Η Μπεατρίς Λόιντα ήταν εκπρόσωπος της Σοσιαλιστικής κίνησης και είχε θέσει υποψηφιότητα για να εκλεγεί στη Νατσιονάλρατ (Εθνικό Συμβούλιο, Κάτω Βουλή). Μια από τις φίλες της—που ονομαζόταν Μπρέτσναϊντερ—την οποία τη γνώριζε από τις πολιτικές της δραστηριότητες, είχε γίνει μάρτυρας του Ιεχωβά και φυσικά της μιλούσε για τη Βασιλεία του Θεού. Η Μπεατρίς προσκλήθηκε στο Ξενοδοχείο Κοντινένταλ της Βιέννης για να ακούσει μια ομιλία. Αυτό ήταν το ίδιο ξενοδοχείο όπου ο αδελφός Ρώσσελ είχε προσπαθήσει μάταια να εκφωνήσει μια ομιλία το 1911. Η Μπεατρίς δεν πίστευε στον Θεό και στην αρχή απέρριψε το όλο θέμα σχολιάζοντας: «Ο Θεός θα πρέπει πρώτα να ’ρθει να μου συστηθεί!» Αλλά δεν ήθελε να χαλάσει το χατίρι της φίλης της κι έτσι παρακολούθησε την ομιλία. Παρά τα αισθήματα που έτρεφε, ακόμη και στην ώρα της ομιλίας δεν μπορούσε να συγκρατηθεί και είπε αρκετές φορές στην αδελφή Μπρέτσναϊντερ: «Αυτή είναι η αλήθεια! Αυτή είναι η αλήθεια!»

Πριν περάσει πολύς καιρός, η Μπεατρίς αποσύρθηκε από την πολιτική ζωή, σε αρμονία με τα εξής λόγια που είπε ο Ιησούς προς τους μαθητές του: «Δεν είσθε εκ του κόσμου». (Ιωάν. 15:19) Αμέσως, άρχισαν οι δυσκολίες. Ο σύζυγός της απείλησε να τη χωρίσει αν δεν ‘ερχόταν στα λογικά της’, όπως το έθεσε ο ίδιος. Αλλά αυτή παρέμεινε στερεή στην πίστη και συνέχισε να το κάνει αυτό μέχρι το θάνατό της.

Ο Φραντς Μονφρέντα από το Ζάλτσμπουργκ ήταν ζηλωτής Καθολικός, αλλά η αλήθεια άγγιξε την καρδιά του. Αφού εγκατέλειψε την Καθολική Εκκλησία στις 12 Μαρτίου 1927, αφιέρωσε τη ζωή του στον Ιεχωβά Θεό. Στην οικογένειά του δεν άρεσε καθόλου αυτή η ενέργειά του κι έτσι συσσωρεύτηκαν εναντίον του κατηγορίες και εχθρότητα. Το ζήτημα πήγε τόσο μακριά που έχασε το σπίτι του καθώς επίσης και την επιχείρησή του. Η πίστη του δοκιμάστηκε σκληρά γιατί του πήρε αρκετό χρόνο ώσπου να βρει άλλη δουλειά. Αλλά παρέμεινε πιστός στον Ιεχωβά. Τι έχει να πει για εκείνες τις μέρες; «Σήμερα είμαι ευτυχής που ξεπέρασα εκείνη την περίοδο και έμεινα προσκολλημένος στην αλήθεια. Το χέρι του Ιεχωβά ποτέ δεν σμικρύνθηκε».—Παράβαλε Ησαΐας 59:1.

Αγώνας για Νομικά Δικαιώματα

Καθώς το έργο κηρύγματος επεκτεινόταν, δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο να καλούνται οι αδελφοί να εμφανιστούν μπροστά στις τοπικές αρχές λόγω της δραστηριότητάς τους στο κήρυγμα. Στο βαθμό που ήταν ικανοί να το κάνουν, υπεράσπιζαν τον εαυτό τους. Σε μερικές περιπτώσεις είχαν και νομική βοήθεια. Αλλά οι νομικές ενέργειες δεν κατέληγαν πάντοτε προς όφελός τους.

