Κήρυγμα σε μια Χώρα Αντιθέσεων

ΚΑΓΚΟΥΡΟ, κοάλα, φασκωλόμυες και ορνιθόρυγχοι, Άιερς Ροκ και Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα—αυτά είναι ονόματα που έρχονται στο νου των ανθρώπων όταν σκέφτονται την Αυστραλία. Όμως, όσο και αν σας εκπλήσσει αυτό, η πλειονότητα των Αυστραλών ίσως δεν έχουν ποτέ επισκεφτεί το Άιερς Ροκ ή το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα, ούτε έχουν δει ποτέ κοάλα, φασκωλόμυ ή ορνιθόρυγχο έξω από ζωολογικό κήπο. Ο λόγος είναι ότι το 85 τοις εκατό του πληθυσμού της χώρας, ο οποίος ανέρχεται στα 17,3 εκατομμύρια, κατοικούν σε πόλεις, στις πέντε κυριότερες πόλεις που υπάρχουν κατά μήκος της ακτογραμμής.

Αφήνοντας τις δαντελωτές ακτές και ταξιδεύοντας 200 χιλιόμετρα περίπου προς το εσωτερικό της χώρας, φτάνει κανείς εκεί όπου αρχίζει η περίφημη ενδοχώρα της ηπείρου. Το περιβάλλον αλλάζει και, αντί για το καταπράσινο βροχερό δάσος και τα εύφορα χωράφια, βλέπουμε καυτή, ξηρή ύπαιθρο, όπου επιβιώνουν μόνο θάμνοι και αγριόχορτα. Ωστόσο, υπάρχει ζωή στην ενδοχώρα. Μεγάλα προβατοτροφεία και εκτροφεία βοοειδών, ή ράντσα όπως τα λένε, καλύπτουν εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πιο βαθιά, στο εσωτερικό της ενδοχώρας, υπάρχουν καυτές έρημοι, όπου μερικές φορές χάνονται ανθρώπινες ζωές όταν δεν λαμβάνονται οι κατάλληλες προφυλάξεις.

Τα Καλά Νέα Ανθούν

Αυτό είναι το σκηνικό στο οποίο κηρύττονται τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού στη χώρα της Αυστραλίας. Χιλιάδες άτομα κάθε χρόνο ανταποκρίνονται στην υπόσχεση του Ιεχωβά για ένα δίκαιο νέο κόσμο. Το περασμένο υπηρεσιακό έτος, ο ανώτατος αριθμός των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας ξεπέρασε τους 57.000, σχεδόν διπλάσιος από ό,τι πριν από δέκα χρόνια. Αν και οι περισσότεροι ευαγγελιζόμενοι, όπως και η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού, είναι συγκεντρωμένοι στις παράκτιες πόλεις, τα καλά νέα ανθούν επίσης και στο εσωτερικό της χώρας.

Για να πάρουμε μια ιδέα τού πώς είναι να κηρύττει κάποιος σε αυτή την αχανή χώρα των αντιθέσεων, ας ακολουθήσουμε έναν από τους πέντε επισκόπους μας περιφερείας και τη σύζυγό του καθώς επισκέπτονται μερικές εκκλησίες στις απομακρυσμένες περιοχές της ενδοχώρας. Τα ταξίδια τους καλύπτουν την πολιτεία της Δυτικής Αυστραλίας, τη μισή πολιτεία Κουίνσλαντ και το Διαμέρισμα Βόρειου Εδάφους, μια περιοχή με έκταση μεγαλύτερη των 4,7 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Πρόκειται για έκταση ίση περίπου σε μέγεθος με τη μισή Ευρώπη, χωρίς την πρώην Σοβιετική Ένωση.

Το ταξίδι μας αρχίζει στο Περθ, την πρωτεύουσα της Δυτικής Αυστραλίας. Σε αυτή την υπερσύγχρονη πόλη του 1,2 εκατομμυρίου ανθρώπων, υπάρχουν τώρα 49 εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Εκτός από τις αγγλικές εκκλησίες υπάρχουν ελληνικές, ισπανικές, ιταλικές και πορτογαλικές, καθώς και μικρότεροι όμιλοι σε άλλες γλώσσες. Υπάρχει επίσης μια εκκλησία που αποτελείται αποκλειστικά από Αβορίγινες αδελφούς και αδελφές, οι οποίοι επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους στο κήρυγμα στους ιθαγενείς της ηπείρου. Πολλοί από τους ταπεινούς αυτούς ανθρώπους ανταποκρίνονται τώρα στο άγγελμα της Βασιλείας. Αλλά πώς είναι η κατάσταση μακριά από τις μεγάλες πόλεις;

