«Οι Καιροί των Εθνών τελείωσαν· ο καιρός των βασιλέων τους πέρασε»! Αυτή την ανακοίνωση έκανε ο αδελφός Ρώσσελ μόλις μπήκε στην τραπεζαρία των κεντρικών γραφείων της Εταιρίας Σκοπιά στο Μπρούκλιν, το πρωί της Παρασκευής 2 Οκτωβρίου 1914.

Ο Οκτώβριος του 1914 πέρασε, και ο Κ. Τ. Ρώσσελ και οι σύντροφοί του βρίσκονταν ακόμα στη γη. Μετά πέρασε και ο Οκτώβριος του 1915. Μήπως ο Ρώσσελ είχε απογοητευτεί; Ο ίδιος έγραψε στη Σκοπιά 1 Φεβρουαρίου 1916 (στην αγγλική): «‘Αλλά εσείς, αδελφέ Ρώσσελ, τι γνώμη έχετε ως προς τον καιρό της μεταλλαγής μας; Δεν απογοητευτήκατε που δεν ήρθε τότε που πιστεύαμε ότι θα ερχόταν;’ θα ρωτήσετε. Όχι, απαντούμε, δεν απογοητευτήκαμε. . . . Αδελφοί, όσοι από εμάς έχουν τη σωστή στάση σε ό,τι αφορά τον Θεό δεν απογοητευόμαστε με καμιά από τις διευθετήσεις Του. Δεν θέλουμε να γίνει το δικό μας θέλημα· όταν λοιπόν διαπιστώσαμε ότι δεν περιμέναμε τις σωστές εξελίξεις τον Οκτώβριο του 1914, τότε χαρήκαμε που ο Κύριος δεν άλλαξε το Σχέδιό Του έτσι ώστε αυτό να μας ταιριάζει. Δεν θέλαμε να κάνει κάτι τέτοιο. Θέλουμε μόνο να είμαστε σε θέση να κατανοούμε τα σχέδια και τους σκοπούς Του».

Όπως το έθεσε η Σκοπιά της 1ης Σεπτεμβρίου 1916 (στην αγγλική): «Φανταζόμασταν ότι το έργο του Θερισμού που είχε σχέση με τη σύναξη της Εκκλησίας [των χρισμένων] θα ολοκληρωνόταν πριν από το τέλος των Καιρών των Εθνών· αλλά η Αγία Γραφή δεν έλεγε τίποτα τέτοιο. . . . Μήπως λυπόμαστε που συνεχίζεται το έργο του Θερισμού; Και βέβαια όχι . . . Η τωρινή μας στάση, αγαπητοί αδελφοί, πρέπει να είναι στάση μεγάλης ευγνωμοσύνης προς τον Θεό, αυξανόμενης εκτίμησης για την υπέροχη Αλήθεια που, για να τη διακρίνουμε και να ταυτιστούμε μαζί της μας έδωσε το προνόμιο Εκείνος, και αυξανόμενου ζήλου στο να βοηθούμε να γνωρίσουν και άλλοι αυτή την Αλήθεια».

Υπήρχαν, όμως, πολλά ακόμα πράγματα που έπρεπε να γίνουν στο έργο του θερισμού; Από ό,τι φαίνεται, έτσι πίστευε ο αδελφός Ρώσσελ. Αυτό το δείχνει μια συζήτηση που είχε με τον αδελφό Μακμίλαν το φθινόπωρο του 1916. Ο Ρώσσελ φώναξε τον Μακμίλαν στο γραφείο του στο Μπέθελ του Μπρούκλιν και του είπε: «Το έργο αυξάνεται ραγδαία και θα εξακολουθήσει να αυξάνεται, επειδή πρέπει να γίνει ένα παγκόσμιο έργο για να κηρυχτεί το “ευαγγέλιο της βασιλείας”. Επί τρεισήμισι ώρες ο Ρώσσελ εξηγούσε σε γενικές γραμμές στον Μακμίλαν το μεγάλο έργο που ο ίδιος είχε κατανοήσει από την Αγία Γραφή ότι βρισκόταν ακόμα μπροστά τους.