Όπως αναφέρει τώρα ο Ιωάννης, στη σκηνή εμφανίζεται άλλη μια παραστατική εικόνα: «Και με μετέφερε [ο άγγελος] μέσω της δύναμης του πνεύματος σε μια έρημο. Και είδα μια γυναίκα να κάθεται πάνω σε ένα κατακόκκινο θηρίο που ήταν γεμάτο βλάσφημα ονόματα και που είχε εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα».—Αποκάλυψη 17:3.

17. (α) Με ποια έννοια είναι γεμάτο βλάσφημα ονόματα το συμβολικό κατακόκκινο θηρίο; (β) Ποιος ιππεύει το κατακόκκινο θηρίο; (γ) Πώς συνέδεσε από την αρχή τον εαυτό της η Βαβυλωνιακή θρησκεία με την Κοινωνία των Εθνών και με το διάδοχό της;

¹⁷ Με ποια έννοια είναι γεμάτο βλάσφημα ονόματα αυτό το συμβολικό θηρίο; Με την έννοια ότι οι άνθρωποι έχουν τοποθετήσει αυτό το πολυεθνικό είδωλο ως υποκατάστατο της Βασιλείας του Θεού—για να επιτελέσει αυτά που ο Θεός λέει ότι μόνο η Βασιλεία του μπορεί να επιτελέσει. (Δανιήλ 2:44· Ματθαίος 12:18, 21) Αυτό, όμως, που είναι αξιοσημείωτο όσον αφορά το όραμα του Ιωάννη είναι ότι η Βαβυλώνα η Μεγάλη ιππεύει το κατακόκκινο θηρίο. Ακριβώς όπως λέει η προφητεία, η Βαβυλωνιακή θρησκεία, ιδιαίτερα στο Χριστιανικό κόσμο, έχει συνδέσει τον εαυτό της με την Κοινωνία των Εθνών και με το διάδοχό της. Ήδη στις 18 Δεκεμβρίου 1918, ο φορέας που τώρα είναι γνωστός ως Εθνικό Συμβούλιο των Εκκλησιών του Χριστού στην Αμερική υιοθέτησε μια διακήρυξη που εν μέρει δήλωνε: «Η Κοινωνία αυτή δεν είναι απλώς πολιτική σκοπιμότητα. Αντιθέτως, είναι η πολιτική έκφραση της Βασιλείας του Θεού στη γη. . . . Η Εκκλησία μπορεί να προσφέρει ένα πνεύμα καλής θέλησης, χωρίς το οποίο καμιά Κοινωνία των Εθνών δεν μπορεί να διατηρηθεί. . . . Η Κοινωνία των Εθνών έχει τις ρίζες της στο Ευαγγέλιο. Όπως συμβαίνει και με το Ευαγγέλιο, ο αντικειμενικός της σκοπός είναι “επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία”».

18. Πώς έδειξε ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου την υποστήριξή του προς την Κοινωνία των Εθνών;

¹⁸ Στις 2 Ιανουαρίου 1919, η εφημερίδα Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ (San Francisco Chronicle) είχε τον πρωτοσέλιδο τίτλο: «Ο Πάπας Κάνει Έκκληση για την Υιοθέτηση της Κοινωνίας των Εθνών του Γουίλσον». Στις 16 Οκτωβρίου 1919, στη Γερουσία των ΗΠΑ παρουσιάστηκε μια αίτηση υπογεγραμμένη από 14.450 κληρικούς των κυριότερων δογμάτων, η οποία παρότρυνε τη Γερουσία «να επικυρώσει τη συνθήκη ειρήνης του Παρισιού που έδινε υπόσταση στην ιδρυτική πράξη της κοινωνίας των εθνών». Μολονότι η Γερουσία των ΗΠΑ δεν επικύρωσε τη συνθήκη, ο κλήρος του Χριστιανικού κόσμου συνέχισε την εκστρατεία του υπέρ της Κοινωνίας. Και πώς εγκαινιάστηκε η Κοινωνία; Μια είδηση από την Ελβετία, με ημερομηνία 15 Νοεμβρίου 1920, ανέφερε: «Η έναρξη της πρώτης συνέλευσης της Κοινωνίας των Εθνών αναγγέλθηκε στις έντεκα σήμερα το πρωί με κωδωνοκρουσίες από όλες τις καμπάνες των εκκλησιών στη Γενεύη».

