Η Πολύτιμη Ατμόσφαιρά Μας

ΣΤΙΣ 4 Μαΐου 1961, ο Μάλκομ Ρος και ο Βικ Πράδερ ανυψώθηκαν σε υψόμετρο 34,6 χιλιομέτρων. Τότε, η επίτευξη ενός νέου ρεκόρ δεν είχε και μεγάλη σημασία για τον Ρος. Αυτό που τον εντυπωσίασε ήταν η θέα που αντίκρισε όταν σήκωσε προσεκτικά μια καλύπτρα και κοίταξε έξω από το θάλαμο για πρώτη φορά.

«Το τοπίο όταν φτάσαμε τα 30.000 μέτρα», θυμάται ο ίδιος, «ήταν ασύγκριτα μεγαλοπρεπές». Ο Ρος έμεινε έκπληκτος από τα χρώματα που χαρακτηρίζουν τα διαφορετικά στρώματα της ατμόσφαιρας. Πρώτα, υπάρχει το «λαμπερό γαλανόλευκο» της τροπόσφαιρας που εκτείνεται περίπου 16 χιλιόμετρα πάνω από τη γη. Κατόπιν η βαθυγάλανη στρατόσφαιρα γίνεται όλο και πιο σκοτεινή ώσπου τελικά εμφανίζεται η μαυρίλα του διαστήματος. «Με σιωπηλό δέος συλλογιζόμασταν την εξαίσια ωραιότητα της ατμόσφαιρας», έγραψε ο Ρος στο περιοδικό Νάσιοναλ Τζεογκράφικ (National Geographic).

Πράγματι, αξίζει να συλλογίζεται κάποιος τη θαυμάσια ατμόσφαιρά μας.

Συντηρεί τη Ζωή

Η ατμόσφαιρά μας ουσιαστικά είναι ένας ωκεανός αέρα που περιβάλλει τη γη και εκτείνεται σε ύψος περίπου 80 χιλιομέτρων. Ζυγίζει πάνω από 5 τετράκις εκατομμύρια τόνους, και η πίεση που ασκεί πάνω στα κεφάλια μας ισοδυναμεί με 1,03 κιλά ανά τετραγωνικό εκατοστό στο επίπεδο της θάλασσας. Χωρίς αυτή την ατμοσφαιρική πίεση, δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε, εφόσον δεν αφήνει τα υγρά του σώματός μας να εξατμιστούν. Η ανώτερη ατμόσφαιρα δεν έχει αρκετή πίεση ώστε να συντηρήσει την ανθρώπινη ζωή. Για αυτόν το λόγο, ο Ρος και ο Πράδερ έπρεπε να φορούν διαστημικές στολές υπό πίεση. «Χωρίς τεχνητή πίεση», εξήγησε ο Ρος, «το αίμα μας θα έβραζε, τα αιμοφόρα αγγεία μας και τα όργανά μας θα διαρρηγνύονταν».

Φυσικά, και εμείς χρειαζόμαστε αυτόν τον ωκεανό αέρα για να συνεχίσουμε να αναπνέουμε. Οι περισσότεροι, όμως, από εμάς τον θεωρούμε δεδομένο επειδή δεν μπορούμε να τον δούμε. Ένας θρησκευόμενος άντρας της αρχαιότητας είπε γεμάτος εκτίμηση: «[Ο Θεός] δίνει σε όλους ζωή και πνοή και τα πάντα».—Πράξεις 17:24, 25.

Χωρίς την ατμόσφαιρά μας, δεν θα υπήρχε κάποιο μέσο που να συγκρατεί ψηλά τη σκόνη γύρω από την οποία σχηματίζονται οι σταγόνες του νερού. Έτσι δεν θα υπήρχε βροχή. Αν δεν υπήρχε η ατμόσφαιρά μας, θα μας έκαιγαν οι άμεσες ακτίνες του ήλιου, και θα παγώναμε τη νύχτα. Ευτυχώς, η ατμόσφαιρα δρα σαν κάλυμμα, παγιδεύοντας ένα μέρος της θερμότητας του ήλιου ώστε οι νύχτες να μην είναι υπερβολικά κρύες.

Επιπλέον, η ατμόσφαιρα παρέχει προστασία από τους εισερχόμενους μετεωρίτες οι οποίοι θα έβλαπταν τους κατοίκους της γης. «Τα στερεά σώματα από το διάστημα», εξηγεί ο Χέρμπερτ Ριλ στο βιβλίο του Εισαγωγή στην Ατμόσφαιρα (Introduction to the Atmosphere), «φτάνουν στο εξωτερικό όριο της ατμόσφαιρας με υπολογιζόμενη συνολική μάζα αρκετών χιλιάδων τόνων την ημέρα». Ωστόσο, οι περισσότεροι μετεωρίτες αποσυντίθενται στην ατμόσφαιρα προτού φτάσουν στην επιφάνεια της γης.

