• Αυστρία
    Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1989

    • Μια Ταραχώδης Συνέλευση στη Βιέννη

      Όταν ο αδελφός Ρόδερφορντ, ο δεύτερος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, έκανε μια περιήγηση στα διάφορα γραφεία τμήματος το 1922, συμπεριέλαβε μια επίσκεψη στη Βιέννη από τις 30 Μαΐου ως την 1η Ιουνίου. Είχαν γίνει σχέδια για την εκφώνηση μιας ομιλίας στο ευρύχωρο Καταρίνενχαλε. Θα υπήρχε πιο ευνοϊκή υποδοχή από αυτήν που έγινε στον αδελφό Ρώσσελ όταν προσπάθησε να μιλήσει στη Βιέννη 11 χρόνια νωρίτερα;

      Όταν ο αδελφός Ρόδερφορντ και ο διερμηνέας του, ο αδελφός Κόνραντ Μπίνκελε (από την Ελβετία), ανέβηκαν στο βήμα, κάθε διαθέσιμος χώρος που υπήρχε στην αίθουσα, ακόμη και οι διάδρομοι, ήταν γεμάτος με κόσμο. Μερικοί μάλιστα κάθονταν και πάνω στο βήμα, πολύ κοντά στον ομιλητή. Και υπήρχαν κι άλλοι που προσπαθούσαν να μπουν μέσα. Ωστόσο, ανάμεσα στις χιλιάδες που ήταν παρόντες, υπήρχαν μερικές εκατοντάδες που δεν είχαν έρθει για να ακούσουν ήσυχα την ομιλία, αλλά μάλλον, για να τη διακόψουν. Οι εχθροί του αγγέλματος της Αγίας Γραφής είχαν σκορπίσει τους υποστηριχτές τους στο ακροατήριο και ιδιαίτερα στο πίσω μέρος της αίθουσας.

      Στα πρώτα 40 περίπου λεπτά της ομιλίας όλα πήγαιναν καλά. Ωστόσο, ο αδελφός Ρόδερφορντ είχε προειδοποιηθεί ότι θα γινόταν κάποια προσπάθεια να σταματήσει η συνέλευση. Έτσι, κάλυψε πρώτα τα κύρια σημεία της ομιλίας του, με σκοπό να τα αναπτύξει λεπτομερώς αργότερα. Αλλά αφού κάλυψε τα κύρια σημεία, ξέσπασε αμέσως ταραχή. Κάπου 200 με 300 ταραχοποιοί άρχισαν να φωνάζουν δυνατά και να χτυπούν τα πόδια τους σαν κοπάδι από αγριεμένους ταύρους. Νεαροί άντρες και γυναίκες πήδηξαν πάνω στις καρέκλες και χειρονομούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Σαν με ένα ξαφνικό χτύπημα, αυτοί οι ταραχοποιοί σταμάτησαν απότομα την ομιλία.

      Ο αδελφός Ρόδερφορντ προσπάθησε να κάνει έκκληση στο ακροατήριο να ηρεμήσει και να συμπεριφέρεται κατάλληλα, αλλά μάταια. Προσπάθησε και πάλι να μιλήσει προς το ακροατήριο μέσω του διερμηνέα του, λέγοντας: «Θέλω να γίνει ψηφοφορία στο ακροατήριο και να διαπιστώσουμε πόσοι επιθυμούν να ακούσουν αυτή την ομιλία μέχρι τέλους». Οι πιο πολλοί από το ακροατήριο σήκωσαν το χέρι τους καταφατικά. Αλλά οι αντιφρονούντες φώναζαν δυνατά δείχνοντας την αποδοκιμασία τους. Με σταθερή φωνή, ο αδελφός Ρόδερφορντ είπε τώρα τα εξής: «Εκείνοι που δεν επιθυμούν να ακούσουν, παρακαλώ να αποχωρήσουν αμέσως από την αίθουσα και ας ακούσουν τα άτομα που επιθυμούν να ακούσουν».

      Στο άκουσμα αυτών των λόγων, ξέσπασε όλος ο θυμός των ταραχοποιών. Οι αρχηγοί της οχλαγωγίας άνοιξαν δρόμο μέσω των διαδρόμων. Όταν οι ταραχοποιοί έφτασαν σε απόσταση 5 μέτρων από το βήμα, άρχισαν να τραγουδούν το «Ιντερνατσιονάλε». Η αντίδρασή τους ήταν τόσο ξέφρενη που έδιναν την εντύπωση ότι ήταν δαιμονισμένοι.

      Εκείνη τη στιγμή έφτασε ο διευθυντής της αίθουσας και απαίτησε από τον ομιλητή να εγκαταλείψει αμέσως το βήμα. Ο αδελφός Ρόδερφορντ έλπιζε ότι θα κόπαζε η αναταραχή και ότι η αστυνομία θα καθησύχαζε τον όχλο έτσι ώστε να μπορέσει να συνεχίσει την ομιλία. Αλλά δεν ήρθαν έτσι τα πράγματα. Ο διευθυντής έσβησε μερικά φώτα, αλλά οι ενάντιοι τα ξανάναψαν. Επειδή ο διευθυντής και δυο ή τρεις από τους βοηθούς του ανησύχησαν ακόμη περισσότερο, έτρεξαν προς το βάθρο του ομιλητή, άρπαξαν τον αδελφό Ρόδερφορντ από το μπράτσο και τον τράβηξαν στο πίσω μέρος όπου δεν μπορούσαν να τον δουν οι εχθροί.

      Όταν ο όχλος έφτασε στο μπροστινό μέρος του βήματος, αυτοί τραγουδούσαν ακόμη και μερικοί απ’ αυτούς φώναζαν: «Πού είναι αυτός; Πού είναι αυτός; Η δική μας σημαία είναι κόκκινη!» Ο όχλος, μη μπορώντας να βρει τον αδελφό Ρόδερφορντ, τοποθέτησε φρουρούς στις εξόδους. Αλλά προφανώς παρέβλεψαν μια πόρτα που βρισκόταν στο πίσω μέρος του βήματος. Αυτή η πόρτα, που συνήθως ήταν κλειδωμένη και αμπαρωμένη, ανοίχτηκε αμέσως. Ο αδελφός Ρόδερφορντ και ο αδελφός Άρθουρ Γκουξ, ο οποίος είχε έρθει μαζί του από τη Νέα Υόρκη, βγήκαν βιαστικά από την πόρτα και αμέσως μετά αυτή έκλεισε και αμπαρώθηκε ξανά.