Ωστόσο, αποδείχτηκε πολύ πιο δύσκολη η νομική σύσταση του τοπικού τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά παρά η αποφυγή καταδικαστικών αποφάσεων. Η νομική αναγνώριση ως οργανωμένη θρησκεία απλώς δεν ήταν δυνατόν να γίνει ακόμη. Οι αδελφοί προσπάθησαν τουλάχιστον να συσταθούν νομικά ως σύλλογος, αλλά οι δημόσιες αρχές δεν το ενέκριναν αυτό προβάλλοντας το επιχείρημα: ‘Ο σκοπός σας είναι να σχηματίσετε μια θρησκευτική οργάνωση και μια οργάνωση αυτού του τύπου δεν μπορεί να συγκροτηθεί σύμφωνα με τον αυστριακό νόμο’.

Οι αδελφοί υπέβαλαν έφεση στο Συνταγματικό Δικαστήριο, διαμαρτυρόμενοι ότι δεν αναγνωριζόταν το νομικό δικαίωμα που είχαν να σχηματίσουν κάποιο σύλλογο. Η άμεση αντίδραση των μελών του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Αυστρίας ήταν να απορρίψουν την έφεση στις 7 Δεκεμβρίου 1929. Στη συνέχεια, οι αδελφοί προσπάθησαν να συστήσουν κάποιο σύλλογο για τη διανομή Άγιων Γραφών και Βιβλικών εντύπων, ο οποίος δεν θα είχε καμιά ανάμειξη σε θρησκευτικές λειτουργίες. Η αίτηση αυτή δεν απορρίφθηκε. Έτσι, στις 24 Μαΐου 1930, σχηματίστηκε ένας τοπικός σύλλογος για να χρησιμεύει στους αδελφούς ως νομικό όργανο.

Η νομική αναγνώριση της Wachtturm-Gesellschaft [Εταιρίας Σκοπιά] δεν τερμάτισε με κανέναν τρόπο τις δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπιστούν. Αλλά οι δούλοι του Ιεχωβά έμειναν προσκολλημένοι στη Γραφική τους ευθύνη. Αναγνώρισαν το γεγονός ότι έπρεπε να δοθεί μαρτυρία και στους αξιωματούχους επίσης.—Μάρκ. 13:11.

Η Εναντίωση Αυξάνεται

Η αλλαγή που επήλθε κατόπιν στην πολιτική σκηνή, ήταν πολύ ευπρόσδεκτη για τους κληρικούς, οι οποίοι ήταν οι κύριοι εχθροί μας. Στις 20 Μαΐου 1932 ο Δρ Ένγκελμπερτ Ντόλφους, ένας Χριστιανοσοσιαλιστής, ανέλαβε εξουσία ως ομοσπονδιακός καγκελάριος και έλαβε ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα από τον Καρδινάλιο Πατσέλι, τον υπουργό εξωτερικών του πάπα. Στη διάρκεια της θητείας του Δρ Ντόλφους, σημειώθηκαν σημαντικοί περιορισμοί στις πολιτικές ελευθερίες. Επωφελούμενος έξυπνα από μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης το 1933, αυτός διέλυσε τη Βουλή. Κατόπιν, κρατώντας όλα τα πολιτικά νήματα στα χέρια του, ίδρυσε αυτό που ονόμασε «Η Πρώτη Υποδειγματική Καθολική Κυβέρνηση της Ευρώπης». Οι εκκλησιαστικοί κύκλοι περιέγραψαν τον Ντόλφους ως ιδανικό Καθολικό πολιτικό.

Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, μήπως θα αποτελούσε έκπληξη αν γίνονταν προσπάθειες να απαγορευτούν οι Χριστιανικές μας συναθροίσεις; Μια τέτοιου είδους απαγόρευση τέθηκε σύντομα σε ισχύ στο Γκρατς, όπου εκατοντάδες άτομα παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις μας. Οι αδελφοί δεν πτοήθηκαν. Υπέβαλαν αμέσως έφεση, η οποία έπρεπε να γίνει δεκτή επειδή δεν υπήρχε καμιά παράβαση του νόμου από την πλευρά των αδελφών μας. Ωστόσο, οι δημόσιες αρχές ανακάλεσαν τις άδειες διαμονής μερικών σκαπανέων και τους ανάγκασαν έτσι να εγκαταλείψουν την πόλη. Σχεδόν κάθε εβδομάδα υπήρχαν ψεύτικες κατηγορίες εναντίον των αδελφών. Μια Καθολική εφημερίδα ζήτησε από την κυβέρνηση να θέσει τέρμα στο Χριστιανικό μας έργο, αποκαλύπτοντας ξεκάθαρα ποιος βρισκόταν πίσω από αυτές τις ενέργειες.

Ακριβώς στον κατάλληλο καιρό η οργάνωση του Ιεχωβά προμήθευσε εποικοδομητική βοήθεια. Μολονότι ο αδελφός Ρόδερφορντ δεν μπόρεσε να έρθει το 1933 όπως είχε σχεδιάσει, έστειλε τους Ν. Ο. Νορ και Μ. Κ. Χάρμπεκ, οι οποίοι συναντήθηκαν με τους αδελφούς στο Βίμπεργκερς Εταμπλισμάντ της Βιέννης. Αυτή η συνέλευση συνέβαλε πολύ στην ενίσχυση των αδελφών.

Λογοκρισία και Κατάσχεση Εντύπων

Σε αρμονία με την προφητεία της Αγίας Γραφής η οποία λέει ότι η ανθρώπινη εξουσία πρόκειται να αντικατασταθεί από τη Βασιλεία του Θεού που βρίσκεται στους ουρανούς, τα έντυπά μας τόνιζαν ανοιχτά τα θλιβερά αποτελέσματα της ανθρώπινης διακυβέρνησης. (Δαν. 2:44· 7:13, 14, 27) Οι κυβερνητικές αρχές θίγονταν από τέτοιου είδους δηλώσεις πιστεύοντας ότι αυτές τους δυσφημούσαν. Ως αποτέλεσμα, υπήρξε μια σειρά από κατασχέσεις των εντύπων μας στις αρχές της δεκαετίας του 1930.

Στη διάρκεια του 1933 και του 1934 καλούσαν σχεδόν κάθε εβδομάδα τους αδελφούς μπροστά στις δημόσιες αρχές και τους υποχρέωναν να ακούσουν αντιρρήσεις κάθε είδους. Συχνά, οι αρχές απαιτούσαν να γίνουν δυσανάγνωστες ορισμένες παράγραφοι των εκδόσεων. Για να είναι απόλυτα σίγουροι ότι όλες οι αμφισβητούμενες παράγραφοι θα σβήνονταν πραγματικά, εγκαταστάθηκε ένας αστυνομικός μέσα στο γραφείο της Εταιρίας. Μερικές μέρες η δουλειά συνεχιζόταν για πολλή ώρα, ακόμη και μέχρι τα μεσάνυχτα. Και καθώς μερικές φορές κουραζόταν και το μάτι του νόμου επίσης, ορισμένες περικοπές των εκδόσεων παρέμεναν τελικά ευανάγνωστες.

Ο Πολιτικός Αναβρασμός Φέρνει Περιορισμούς

Οι διαφορές ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα κλιμακώθηκαν δραματικά. Η Σοσιαλδημοκρατική Σούτσμπουντ (ένοπλες δυνάμεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος) πρόβαλε αντίσταση. Η αντίδραση της εργατικής τάξης συντρίφτηκε ανήλεα το Φεβρουάριο του 1934. Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα τέθηκε εκτός νόμου. Επακολούθησαν επιπρόσθετοι περιορισμοί της προσωπικής ελευθερίας.