Η ατμόσφαιρα αυξάνει την απόλαυση της ζωής. Μας παρέχει τον πανέμορφο γαλανό ουρανό, τα πουπουλένια λευκά σύννεφα, την αναζωογονητική βροχή και υπέροχες ανατολές ηλίου και ηλιοβασιλέματα. Ακόμα, χωρίς την ατμόσφαιρα δεν θα μπορούσαμε να ακούσουμε τις φωνές αυτών που αγαπούμε, ούτε θα μπορούσαμε να ακούσουμε την αγαπημένη μας μουσική. Γιατί; Επειδή τα ηχητικά κύματα χρειάζονται ένα υλικό μέσω του οποίου να μεταδίδονται. Ο αέρας είναι τέλειος μεταφορέας του ήχου, ενώ κανένας ήχος δεν ακούγεται στο έξω διάστημα.

Ένα Αξιοθαύμαστο Μείγμα

Στην αρχαιότητα οι άνθρωποι θεωρούσαν την ατμόσφαιρα ως μία και μόνη ουσία. Κατόπιν, στα τέλη του 18ου αιώνα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αποτελείται κυρίως από τα δύο συμπληρωματικά αέρια, άζωτο και οξυγόνο. Περίπου το 78 τοις εκατό της ατμόσφαιρας είναι άζωτο και το 21 τοις εκατό οξυγόνο· το υπόλοιπο 1 τοις εκατό αποτελείται από αέρια όπως το αργό, οι υδρατμοί, το διοξείδιο του άνθρακα, το νέο, το ήλιο, το κρυπτό, το υδρογόνο, το ξένο και το όζον.

Το οξυγόνο, φυσικά, είναι το αέριο που συντηρεί τη ζωή και το οποίο απορροφούν τα σώματά μας μέσω της αναπνοής. Το επίπεδο οξυγόνου στην ατμόσφαιρά μας είναι τέλειο για τη ζωή στη γη. Αν μειωνόταν σημαντικά, θα γινόμασταν νωθροί και τελικά θα χάναμε τις αισθήσεις μας. Αν οι συγκεντρώσεις οξυγόνου αυξάνονταν υπερβολικά, λέγεται ότι ακόμη και τα χλωρά κλαριά και τα χορτάρια του δάσους θα αναφλέγονταν.

Το άζωτο είναι ο τέλειος διαλύτης του οξυγόνου· ωστόσο δεν παίζει απλώς παθητικό ρόλο στη διατήρηση της ζωής. Όλοι οι οργανισμοί το χρειάζονται για να ζήσουν. Τα φυτά παίρνουν άζωτο από την ατμόσφαιρα μέσω των αστραπών και ενός ιδιαίτερου είδους βακτηρίων. Εμείς, με τη σειρά μας, παίρνουμε άζωτο από τις τροφές που τρώμε.

Το γεγονός ότι η ατμόσφαιρά μας διατηρεί τη σωστή αναλογία οξυγόνου και αζώτου αποτελεί θαύμα. Το άζωτο επιστρέφει στην ατμόσφαιρα, χάρη στο πολύτιμο έργο των μικροοργανισμών. Τι θα πούμε για το οξυγόνο; Τεράστιες ποσότητες αναλώνονται από πυρκαγιές και από την αναπνοή ανθρώπων και ζώων. Ωστόσο η ατμόσφαιρα διατηρεί το ποσοστό του οξυγόνου της, που είναι 21 τοις εκατό. Πώς; Μέσω της φωτοσύνθεσης—μιας χημικής διαδικασίας στα πράσινα φύλλα και στα φύκια—η οποία απελευθερώνει πάνω από ένα δισεκατομμύριο τόνους οξυγόνο στην ατμόσφαιρα κάθε ημέρα.

Η φωτοσύνθεση δεν μπορεί να λάβει χώρα χωρίς διοξείδιο του άνθρακα—ένα αέριο που υπάρχει σε ελάχιστες ποσότητες και αποτελεί μόνο το 0,03 τοις εκατό της ατμόσφαιρας. Με τη βοήθεια του φωτός, τα φυτά εξαρτώνται από το διοξείδιο του άνθρακα για να μεγαλώσουν και για να παραγάγουν φρούτα, καρπούς, σιτηρά και λαχανικά. Το διοξείδιο του άνθρακα επίσης αντανακλά τη θερμότητα και πάλι προς τη γη για να διατηρεί τον πλανήτη μας θερμό. Αλλά αν το επίπεδο διοξειδίου του άνθρακα αυξανόταν μέσω της καύσης μεγάλων ποσοτήτων ξύλων, κάρβουνου, φυσικού αερίου και πετρελαίου, η θερμοκρασία στη γη τελικά θα γινόταν τόσο υψηλή ώστε θα έπαυε να υπάρχει ζωή. Από την άλλη μεριά, αν το διοξείδιο του άνθρακα μειωνόταν πάρα πολύ θα έπαυε να υπάρχει η φωτοσύνθεση, και εμείς θα λιμοκτονούσαμε.

