Ένα Αλησμόνητο Γεγονός στη Γαλλία
«ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ!» έλεγαν οι αφίσες που είχαν αναρτηθεί σε ολόκληρη την πόλη. «Όλοι Μαζί Ενάντια στο Έργο του Ιεχωβά», παρότρυνε μια ομάδα εναντιουμένων. Στην κυριολεξία εκατοντάδες άρθρα εφημερίδων έφεραν το θέμα στη δημοσιότητα. Μαζεύτηκαν υπογραφές, και ένας χείμαρρος από μισό και πλέον εκατομμύριο φυλλάδια που μιλούσαν για το πρόγραμμα οικοδόμησης κατέκλυσε τα τοπικά γραμματοκιβώτια. Ποιο ήταν αυτό το έργο που διατάραξε τη γαλήνη της Λουβιέ, μιας κατά τα άλλα ήσυχης πόλης στη βορειοδυτική Γαλλία; Η προτεινόμενη κατασκευή ενός καινούριου τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά που θα περιλάμβανε γραφεία και κατοικίες.
Ο Ιεχωβά το Κάνει να Αυξάνει
Η δραστηριότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Γαλλία άρχισε στο τέλος του 19ου αιώνα. Η πρώτη αποθήκη Γραφικών εντύπων άνοιξε το 1905 στο Μποβέν, στη νότια Γαλλία, και από το 1919 άρχισε να λειτουργεί ένα μικρό γραφείο στο Παρίσι. Γραφείο τμήματος άνοιξε επίσημα στην πόλη το 1930, και το επόμενο έτος το προσωπικό των γραφείων άρχισε να κατοικεί σε έναν οίκο Μπέθελ στο Ανγκιέν-λε-Μπεν, βόρεια του Παρισιού. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η οικογένεια Μπέθελ επέστρεψε στο Παρίσι, και το 1959 το τμήμα μεταφέρθηκε σε ένα πενταώροφο κτίριο στην Μπουλόν-Μπιγιανκούρ, στα δυτικά προάστια της πρωτεύουσας.
Λόγω της επέκτασης του έργου κηρύγματος της Βασιλείας, το 1973 το τυπογραφείο και το τμήμα αποστολής μεταφέρθηκαν στη Λουβιέ, 100 χιλιόμετρα δυτικά του Παρισιού, ενώ τα γραφεία παρέμειναν στην Μπουλόν-Μπιγιανκούρ. Εντούτοις, η αύξηση του αριθμού των ευαγγελιζομένων στη Γαλλία κατέστησε ανεπαρκείς τις εγκαταστάσεις στη Λουβιέ παρά τις προσθήκες που έγιναν το 1978 και το 1985. Έτσι, αποφασίστηκε να γίνει επέκταση και να ενωθεί ολόκληρη η οικογένεια Μπέθελ σε μία τοποθεσία. Αυτό το πρόγραμμα οικοδόμησης δεν άρεσε σε όλους, όπως αναφέρθηκε στην αρχή. Παρ’ όλη την εναντίωση, βρέθηκε μια τοποθεσία ενάμισι μόνο χιλιόμετρο μακριά από το εργοστάσιο. Ακολούθησαν έξι χρόνια σκληρής εργασίας και, τελικά, έπειτα από 23 χρόνια χωριστής διαμονής, ολόκληρη η οικογένεια Μπέθελ ενώθηκε στη Λουβιέ τον Αύγουστο του 1996.
Με μεγάλη χαρά, λοιπόν, ένα ευτυχισμένο πλήθος 1.187 ατόμων, περιλαμβανομένων των 300 μελών της οικογένειας Μπέθελ της Γαλλίας καθώς και 329 εκπροσώπων από 42 άλλα τμήματα, συγκεντρώθηκε το Σάββατο 15 Νοεμβρίου 1997 για να ακούσει την ομιλία αφιέρωσης που εκφώνησε ο αδελφός Λόιντ Μπάρι, μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Εντούτοις, εφόσον τον καιρό της αφιέρωσης υπήρχε εχθρική διάθεση καθώς και μια παρατεινόμενη συκοφαντική εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε ολόκληρη τη Γαλλία, θεωρήθηκε ότι θα έπρεπε να δοθεί η ευκαιρία σε όλους τους Γάλλους Μάρτυρες να συμμετάσχουν στον εορτασμό αυτής της νίκης. Έτσι, την Κυριακή 16 Νοεμβρίου, οργανώθηκε μια ειδική σύναξη με θέμα «Να Παραμένετε στην Αγάπη του Χριστού» στο Εκθεσιακό Κέντρο Βιλπάντ, στα βόρεια του Παρισιού. Προσκλήθηκαν όλοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γαλλία και γαλλόφωνοι Μάρτυρες από το Βέλγιο και την Ελβετία, καθώς και εκκλησίες από τη Βρετανία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία.