Από το Περθ, κατευθυνόμαστε 1.800 χιλιόμετρα προς βορρά στο Πορτ Χέντλαντ, όπου πρόκειται να διεξαχτεί μια συνέλευση περιοχής. Οι περισσότεροι από τους 289 που παρευρίσκονται έχουν ταξιδέψει από 200 έως 700 χιλιόμετρα για να έρθουν ως εδώ. Προέρχονται από απομονωμένες περιοχές όπου η πλησιέστερη εκκλησία μπορεί να απέχει μέχρι και 250 χιλιόμετρα μέσα από κακοτράχαλους δρόμους με αιχμηρές πέτρες που συχνά τρυπάνε τα λάστιχα των αυτοκινήτων. Πρόσφατα, τρεις εκκλησίες σε αυτή την περιοχή έχτισαν Αίθουσες Βασιλείας χρησιμοποιώντας τη μέθοδο ταχείας ανέγερσης.

Αίθουσες Ταχείας Ανέγερσης σε Απομονωμένες Περιοχές

Τι αντίθεση ανάμεσα στην οικοδόμηση Αίθουσας Βασιλείας σε εκείνες τις περιοχές και στην οικοδόμηση μιας αίθουσας στις μεγαλουπόλεις και στις πόλεις! Τα περισσότερα οικοδομικά υλικά πρέπει να τα μεταφέρουν με φορτηγά από το Περθ, χίλια εξακόσια χιλιόμετρα νοτιότερα. Εκατοντάδες αδελφοί και αδελφές διανύουν αυτή την απόσταση, και ακόμα μεγαλύτερη, το σαββατοκύριακο που έχει οριστεί, προκειμένου να έρθουν και να χτίσουν την Αίθουσα Βασιλείας με καύσωνα 40-45 βαθμών Κελσίου. Μια τέτοια κοσμοσυρροή σε αυτές τις μικρές απομονωμένες κοινότητες είναι από μόνη της εξαιρετική μαρτυρία. Όταν χτίστηκε μια Αίθουσα Βασιλείας στο Τομ Πράις, μια μικρή πόλη όπου υπάρχουν ορυχεία σιδήρου και κασσίτερου, μια τοπική εφημερίδα δημοσίευσε τα εξής στην πρώτη σελίδα: «Απευθύνουμε θερμό καλωσόρισμα στους εθελοντές τεχνίτες και σε όσους πρόκειται να τους βοηθήσουν στην τριήμερη ‘ταχεία ανέγερση’ της Αίθουσας Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Τομ Πράις».

Φαινόταν ότι όλοι σχεδόν στην πόλη ανυπομονούσαν να συνεργαστούν. Ένας γενναιόδωρος ιδιοκτήτης φορτηγού, αντί να χρεώσει 11.000 δολάρια (περ. 1.800.000 δρχ.) που ήταν η κανονική τιμή για να φέρει 50 τόνους υλικά, ζήτησε από τους αδελφούς να συνεισφέρουν μόνο για τη βενζίνη. Οι τοπικοί προμηθευτές χρωμάτων δώρισαν 100 λίτρα χρώμα. Ιδιοκτήτες σκαπτικών μηχανημάτων διέθεσαν τα μηχανήματά τους και το ορυχείο διέθεσε ένα γερανό δωρεάν. Η ανεύρεση καταλυμάτων για τους 300 επισκέπτες αποτέλεσε πρόβλημα, αλλά η συνεργασία με τους κατοίκους της πόλης ήταν εξαιρετική. Μερικοί τηλεφώνησαν και πρόσφεραν κρεβάτια. Κάποιος τηλεφώνησε και είπε ότι θα έλειπε το σαββατοκύριακο αλλά θα άφηνε την πίσω πόρτα του σπιτιού του ανοιχτή. Είπε: «Το σπίτι είναι δικό σας όσο θα διαρκέσει το έργο».

