Η Άποψη της Αγίας Γραφής

Ποιος Είναι ο Σκοπός της Ζωής;

ΠΟΛΛΟΙ που έχουν κερδίσει δόξα και χρήματα έχουν ανακαλύψει ότι η «επιτυχία» τους δεν αποτελούσε εγγύηση για την ευτυχία. Κάτι έλειπε από τη ζωή τους, αλλά τι;

Εκείνοι που είναι τόσο απασχολημένοι με την εξοικονόμηση χρημάτων ή με το να αποκτήσουν όνομα, ώστε να μη βρίσκουν χρόνο να ενδιαφερθούν για το λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε εδώ, μπορεί να συγκλονιστούν όταν φτάσουν τον επιδιωκόμενο στόχο τους. Με το νεοαποκτημένο γόητρο, η ζωή μπορεί ξαφνικά να αποπροσανατολιστεί και να γίνει πληκτική αν δεν έχει έναν ευγενή σκοπό. Αυτό το σημείο έκανε εντύπωση στον πλούσιο Βασιλιά Σολομώντα: «Και παρετήρησα εγώ . . . εν παντί τω μόχθω τον οποίον εμόχθησα, και ιδού, τα πάντα ματαιότης και θλίψις πνεύματος, και ουδέν όφελος».—Εκκλησιαστής 2:11.

Πολλοί από μας θα ήταν ευχαριστημένοι αν πετύχαιναν ένα μικρό μέρος των σχεδίων που πέτυχε αυτός ο ευφυής και δραστήριος βασιλιάς. (Εκκλησιαστής 2:4-9) Ωστόσο, είναι φανερό, ότι ακόμη και σήμερα η προσωπική μας επιτυχία «δεν σχετίζεται και πολύ με τη γενική ευτυχία», σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια (Η.Π.Α.). Τι είναι αυτό που βοηθάει; «Η εμπιστοσύνη στις κατευθυντήριες αξίες κάποιου», διαπιστώνει η μελέτη τους, «μια πίστη ότι η ζωή έχει νόημα». Είναι λυπηρό το γεγονός ότι πάρα πολλοί άνθρωποι σταματούν να ψάχνουν για ένα τέτοιο νόημα και, αντίθετα, σκέφτονται να τερματίσουν τη ζωή τους.

Στην πραγματικότητα, οι σκέψεις για αυτοκτονία βασάνιζαν τον ένα στους τρεις αριστούχους Αμερικανούς σπουδαστές, σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε το 1987. Γιατί; Επειδή αυτοί οι φαινομενικά επιτυχημένοι πρωτοπόροι σπουδαστές ένιωθαν, κάτω από την πίεση για επιτυχία, ανάξιοι ή απομονωμένοι και μόνοι. Ναι, για να νιώθουμε ευτυχισμένοι με τον εαυτό μας, χρειαζόμαστε μια αίσθηση αυτοαξίας—μια ζωή γεμάτη νόημα, έναν ανώτερο στόχο στη ζωή ή με απλά λόγια, κάποιο βάσιμο λόγο για να ζούμε.

Υπάρχει Βάσιμος Λόγος για τον Οποίο Βρισκόμαστε Εδώ

Ποτέ δεν χρειάζεται να ψάξετε πολύ για αποδείξεις του ότι η ζωή δεν είναι τυχαία. Κάνετε βαθιές σκέψεις γύρω από συνηθισμένα πράγματα—το περίπλοκο σχέδιο ενός φύλλου, τη γέννηση ενός μωρού, το καταπληκτικό σύμπαν. Το αναπόφευκτο φυσιολογικό συμπέρασμα είναι ότι κάποιος σχεδίασε αυτά τα πράγματα για κάποιο λόγο. «Τα αόρατα αυτού [οι αόρατες ιδιότητές του, ΜΝΚ] βλέπονται φανερώς . . . δια των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης».—Ρωμαίους 1:20.

Έτσι οι άνθρωποι ρωτούν: «Γιατί βρισκόμαστε εδώ;» Ο Καναδός γιατρός Γουίλιαμ Όσλερ, βρήκε τη βασική απάντηση, όταν είπε: «Βρισκόμαστε εδώ για να προσθέσουμε στη ζωή ό,τι μπορούμε, όχι για να πάρουμε απ’ αυτήν ό,τι μπορούμε». (Τα πλάγια γράμματα δικά μας.) Όταν ζήτησαν επίμονα από ένα Χριστιανό να δώσει μια απάντηση χρησιμοποιώντας 25 λέξεις, ή λιγότερες, εκείνος αποκρίθηκε: «Υποθέτω ότι θα μπορούσε να πει κανείς πως βρισκόμαστε εδώ για να κάνουμε τη γη παράδεισο».a (Γένεσις 1:28· 2:8, 15) Μα να κάνουμε τη γη παράδεισο; Είμαστε εμείς οι άνθρωποι αντάξιοι ενός τέτοιου καθήκοντος;

Έχουμε Μόλις Αρχίσει!

