Ωστόσο, ο Παύλος έγραψε επίσης στην ίδια αυτή επιστολή προς τους Κορινθίους ότι τα θαυματουργικά χαρίσματα του αγίου πνεύματος του Θεού θα τερματίζονταν, δηλώνοντας το εξής: «Είτε υπάρχουν χαρίσματα προφητείας, θα καταργηθούν· είτε υπάρχουν γλώσσες, θα πάψουν· είτε υπάρχει γνώση, θα καταργηθεί».​—1 Κορινθίους 13:8.

Τον πρώτο αιώνα, εκτελούνταν θαυματουργικές θεραπείες από τον Ιησού Χριστό και τους αποστόλους του. Εκείνη την περίοδο της Χριστιανικής ιστορίας, τα χαρίσματα του πνεύματος, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας για την εκτέλεση θεραπειών, αποσκοπούσαν στη δόξα του Θεού και αποτελούσαν σημείο ότι ο Ιεχωβά επιδοκίμαζε και ευλογούσε τη νεοσύστατη Χριστιανική εκκλησία. Αλλά όταν η Χριστιανική εκκλησία ωρίμασε ή εδραιώθηκε πλήρως, αντί να επιδεικνύει κάποια ειδικά χαρίσματα ως απόδειξη της επιδοκιμασίας του Θεού, επιδείκνυε την εκδήλωση ακλόνητης πίστης, ελπίδας και αγάπης. (Ιωάννης 13:35· 1 Κορινθίους 13:13) Έτσι λοιπόν, γύρω στο έτος 100 Κ.Χ., έπαψαν οι θαυματουργικές θεραπείες ως διακριτικό γνώρισμα της εύνοιας του Θεού.a