Όταν ο Ιωάννης και ο αδελφός του ο Ιάκωβος άρχισαν τη διακονία τους ως απόστολοι, ο Ιησούς τούς έδωσε την επονομασία Βοανεργές (που σημαίνει «Γιοι Βροντής»). (Μαρ 3:17) Αυτός ο τίτλος ασφαλώς δεν υποδηλώνει αδύναμο συναισθηματισμό ούτε έλλειψη ζωτικότητας, αλλά αντίθετα υποδηλώνει δυναμική προσωπικότητα. Όταν ένα χωριό Σαμαρειτών αρνήθηκε να δεχτεί τον Ιησού, αυτοί οι «Γιοι Βροντής» ήταν έτοιμοι να ζητήσουν να πέσει φωτιά από τον ουρανό για να αφανίσει τους κατοίκους του. Πρωτύτερα, ο Ιωάννης είχε προσπαθήσει να εμποδίσει έναν άνθρωπο να εκβάλει δαίμονες στο όνομα του Ιησού. Ο Ιησούς τον έλεγξε και τον διόρθωσε και τις δύο αυτές φορές.—Λου 9:49-56.

Σε αυτές τις περιπτώσεις τα δύο αδέλφια εκδήλωσαν κακή κρίση και, σε μεγάλο βαθμό, έλλειψη τόσο της ισορροπίας όσο και του στοργικού, ελεήμονος πνεύματος που ανέπτυξαν αργότερα. Ωστόσο, στις δύο αυτές περιπτώσεις τα αδέλφια επέδειξαν πνεύμα οσιότητας, καθώς και μια αποφασιστική, έντονη προσωπικότητα η οποία, όταν στράφηκε προς τη σωστή κατεύθυνση, τους έκανε δυνατούς, δραστήριους και πιστούς μάρτυρες.

Όταν ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης προφανώς έβαλαν τη μητέρα τους να ζητήσει να καθήσουν δίπλα στον Χριστό στη Βασιλεία του, επέδειξαν φιλόδοξο πνεύμα που έκανε τους άλλους αποστόλους να αγανακτήσουν. Αλλά αυτό έδωσε στον Ιησού μια θαυμάσια ευκαιρία για να εξηγήσει ότι μεγάλος μεταξύ τους θα ήταν όποιος υπηρετούσε τους άλλους. Έπειτα τόνισε ότι ακόμη και ο Ίδιος ήρθε για να διακονήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο για πολλούς. (Ματ 20:20-28· Μαρ 10:35-45) Όσο και αν ήταν ιδιοτελής η επιθυμία τους αυτή, το περιστατικό αποκαλύπτει πόσο πολύ πίστευαν ότι η Βασιλεία ήταν πραγματική.