Συνέβη και ένα ευτράπελο όταν δόθηκε σε μερικούς αδελφούς μια διεύθυνση από την οποία θα έπαιρναν ένα τροχόσπιτο που ανήκε στην τοπική περιοχή. Απόρησαν όταν είδαν στην πύλη μια επιγραφή που έλεγε: «Όχι Επισκέψεις Θρησκευτικού Χαρακτήρα». Αλλά το τροχόσπιτο ήταν εκεί. Πληροφόρησαν λοιπόν την οικοδέσποινα ότι θα έπαιρναν το τροχόσπιτο, το οποίο ήταν γεμάτο σκουπίδια. Ενώ το καθάριζαν, ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι αυτό το τροχόσπιτο δεν ανήκε στους αδελφούς της περιοχής! Όταν ο ιδιοκτήτης του τροχόσπιτου γύρισε στο σπίτι, η σύζυγός του τού είπε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τού είχαν πάρει το τροχόσπιτο. Οι αδελφοί σύντομα επέστρεψαν με το άδειο, πια, τροχόσπιτο εξηγώντας τι λάθος είχε γίνει. Ακολούθησε μια θαυμάσια συζήτηση και εκείνοι οι πρώην εναντιούμενοι είχαν πολλές ερωτήσεις για εμάς και για το έργο μας. Τώρα, ανυπομονούσαν να έρθουν και να δουν την καινούρια Αίθουσα Βασιλείας.

Το κήρυγμα των καλών νέων σε αυτή την περιοχή απαιτεί υπομονή. Πρώτον, οι αποστάσεις είναι μεγάλες. Μια σκαπάνισσα και ο σύζυγός της κάνουν τακτικά ένα γύρο 350 και πλέον χιλιομέτρων μέσα από κακοτράχαλους χωματόδρομους, από το Πορτ Χέντλαντ μέχρι το Μαρμπλ Μπαρ, για να κάνουν επανεπισκέψεις και να διεξάγουν Γραφικές μελέτες. Το Μαρμπλ Μπαρ είναι ένα από τα πιο ζεστά μέρη στην Αυστραλία και η θερμοκρασία εκεί μεταξύ Οκτωβρίου και Μαρτίου συχνά υπερβαίνει τους 50 βαθμούς Κελσίου.

Συνεχίζουμε προς το «Βορειότερο Άκρο»

Το Ντάργουιν, που βρίσκεται 2.500 χιλιόμετρα βορειότερα, είναι η επόμενη πόλη όπου θα γίνει συνέλευση περιοχής. Ο επίσκοπος περιφερείας και η σύζυγός του επωφελούνται από τις πολλές ώρες που περνάνε οδηγώντας για να διατηρήσουν το πρόγραμμα προσωπικής μελέτης τους. Πρώτα διαβάζουν και εξετάζουν το εδάφιο της ημέρας. Κατόπιν ακούνε την ανάγνωση της Αγίας Γραφής από κασέτες. Οδηγούν εναλλάξ και έτσι διαβάζουν εναλλάξ άρθρα από τα περιοδικά Η Σκοπιά και Ξύπνα!

Μια πινακίδα στο δρόμο τούς προειδοποιεί να είναι άγρυπνοι για τα «τρένα της ασφάλτου». Πρόκειται για φορτηγά με κίνηση σε όλους τους τροχούς τα οποία σέρνουν τρεις με τέσσερις ρυμούλκες και έχουν συνολικό μήκος 55 μέτρα. Έτσι χρειάζονται πολύ χώρο για να τα προσπεράσει κανείς. Αυτά χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν βοοειδή και άλλα αγαθά σε απομονωμένες πόλεις.

Ο καιρός είναι πάντοτε πολύ ζεστός και η ύπαιθρος διαρκώς ξηρή. Το άνυδρο τοπίο θα μπορούσε να το περάσει κανείς για αχανές νεκροταφείο επειδή το έδαφος καλύπτεται από μυρμηγκοφωλιές διαταγμένες σε ίση απόσταση μεταξύ τους. Αυτές οι μυρμηγκοφωλιές έχουν διάφορα χρώματα, ανάλογα με το χώμα που χρησιμοποίησαν τα μυρμήγκια, και το ύψος τους μπορεί να κυμαίνεται από ένα ως δυόμισι μέτρα. Κατόπιν, καθώς οι ταξιδιώτες μας διασχίζουν τον ποταμό Βικτόρια, πολλές αυτοσχέδιες πινακίδες ελκύουν την προσοχή τους. «Κίνδυνος: Δεν Επιτρέπεται η Κολύμβηση. Ανθρωποφάγοι Κροκόδειλοι σε Αυτά τα Ποτάμια!» λέει κάποια. Με σοφία, αποφασίζουν να βρουν άλλους τρόπους για να πλυθούν και να δροσιστούν!