Μια Σύναξη που Αποτέλεσε Ορόσημο
Οι προετοιμασίες για αυτή τη σύναξη άρχισαν έξι μήνες νωρίτερα. Έπειτα, δύο μόλις εβδομάδες πριν από την αφιέρωση, οι Γάλλοι οδηγοί φορτηγών άρχισαν απεργία, αποκλείοντας μεγάλους δρόμους και εμποδίζοντας τον ανεφοδιασμό με καύσιμα. Θα έφταναν εγκαίρως οι καρέκλες και ο υπόλοιπος εξοπλισμός; Μήπως θα εμπόδιζαν την προσέλευση των αδελφών τα μπλόκα που είχαν στηθεί στους δρόμους; Προς ανακούφιση όλων, μέσα σε μία εβδομάδα έληξε η απεργία και οι δρόμοι δόθηκαν πάλι στην κυκλοφορία. Το βράδυ της Παρασκευής, πριν από το σαββατοκύριακο της αφιέρωσης, 38 φορτηγά μετέφεραν 84.000 καρέκλες στις δύο ευρύχωρες αίθουσες που είχαν νοικιαστεί για την περίσταση. Περισσότεροι από 800 αδελφοί και αδελφές εργάστηκαν σκληρά όλη τη νύχτα ως τις εννιάμισι το πρωί του Σαββάτου για να τοποθετήσουν τα καθίσματα και να εγκαταστήσουν την εξέδρα, το ηχητικό σύστημα και τις εννιά γιγαντοοθόνες.
Στις 6:00 το πρωί της Κυριακής, οι πόρτες άνοιξαν και τα πλήθη άρχισαν να συρρέουν. Συνολικά 17 ειδικά μισθωμένα τρένα μετέφεραν πάνω από 13.000 Μάρτυρες στην πρωτεύουσα. Διακόσιοι και πλέον τοπικοί αδελφοί και αδελφές βρίσκονταν στους σιδηροδρομικούς σταθμούς για να καλωσορίζουν τους ταξιδιώτες και να τους συνοδεύουν κατά ομάδες στο χώρο της συνέλευσης. Μια αδελφή είπε ότι αυτή η στοργική διευθέτηση τους πρόσφερε «ένα αίσθημα ασφάλειας και ευεξίας».
Άλλοι ήρθαν στο Παρίσι με αεροπλάνο ή με αυτοκίνητο. Οι περισσότεροι, όμως, ήρθαν με 953 λεωφορεία, ενώ οι Μάρτυρες από την περιοχή του Παρισιού χρησιμοποίησαν τα δημόσια μέσα μεταφοράς για να πάνε στο Εκθεσιακό Κέντρο. Πολλοί ταξίδευαν όλη νύχτα ή είχαν φύγει από το σπίτι τους πολύ νωρίς το πρωί, αλλά ο ενθουσιασμός για την παρουσία τους σε αυτή τη σύναξη ήταν έκδηλος. Φωνές χαράς και θερμά αγκαλιάσματα ήταν οι χαρακτηριστικές αντιδράσεις των φίλων οι οποίοι αντάμωναν ξανά έπειτα από χρόνια ολόκληρα. Πολύχρωμες εθνικές φορεσιές έδιναν ένα διεθνές χρώμα στο χαρούμενο πλήθος. Αναμφίβολα, κάτι ασυνήθιστο επρόκειτο να συμβεί.
