Ένα Δίδαγμα από τη Ρωμαϊκή Ιστορία

«ΑΝ, ΟΠΩΣ οι άνθρωποι, πάλεψα με θηρία στην Έφεσο». Μερικοί πιστεύουν ότι αυτά τα λόγια, που καταγράφονται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 15:32, υποδηλώνουν πως ο απόστολος Παύλος καταδικάστηκε να παλέψει σε κάποια ρωμαϊκή αρένα.

Άλλοι πάλι εκπαιδεύονταν να παλεύουν με θηρία σε ένα άλλο δημοφιλές είδος θεάματος, το κυνήγι. Μήπως ο Παύλος αναφερόταν σε κάποιο τέτοιο γεγονός;

Οι κυνηγοί επιδείκνυαν τις ικανότητές τους σφαγιάζοντας εξωτικά ζώα, που τα έφερναν οι Ρωμαίοι από κάθε γωνιά της αυτοκρατορίας χωρίς να φείδονται εξόδων​—λεοπαρδάλεις, ρινόκερους, ιπποπόταμους, καμηλοπαρδάλεις, ύαινες, καμήλες, λύκους, αγριογούρουνα και αντιλόπες.

Τα σκηνικά εφέ έκαναν τα θεάματα με το κυνήγι αξέχαστα. Χρησιμοποιούνταν βράχοι, λιμνούλες και δέντρα για να αναπαρασταθούν δάση. Σε μερικές αρένες, τα θηρία εμφανίζονταν ως διά μαγείας, ανεβαίνοντας στην αρένα από υπόγειους ανελκυστήρες και καταπακτές. Η απρόβλεπτη συμπεριφορά των ζώων αύξανε το ενδιαφέρον, αλλά αυτό που φαίνεται ότι έκανε ιδιαίτερα εντυπωσιακά τα θεάματα με το κυνήγι ήταν η βαναυσότητα.