Τελικά, φτάνουν στο βορειότερο σημείο της Αυστραλίας, το κοινώς γνωστό ως «Βορειότερο Άκρο». Στο Ντάργουιν, την πρωτεύουσα του Διαμερίσματος Βόρειου Εδάφους, βρίσκονται δυο μεγάλες εκκλησίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ο πολυεθνικός χαρακτήρας του Ντάργουιν φαίνεται εύκολα καθώς παρακολουθούμε τη συνέλευση περιοχής. Γνωρίστε τον 30χρονο Τσαρλς, ο οποίος κατάγεται από τη διαλυμένη από τον πόλεμο ανατολική Τίμορ, στην Ινδονησία. Οι Κινέζοι γονείς του τού δίδαξαν την άσκηση προγονολατρίας. Επίσης, είχε ασχοληθεί σοβαρά με τις πολεμικές τέχνες. Δεν ήταν εύκολο να τα εγκαταλείψει όλα αυτά, λόγω του ότι είχε ισχυρούς δεσμούς με τον πνευματισμό. Ωστόσο, έχοντας κατά νου την υπόσχεση του Ιησού ότι «η αλήθεια θα σας ελευθερώσει» απελευθερώθηκε από αυτόν τον τρόπο ζωής. (Ιωάννης 8:32) «Σήμερα», λέει αυτός, «έχω καθαρή συνείδηση ενώπιον του Ιεχωβά, και αυτή τη στιγμή υπηρετώ ως διακονικός υπηρέτης. Στόχος μου είναι να παρακολουθήσω τη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης».

Κατόπιν, γνωρίστε την Μπέβερλι από την Παπούα-Νέα Γουινέα. «Στην αρχή δεν είχα πολλή αυτοπεποίθηση όταν έδινα μαρτυρία σε λευκούς», ομολογεί η Μπέβερλι, «επειδή η αγγλική ήταν η δεύτερη γλώσσα μου, και ορισμένες εκφράσεις, μαζί και η αυστραλιανή προφορά, με δυσκόλευαν να καταλαβαίνω. Αλλά θυμόμουν ότι η Αγία Γραφή μάς λέει να έχουμε την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά και να γευόμαστε και να βλέπουμε ότι είναι καλός, οπότε άρχισα την ολοχρόνια διακονία σκαπανέα τον Ιανουάριο του 1991. Η πρώτη γυναίκα με την οποία έκανα Γραφική μελέτη είναι τώρα σκαπάνισσα. Δυο κόρες της επίσης έχουν δεχτεί την αλήθεια, και η μια από αυτές κάνει σκαπανικό μαζί με το σύζυγό της».

Προτού φύγουμε από το Ντάργουιν, ας κάνουμε ένα γρήγορο ταξίδι, 250 χιλιόμετρα, προς τα ανατολικά, στο Εθνικό Πάρκο Κακαντού που είναι πασίγνωστο για την πλούσια συλλογή του σε πουλιά. Εδώ συναντάμε την Ντέμπι, τη μόνη απομονωμένη κήρυκα των καλών νέων σε ολόκληρη την περιοχή. Τη ρωτάμε πώς καταφέρνει να παραμένει πνευματικά ισχυρή μέσα σε αυτή την απομόνωση. Απαντάει: «Πρώτα-πρώτα μέσω προσευχής. . . . Αντλώ επίσης παρηγοριά από εδάφια όπως το Ησαΐας 41:10, το οποίο λέει: ‘Μη φοβού· διότι εγώ είμαι μετά σου· μη τρόμαζε· διότι εγώ είμαι ο Θεός σου· σε ενίσχυσα· μάλιστα σε εβοήθησα· μάλιστα σε υπερησπίσθην δια της δεξιάς της δικαιοσύνης μου’».

Στο Τζίλκμινγκαν, 450 χιλιόμετρα νότια του Ντάργουιν, συναντάμε ένα μικρό όμιλο Αβοριγίνων. Επί πολλά χρόνια αυτή η κοινότητα Αβοριγίνων θεωρούνταν κοινότητα Μαρτύρων του Ιεχωβά επειδή πάρα πολλοί από αυτούς παρακολουθούσαν τακτικά τις συνελεύσεις περιφερείας και περιοχής, παρ’ όλο που κανείς τους δεν είχε βαφτιστεί. Η κοινότητα ήταν γνωστή για την καθαριότητά της. Ευτυχώς, τώρα μερικοί από αυτούς έχουν πάρει σταθερή στάση υπέρ της αλήθειας και έχουν βαφτιστεί. Είναι ανάμεσα στους πρώτους επαρχιώτες Αβορίγινες που το κάνουν αυτό. Απαιτείται πραγματικό θάρρος και εμπιστοσύνη στο άγιο πνεύμα του Ιεχωβά, προκειμένου να απελευθερωθούν αυτοί οι ταπεινοί άνθρωποι από παραδόσεις εκατονταετηρίδων και από τις πνευματιστικές συνήθειες της φυλής τους.