Όταν άρχισε το πρόγραμμα, στις 10:00 π.μ., δεν υπήρχαν καθόλου κενά καθίσματα· εντούτοις, εκατοντάδες άτομα έφταναν κάθε λεπτό. Οπουδήποτε κοιτούσε κανείς, μπορούσε να δει ένα πλήθος από χαμογελαστά πρόσωπα. Χιλιάδες στέκονταν όρθιοι ή κάθονταν πάνω στο τσιμεντένιο δάπεδο. Σε αρμονία με το πνεύμα του θέματος της συνέλευσης, πολλοί νεαροί έδειχναν αγάπη με το να στέκονται όρθιοι ώστε να μπορούν να κάθονται οι ηλικιωμένοι. «Πόσο χαρούμενοι νιώθαμε που δίναμε τις θέσεις μας σε αδελφούς και αδελφές τους οποίους δεν γνωρίζαμε, που όμως μας είναι τόσο αγαπητοί!» έγραψε ένα αντρόγυνο. Πολλοί εκδήλωσαν θαυμάσια αυτοθυσιαστική στάση: «Στεκόμασταν όρθιοι όλη μέρα, δίπλα στις καρέκλες τις οποίες τοποθετήσαμε εργαζόμενοι όλη τη νύχτα της Παρασκευής. Αλλά το γεγονός και μόνο ότι ήμασταν παρόντες μας έκανε να ξεχειλίζουμε από ευγνωμοσύνη προς τον Ιεχωβά».
Παρά την κούραση και την έλλειψη άνεσης, οι εκπρόσωποι άκουσαν με αμέριστη προσοχή τις εκθέσεις από άλλες χώρες καθώς και τις ομιλίες του Λόιντ Μπάρι και του Ντάνιελ Σίντλικ, ο οποίος είναι επίσης μέλος του Κυβερνώντος Σώματος. Ο αδελφός Μπάρι ανέπτυξε το θέμα «Ο Ιεχωβά Κάνει να Είναι Άφθονη η Κραταιά Δύναμη» και τόνισε παραστατικά πώς ο Ιεχωβά ευλογεί το λαό του με αύξηση παρά τις διάφορες δοκιμασίες. Η ομιλία του αδελφού Σίντλικ είχε τον τίτλο «Ευτυχισμένος Είναι ο Λαός του Οποίου Θεός Είναι ο Ιεχωβά!» Και οι δύο ομιλίες ήταν ιδιαίτερα επίκαιρες αν λάβουμε υπόψη την εναντίωση που αντιμετωπίζουν σήμερα οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γαλλία. Ο αδελφός Σίντλικ έδειξε ότι η αληθινή ευτυχία δεν εξαρτάται από εξωτερικούς παράγοντες αλλά από τη σχέση μας με τον Ιεχωβά και τη στάση μας απέναντι στη ζωή. Όταν ρώτησε το ακροατήριο: «Είστε ευτυχισμένοι;» εκείνοι απάντησαν με βροντερά χειροκροτήματα.
Μια αδελφή που είχε «χάσει τη χαρά της» έγραψε αργότερα: «Ξαφνικά κατάλαβα ότι η ευτυχία ήταν στο δικό μου χέρι. Είχα στρέψει τις προσπάθειές μου σε λάθος κατεύθυνση, και μέσω αυτής της ομιλίας ο Ιεχωβά μού έδειξε ότι έπρεπε να αλλάξω». Ένας άλλος αδελφός δήλωσε: «Τώρα θέλω να αγωνιστώ για να κάνω την καρδιά του Ιεχωβά χαρούμενη. Δεν θέλω να επιτρέψω σε τίποτα να μου στερήσει τη χαρά που άρχισα να νιώθω βαθιά μέσα μου».
Καθώς η συνάθροιση πλησίαζε στο τέλος της, ο εισηγητής ανακοίνωσε με μεγάλο ενθουσιασμό τον αριθμό των παρόντων: 95.888—η μεγαλύτερη σύναξη Μαρτύρων του Ιεχωβά που έγινε ποτέ στη Γαλλία!
Μετά τον τελικό ύμνο, τον οποίο πολλοί έψαλαν με δάκρυα χαράς στα μάτια τους, και την τελική προσευχή, οι αδελφοί ξεκίνησαν για το ταξίδι της επιστροφής με ανάμεικτα συναισθήματα. Η θερμή, φιλική ατμόσφαιρα της σύναξης δεν πέρασε απαρατήρητη. Οι οδηγοί των λεωφορείων έκαναν πολλά θετικά σχόλια για τη στάση των εκπροσώπων. Επίσης, εντυπωσιάστηκαν από την οργάνωση, χάρη στην οποία και τα 953 λεωφορεία έφυγαν από το Εκθεσιακό Κέντρο μέσα σε δύο ώρες χωρίς την παραμικρή κυκλοφοριακή συμφόρηση! Και οι υπάλληλοι των σιδηροδρόμων και των δημόσιων μέσων μεταφοράς επίσης εκτίμησαν πολύ τη διαγωγή των εκπροσώπων. Έγιναν πολλές θαυμάσιες συζητήσεις και δόθηκε καλή μαρτυρία.