Το όζον είναι ένα άλλο αέριο που υπάρχει σε ελάχιστες ποσότητες και από το οποίο εξαρτάται η ζωή πάνω στη γη. Το όζον στο ανώτερο μέρος της ατμόσφαιρας που ονομάζεται στρατόσφαιρα απορροφά τις υπεριώδεις ακτίνες από τον ήλιο. Έτσι εμείς στη γη είμαστε προστατευμένοι από αυτές τις βλαβερές υπεριώδεις ακτίνες.

Πράγματι, όσο περισσότερα μαθαίνουμε για την ατμόσφαιρα τόσο περισσότερους λόγους έχουμε να νιώθουμε θαυμασμό. Η σύνθεσή της που αποτελείται από άζωτο, οξυγόνο και άλλα αέρια σε ελάχιστες ποσότητες είναι ακριβώς η σωστή. Το μέγεθος της γης είναι επίσης ακριβώς το σωστό για να διατηρείται η ισορροπία. Αν η γη ήταν μικρότερη και ζύγιζε λιγότερο, η βαρύτητά της θα ήταν υπερβολικά ασθενική και μεγάλο μέρος της πολύτιμης ατμόσφαιράς μας θα χανόταν στο διάστημα.

«Από την άλλη μεριά», δηλώνει το επιστημονικό εγχειρίδιο Περιβάλλον της Ζωής (Environment of Life), «αν η γη ήταν ελάχιστα μεγαλύτερη από ό,τι είναι, η αυξημένη δύναμη της βαρύτητας θα είχε ως αποτέλεσμα να συγκρατούνται μεγαλύτερες ποσότητες αερίων. . . . Η λεπτή ισορροπία ανάμεσα στα αέρια της ατμόσφαιρας θα αναστατωνόταν».

Δυστυχώς, όμως, αυτή η «λεπτή ισορροπία» αναστατώνεται από το σύγχρονο τρόπο ζωής του ανθρώπου. Πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση, και ποια ελπίδα υπάρχει να σωθεί από την καταστροφή η πολύτιμη ατμόσφαιρά μας;

[Πλαίσιο στη σελίδα 5]

Πότε τα Ηλιοβασιλέματα Είναι Ομορφότερα

Η ατμόσφαιρα αντανακλά τις ακτίνες του ήλιου με τέτοιον τρόπο ώστε να δίνει στον ουρανό μια ευχάριστη γαλάζια όψη. Καθώς ο ήλιος βυθίζεται στον ορίζοντα, οι ακτίνες του πρέπει να περάσουν από πολύ περισσότερη ατμόσφαιρα. Αυτό παράγει μια ποικιλία ζωηρών χρωμάτων τα οποία οι κάτοικοι των πόλεων ίσως να μη δουν ποτέ.

Τα ηλιοβασιλέματα στις βιομηχανικές πόλεις είναι συνήθως μουντά και δεν έχουν άλλα χρώματα εκτός από αποχρώσεις του κόκκινου. Αν η περιοχή είναι πολύ μολυσμένη, παρατηρεί το περιοδικό Νέος Επιστήμονας (New Scientist), «ο Ήλιος φαίνεται σαν ένας μουντός κόκκινος δίσκος που μπορεί να ξεθωριάσει προτού ακόμη ακουμπήσει στον ορίζοντα».

«Σε μια εξαιρετικά διαυγή, αμόλυντη ατμόσφαιρα», εξηγεί το παραπάνω περιοδικό, «τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος είναι ιδιαίτερα ζωηρά. Ο Ήλιος έχει λαμπερό κίτρινο χρώμα και ο γύρω ουρανός έχει αποχρώσεις του πορτοκαλί και του κίτρινου. Καθώς ο Ήλιος εξαφανίζεται κάτω από τον ορίζοντα, τα χρώματα αλλάζουν σταδιακά από πορτοκαλί σε γαλάζιο. Τα σύννεφα που βρίσκονται χαμηλά συνεχίζουν να αντανακλούν το φως του Ήλιου, ακόμη και αφού αυτός έχει χαθεί».

Απλώς φανταστείτε πόσο πολλά όμορφα ηλιοβασιλέματα θα απολαμβάνει κάποιος σε έναν κόσμο χωρίς μόλυνση!—Αποκάλυψη 21:3-5.