Προς το Άλις Σπρινγκς και Έξω από την Ενδοχώρα

Τώρα είναι καιρός να εγκαταλείψουμε το «Βορειότερο Άκρο» και να κατευθυνθούμε 1.600 χιλιόμετρα προς νότο, προς το Άλις Σπρινγκς, στο «Ερυθρό Κέντρο» της ηπείρου, κοντά στο φημισμένο Άιερς Ροκ. Εδώ, στην κλιματιζόμενη Αίθουσα Βασιλείας, υπάρχουν άνετα καθίσματα για τη συνέλευση και παρευρίσκονται 130 και πλέον άτομα από τις δυο εκκλησίες της περιοχής. Ξανά, βλέπουμε ένα ευχάριστο θέαμα από Πολυνήσιους, Ευρωπαίους και Αβορίγινες που απολαμβάνουν μεταξύ τους Χριστιανική συναναστροφή.

Τελικά εγκαταλείπουμε το Άλις Σπρινγκς και αρχίζουμε την τελική φάση του ταξιδιού με τον περιοδεύοντα επίσκοπό μας περιφερείας και τη σύζυγό του. Με αυτό το ταξίδι διασχίζουμε την ήπειρο σε απόσταση 2.000 περίπου χιλιομέτρων με κατεύθυνση βορειοανατολικά. Έτσι, αποχαιρετάμε την ενδοχώρα γιατί τελικά φτάνουμε στο καταπράσινο τροπικό βροχερό δάσος του Κουίνσλαντ. Εδώ, στην ακτή του βόρειου Κουίνσλαντ—στη γη του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος—υπάρχουν πολλές εκκλησίες και η αναλογία των Μαρτύρων σε σχέση με τον πληθυσμό είναι υψηλή.

Ωστόσο, το ταξίδι δεν τελειώνει προτού παρακολουθήσουμε μια ακόμη συνέλευση περιοχής. Επιβιβαζόμαστε σε ένα αεροπλάνο στο Κερνς—την τροπική πόλη του Κουίνσλαντ όπου βρίσκεται το ξακουστό Κοραλλιογενές Φράγμα—και αφήνουμε την αυστραλιανή ενδοχώρα για ένα σύντομο ταξιδάκι με το αεροπλάνο πάνω από το βόρειο άκρο της Χερσονήσου του Ακρωτηρίου Γιορκ, κατά μήκος του Πορθμού Τόρες, προς το νησί Θέρσντεϊ. Εδώ υπάρχει μια μικρή εκκλησία που αποτελείται από 23 μόνο ευαγγελιζομένους. Πόσο χαιρόμαστε καθώς βλέπουμε 63 άτομα στο ακροατήριο στην τελευταία συνέλευση που παρακολουθούμε σε αυτό το ταξίδι!

Ελπίζουμε ότι απολαύσατε τη γρήγορη ματιά που ρίξαμε στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας όπως επιτελείται σε αυτή τη χώρα των αντιθέσεων. Ίσως κάποια μέρα μπορέσετε να μας επισκεφτείτε σε αυτόν το γοητευτικό τόπο, εδώ στην Αυστραλία, και να γνωρίσετε προσωπικά τους αδελφούς και τις αδελφές που συνεχίζουν πιστά τη διακονία τους στο μοναδικό αυτό διορισμό τους.

[Χάρτης/Εικόνα στη σελίδα 23]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Πορτ Χέντλαντ

Καμπέρα

Τομ Πράις

Μαρμπλ Μπαρ

Νιούμαν

Ντάργουιν

Κάθριν

Άλις Σπρινγκς

Άιερς Ροκ

Νησί Θέρσντεϊ

Κερνς

Αδελαΐδα

Μελβούρνη

Χόμπαρτ

Σίντνεϊ

Μπρίσμπεϊν

Περθ

[Εικόνα στη σελίδα 24]

Περθ, πρωτεύουσα της Δυτικής Αυστραλίας

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Η μαρτυρία στο δρόμο φέρνει καλά αποτελέσματα