20. Γιατί ήταν βλάσφημο από μέρους των κληρικών να χαιρετίσουν την Κοινωνία των Εθνών ως την «πολιτική έκφραση της Βασιλείας του Θεού στη γη»;

²⁰ Η παταγώδης αποτυχία της Κοινωνίας των Εθνών θα έπρεπε να είχε δείξει στους κληρικούς ότι τέτοιου είδους ανθρωποποίητα μέσα δεν αποτελούν μέρος της Βασιλείας του Θεού στη γη. Τι βλασφημία είναι να ισχυρίζεται κάποιος κάτι τέτοιο! Δίνει την εντύπωση ότι ο Θεός συμμετείχε στη δημιουργία του κολοσσιαίου κακοτεχνήματος που αποδείχτηκε ότι ήταν η Κοινωνία. Όσο για τον Θεό, «οι ενέργειές του είναι τέλειες». Η ουράνια Βασιλεία του Ιεχωβά υπό τον Χριστό—και όχι κάποιος συνδυασμός αντιμαχόμενων πολιτικών, πολλοί από τους οποίους είναι άθεοι—αποτελεί το μέσο με το οποίο αυτός θα φέρει ειρήνη και θα κάνει να εκτελεστεί το θέλημά του στη γη όπως και στον ουρανό.—Δευτερονόμιο 32:4· Ματθαίος 6:10.

21. Τι δείχνει ότι η μεγάλη πόρνη υποστηρίζει και θαυμάζει το διάδοχο της Κοινωνίας, τα Ηνωμένα Έθνη;

²¹ Τι θα πούμε για το διάδοχο της Κοινωνίας, τα Ηνωμένα Έθνη; Αφότου ιδρύθηκε, και αυτός ο οργανισμός επίσης αφήνει τη μεγάλη πόρνη να ιππεύει στη ράχη του, καθώς εκείνη είναι απροκάλυπτα συνδεδεμένη μαζί του και προσπαθεί να κατευθύνει την πορεία του. Για παράδειγμα, στην 20ή επέτειο αυτού του οργανισμού, τον Ιούνιο του 1965, εκπρόσωποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, μαζί με Προτεστάντες, Εβραίους, Ινδουιστές, Βουδιστές και Μουσουλμάνους—λέχθηκε ότι εκπροσωπούσαν δύο δισεκατομμύρια κατοίκους της γης—συγκεντρώθηκαν στο Σαν Φρανσίσκο για να εκδηλώσουν πανηγυρικά την υποστήριξή τους και το θαυμασμό τους προς τον ΟΗΕ. Ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄, όταν επισκέφτηκε τον ΟΗΕ τον Οκτώβριο του 1965, τον περιέγραψε ως «το μεγαλύτερο από όλους τους διεθνείς οργανισμούς» και πρόσθεσε: «Οι λαοί της γης στρέφονται στα Ηνωμένα Έθνη ως την τελευταία ελπίδα ομόνοιας και ειρήνης». Ένας άλλος πάπας-επισκέπτης, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄, απευθυνόμενος στον ΟΗΕ τον Οκτώβριο του 1979, είπε: «Ελπίζω να παραμείνουν για πάντα τα Ηνωμένα Έθνη το ύψιστο βήμα ειρήνης και δικαιοσύνης». Το αξιοσημείωτο είναι ότι ο πάπας δεν έκανε στο λόγο του ιδιαίτερη μνεία για τον Ιησού Χριστό ή τη Βασιλεία του Θεού. Όπως ανέφερε η εφημερίδα Δε Νιου Γιορκ Τάιμς, στη διάρκεια της επίσκεψής του στις Ηνωμένες Πολιτείες το Σεπτέμβριο του 1987, «ο Ιωάννης Παύλος μίλησε εκτενώς για το θετικό ρόλο που παίζουν τα Ηνωμένα Έθνη στην προώθηση . . . μιας “νέας διεθνούς αλληλεγγύης”».