Όταν Καταστρέφεται η Ατμόσφαιρά Μας

ΤΟ 1971, ενώ ταξίδευε προς τη σελήνη με το διαστημόπλοιο Απόλλων 14, ο Έντγκαρ Μίτσελ είπε βλέποντας τη γη: «Φαίνεται σαν ένα λαμπερό γαλάζιο και λευκό κόσμημα». Αλλά τι θα έβλεπε κάποιος από το διάστημα σήμερα;

Αν φορούσε ειδικά γυαλιά που θα του επέτρεπαν να δει τα αόρατα αέρια στην ατμόσφαιρα της γης, θα έβλεπε μια πολύ διαφορετική εικόνα. Στο περιοδικό Η Ινδία Σήμερα (India Today) ο Ρατζ Τσένγκαπα έγραψε: «Θα έβλεπε γιγάντιες τρύπες στα προστατευτικά καλύμματα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική και τη Βόρεια Αμερική. Αντί για ένα λαμπερό γαλάζιο και λευκό κόσμημα θα έβλεπε μια θολή, βρώμικη γη γεμάτη σκοτεινά σύννεφα διοξειδίου του άνθρακα και του θείου τα οποία περιστρέφονται αργά».

Τι έχει δημιουργήσει τρύπες στο προστατευτικό στρώμα όζοντος της ανώτερης ατμόσφαιράς μας; Είναι πράγματι τόσο επικίνδυνη η αύξηση των ατμοσφαιρικών ρύπων;

Πώς Καταστρέφεται το Όζον

Πριν από 60 και πλέον χρόνια, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη μιας ασφαλούς ψυκτικής ουσίας που θα μπορούσε να αντικαταστήσει άλλες οι οποίες ήταν τοξικές και δύσοσμες. Αυτή η νέα χημική ουσία αποτελούνταν από μόρια που είχαν ένα άτομο άνθρακα, δύο άτομα χλωρίου και δύο φθορίου (CCl₂F₂). Αυτή και παρόμοιες ανθρωποποίητες χημικές ουσίες ονομάζονται χλωροφθοράνθρακες (CFC).

Ήδη στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η παραγωγή CFC είχε γίνει μια τεράστια παγκόσμια βιομηχανία. Τους χρησιμοποιούσαν, όχι μόνο σε ψυγεία, αλλά και σε σπρέι αεροζόλ, σε κλιματιστικά μηχανήματα, σε ουσίες καθαρισμού και για να κατασκευάζουν πακέτα για φαστ φουντ και άλλα αφρώδη πλαστικά προϊόντα.

Ωστόσο, το Σεπτέμβριο του 1974, δύο επιστήμονες, ο Σέργουντ Ρόουλαντ και ο Μάριο Μολίνα, εξήγησαν ότι οι CFC σταδιακά ανέβαιναν στη στρατόσφαιρα όπου τελικά αποδέσμευαν το χλώριό τους. Κάθε άτομο χλωρίου, υπολόγισαν οι επιστήμονες, θα μπορούσε να καταστρέψει χιλιάδες μόρια όζοντος. Αλλά αντί να καταστρέφεται το όζον ομοιόμορφα σε όλη την ανώτερη ατμόσφαιρα, η καταστροφή του υπήρξε πολύ μεγαλύτερη πάνω από τους πόλους.

Κάθε άνοιξη από το 1979, μεγάλες ποσότητες όζοντος χάνονται και κατόπιν ξαναεμφανίζονται πάνω από την Ανταρκτική. Αυτή η εποχιακή πτώση του όζοντος ονομάζεται τρύπα του όζοντος. Περαιτέρω, στα πρόσφατα χρόνια αυτή η λεγόμενη τρύπα έχει γίνει μεγαλύτερη και διαρκεί περισσότερο. Το 1992, δορυφορικές μετρήσεις αποκάλυψαν μια τρύπα του όζοντος σε μέγεθος ρεκόρ—μεγαλύτερη από τη Βόρεια Αμερική. Και δεν είχε μείνει πολύ όζον σε αυτήν. Μετρήσεις από αερόστατα αποκάλυψαν μια πτώση πάνω από 60 τοις εκατό—η χαμηλότερη που καταγράφηκε ποτέ.

Στο μεταξύ, τα επίπεδα του όζοντος μειώνονται και στην ανώτερη ατμόσφαιρα πάνω από άλλα μέρη της γης. «Οι τελευταίες μετρήσεις», αναφέρει το περιοδικό Νέος Επιστήμονας (New Scientist), «δείχνουν ότι . . . υπήρχαν ασυνήθιστα χαμηλές τιμές συγκέντρωσης όζοντος το 1992 μεταξύ βόρειου γεωγραφικού πλάτους 50° και 60°, που καλύπτει τη Βόρεια Ευρώπη, τη Ρωσία και τον Καναδά. Το επίπεδο του όζοντος ήταν 12 τοις εκατό κάτω από το φυσιολογικό, χαμηλότερο από οποτεδήποτε άλλοτε στα 35 χρόνια συνεχούς παρακολούθησης».

«Ακόμη και οι πιο ζοφερές προβλέψεις», δηλώνει το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν (Scientific American), «φαίνεται τώρα ότι έχουν υποτιμήσει την απώλεια του όζοντος την οποία προκαλούν οι χλωροφθοράνθρακες. . . . Και ωστόσο την ίδια στιγμή, ισχυρές φωνές στην κυβέρνηση και στη βιομηχανία αντιτίθενται σθεναρά στους κανονισμούς, με βάση τις ανεπαρκείς επιστημονικές αποδείξεις».

