Τι Σημαίνει για Πολλούς η Βασιλεία του Θεού
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ μιλούσε συχνά για τη Βασιλεία του Θεού. Ο ιστορικός Χ. Τζ. Γουέλς έγραψε σχετικά μ’ αυτό: «Είναι αξιοσημείωτη η τεράστια σπουδαιότητα που έδινε ο Ιησούς στη διδασκαλία αυτού του οποίου ο ίδιος αποκαλούσε Βασιλεία των Ουρανών, και η συγκριτικά ασήμαντη θέση την οποία κατέχει αυτή στους κανονισμούς και στη διδασκαλία των περισσότερων Χριστιανικών εκκλησιών. Αυτή η δοξασία για τη Βασιλεία των Ουρανών, που ήταν η κύρια διδασκαλία του Ιησού και η οποία παίζει τόσο μικρό ρόλο στις Χριστιανικές θρησκείες, είναι ασφαλώς μια από τις επαναστατικότερες διδασκαλίες που συγκλόνισαν και άλλαξαν την ανθρώπινη σκέψη».
Γιατί οι εκκλησίες έχουν τόσο λίγα πράγματα να πουν για τη Βασιλεία του Θεού; Ένας λόγος ίσως είναι ότι υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με τη Βασιλεία. Ποιες απόψεις έχουν διατυπωθεί σχετικά μ’ αυτήν;
Ποιες Είναι οι Απόψεις για τη Βασιλεία
Μερικοί έχουν ταυτίσει τη Βασιλεία του Θεού με την Καθολική Εκκλησία. Αφότου οι επίσκοποι δέχτηκαν τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο ως κεφαλή τους στη Σύνοδο της Νίκαιας το έτος 325 Κ.Χ., η εκκλησία αναμείχθηκε στην πολιτική, και ειπώθηκε στους ανθρώπους ότι η Βασιλεία είχε ήδη έρθει. Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica) εξηγεί ότι σύμφωνα με τη θεολογία του Αυγουστίνου (354-430 Κ.Χ.) «η Βασιλεία του Θεού έχει ήδη έρθει σ’ αυτόν τον κόσμο μέσω του θεσμού της εκκλησίας» και είναι «ήδη παρούσα στα μυστήρια της εκκλησίας».
Άλλα άτομα έχουν την άποψη ότι η Βασιλεία του Θεού είναι ένα ανθρώπινο επίτευγμα. Η ίδια εγκυκλοπαίδεια λέει: «Οι εκκλησίες της Μεταρρύθμισης . . . έγιναν σύντομα οργανωμένες τοπικές εκκλησίες, οι οποίες με τη σειρά τους κατέστειλαν την προσμονή για τον καιρό του τέλους» σχετικά με τον ερχομό της Βασιλείας του Θεού. Ο Χ. Τζ. Γουέλς έγραψε: «Οι άνθρωποι μετέθεσαν το κέντρο βάρους της ζωής τους από τη βασιλεία του Θεού και την αδελφοσύνη της ανθρωπότητας στις φαινομενικά πιο απτές πραγματικότητες, τη Γαλλία και την Αγγλία, την Αγία Ρωσία, την Ισπανία, την Πρωσία . . . Εκείνες ήταν οι πραγματικοί και ζωντανοί θεοί της Ευρώπης».
Στους σύγχρονους καιρούς επίσης έχει δοθεί στη Βασιλεία κοσμικός χαρακτήρας. Η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα εξηγεί: «Χαρακτηριστική είναι η βασική άποψη που επικρατεί, ότι δηλαδή ο ίδιος ο άνθρωπος πρέπει να προετοιμάσει τη μελλοντική τέλεια κοινωνία μ’ ένα διαμορφωτικό και οργανωτικό τρόπο, καθώς και ότι η ‘ελπίδα’ και η ‘προσμονή’ έχουν αντικατασταθεί από την ανθρώπινη πρωτοβουλία». Σχετικά με το «κοινωνικό ευαγγέλιο», η ίδια εγκυκλοπαίδεια συνεχίζει: «Αυτό το κίνημα έβλεπε το Χριστιανικό άγγελμα για τη Βασιλεία του Θεού κυρίως ως μια ώθηση για την αναδιοργάνωση των κοσμικών συνθηκών της κοινωνίας με βάση τις αρχές της Βασιλείας του Θεού».
Πολλοί Ιουδαίοι επίσης θεωρούν τη Βασιλεία ως ένα ανθρώπινο επίτευγμα. Το 1937, σ’ ένα συνέδριο των Μεταρρυθμιστών ραβίνων που έγινε στο Κολόμπους, του Οχάιο των Η.Π.Α., αναφέρθηκε: «Το θεωρούμε ιστορική μας αποστολή να συνεργαστούμε με όλους τους ανθρώπους για την εγκαθίδρυση της βασιλείας του Θεού, της παγκόσμιας αδελφοσύνης, της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της ειρήνης στη γη. Αυτός είναι ο μεσσιανικός μας στόχος».
Μια άλλη ευρέως αποδεκτή άποψη είναι ότι η Βασιλεία του Θεού είναι η κατάσταση της καρδιάς ενός ατόμου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, η Νότια Συνέλευση των Βαπτιστών του 1925 διακήρυξε: «Η Βασιλεία του Θεού είναι η κυριαρχία του Θεού στην καρδιά και στη ζωή του ανθρώπου, σε κάθε ανθρώπινη σχέση, σε κάθε μορφή και θεσμό της οργανωμένης κοινωνίας. . . . Η Βασιλεία του Θεού θα είναι πλήρης όταν κάθε σκέψη και θέλημα του ανθρώπου αιχμαλωτιστεί από το θέλημα του Χριστού».
Είναι, λοιπόν, η εκκλησία η Βασιλεία του Θεού; Θα έρθει αυτή η Βασιλεία με κοσμικά μέσα; Είναι κατάσταση της καρδιάς; Και τι μπορεί να σημαίνει για εσάς η Βασιλεία του Θεού;