Όταν, στη δεκαετία του 1490, οι Ισπανοί άρχισαν να κατακτούν τις Δυτικές Ινδίες, σε μεγάλο μέρος του σημερινού νοτιοκεντρικού Μεξικού κυριαρχούσαν οι Αζτέκοι. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μερικών, η πρωτεύουσά τους, η Τενοτστιτλάν, είχε πληθυσμό 250.000 άτομα. Αλλά το 1521, όταν ο τελευταίος αυτοκράτορας των Αζτέκων παραδόθηκε στον Ερνάν Κορτές, αυτή η χώρα περιήλθε στον έλεγχο της Ισπανίας.

Οι Αζτέκοι ήταν λάτρεις του ήλιου καθώς και δυνάμεων της φύσης, όπως είναι η βροχή και η φωτιά, τις οποίες θεωρούσαν υπεύθυνες για τη διατήρηση της ζωής. Όταν έφτασαν οι Ισπανοί, υπήρξε σύγκρουση πολιτισμών. Υπό την ισπανική διακυβέρνηση, στους Ινδιάνους επιβλήθηκε με κρατικό διάταγμα η Ρωμαιοκαθολική θρησκεία. Με τον καιρό οι ανθρωποθυσίες που συνδέονταν με την προηγούμενη λατρεία τους σταμάτησαν, άλλες όμως πεποιθήσεις και συνήθειες συγχωνεύτηκαν στην καινούρια τους θρησκεία.

[Εικόνα στη σελίδα 170]

Μερικές πλευρές της θρησκείας των Αζτέκων συγχωνεύτηκαν στην Καθολική πίστη