Όπως υπολογίζεται, 20 εκατομμύρια τόνοι CFC έχουν ήδη απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρα. Αφού χρειάζονται χρόνια ώσπου να φτάσουν οι CFC ψηλά στη στρατόσφαιρα, εκατομμύρια τόνοι δεν έχουν ακόμη φτάσει στην ανώτερη ατμόσφαιρα στην οποία προκαλούν βλάβη. Ωστόσο, οι CFC δεν είναι η μόνη πηγή του καταστροφικού για το όζον χλωρίου. «Η NASA υπολογίζει ότι περίπου 75 τόνοι χλωρίου αποτίθενται στο στρώμα του όζοντος κάθε φορά που εκτοξεύεται ένα διαστημικό λεωφορείο», αναφέρει το περιοδικό Δημοφιλής Επιστήμη (Popular Science).

Ποιες Είναι οι Συνέπειες;

Οι συνέπειες της ύπαρξης λιγότερου όζοντος στην ανώτερη ατμόσφαιρα δεν είναι πλήρως κατανοητές. Ένα πράγμα που φαίνεται βέβαιο, όμως, είναι το ότι η ποσότητα βλαβερών υπεριωδών (UV) ακτίνων που φτάνουν στη γη αυξάνεται, με αποτέλεσμα μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του δέρματος. «Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας», αναφέρει το περιοδικό Γη (Earth), «η ετήσια δόση βλαβερών υπεριωδών ακτίνων που πλήττουν το βόρειο ημισφαίριο αυξήθηκε κατά 5 περίπου τοις εκατό».

Μια αύξηση μόλις 1 τοις εκατό στις υπεριώδεις ακτίνες υπολογίζεται ότι προκαλεί αύξηση 2 ως 3 τοις εκατό στον καρκίνο του δέρματος. Το αφρικανικό περιοδικό Γκέταγουέι (Getaway) δηλώνει: «Υπάρχουν πάνω από 8.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος στη Νότια Αφρική κάθε χρόνο . . . Έχουμε ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα προστασίας από το όζον και μια από τις υψηλότερες συχνότητες εμφάνισης καρκίνου του δέρματος (η σχέση δεν είναι συμπτωματική)».

Το ότι η καταστροφή του όζοντος στην ανώτερη ατμόσφαιρα θα προκαλούσε αύξηση στον καρκίνο του δέρματος το είχαν προβλέψει πριν από χρόνια οι επιστήμονες Ρόουλαντ και Μολίνα. Αυτοί σύστησαν άμεση απαγόρευση στη χρήση των CFC σε αεροζόλ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο, πολλές χώρες έχουν συμφωνήσει να σταματήσουν την παραγωγή των CFC ως τον Ιανουάριο του 1996. Στο μεταξύ, όμως, η χρήση των CFC συνεχίζει να εγκυμονεί κινδύνους για τη ζωή στη γη.

Η μείωση του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, αναφέρει το περιοδικό Ο Ζωντανός Κόσμος Μας (Our Living World), «έχει επιτρέψει στην υπεριώδη ακτινοβολία να εισδύει βαθύτερα στον ωκεανό από ό,τι υποπτευόμασταν προηγουμένως. . . . Αυτό έχει προξενήσει αξιοσημείωτες μειώσεις στην παραγωγικότητα των μονοκύτταρων οργανισμών που αποτελούν τη βάση της ωκεάνιας τροφικής αλυσίδας». Ορισμένα πειράματα δείχνουν επίσης ότι κάποια αύξηση στις υπεριώδεις ακτίνες μειώνει τις σοδειές πολλών σιτηρών, αποτελώντας απειλή για την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων.

Πράγματι, η χρήση των CFC είναι ενδεχομένως καταστροφική. Ωστόσο η ατμόσφαιρά μας βομβαρδίζεται από πολλούς άλλους ρύπους. Ένας από αυτούς είναι κάποιο ατμοσφαιρικό αέριο το οποίο σε ελάχιστες ποσότητες είναι αναγκαίο για τη ζωή στη γη.

