Μια Περίπτωση Αίματος Καταλαμβάνει την Πρώτη Θέση στη Δημοσιότητα στην Ιαπωνία

«ΑΠΕΧΕΤΕ από . . . αίματος». Αυτή η σαφής εντολή δίνεται στη Βίβλο στο Πράξεις 15:29. Είναι μέρος της απόφασης που παραδόθηκε από το κυβερνών σώμα της Χριστιανικής εκκλησίας του πρώτου αιώνα και έχει καταγραφεί στο θεόπνευστο Λόγο για τη διδασκαλία των Χριστιανών μέχρι τις μέρες μας.

Ωστόσο, η θεία αυτή απαίτηση δεν ήταν κάτι το καινούργιο στον πρώτο αιώνα. Η αποχή από το αίμα ήταν μια εντολή που υπήρχε 3.500 χρόνια πριν στο Νόμο του Μωυσή, όπως δηλώνεται στο Λευιτικό 17:10-16. Πράγματι, μια παρόμοια εντολή δόθηκε περισσότερο από 4.300 χρόνια πριν στο Νώε, τον προγεννήτορα όλου του ανθρώπινου γένους πάνω στη γη σήμερα. Διαβάζουμε γι’ αυτό στο Γένεσις 9:4: «Κρέας όμως με την ζωήν αυτού, με το αίμα αυτού, δεν θέλετε φάγει».

Από τα εδάφια αυτά είναι φανερό σ’ εκείνους που ζουν σύμφωνα με τη Γραφή ότι το αίμα είναι πολύτιμο στα μάτια του Θεού. Σαν Δημιουργός του ανθρώπου και Προμηθευτής αυτού του υγρού της ζωής, αυτός είναι ο Μόνος ο οποίος μπορεί να κατευθύνει κατάλληλα πώς θα χρησιμοποιηθεί το αίμα. Αν δεν επιτρέπεται να το φάει κανείς για να συντηρήσει τη ζωή του, τότε λογικά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διατήρηση της ζωής μέσω ενδοφλέβιας τροφοδοσίας ή μέσω μετάγγισης αίματος. Εκείνοι που λατρεύουν τον Θεό της Βίβλου είναι προσεκτικοί να τηρούν τις απαιτήσεις του. Και από τη δική του άποψη, είναι τόσο σημαντικό το να απέχει κανείς από αίμα όσο και το να απέχει από ειδωλολατρία και από πορνεία, όπως δείχνουν καθαρά τα εδάφια Πράξεις 15:28 και 29.

Μία Περίπτωση Που Συγκλόνισε την Ιαπωνία

Στις 6 Ιουνίου 1985, στις 4.35 μ.μ., ο 10χρονος Ντάι Σουζούκι ήταν πάνω στο ποδήλατό του. Πήγαινε να προετοιμάσει την πρώτη του ομιλία που θα παρουσιαζόταν στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Σταμάτησε στο κόκκινο φως της τροχαίας ανάμεσα σε ένα μεγάλο φορτηγό και ένα προστατευτικό κιγκλίδωμα. Όταν το φως έγινε πράσινο, ο Ντάι ξεκίνησε. Τον έπιασαν όμως οι μεγάλοι πίσω τροχοί του φορτηγού και τον έριξαν κάτω, συντρίβοντας τα πόδια του. Τα τραύματα είχαν ακατάσχετη αιμορραγία. Πέντε ώρες αφού τον πήγαν στο τοπικό νοσοκομείο και μετά, ο Ντάι πέθανε σαν αποτέλεσμα του πληγώματός του αυτού.

Το γεγονός αυτό κατέλαβε τα πανεθνικά ειδησεογραφικά νέα. Εκείνο που έκανε τα νέα άξια να μεταδοθούν ήταν το γεγονός ότι οι γονείς αρνήθηκαν να επιτρέψουν μετάγγιση αίματος. Ο πατέρας του Ντάι μελετάει τη Βίβλο με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και η μητέρα του είναι ήδη βαφτισμένη Μάρτυρας. Για θρησκευτικούς λόγους, αυτοί σταθερά απέρριψαν τις εκκλήσεις για να δοθεί άδεια να του δοθεί αίμα. Μέχρι που σφράγισαν τη γραπτή τους άρνηση με τα δακτυλικά τους αποτυπώματα, πράγμα το οποίο είναι νομικά δεσμευτικό αν κάποιο άτομο δεν έχει την επίσημη σφραγίδα του μαζί του την ώρα εκείνη. Το θεώρησαν αυτό κατάλληλο προκειμένου να ακολουθήσουν την Αγία Γραφή στην οποία ο Θεός εντέλλεται τόσο συνεπώς στους υπηρέτες τους να ‘απέχουν από το αίμα’.

Τον καιρό εκείνο, οι γονείς απειλήθηκαν με την κατηγορία του φόνου αν το παιδί θα πέθαινε επειδή δεν έδωσαν την άδειά τους για μετάγγιση αίματος. Ωστόσο, μία προσεκτική νεκροψία που έγινε αργότερα αποκάλυψε ότι ο θάνατος δεν προξενήθηκε από την αμέλεια από μέρους είτε των γονέων είτε του νοσοκομείου. Συνεπώς, δεν μπορούσε να τους απαγγελθεί κατηγορία.

