Αλλά τι μπορεί να λεχθεί για την κύρια εκπλήρωση του ονείρου του; Οι προφητικοί «εφτά καιροί» διήρκεσαν πολύ περισσότερο από 2.520 ημέρες. Αυτό φάνηκε από τα εξής λόγια του Ιησού: «Η Ιερουσαλήμ θα καταπατείται από τα έθνη, μέχρι να συμπληρωθούν οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών». (Λουκάς 21:24) Η “καταπάτηση” άρχισε το 607 Π.Κ.Χ., όταν η Ιερουσαλήμ καταστράφηκε και η τυπική βασιλεία του Θεού έπαψε να υφίσταται στον Ιούδα. Πότε θα τελείωνε η καταπάτηση; Κατά «τους καιρούς της αποκατάστασης όλων των πραγμάτων», όταν η θεϊκή κυριαρχία θα φανερωνόταν και πάλι σε σχέση με τη γη μέσω της συμβολικής Ιερουσαλήμ, της Βασιλείας του Θεού.—Πράξεις 3:21.

27. Γιατί θα λέγατε ότι οι «εφτά καιροί» που άρχισαν το 607 Π.Κ.Χ. δεν τελείωσαν μετά την παρέλευση 2.520 κατά γράμμα ημερών;

²⁷ Αν μετρούσαμε 2.520 κατά γράμμα ημέρες από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., θα φτάναμε στο 600 Π.Κ.Χ., ένα έτος χωρίς καμιά σημασία από Γραφική άποψη. Ακόμη και το 537 Π.Κ.Χ., όταν οι απελευθερωμένοι Ιουδαίοι επέστρεψαν στον Ιούδα, η κυριαρχία του Ιεχωβά δεν φανερώθηκε στη γη. Αυτό αληθεύει επειδή ο Ζοροβάβελ, ο κληρονόμος του θρόνου του Δαβίδ, δεν έγινε βασιλιάς, αλλά απλώς κυβερνήτης της περσικής επαρχίας του Ιούδα.

28. (α) Ποιος κανόνας πρέπει να εφαρμοστεί στις 2.520 ημέρες των προφητικών “εφτά καιρών”; (β) Πόσο διήρκεσαν οι προφητικοί «εφτά καιροί», και ποιες ημερομηνίες σημείωσαν την αρχή και το τέλος τους;

²⁸ Εφόσον οι «εφτά καιροί» είναι προφητικοί, πρέπει να εφαρμόσουμε στις 2.520 ημέρες το Γραφικό κανόνα: «Μία ημέρα για ένα έτος». Αυτός ο κανόνας διατυπώνεται σε κάποια προφητεία σχετικά με την πολιορκία της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους. (Ιεζεκιήλ 4:6, 7· παράβαλε Αριθμοί 14:34.) Άρα, οι «εφτά καιροί» κατά τους οποίους κυριαρχούσαν στη γη δυνάμεις των Εθνικών χωρίς την παρέμβαση της Βασιλείας του Θεού διήρκεσαν 2.520 χρόνια. Άρχισαν με την ερήμωση του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ τον έβδομο σεληνιακό μήνα (15 Τισρί) του 607 Π.Κ.Χ. (2 Βασιλέων 25:8, 9, 25, 26) Από αυτό το σημείο ως το 1 Π.Κ.Χ. έχουμε 606 χρόνια. Τα υπόλοιπα 1.914 χρόνια εκτείνονται ως το 1914 Κ.Χ. Συνεπώς οι «εφτά καιροί», ή αλλιώς τα 2.520 χρόνια, τελείωσαν στις 15 Τισρί, δηλαδή στις 4/5 Οκτωβρίου 1914 Κ.Χ.

29. Ποιος είναι “ο πιο ασήμαντος των ανθρώπων”, και τι έκανε ο Ιεχωβά προκειμένου να τον ενθρονίσει;

²⁹ Εκείνο το έτος συμπληρώθηκαν «οι προσδιορισμένοι καιροί των εθνών» και έδωσε ο Θεός τη διακυβέρνηση στον «πιο ασήμαντο των ανθρώπων»—τον Ιησού Χριστό—ο οποίος είχε θεωρηθεί τόσο αξιοκαταφρόνητος από τους εχθρούς του ώστε τον κρέμασαν στο ξύλο. (Δανιήλ 4:17)

ΕΦΤΑ ΚΑΙΡΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ

24. (α) Τι συμβολίζει το μεγάλο δέντρο στο όνειρο; (β) Τι εμποδίστηκε επί εφτά καιρούς, και πώς συνέβη αυτό;

²⁴ Ο Ναβουχοδονόσορ, που αντιπροσωπευόταν από το μεγάλο δέντρο, συμβόλιζε την παγκόσμια διακυβέρνηση. Αλλά μην ξεχνάτε ότι το δέντρο αντιπροσωπεύει διακυβέρνηση και κυριαρχία πολύ μεγαλύτερη από εκείνη του βασιλιά της Βαβυλώνας. Συμβολίζει την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά, “του Βασιλιά των ουρανών”, κυρίως σε σχέση με τη γη. Προτού καταστραφεί η Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους, η βασιλεία που είχε για έδρα της εκείνη την πόλη, με τον Δαβίδ και τους κληρονόμους του να κάθονται «στο θρόνο του Ιεχωβά», αντιπροσώπευε την κυριαρχία του Θεού αναφορικά με τη γη. (1 Χρονικών 29:23) Ο ίδιος ο Θεός διευθέτησε να κοπεί αυτή η κυριαρχία και να περιοριστεί με δεσμά το 607 Π.Κ.Χ., όταν χρησιμοποίησε τον Ναβουχοδονόσορα για να καταστρέψει την Ιερουσαλήμ. Η άσκηση της θεϊκής κυριαρχίας σε σχέση με τη γη από μια βασιλεία της γραμμής του Δαβίδ εμποδίστηκε επί εφτά καιρούς. Πόσο διήρκεσαν αυτοί οι εφτά καιροί; Πότε άρχισαν, και τι σημείωσε το τέλος τους;