Επίδραση της Μόλυνσης

Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι άνθρωποι άρχισαν να καίνε ολοένα μεγαλύτερες ποσότητες κάρβουνου, φυσικού αερίου και πετρελαίου, προσθέτοντας μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Εκείνον τον καιρό η αναλογία αυτού του ατμοσφαιρικού αερίου που υπάρχει σε ελάχιστες ποσότητες ήταν περίπου 285 μέρη ανά εκατομμύριο. Αλλά, ως αποτέλεσμα της αυξημένης χρήσης από μέρους του ανθρώπου ορυκτών καυσίμων, η αναλογία διοξειδίου του άνθρακα έχει ξεπεράσει τα 350 μέρη ανά εκατομμύριο. Ποια ήταν η συνέπεια της αύξησης στην ατμόσφαιρα αυτού του αερίου που παγιδεύει τη θερμότητα;

Πολλοί πιστεύουν ότι η αύξηση των επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα είναι αυτή που έχει προκαλέσει την άνοδο στις θερμοκρασίες της γης. Άλλοι ερευνητές, όμως, λένε ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας οφείλεται κυρίως στη μεταβλητότητα του ήλιου μας—στο ότι ο ήλιος εκπέμπει περισσότερη ενέργεια στα πρόσφατα χρόνια.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, η δεκαετία του 1980 ήταν η πιο θερμή από τότε που άρχισαν να τηρούνται αρχεία στα μέσα του 19ου αιώνα. «Η τάση συνεχίστηκε σε αυτή τη δεκαετία», αναφέρει η εφημερίδα Δε Σταρ (The Star) της Νότιας Αφρικής, «καθώς το 1990 ήταν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί, το 1991 ήταν το τρίτο θερμότερο και το 1992 . . . το δέκατο θερμότερο έτος στο 140ετές αρχείο». Η μικρή μείωση τα περασμένα δύο χρόνια αποδίδεται στη σκόνη που εκτοξεύτηκε στην ατμόσφαιρα όταν εξερράγη το όρος Πινατούμπο το 1991.

Οι μελλοντικές συνέπειες που θα έχει η αύξηση των θερμοκρασιών στη γη είναι ζήτημα που υφίσταται σφοδρή αμφισβήτηση. Αλλά κάτι που προφανώς έχει κάνει η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας είναι να περιπλέξει την ήδη δύσκολη υπόθεση της πρόγνωσης του καιρού. Το περιοδικό Νέος Επιστήμονας παρατηρεί ότι οι εσφαλμένες προβλέψεις «μπορεί να είναι όλο και πιο πιθανές καθώς η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας αλλάζει το κλίμα».

Πολλές ασφαλιστικές εταιρίες φοβούνται ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας θα κάνει τα προγράμματά τους ασύμφορα. «Καθώς βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σωρό κακοτυχίες», παραδέχεται το περιοδικό Δι Ικόνομιστ (The Economist), «μερικοί αντασφαλιστές μειώνουν την κάλυψη των φυσικών καταστροφών. Άλλοι εξετάζουν το ενδεχόμενο να αφήσουν εντελώς την αγορά. . . . Τους τρομάζει η αβεβαιότητα».

Είναι αξιοσημείωτο πως το 1990, το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ, ένα μεγάλο μέρος της αγέλης πάγου της Αρκτικής έλιωσε σε άνευ προηγουμένου βαθμό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να απομονωθούν εκατοντάδες πολικές αρκούδες στο νησί Βράνγκελ επί έναν και πλέον μήνα. «Με την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας», προειδοποιεί το περιοδικό Άγρια Ζωή, του BBC (BBC Wildlife), «αυτές οι καταστάσεις . . . θα μπορούσαν να γίνουν τακτικό γεγονός».

«Οι μετεωρολόγοι», ανέφερε μια αφρικανική εφημερίδα το 1992, «θεωρούν την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας υπαίτια για την τρομερή αύξηση στον αριθμό των παγόβουνων που πλέουν προς το βορρά από την Ανταρκτική και αποτελούν κίνδυνο για τα πλοία στο νότιο Ατλαντικό». Σύμφωνα με το περιοδικό Γη, τεύχος Ιανουαρίου 1993, η σταδιακή αύξηση του επιπέδου της θάλασσας στην ακτή της νότιας Καλιφόρνιας οφείλεται, εν μέρει, στην αύξηση της θερμοκρασίας του νερού.

Δυστυχώς, οι άνθρωποι συνεχίζουν να εκπέμπουν τρομακτικές ποσότητες τοξικών αερίων στην ατμόσφαιρα. «Στις Η.Π.Α.», δηλώνει το βιβλίο Δι Ερθ Ριπόρτ 3 (The Earth Report 3), «μια έκθεση του 1989 από την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος υπολόγισε ότι πάνω από 900.000 τόνοι τοξικών χημικών ουσιών εκπέμπονται στον αέρα κάθε χρόνο». Αυτός ο αριθμός θεωρείται ότι είναι μικρότερος του πραγματικού επειδή δεν περιλαμβάνει τα καυσαέρια εκατομμυρίων οχημάτων.

Συγκλονιστικές εκθέσεις όσον αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση καταφτάνουν επίσης από πολλές άλλες βιομηχανοποιημένες χώρες. Ιδιαίτερα τρομακτικές υπήρξαν οι πρόσφατες αποκαλύψεις περί ανεξέλεγκτης ατμοσφαιρικής ρύπανσης στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης στη διάρκεια των δεκαετιών της κομμουνιστικής διακυβέρνησης.