Οι τρεις κύριες εθνικές εφημερίδες της Ιαπωνίας, μαζί με τις τοπικές εφημερίδες που έχουν επιρροή, έγραψαν μακροσκελή άρθρα πάνω σ’ αυτή την περίπτωση. Επίσης αναγγέλθηκε από τα νέα στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Με αυτόν τον τρόπο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έκαναν ισχυρή έκκληση στο κοινό αίσθημα, και όπως συμβαίνει σε τέτοιες συγκινητικές περιπτώσεις, διέστρεψαν τα γεγονότα αρκετά. Πολλά από τα άρθρα ήταν απλή πρόκληση.

Ωστόσο, ένας σχολιαστής παραδέχτηκε ότι οι Ιάπωνες δεν είναι συνηθισμένοι να διέπονται από τόσο ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις όπως αυτή που έδειξε η οικογένεια Σουζούκι. Δήλωσε ‘αν είχε γίνει διά της βίας στον ασθενή μετάγγιση αίματος και είχε επιζήσει, τόσο οι γονείς όσο και ο ασθενής θα είχαν μεγαλύτερο βάσανο απ’ ό,τι αν θα είχε πεθάνει’. Πάνω σ’ αυτή τη βάση, είχε την άποψη ότι δεν μπορεί κανείς αληθινά να κρίνει την πίστη του άλλου.

Τα δίκτυα της Ιαπωνικής τηλεόρασης έκαναν μεγάλο θόρυβο στην περίπτωση αυτή, ξεσηκώνοντας συναισθηματικές προκαταλήψεις. Αλλά από την άποψη της οικογένειας Σουζούκι, ήταν σημαντικό να υπακούσουν στις σαφείς οδηγίες του Θεού της Βίβλου. Έτσι οι στοργικοί, θεοφοβούμενοι γονείς υπάκουσαν στην εντολή της Βίβλου, «απέχητε από . . . αίματος». (Πράξεις 15:20, 29· 21:25) Το γεγονός ότι η αποχή από το αίμα τονίζεται σε τρία χωριστά εδάφια στο βιβλίο των Πράξεων, και ότι βρίσκεται μαζί με την αποφυγή της ειδωλολατρίας και της πορνείας, δείχνει πόσο σοβαρά θεωρεί το θέμα ο Δημιουργός.

Στη σπάνια περίπτωση που κάποιος πιστός Χριστιανός θα πέθαινε επειδή θα αρνούνταν το αίμα, θα είχε βέβαιη την ανάστασή του στον ορισμένο χρόνο του Θεού, σύμφωνα με την υπόσχεσή Του. Οι γονείς του Ντάι μπορούν με πεποίθηση να λένε, όπως έκανε και η Μάρθα σχετικά με τον αδελφό της Λάζαρο, «εξεύρω ότι θέλει αναστηθή εν τη αναστάσει εν τη εσχάτη ημέρα».—Ιωάννης 11:24· 5:28, 29.

Το ζήτημα με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι εντελώς θρησκευτικό. Είναι αλήθεια ότι μπορεί επίσης να υποστηρίξει κανείς ότι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει λιγότερος κίνδυνος στην άρνηση μιας μετάγγισης αίματος απ’ όσο υπάρχει στην αποδοχή, γιατί έτσι ένα άτομο προστατεύεται από σοβαρές ασθένειες οι οποίες μεταδίδονται μέσω της μετάγγισης αίματος, όπως είναι το AIDS και η ηπατίτιδα. Ωστόσο, για τον Χριστιανό ο οποίος ακολουθεί το Λόγο του Θεού, αυτό είναι δευτερεύον ζήτημα. Το κύριο μέλημά του είναι να υπακούσει και να παραμείνει στην εύνοια του Ζωοδότη, του Ιεχωβά Θεού, ο οποίος μπορεί επίσης να τον αποκαταστήσει σε αιώνια ζωή.—Ψαλμός 36:9· Ρωμαίους 2:6, 7.

Καμιά φορά μπορεί να απαιτείται κάποια θυσία από έναν όσιο Χριστιανό για να υπακούσει στη Βιβλική διδαχή ‘να απέχει από το αίμα’. Ωστόσο, η αυτοθυσία είναι μια αρετή που αναγνωρίζεται σε πολλές κοινωνίες, και η αυτοθυσία για την υπακοή στον Δημιουργό κάποιου ασφαλώς θα φέρει το χαμόγελο της επιδοκιμασίας του.—Λουκάς 9:23, 24.

Η οικογένεια Σουζούκι διάλεξε αποφασιστικά να ακολουθήσει την εντολή της Βίβλου υπακούοντας στον Παντοδύναμο Θεό, παρά τις συναισθηματικές πιέσεις από εκείνους που δεν καταλάβαιναν τις αρχές που περιλαμβάνονταν. (Πράξεις 5:29) Είθε «ο Θεός πάσης παρηγορίας» να συνεχίσει να εκτρέφει την οικογένεια αυτή στην ακεραιότητά της και να τους χορηγήσει τη μεγαλειώδη ευλογία της ανάστασης!—2 Κορινθίους 1:3, 4.

[Εικόνα στη σελίδα 23]

Ο Ντάι όταν μπήκε στο δημοτικό το 1981