Η Ανάγκη για Προσαρμογές

16. Ποιες προσδοκίες έτρεφαν οι αρχικοί μαθητές του Μεσσία σχετικά με τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του;

¹⁶ Ο Ανδρέας και ο Ιωάννης αναγνώρισαν αμέσως τον αληθινό Μεσσία, όμως αυτοί και άλλοι αρχικοί μαθητές είχαν ακόμη πολλά να μάθουν. (Ιωάννης 16:12, 13) Αυτοί, όπως και πολλοί θρησκευόμενοι Ιουδαίοι της εποχής εκείνης, έλπιζαν ότι η Μεσσιανική Βασιλεία θα άρχιζε να κυβερνάει τότε και ότι θα απελευθέρωνε το έθνος Ισραήλ και την πρωτεύουσά του, την Ιερουσαλήμ, από την καταδυνάστευση των Εθνικών. (Λουκάς 2:38· 3:15· 19:11· 23:51· 24:21) Ωστόσο, ποιο μόνιμο όφελος θα έφερνε αυτό στο αμαρτωλό ανθρώπινο γένος;

17, 18. Γιατί είπε ο Ιησούς την παραβολή σχετικά ‘με έναν άνθρωπο ευγενικής καταγωγής’;

¹⁷ Για να αφαιρέσει την αμαρτία και το θάνατο από τους μελλοντικούς υπηκόους της Βασιλείας του, ήταν ζωτικής σημασίας να ‘εκκοπεί’ πρώτα ο Μεσσίας σαν ένα αρνί θυσίας. (Ιωάννης 1:29· Ησαΐας 53:7, 12) Όταν ο Ιησούς προείπε ότι θα γινόταν αυτό και ότι ο ίδιος θα ανασταινόταν, ο Πέτρος αποκρίθηκε: «Γενού ίλεως εις σεαυτόν, Κύριε· δεν θέλει γείνει τούτο εις σε». (Ματθαίος 16:21, 22) Όμως, ο Ιησούς γνώριζε ότι οι μαθητές του «δεν ενόουν τον λόγον».—Μάρκος 9:31, 32· παράβαλε Ματθαίος 17:22, 23.

¹⁸ Στο τελευταίο του ταξίδι στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς έγινε ακόμη πιο σαφής. (Ματθαίος 20:18, 19) Υπέδειξε επίσης και το μεγάλο όφελος που θα έφερνε ο θάνατός του, λέγοντας: «Ο Υιός του ανθρώπου . . . ήλθε δια . . . να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών». (Ματθαίος 20:28) Οι εσφαλμένες προσδοκίες δεν επέτρεψαν στους μαθητές του να το συλλάβουν αυτό. Ο Λουκάς καταγράφει: «Ήτο πλησίον της Ιερουσαλήμ και αυτοί ενόμιζον ότι η βασιλεία του Θεού έμελλεν ευθύς να φανή». Για να τους βοηθήσει να κάνουν προσαρμογές στον τρόπο σκέψης τους, ο Ιησούς είπε μια παραβολή στην οποία παρομοίασε τον εαυτό του ‘με έναν άνθρωπο ευγενικής καταγωγής’, ο οποίος έπρεπε πρώτα να ταξιδέψει «εις χώραν μακράν δια να λάβη εις εαυτόν βασιλείαν». (Λουκάς 19:11, 12) Αυτή η ‘χώρα’ αναφερόταν στον ουρανό, όπου ανέβηκε ο Ιησούς μετά το θάνατο και την ανάστασή του.

19. (α) Ποια εσφαλμένη προσδοκία εξέφρασαν οι μαθητές του Ιησού μετά την ανάστασή του; (β) Ποια αλλαγή ως προς τη σχέση που είχε ο Θεός με τους ανθρώπους έλαβε χώρα την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ.; (Εβραίους 8:7-9, 13)

