Το Σφάλμα Πρέπει να Γίνει Πλήρες

Καθώς μελετούμε την πολιτεία του Θεού με τους ανθρώπους στο παρελθόν, παρατηρούμε ότι εκείνος συχνά συγκρατούσε την κρίση του μέχρις ότου χανόταν κάθε ελπίδα βελτίωσης. Όσον αφορά την κρίση του Θεού εναντίον των Χαναναίων, λόγου χάρη, εκείνος είχε επισημάνει τις αμαρτίες τους στον Αβραάμ πολλά χρόνια νωρίτερα. Αλλά δεν ήταν τότε ο κατάλληλος καιρός για την εκτέλεση της κρίσης του. Γιατί; Η Αγία Γραφή λέει: «Επειδή το σφάλμα των Αμορραίων [Χαναναίων] δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη», ή όπως το αποδίδει η μετάφραση Νοξ (Knox): «Η πονηρία των Αμορραίων δεν [είχε] φτάσει στην πλήρη της έκταση».—Γένεση 15:16.a

Εντούτοις, περίπου 400 χρόνια αργότερα, η κρίση του Θεού εκτελέστηκε, και οι απόγονοι του Αβραάμ, οι Ισραηλίτες, κατέλαβαν τη γη. Μερικοί από τους Χαναναίους, όπως η Ραάβ και οι Γαβαωνίτες, σώθηκαν λόγω της στάσης τους και των ενεργειών τους, αλλά η πλειονότητα είχε φτάσει σε υπερβολικό επίπεδο ακαθαρσίας, όπως αποκαλύπτουν οι σύγχρονες αρχαιολογικές ανασκαφές. Επιδίδονταν σε φαλλική λατρεία, πορνεία μέσα στους ναούς καθώς και σε θυσίες παιδιών. Το Εγχειρίδιο της Αγίας Γραφής του Χάλεϊ (Halley’s Bible Handbook) αναφέρει: «Οι αρχαιολόγοι που κάνουν τις ανασκαφές στα ερείπια των πόλεων των Χαναναίων απορούν γιατί ο Θεός δεν τους κατέστρεψε νωρίτερα». Τελικά, “η αμαρτία [των Χαναναίων] έγινε πλήρης”· η πονηρία τους είχε «φτάσει στην πλήρη της έκταση». Κανένας δεν μπορούσε δικαιολογημένα να κατηγορήσει τον Θεό ότι ήταν άδικος όταν επέτρεψε να καθαριστεί η γη ενώ παράλληλα έσωσε εκείνους που είχαν δείξει δίκαιη στάση.