• ΑΝΑΪΣ

ΑΝΑΪΣ

Λίγες μέρες αφότου γεννήθηκα, έπαθα εγκεφαλική αιμορραγία. Αυτό μου άφησε κάποια αναπηρία η οποία επηρεάζει όλο μου το σώμα, ειδικά τα πόδια.

Σήμερα, μπορώ να περπατάω λίγο με ένα «πι», αλλά συνήθως χρειάζομαι αναπηρικό καροτσάκι. Επίσης, με πιάνουν σπασμοί και δυσκολεύομαι να κάνω πράγματα που απαιτούν λεπτές κινήσεις, όπως το γράψιμο.

Εκτός από τις δυσκολίες της κατάστασής μου, χρειάζεται να κάνω και δύσκολες θεραπείες. Για παράδειγμα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, κάνω αρκετές φορές μέσα στην εβδομάδα φυσιοθεραπείες. Την πρώτη μου σοβαρή εγχείρηση την έκανα όταν ήμουν 5 χρονών, και από τότε έχω κάνει άλλες τρεις. Οι τελευταίες δύο ήταν ιδιαίτερα δύσκολες επειδή ήμουν μακριά από το σπίτι τρεις μήνες μέχρι να αναρρώσω.

Η οικογένειά μου είναι μεγάλο στήριγμα για μένα. Γελάμε μαζί, και αυτό με βοηθάει όταν νιώθω πεσμένη. Η μητέρα μου και οι αδελφές μου με περιποιούνται για να είμαι όμορφη, μιας και μόνη μου δεν τα καταφέρνω. Λυπάμαι που δεν μπορώ να φοράω ψηλά τακούνια. Μια φορά, όμως, όταν ήμουν παιδάκι τα κατάφερα. Φόρεσα ψηλοτάκουνα στα χέρια και άρχισα να μπουσουλάω. Ξεκαρδιστήκαμε όλοι στα γέλια!

Προσπαθώ να μην αφήνω την κατάστασή μου να γίνεται το επίκεντρο της ζωής μου. Μαθαίνω ξένες γλώσσες και επίσης κολυμπάω—μιας και δεν μπορώ να κάνω σέρφινγκ ή σνόουμπορντ. Μου αρέσει να πηγαίνω στο έργο κηρύγματος που κάνουμε εμείς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και να μιλάω για την πίστη μου. Οι άνθρωποι προσέχουν πολύ αυτά που τους λέω.

Από πολύ μικρή έμαθα από τους γονείς μου ότι η κατάστασή μου είναι προσωρινή. Έκτοτε, προσπαθώ και μόνη μου να δυναμώνω την πίστη μου στον Ιεχωβά και στην υπόσχεση που έχει δώσει να τερματίσει όλα τα παθήματα, μαζί και τα δικά μου. Αυτό μου δίνει τη δύναμη να πηγαίνω μπροστά.—Αποκάλυψη 21:3, 4.

Σκέψου: Τι μπορείς να κάνεις εσύ, όπως και η Αναΐς, για να μη γίνεται το πρόβλημά σου το επίκεντρο της ζωής σου;