Σαν να επρόκειτο για επιβεβαίωση του γεγονότος ότι είχε αρχίσει μια νέα εποχή, η Αυστρία απέκτησε νέο σύνταγμα το Μάιο του 1934. Τα εισαγωγικά λόγια του έμοιαζαν περισσότερο με θρησκευτικό σύμβολο πίστης: «Στο όνομα του Θεού, του Παντοδύναμου, από τον οποίο προέρχονται όλοι οι νόμοι, ο αυστριακός λαός λαβαίνει τώρα αυτό το σύνταγμα για το μόνιμα Χριστιανικό Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κράτος του». Αλλά στη γειτονική Γερμανία είχε ήδη εδραιωθεί στην εξουσία ο Χίτλερ, ένας άλλος Καθολικός, ο οποίος υιοθέτησε διαφορετική πολιτική ιδεολογία. Και τον Ιούλιο, ένας υποστηριχτής του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος του Χίτλερ δολοφόνησε τον Δρ Ντόλφους, τον καγκελάριο της Αυστρίας.

Οι μήνες που επακολούθησαν κάτω από την εξουσία της κυβέρνησης στην οποία ηγούνταν ο Καγκελάριος Κουρτ Σούσνιγκ, δεν έφεραν καμιά ανακούφιση σ’ εκείνους που επιδίωκαν πραγματικά να υπηρετούν τον ‘Θεό, τον Παντοδύναμο’. Εξακολουθούσαν να τους κατάσχουν Βιβλικά έντυπα και συνέχιζαν να τους σέρνουν μπροστά στα δικαστήρια. Σε πολλές περιπτώσεις απαγορεύτηκαν επίσης οι δημόσιες Βιβλικές συναθροίσεις.

Ο Τοπικός Σύλλογος Διαλύεται από τις Αρχές

Τελικά, με ένα διάταγμα που εκδόθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1934, ο ομοσπονδιακός επίτροπος ασφάλειας της Βιέννης διέλυσε την Wachtturm-Gesellschaft [Εταιρία Σκοπιά], το νομικό σύλλογο που χρησιμοποιούσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ωστόσο, όταν υποβλήθηκε έφεση από τους αδελφούς, αυτό το διάταγμα ακυρώθηκε από το Γραφείο του Ομοσπονδιακού Καγκελάριου, το οποίο είχε την ιδιότητα του εκτελεστικού γραφείου για τη δημόσια ασφάλεια.

Αλλά οι αρχές που ήταν ιδιαίτερα ανυπόμονες να συντρίψουν το έργο μας δεν επαναπαύτηκαν. Στις 17 Ιουνίου και στις 17 Ιουλίου 1935, δόθηκε και πάλι διαταγή, αυτή τη φορά από τον ομοσπονδιακό διοικητή ασφάλειας, που έλεγε ότι η “Wachtturm-Gesellschaft [Εταιρία Σκοπιά], Τμήμα της Watch Tower Bible and Tract Society, Brooklyn, N.Y.”, έπρεπε να διαλυθεί. Οι αδελφοί προσπάθησαν ξανά να εφεσιβάλουν αυτό το διάταγμα, αλλά, αυτή τη φορά, μάταια.

Θέτουν τη Βασιλεία στην Πρώτη Θέση Παρά τα Εμπόδια

Οι αδελφοί συνέχισαν να εργάζονται από πόρτα σε πόρτα, αν και το έκαναν τώρα προσεκτικά. Παρά την επαγρύπνησή τους, συχνά συλλαμβάνονταν και καταδικάζονταν είτε να πάνε στη φυλακή είτε να πληρώσουν πρόστιμο. Παρ’ όλο που η φυλακή μπορεί να σήμαινε αρκετές εβδομάδες κράτησης, προτιμούσαν να πάνε φυλακή παρά να πληρώσουν πρόστιμο, επειδή είχαν υπόψη τους τις ευκαιρίες που θα υπήρχαν εκεί για να δώσουν μαρτυρία.