[Πλαίσιο στη σελίδα 244]

«Βλάσφημα Ονόματα»

Όταν το δικέρατο θηρίο προώθησε την Κοινωνία των Εθνών μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι πολυάριθμοι θρησκευτικοί εραστές του επιδίωξαν αμέσως να δώσουν θρησκευτική επιδοκιμασία σε αυτή την κίνηση. Ως αποτέλεσμα, αυτός ο καινούριος ειρηνευτικός οργανισμός γέμισε «βλάσφημα ονόματα».

«Ο Χριστιανισμός μπορεί να προσφέρει την καλή θέληση, τη δύναμη πίσω από την κοινωνία [των εθνών], και έτσι να μετατρέψει τη συνθήκη από απλό κομμάτι χαρτί σε όργανο της βασιλείας του Θεού».—Ο Χριστιανικός Αιώνας (The Christian Century), ΗΠΑ, 19 Ιουνίου 1919, σελίδα 15.

«Η Κοινωνία των Εθνών ως ιδέα αποτελεί προέκταση της ιδέας της Βασιλείας του Θεού ως μιας παγκόσμιας τάξης καλής θέλησης στον τομέα των διεθνών σχέσεων. . . . Είναι αυτό για το οποίο προσεύχονται όλοι οι Χριστιανοί όταν λένε: “Ελθέτω η Βασιλεία σου”».—Ο Χριστιανικός Αιώνας, ΗΠΑ, 25 Σεπτεμβρίου 1919, σελίδα 7.

«Η Συνεκτική Δύναμη της Κοινωνίας των Εθνών είναι το Αίμα του Χριστού».—Δρ Φρανκ Κρέιν, Προτεστάντης ιερέας, ΗΠΑ.

«Το [Εθνικό] Συμβούλιο [των Κογκρεγκασιοναλιστικών Εκκλησιών] υποστηρίζει την Ιδρυτική Πράξη [της Κοινωνίας των Εθνών] θεωρώντας την το μόνο πολιτικό όργανο που είναι τώρα διαθέσιμο μέσω του οποίου το Πνεύμα του Ιησού Χριστού μπορεί να δρα σε ευρύτερη κλίμακα εφαρμοζόμενο πρακτικά στις υποθέσεις των εθνών».—Ο Κογκρεγκασιοναλιστής και η Πρόοδος (The Congregationalist and Advance), ΗΠΑ, 6 Νοεμβρίου 1919, σελίδα 642.

«Η συνδιάσκεψη καλεί όλους τους Μεθοδιστές να υποστηρίξουν και να προωθήσουν με ζήλο τα ιδανικά [της Κοινωνίας των Εθνών] όπως αυτά εκφράζονται από την αντίληψη περί του Θεού ως Πατέρα και των επίγειων παιδιών του».—Μεθοδιστική Εκκλησία του Γουέσλι, Βρετανία.

«Όταν εξετάζουμε τις φιλοδοξίες, τις δυνατότητες και τις αποφάσεις αυτής της συμφωνίας, βλέπουμε ότι περιέχει την ουσία των διδασκαλιών του Ιησού Χριστού: Τη Βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του . . . Τίποτα λιγότερο από αυτό».—Ομιλία του Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι κατά την έναρξη της Συνέλευσης της Κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη, 3 Δεκεμβρίου 1922.

«Ο Σύνδεσμος της Κοινωνίας των Εθνών σε αυτή τη χώρα έχει το ίδιο άγιο δικαίωμα όπως και οποιοσδήποτε άλλος ανθρωπιστικός ιεραποστολικός οργανισμός, επειδή προς το παρόν αποτελεί την πιο αποτελεσματική εκπροσώπηση της διακυβέρνησης του Χριστού ως Άρχοντα ειρήνης ανάμεσα στα έθνη».—Δρ Γκάρβι, Κογκρεγκασιοναλιστής ιερέας, Βρετανία.