Τα δέντρα της γης, τα οποία απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και εκλύουν οξυγόνο, είναι και αυτά θύματα του τοξικού αέρα. Το περιοδικό Νέος Επιστήμονας ανέφερε: «Τα δέντρα της Γερμανίας γίνονται όλο και πιο ασθενικά, σύμφωνα με . . . τον υπουργό γεωργίας [ο οποίος είπε] ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση συνεχίζει να είναι ένας από τους κύριους λόγους για την επιδεινούμενη υγεία των δασών».

Η κατάσταση είναι παρόμοια στο Τράνσβααλ Χάιφελτ της Νότιας Αφρικής. «Οι πρώτες ενδείξεις καταστροφής από την όξινη βροχή εμφανίζονται τώρα στο ανατολικό Τράνσβααλ όπου οι πευκοβελόνες αλλάζουν χρώμα από υγιές σκούρο πράσινο σε αρρωστημένο μπεζ με κηλίδες», αναφέρει ο Τζέιμς Κλαρκ στο βιβλίο του Επιστροφή στη Γη (Back to Earth).

Τέτοιες εκθέσεις καταφτάνουν από όλο τον κόσμο. Καμιά χώρα δεν είναι απρόσβλητη. Με καπνοδόχους που φτάνουν ψηλά στον ουρανό, οι βιομηχανοποιημένες χώρες εξάγουν τη μόλυνσή τους στις γειτονικές χώρες. Το υπόμνημα της άπληστης βιομηχανικής ανάπτυξης του ανθρώπου δεν εμπνέει ελπίδες.

Υπάρχει, ωστόσο, βάση για αισιοδοξία. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η πολύτιμη ατμόσφαιρά μας θα σωθεί από την καταστροφή. Μάθετε στο επόμενο άρθρο πώς θα επιτευχθεί αυτό.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Η καταστροφή του όζοντος στην ανώτερη ατμόσφαιρα έχει οδηγήσει σε αύξηση του καρκίνου του δέρματος

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Ποιες είναι οι συνέπειες αυτής της μόλυνσης;

Πώς θα Σωθεί η Ατμόσφαιρά Μας

ΜΗΠΩΣ θα σταματήσουν οικειοθελώς οι άνθρωποι να γεμίζουν τον ουρανό μας με βρωμιά; Με αυτόν τον τρόπο θα σωθεί η ατμόσφαιρά μας;

Όχι. Η σωτηρία της πολύτιμης ατμόσφαιράς μας δεν εξαρτάται από τη συμμόρφωση των ανθρώπων με τις απαιτήσεις κατά της μόλυνσης. Απεναντίας, η παρέμβαση Εκείνου που κατέχει υπέρτατη εξουσία είναι αυτή που θα φέρει όχι μόνο μια καθαρισμένη ατμόσφαιρα αλλά και μια καθαρή γη.

Το ότι ο Δημιουργός ενδιαφέρεται για τη γη μας, καθώς και για τη ζωή πάνω σε αυτήν, φαίνεται από το θαυμαστό τρόπο με τον οποίο τη σχεδίασε. Την έφτιαξε για να παραμένει για απροσδιόριστο χρόνο, μάλιστα για πάντα.—Ψαλμός 104:5, 24, ΜΝΚ.

Προμήθειες για Συντήρηση

Η ατμόσφαιρα, για παράδειγμα, δημιουργήθηκε με τέτοιον τρόπο ώστε να επιδιορθώνεται και να καθαρίζεται μόνη της. Σκεφτείτε το όζον στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Το κάλυμμα του όζοντος είναι έξυπνα κατασκευασμένο ώστε να απορροφά την υπεριώδη ακτινοβολία η οποία θα ήταν θανάσιμη για τους ανθρώπους στη γη. Ταυτόχρονα, επιτρέπει να περνάει το ακίνδυνο φως το οποίο χρειάζεται για τη ζωή στη γη.

Μάθαμε νωρίτερα ότι το κάλυμμα του όζοντος υφίσταται μεγάλη καταστροφή από τους ανθρωποποίητους χλωροφθοράνθρακες, οι οποίοι ανεβαίνουν στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Πώς θα αναπληρωθεί το προστατευτικό κάλυμμα του όζοντος; Είναι εκπληκτικό το ότι ο Δημιουργός το σχεδίασε έτσι ώστε να επιδιορθώνεται μόνο του. Ναι, το όζον δημιουργείται διαρκώς στην ανώτερη ατμόσφαιρα—και μάλιστα, από τις ίδιες εκείνες επικίνδυνες ακτίνες τις οποίες φιλτράρει το όζον! Έτσι, την ίδια στιγμή που η ανθρώπινη μόλυνση καταστρέφει γοργά το όζον, ένα μέρος του όζοντος αναπληρώνεται.