Το τωρινό διάστημα της ζωής μας μάς επιτρέπει να κάνουμε απειροελάχιστα μόνο απ’ όσα έχουμε σχεδιαστεί να κάνουμε. Σκεφτείτε τα 100 περίπου δισεκατομμύρια νευρικά και άλλα κύτταρα που βρίσκονται στον εγκέφαλό σας. Ο αριθμός των συνδέσεων που μπορούν να κάνουν μεταξύ τους αυτά τα κύτταρα υπολογίζεται ότι είναι 10⁸⁰⁰. Αυτός ο καταπληκτικός αριθμός είναι 10⁷⁰⁰ φορές μεγαλύτερος από τον αριθμό των ατόμων που υπάρχουν στο σύμπαν! Φανταστείτε τι θα μπορούσατε να μάθετε και να κάνετε, αν είχατε τη δυνατότητα να ταξιδεύετε με την ησυχία σας, να έχετε μια αιωνιότητα για να μελετάτε θέματα που σας ενδιαφέρουν και για να αναπτύσσετε ταλέντα ή επιδεξιότητες της εκλογής σας. Τι δυνατότητες για την απόκτηση καλών ανθρώπινων ιδιοτήτων βρίσκονται ίσως κρυμμένες στον καθένα μας;

Αλλά αν είχατε απεριόριστο χρόνο και απεριόριστα μέσα για να αναπτύξετε τις ικανότητές σας, θα μπορούσατε να αποφύγετε την πλήξη; Ναι, με το να διακρίνετε, όπως διέκρινε τελικά ο Σολομώντας, ότι η ικανοποίηση του εαυτού μας γίνεται γρήγορα βαρετή!

Ποιο ήταν το φάρμακο που πρότεινε ο Σολομώντας; «Ενθυμού τον Πλάστην σου», συμβούλεψε. Αλλιώς, αναπόφευκτα θα έρθουν μέρες οπότε θα πει κανείς: ‘Δεν έχω ευχαρίστησιν εις αυτάς’. Με παρόμοιο τρόπο, ο Ιησούς είπε: «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη».—Εκκλησιαστής 12:1, 13· Πράξεις 20:35.

Το Κλειδί για την Ικανοποίηση

Έτσι, ο Ιησούς έδειξε λογικά ότι η ζωή έχει δυο μεγάλες προτεραιότητες· πρώτον, ‘θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου’ και δεύτερον να αγαπάς «τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Αυτό είναι σε συμφωνία με όλα όσα ξέρουμε για την αλληλεξάρτηση της ζωικής και της φυτικής ζωής. Αφού όλες αυτές οι κατώτερες μορφές ζωής είναι φτιαγμένες για να εξαρτιούνται τόσο πολύ η μια απ’ την άλλη, δεν είναι λογικό ότι εμείς οι άνθρωποι με τις τεράστιες δυνατότητές μας είμαστε φτιαγμένοι για να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας και για να υπηρετούμε την ίδια την Πηγή της ζωής, τον Ιεχωβά;—Ματθαίος 22:37-39· Ψαλμός 36:9.

Ατέλειωτα στοργικά επιτεύγματα—η σύσφιγξη της σχέσης μας με τους ανθρώπους και με το Θεό—θα δίνουν νόημα στη ζωή μας για πάντα. Το να δίνουμε έτσι με χαρά είναι το κλειδί για μια ικανοποιητική ζωή τώρα, καθώς και στη «νέαν γην» που πλησιάζει.—Ησαΐας 65:17, 18.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 27]

Αιώνια Ζωή—Ευλογία ή Κατάρα;

Ο φυσικός και συγγραφέας Δρ Ρόμπερτ Τζάστροου ρωτήθηκε: «Θα ήταν η αιώνια ζωή ευλογία ή κατάρα για το ανθρώπινο γένος;» Ποια ήταν η απάντησή του; «Θα ήταν ευλογία για όσους έχουν περίεργη διάνοια και μια ατέλειωτη όρεξη για μάθηση. Η σκέψη ότι θα μπορούν για πάντα να απορροφούν γνώση θα ήταν πολύ αναζωογονητική γι’ αυτούς. Αλλά για όσους αισθάνονται ότι έχουν μάθει όλα όσα χρειάζεται, και οι διάνοιές τους είναι κλειστές, η αιώνια ζωή θα ήταν μια τρομερή κατάρα. Δεν θα υπήρχε τρόπος να γεμίσουν το χρόνο τους».—“Times-Advocate”, Εσκοντίντο, Καλιφόρνια, 19 Φεβρουαρίου 1984.

[Εικόνα στη σελίδα 26]

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι σχεδιασμένος να μας υπηρετεί αιώνια