Μια μέρα ο Φραντς Γκάνστερ έλαβε μια κάρτα από τη Βιέννη. Έπρεπε να νοικιάσει τη μεγαλύτερη αίθουσα που μπορούσε να βρει στο Κλάγκενφουρτ για να εκφωνήσει μια ομιλία ο αδελφός Έμιλ Βέτσελ, ο οποίος είχε σταλθεί από τη Δρέσδη της Γερμανίας να επιβλέψει το έργο που γινόταν στην Αυστρία. ‘Θα μπορούσε να είναι η αίθουσα του Ξενοδοχείου Σάντβιρτ’, σκέφτηκε ο Γκάνστερ, ξεκινώντας αμέσως να βρει τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου.

«Θα πρότεινα», είπε ο διευθυντής του ξενοδοχείου, «να τοποθετήσουμε τραπέζια και καρέκλες στην αίθουσα για να την κάνουμε να φαίνεται πιο γεμάτη, επειδή σίγουρα θα έρθουν μόνο λίγα άτομα».

Ο Γκάνστερ απάντησε αποφασιστικά: «Έχω εντολή να νοικιάσω την αίθουσα μόνο με τα καθίσματα».

Τώρα, ποιος θα μοίραζε τις πολλές προσκλήσεις για την ομιλία; Ο Γκάνστερ, που ήταν ο ίδιος εργαζόμενος άνθρωπος, είχε μια ιδέα. Προσέλαβε δυο άντρες και αυτοί μοίρασαν 3.000 διαφημιστικά έντυπα στην πόλη. Όπως έδειξε αργότερα ο αριθμός των παρόντων, αυτοί προφανώς έκαναν καλή δουλειά. Ο διευθυντής του ξενοδοχείου υπολόγισε ότι 2.000 άτομα παρακολούθησαν την ομιλία. Και όχι μόνο ήταν υπερπλήρης η κύρια αίθουσα, αλλά και ο εξώστης επίσης.

Για να φροντίσει γι’ αυτές τις αιτήσεις, ο Φραντς Γκάνστερ παρήγγειλε ένα μεγάλο απόθεμα από τις Γραφικές Μελέτες. Έλαβε τόσα πολλά δέματα που η σπιτονοικοκυρά του απορούσε πού θα τα έβαζε όλα αυτά. Στο δωμάτιό του υπήρχαν στοιβαγμένα έντυπα από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι, σε σημείο που δεν είχε μείνει σχεδόν καθόλου χώρος για τον ίδιο τον Φραντς.

Βάφτισμα έγινε πρώτη φορά στη Βιέννη στις 5 Ιουλίου 1922· κατόπιν, την επόμενη εβδομάδα διεξάχθηκε βάφτισμα στην επαρχία της Καρινθίας, όπου οι πρώτοι καρποί αυτής της περιοχής βαφτίστηκαν στα νερά της όμορφης Λίμνης Βέρτερ. Σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνονταν ο Φραντς Γκάνστερ,