Η κατάσταση είναι παρόμοια στην κατώτερη ατμόσφαιρα, όπου υπάρχουν οι περισσότεροι από τους πάνω από 5 τετράκις εκατομμύρια τόνους αέρα. Οι φυσικοί κύκλοι γρήγορα καθαρίζουν αυτόν τον αέρα από τους ρύπους με αξιοσημείωτους τρόπους. Η Παγκόσμια Εγκυκλοπαίδεια του Βιβλίου (The World Book Encyclopedia) σχολιάζει: «Ο άνεμος σκορπά τους ρύπους, και η βροχή και το χιόνι τους παρασύρουν στο έδαφος».

Σαφώς, λοιπόν, αν οι άνθρωποι έπαυαν να μολύνουν τον αέρα, ή περιόριζαν αυτή τη μόλυνση σε μεγάλο βαθμό, σύντομα ο αέρας παντού θα ήταν ευχάριστος και ευωδιαστός. Ωστόσο το παραπάνω εγκυκλοπαιδικό έργο προσδιορίζει το πρόβλημα εξηγώντας: «Σε πολλές περιοχές, οι ρύποι εκπέμπονται στον αέρα γρηγορότερα από ό,τι μπορούν να τους εξαλείψουν οι καιρικές συνθήκες».

Πώς, λοιπόν, θα σταματήσει η ιδιοτελής μόλυνση της ατμόσφαιρας από μέρους του ανθρώπου;

Μια Καθαρισμένη Γη Είναι Κοντά

Τη μόλυνση θα τη σταματήσει μόνο ο ίδιος ο Θεός, όταν παρέμβει. Η Αγία Γραφή προλέγει ότι αυτός θα ‘καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν τη γη’. (Αποκάλυψη 11:18) Αυτός δεν θα επιτρέψει στους άπληστους ανθρώπους να συνεχίζουν να μολύνουν αιώνια αυτή την όμορφη γη και την ατμόσφαιρά της που συντηρεί τη ζωή. Ο ίδιος υπόσχεται: ‘Οι πονηρευόμενοι [κακοποιοί, ΜΝΚ] θέλουσιν εξολοθρευθή· οι δε προσμένοντες τον Ιεχωβά, ούτοι θέλουσι κληρονομήσει την γην’.—Ψαλμός 37:9.

Πώς θα εξαλειφτούν όλοι οι κακοποιοί; Αυτό θα συμβεί μέσω της ουράνιας κυβέρνησης του Θεού, μέσω της Βασιλείας του, η οποία θα αντικαταστήσει τις ανεπαρκείς κυβερνήσεις των ανθρώπων. Η Αγία Γραφή υπόσχεται: «Θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη . . . θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας». (Δανιήλ 2:44) Αυτή η κυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού είναι εκείνη για την οποία ο Ιησούς δίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχονται: «Ας έρθει η βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και πάνω στη γη».—Ματθαίος 6:10.

Το θέλημα του Θεού για τη γη μας είναι να κυβερνιούνται οι άνθρωποι από τη Βασιλεία του και έτσι να απολαμβάνουν ζωή σε ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από μόλυνση. Γι’ αυτό ο Θεός είναι αποφασισμένος ‘να καταστρέψει εκείνους που καταστρέφουν τη γη’. (Αποκάλυψη 11:18) Τι ισχυρή πράξη απελευθέρωσης θα είναι αυτή!

Φανταστείτε να ζείτε σε μια γη απαλλαγμένη από όλη τη μόλυνση την οποία οι ιδιοτελείς άνθρωποι έχουν συσσωρεύσει επάνω της! Τότε η πολύτιμη ατμόσφαιρά μας θα επανέλθει σε υγιή κατάσταση. Αυτό θα συμβεί όταν εκπληρωθεί η Βιβλική υπόσχεση: «Να! Η σκηνή του Θεού είναι με τους ανθρώπους, και αυτός θα κατοικεί μαζί τους, και αυτοί θα είναι λαοί του. Και ο ίδιος ο Θεός θα είναι μαζί τους. Και θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια. Τα παλιά έχουν παρέλθει».—Αποκάλυψη 21:3, 4· 2 Πέτρου 3:13.

Τι πρέπει να κάνετε για να επιζήσετε στο δίκαιο νέο κόσμο τον οποίο υπόσχεται ο Θεός; Είναι ανάγκη να μάθετε για αυτόν που ο Θεός έστειλε στη γη ως τον εκπρόσωπό Του και να ακολουθήσετε τις διδασκαλίες του. (Ιωάννης 3:16· 7:29) Αυτός, ο Ιησούς Χριστός, είπε προσευχόμενος στον Θεό: «Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να αποκτούν γνώση για εσένα, τον μόνο αληθινό Θεό, και για αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό».—Ιωάννης 17:3.

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Μια καθαρή, απαλλαγμένη από μόλυνση, παραδεισένια γη είναι κοντά