ΑΡΑΒΑΣ

(Άραβας).

Το όνομα Άραβας στις Γραφές χρησιμοποιείται κατά βάση με ευρεία έννοια για να προσδιορίσει τον κάτοικο της Αραβίας, αυτής της αχανούς χώρας στα Α και Ν της Παλαιστίνης. Μερικές φορές τα συμφραζόμενα και ο τρόπος χρήσης υποδεικνύουν ότι εννοείται μια ορισμένη φυλή ή εθνότητα.—1Βα 10:15· 2Χρ 9:14· 21:16.

Αρκετές αραβικές φυλές ήταν σημιτικής προέλευσης, καταγόμενες από τον Σημ μέσω του Ιοκτάν, ενώ άλλες ήταν χαμιτικής προέλευσης και κατάγονταν από τον Χους, γιο του Χαμ. (Γε 10:6, 7, 26-30) Ορισμένοι από τους απογόνους του Αβραάμ μέσω της Άγαρ και της Χετούρας κατοίκησαν και αυτοί στην Αραβία, όπως οι γιοι του Ισμαήλ οι οποίοι «κατασκήνωναν από την Αβιλά κοντά στη Σιουρ, η οποία βρίσκεται μπροστά στην Αίγυπτο, μέχρι την Ασσυρία». (Γε 25:1-4, 12-18) Οι απόγονοι του Ησαύ, που κατοικούσαν στην ορεινή περιοχή του Σηείρ, συγκαταλέγονταν και αυτοί στη γενική κατηγορία των Αράβων.—Γε 36:1-43.

Οι Άραβες υπήρξαν ως επί το πλείστον περιπλανώμενος λαός που ζούσε ποιμενική ζωή και έμενε σε σκηνές. (Ησ 13:20· Ιερ 3:2) Ωστόσο, άλλοι ασχολούνταν με το εμπόριο, και ορισμένοι μνημονεύονται ως έμποροι στη δούλεψη της Τύρου. (Ιεζ 27:21) Οι υπηρέτες του Θεού είχαν πολλές επαφές μαζί τους. Οι Μαδιανίτες έμποροι οι οποίοι πήγαιναν στην Αίγυπτο και στους οποίους πουλήθηκε ο Ιωσήφ ήταν Άραβες, όπως ήταν και οι Σαβαίοι από τη νότια Αραβία που έκαναν επιδρομή στα βόδια και στα θηλυκά γαϊδούρια του Ιώβ. (Γε 37:28· Ιωβ 1:1, 15) Κατά την 40χρονη οδοιπορία τους στην έρημο, οι Ισραηλίτες ήρθαν σε ολέθρια επαφή με τους Μαδιανίτες, οι οποίοι ήταν λάτρεις του Βάαλ (Αρ 25:6, 14-18), ενώ στην περίοδο των Κριτών, στίφη Αράβων έκαναν με τις καμήλες τους τακτικές επιδρομές στον Ισραήλ επί εφτά χρόνια, ώσπου τους κατατρόπωσε ο Κριτής Γεδεών.—Κρ 6:1-6· 7:12-25.

Ηγεμόνες αραβικών βασιλείων πλήρωναν φόρο υποτελείας στον Βασιλιά Σολομώντα. (1Βα 10:15· 2Χρ 9:14) Οι Άραβες πλήρωναν στον Ιωσαφάτ ως φόρο υποτελείας 7.700 κριάρια και άλλους τόσους τράγους, αλλά αργότερα συμμάχησαν με τους Φιλισταίους εναντίον του Ιωράμ, γιου και διαδόχου του Ιωσαφάτ, και οι ληστρικές ομάδες τους σκότωσαν πολλούς γιους του. (2Χρ 17:11· 21:16· 22:1) Ο Οζίας, στη διάρκεια της βασιλείας του, διεξήγε νικηφόρο πόλεμο εναντίον τους. (2Χρ 26:1, 7) Κάποιοι Άραβες εναντιούμενοι ήταν μεταξύ εκείνων που προξενούσαν δυσκολίες στον Νεεμία κατά την αναστήλωση των τειχών της Ιερουσαλήμ.—Νε 2:19· 4:7, 8· 6:1.

Μολονότι ήταν νομάδες, γενικά ανεξάρτητοι, και συχνά αρκετά αποξενωμένοι από τις επικρατούσες δραστηριότητες εκείνων των καιρών, οι Άραβες επέσυραν την προφητική προσοχή και τη θεϊκή κρίση. (Ησ 21:13· Ιερ 25:17-24) Έπειτα από αιώνες, κάποιοι Άραβες μπορεί να ήταν ανάμεσα σε εκείνους που έγιναν μέλη της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας την Πεντηκοστή.—Πρ 2:11, 41· βλέπε ΑΡΑΒΙΑ.