Στο παρελθόν, όλες οι συστάσεις που αφορούσαν το διορισμό πρεσβυτέρων και διακονικών υπηρετών στέλνονταν στο τοπικό γραφείο τμήματος. Εκεί, αδελφοί εξουσιοδοτημένοι από το Κυβερνών Σώμα εξέταζαν αυτές τις συστάσεις και έκαναν τους κατάλληλους διορισμούς. Κατόπιν, το γραφείο τμήματος ειδοποιούσε το πρεσβυτέριο. Οι πρεσβύτεροι, με τη σειρά τους, ενημέρωναν τους αδελφούς για το διορισμό τους, ρωτώντας τους αν ήταν πρόθυμοι να τον δεχτούν και αν ήταν όντως κατάλληλοι για αυτόν. Τελικά, γινόταν μια ανακοίνωση στην εκκλησία.

Πώς, όμως, γίνονταν αυτοί οι διορισμοί τον πρώτο αιώνα; Μερικές φορές, οι απόστολοι έκαναν συγκεκριμένους διορισμούς, όπως τότε που διόρισαν εφτά άντρες προκειμένου να φροντίζουν για την καθημερινή διανομή τροφής στις χήρες. (Πράξ. 6:1-6) Ωστόσο, εκείνοι οι άντρες ίσως υπηρετούσαν ήδη ως πρεσβύτεροι προτού λάβουν αυτόν τον επιπρόσθετο διορισμό.

Αν και οι Γραφές δεν εξηγούν με λεπτομέρειες πώς γινόταν τότε ο κάθε διορισμός, έχουμε ωστόσο κάποιες ενδείξεις σχετικά με αυτό. Διαβάζουμε πως, όταν ο Παύλος και ο Βαρνάβας επέστρεφαν από το πρώτο ιεραποστολικό τους ταξίδι, «διόρισαν . . . πρεσβυτέρους σε κάθε εκκλησία και, αφού προσευχήθηκαν με νηστείες, τους εμπιστεύτηκαν στον Ιεχωβά, στον οποίο είχαν πιστέψει». (Πράξ. 14:23) Χρόνια αργότερα, ο Παύλος έγραψε στον περιοδεύοντα συνεργάτη του, τον Τίτο: «Γι’ αυτόν το λόγο σε άφησα στην Κρήτη, για να διορθώσεις τα πράγματα που παρουσίαζαν ελλείψεις και να κάνεις διορισμούς πρεσβυτέρων στη μια πόλη μετά την άλλη, όπως εγώ σου παρήγγειλα». (Τίτο 1:5) Παρόμοια εξουσία φαίνεται ότι είχε λάβει και ο Τιμόθεος, ο οποίος περιόδευε συχνά με τον απόστολο Παύλο. (1 Τιμ. 5:22) Σαφώς, λοιπόν, αυτοί οι διορισμοί γίνονταν από περιοδεύοντες επισκόπους, όχι από τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους στην Ιερουσαλήμ.

Με αυτό το Γραφικό προηγούμενο υπόψη, το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει προσαρμόσει τον τρόπο με τον οποίο διορίζονται οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες. Από την 1η Σεπτεμβρίου του 2014, οι διορισμοί γίνονται ως εξής: Κάθε επίσκοπος περιοχής εξετάζει με προσοχή τις συστάσεις που γίνονται στην περιοχή του. Καθώς επισκέπτεται τις εκκλησίες, θα προσπαθεί να γνωριστεί με όσους συστήνονται για διορισμό, βγαίνοντας μαζί τους στο έργο αν είναι δυνατόν. Αφού συζητήσει τις συστάσεις με το τοπικό πρεσβυτέριο, ο επίσκοπος περιοχής έχει την ευθύνη να κάνει τους διορισμούς των πρεσβυτέρων και των διακονικών υπηρετών στις εκκλησίες της περιοχής του. Με αυτόν τον τρόπο, η όλη διευθέτηση είναι πιο κοντά στο πρότυπο του πρώτου αιώνα.

Ποιοι χειρίζονται τους διάφορους ρόλους σε αυτή τη διαδικασία; Όπως πάντα, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει την κύρια ευθύνη να τρέφει το υπηρετικό προσωπικό. (Ματθ. 24:45-47) Στα πλαίσια αυτής της ευθύνης, ερευνάει τις Γραφές, με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος, για να παρέχει κατεύθυνση όσον αφορά την πρακτική εφαρμογή των Γραφικών αρχών που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένη η παγκόσμια εκκλησία. Ο πιστός δούλος διορίζει επίσης όλους τους επισκόπους περιοχής και τα μέλη των Επιτροπών Τμήματος. Το κάθε γραφείο τμήματος, με τη σειρά του, παρέχει πρακτική βοήθεια για να τίθεται σε εφαρμογή η κατεύθυνση που δίνεται.