Η αδελφή του Βάαλ, η Ανάθ, φέρεται να χαρακτηρίζει τον Ελ πατέρα της, και αυτός με τη σειρά του την αποκαλεί κόρη του.

Η Ανάθ, η Ασεράχ και η Αστορέθ είναι οι κυριότερες θεές που μνημονεύονται στα κείμενα της Ρας Σάμρα. Ωστόσο, οι ρόλοι που διαδραμάτιζαν αυτές οι θεές φαίνεται πως συνέπιπταν σε μεγάλο βαθμό. Στη Συρία, όπου βρέθηκαν τα κείμενα της Ρας Σάμρα, η Ανάθ ίσως θεωρούνταν σύζυγος του Βάαλ, δεδομένου ότι, αν και χαρακτηρίζεται πολλές φορές «κοπέλα», αναφέρεται ότι είχε σχέσεις με τον Βάαλ. Ωστόσο, το Γραφικό υπόμνημα συσχετίζει με τον Βάαλ μόνο την Αστορέθ και τον ιερό στύλο, ή αλλιώς την Ασεράχ. Ως εκ τούτου, ενίοτε τόσο η Ασεράχ όσο και η Αστορέθ πιθανόν να θεωρούνταν σύζυγοι του Βάαλ.—Κρ 2:13· 3:7· 10:6· 1Σα 7:4· 12:10· 1Βα 18:19· βλέπε ΑΣΤΟΡΕΘ· ΙΕΡΗ ΣΤΗΛΗ· ΙΕΡΟΣ ΣΤΥΛΟΣ.

Οι αναφορές των κειμένων της Ρας Σάμρα στην Ανάθ μάς δίνουν μια ιδέα της έκφυλης φύσης που είχαν οι θεότητες των Χαναναίων, και αναμφίβολα και οι θεότητες των Συρίων. Η Ανάθ περιγράφεται ως η ομορφότερη από τις αδελφές του Βάαλ, αλλά ο χαρακτήρας της σκιαγραφείται ως εξαιρετικά βίαιος. Φέρεται να απειλεί ότι θα έσπαζε το κρανίο του πατέρα της, του Ελ, και ότι θα έκανε το αίμα να ρέει στα γκρίζα του μαλλιά, και θα γέμιζε την γκρίζα γενειάδα του με πηγμένο αίμα, αν αυτός δεν ικανοποιούσε τις επιθυμίες της. Σε μια άλλη περίπτωση η Ανάθ παρουσιάζεται να επιδίδεται σε όργιο φόνων. Είχε κρεμάσει κεφάλια στην πλάτη της και χέρια στη ζώνη της και ήταν βουτηγμένη μέχρι το γόνατο στο αίμα και μέχρι το γοφό στο πηγμένο αίμα γενναίων αντρών. Η ευχαρίστηση που αντλούσε από αυτή την αιματοχυσία αντανακλάται στα λόγια: «Το συκώτι της πρήζεται από το γέλιο, η καρδιά της πλημμυρίζει από χαρά».—Αρχαία Κείμενα από την Εγγύς Ανατολή (Ancient Near Eastern Texts), επιμέλεια Τζ. Πρίτσαρντ, 1974, σ. 136, 137, 142, 152.