταν αδύνατο να αντιμετωπίσουμε. Με πολλή προσευχή, ο Ιεχωβά πάντα προμήθευε για εμάς μια διέξοδο την οποία δεν θα είχα σκεφτεί ποτέ μόνη μου. Όταν του εκφράζω τις ευχαριστίες μου, θυμάμαι πόσο πολλά έχει κάνει για εμένα. Πάντοτε μας βοηθάει την κατάλληλη στιγμή, συχνά πάνω στην ώρα. Και μου έχει χαρίσει αληθινούς φίλους που είναι γνήσιοι Χριστιανοί άντρες και γυναίκες. Είναι πάντοτε στο πλευρό μου και αποτελούν καλά παραδείγματα για τα παιδιά μου».a

«Καταλαβαίνω γιατί ο Ιεχωβά λέει στο εδάφιο Μαλαχίας 2:16 ότι “μισεί το διαζύγιο”. Για το αθώο μέλος αποτελεί την πιο επώδυνη προδοσία. Έχουν περάσει χρόνια από τότε που έφυγε ο άντρας μου, αλλά κάποιες φορές νιώθω ακόμα ένα κενό μέσα μου. Όταν συμβαίνει αυτό, προσπαθώ να κάνω πράγματα για να βοηθάω άλλους, και αυτό πάντοτε βοηθάει και εμένα». Καθώς λοιπόν η Τζάνετ εφαρμόζει τη Γραφική αρχή να μην απομονώνεται, μειώνει την ανησυχία της.b​—Παροιμίες 18:1.

«Η μεγαλύτερη παρηγοριά μου», λέει η Τζάνετ, «πηγάζει από το ότι ξέρω πως ο Θεός είναι “πατέρας για τα αγόρια που είναι ορφανά από πατέρα και κριτής για τις χήρες”. Δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ όπως έκανε ο άντρας μου». (Ψαλμός 68:5) Η Τζάνετ γνωρίζει ότι ο Θεός δεν μας δοκιμάζει «με κακά πράγματα». Αντίθετα, δίνει σοφία «σε όλους γενναιόδωρα» και «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» για να μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε τις ανησυχίες μας.​—Ιακώβου 1:5, 13· 2 Κορινθίους 4:7.