¹⁹ Ωστόσο, αμέσως πριν από την ανάληψη του Ιησού, οι μαθητές του τον ρώτησαν: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» (Πράξεις 1:6) Μήπως τους απέρριψε ο Ιησούς επειδή του έκαναν αυτή την ερώτηση; Όχι, αυτός τους εξήγησε ότι δεν είχε έρθει ακόμη ο καιρός και ότι έπρεπε να επιδοθούν στο σπουδαίο έργο της μαρτυρίας σχετικά με τον αληθινό Μεσσία. (Πράξεις 1:7, 8) Η σχέση διαθήκης που είχε συνάψει ο Θεός με τον φυσικό Ισραήλ θα έπαυε να υπάρχει σε λίγο. Επομένως, η μελλοντική Μεσσιανική Βασιλεία δεν επρόκειτο να αποκατασταθεί σ’ εκείνο το άπιστο επίγειο έθνος. Ο Ιησούς είπε στους Ιουδαίους που του εναντιώνονταν: «Θέλει αφαιρεθή αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού και θέλει δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής». (Ματθαίος 21:43) Αυτό το έθνος γεννήθηκε δέκα μέρες μετά την ανάληψη του Ιησού στον ουρανό. Έγινε έκχυση αγίου πνεύματος σε 120 από τους μαθητές του Ιησού και, μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτοί χρίστηκαν για να γίνουν «άγιοι» του Θεού και ‘συγκληρονόμοι του Χριστού’ στην επικείμενη Μεσσιανική Βασιλεία.—Δανιήλ 7:13, 14, 18· Ρωμαίους 1:7· 8:1, 16, 17· Πράξεις 2:1-4· Γαλάτας 6:15, 16.

20. Παρά το γεγονός ότι έτρεφαν μερικές εσφαλμένες προσδοκίες, τι έκαναν οι πιστοί Χριστιανοί του πρώτου αιώνα;

²⁰ Ακόμη και ύστερα από τον καιρό που χρίστηκαν, οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έτρεφαν ορισμένες εσφαλμένες προσδοκίες. (2 Θεσσαλονικείς 2:1, 2)

Η Ανάγκη για Προσαρμογές

16. Ποιες προσδοκίες έτρεφαν οι αρχικοί μαθητές του Μεσσία σχετικά με τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του;

¹⁶ Ο Ανδρέας και ο Ιωάννης αναγνώρισαν αμέσως τον αληθινό Μεσσία, όμως αυτοί και άλλοι αρχικοί μαθητές είχαν ακόμη πολλά να μάθουν. (Ιωάννης 16:12, 13) Αυτοί, όπως και πολλοί θρησκευόμενοι Ιουδαίοι της εποχής εκείνης, έλπιζαν ότι η Μεσσιανική Βασιλεία θα άρχιζε να κυβερνάει τότε και ότι θα απελευθέρωνε το έθνος Ισραήλ και την πρωτεύουσά του, την Ιερουσαλήμ, από την καταδυνάστευση των Εθνικών. (Λουκάς 2:38· 3:15· 19:11· 23:51· 24:21) Ωστόσο, ποιο μόνιμο όφελος θα έφερνε αυτό στο αμαρτωλό ανθρώπινο γένος;

17, 18. Γιατί είπε ο Ιησούς την παραβολή σχετικά ‘με έναν άνθρωπο ευγενικής καταγωγής’;

¹⁷ Για να αφαιρέσει την αμαρτία και το θάνατο από τους μελλοντικούς υπηκόους της Βασιλείας του, ήταν ζωτικής σημασίας να ‘εκκοπεί’ πρώτα ο Μεσσίας σαν ένα αρνί θυσίας. (Ιωάννης 1:29· Ησαΐας 53:7, 12) Όταν ο Ιησούς προείπε ότι θα γινόταν αυτό και ότι ο ίδιος θα ανασταινόταν, ο Πέτρος αποκρίθηκε: «Γενού ίλεως εις σεαυτόν, Κύριε· δεν θέλει γείνει τούτο εις σε». (Ματθαίος 16:21, 22) Όμως, ο Ιησούς γνώριζε ότι οι μαθητές του «δεν ενόουν τον λόγον».—Μάρκος 9:31, 32· παράβαλε Ματθαίος 17:22, 23.

¹⁸ Στο τελευταίο του ταξίδι στην Ιερουσαλήμ, ο Ιησούς έγινε ακόμη πιο σαφής. (Ματθαίος 20:18, 19) Υπέδειξε επίσης και το μεγάλο όφελος που θα έφερνε ο θάνατός του, λέγοντας: «Ο Υιός του ανθρώπου . . . ήλθε δια . . . να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών». (Ματθαίος 20:28) Οι εσφαλμένες προσδοκίες δεν επέτρεψαν στους μαθητές του να το συλλάβουν αυτό.