«Μια Όαση στην Έρημο»
Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους συγχριστιανούς του: «Ας σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλον ώστε να παρακινούμε σε αγάπη και καλά έργα, . . . ενθαρρύνοντας ο ένας τον άλλον, και τόσο περισσότερο όσο βλέπετε την ημέρα να πλησιάζει». (Εβραίους 10:24, 25) Ασφαλώς, αυτή η ειδική συνάθροιση ήταν πηγή μεγάλης ενθάρρυνσης για όλους, «μια όαση στην έρημο», όπως την περιέγραψε κάποια αδελφή. «Φύγαμε αναζωογονημένοι, ενθαρρυμένοι, ενισχυμένοι και πιο αποφασισμένοι από κάθε άλλη φορά να χαιρόμαστε στην υπηρεσία του Ιεχωβά», έγραψαν οι αδελφοί από το τμήμα του Τόγκο. «Όσοι ήταν αποθαρρημένοι επέστρεψαν ευτυχισμένοι», είπε ένας επίσκοπος περιοχής. «Οι αδελφοί εμψυχώθηκαν και ενδυναμώθηκαν», ανέφερε ένας άλλος. «Ποτέ προηγουμένως δεν είχαμε νιώσει τόσο κοντά στην οργάνωση του Ιεχωβά», υποκινήθηκε να γράψει ένα ζευγάρι.
«Το πόδι μου θα στέκεται σε ίσιωμα· ανάμεσα στα συναθροισμένα πλήθη θα ευλογώ τον Ιεχωβά», διακήρυξε ο ψαλμωδός. (Ψαλμός 26:12) Τέτοιες Χριστιανικές συνάξεις βοηθούν όλους να στερεώσουν τα πνευματικά τους πόδια παρά τα εμπόδια. «Όποιες και αν είναι οι θλίψεις», επιβεβαίωσε μια αδελφή, «αυτές οι εξαιρετικές στιγμές έχουν χαραχτεί βαθιά στην καρδιά μας και θα παραμείνουν εκεί για να μας παρηγορούν». Παρόμοια, ένας περιοδεύων επίσκοπος έγραψε: «Όταν έρχονται δύσκολες στιγμές, η ανάμνηση αυτής της πρόγευσης του Παραδείσου θα μας βοηθάει να τις ξεπερνούμε».
«Αποδώστε στον Ιεχωβά, εσείς οι οικογένειες των λαών, αποδώστε στον Ιεχωβά δόξα και ισχύ», προτρέπει το εδάφιο Ψαλμός 96:7. Αναμφίβολα, η αφιέρωση των νέων εγκαταστάσεων του τμήματος της Γαλλίας είναι μια αδιαμφισβήτητη νίκη για τον Ιεχωβά. Μόνο εκείνος θα μπορούσε να οδηγήσει αυτό το έργο στην πραγματοποίησή του παρά την τόσο αμείλικτη και εκτεταμένη εναντίωση. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γαλλία είναι πιο αποφασισμένοι από κάθε άλλη φορά να “παραμείνουν στην αγάπη του Χριστού” και να “αφήνουν το φως τους να λάμπει”. (Ιωάννης 15:9· Ματθαίος 5:16) Όλοι όσοι παρακολούθησαν το πρόγραμμα της αφιέρωσης συμμερίζονται ανεπιφύλακτα τα αισθήματα του ψαλμωδού: «Από τον Ιεχωβά έχει γίνει αυτή· είναι θαυμαστή στα μάτια μας».—Ψαλμός 118:23.
[Εικόνα στη σελίδα 26]
Λόιντ Μπάρι
[Εικόνα στη σελίδα 26]
Ντάνιελ Σίντλικ
[Εικόνα στη σελίδα 26]
95.888 άτομα παρακολούθησαν το ειδικό πρόγραμμα στο Εκθεσιακό Κέντρο Βιλπάντ
[Εικόνες στη σελίδα 28]
Χιλιάδες παρευρισκόμενοι στέκονταν όρθιοι ή κάθονταν στο δάπεδο για να ακούσουν