Η Άποψη της Βίβλου
Είναι το Κάπνισμα Αληθινά Εσφαλμένο;
«ΓΙΑΤΙ να μη χρησιμοποιώ τον καπνό αφού τον απολαμβάνω; Αν διακινδυνεύω την υγεία μου, αυτό είναι δική μου υπόθεση». Στα εκατομμύρια που βρίσκουν ευχαρίστηση στο κάπνισμα, η «λογική» αυτή είναι πειστική.
Ωστόσο, οι ειδήσεις το 1985 θεωρούσαν το κάπνισμα υπεύθυνο για 100.000 θανάτους το χρόνο στη Βρετανία, 350.000 το χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, και το ένα τρίτο όλων των θανάτων στην Ελλάδα. Η κοινή λογική υποδεικνύει ότι η κοινωνία δεν θα πρέπει να παραβλέπει την ηθική επίπτωση των αριθμών αυτών. Όμως αυτό συμβαίνει. Γιατί;
Κατ’ αρχήν, πολλοί θρησκευτικοί ηγέτες αρνούνται να εφαρμόσουν οποιαδήποτε ηθική πίεση πάνω στο ποίμνιό τους για να σταματήσει το κάπνισμα. Η άποψη που υιοθετούν εκφράζεται από το συγγραφέα του βιβλίου με τον τίτλο The Christian Moral Vision (Η Χριστιανική Ηθική Άποψη). Αυτός θεωρεί ότι «δεν δικαιολογούμαστε να πιέσουμε ηθικά» κάποιον που, «αφού εξέτασε τους κινδύνους . . . [συνεχίζει] να καπνίζει χάρη της ευχαρίστησης που του παρέχει αυτό». Όμως είναι αυτή η άποψη της Βίβλου; Δικαιολογεί αληθινά η «ευχαρίστηση» το να υπόκειται κανείς σε περιττούς κινδύνους;
Όχι, διόλου. Δεν θα ήταν πιο λογικό να προσπαθεί κανείς να παραμένει σε καλή κατάσταση από σωματική και διανοητική άποψη; Για το δικό μας καλό και από σεβασμό για τα αγαπημένα μας άτομα και για τον Δημιουργό μας, η Βίβλος υποδεικνύει ότι θα πρέπει ‘να καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε μολυσμό [μόλυνση] της σάρκας και του πνεύματος’. (2 Κορινθίους 7:1· Kingdom Interlinear ) Μήπως η βλάβη από τον καπνό σταματάει στο σώμα;
Τι Προξενεί στη Ζωή Σας
Η συνήθεια του καπνού μπορεί να σας αδράξει γερά όχι μόνο από σωματική αλλά και από διανοητική ακόμη άποψη. Εκτός από το γεγονός ότι μολύνεται το σώμα κάποιου, ο καπνός διαπερνάει το όλο «πνεύμα» με το οποίο σκέφτονται, εργάζονται και παίζουν αυτοί που κάνουν χρήση καπνού—την ίδια τη διάθεσή τους για τις καθημερινές τους υποθέσεις. Ένας δημοσιογράφος παραδέχτηκε στο Reader’s Digest: «Χωρίς την καθημερινή μου δόση από τσιγάρα, δεν θα μπορούσα να γράψω, να φάω, να κοιμηθώ, να κάνω έρωτα ή ακόμη και να παίξω με τα παιδιά μου».
Γιατί ο καπνός είναι τόσο βαθιά ριζωμένος στη ζωή των ανθρώπων, ακόμη και μέχρι του σημείου να τους κάνουν να παραβλέπουν την ύστατη βλάβη την οποία μπορούν να πάθουν—το θάνατο; Σχετικά με τη Βρετανία, η ψυχίατρος Τζούντυ Γκρήνγουντ έγραψε στο Glasgow Herald της 3 Ιανουαρίου 1985: «Αν είχαν πεθάνει 100.000 άτομα από κάποια άλλη αιτία που θα μπορούσε να προληφθεί, . . . θα είχε ξεσπάσει εθνική οργή. . . . Όμως το κάπνισμα είναι διαφορετικό . . . Η ιδιαίτερη αυτή κοινωνική ναρκομανία εμποτίζεται πάρα πολύ από το πολιτιστικό μας περιβάλλον και το εμπόριο . . . έτσι ώστε φαίνεται να έχουμε αναπτύξει κάποιο τυφλό σημείο στην εθνική μας κοινή λογική».
Η Πνευματική Βλάβη του Εθισμού
Εκείνο που κάνει το «κοινό» πνεύμα να παραβλέπει την ηθική άποψη του καπνίσματος σήμερα είναι ο εθισμός που δημιουργεί και όχι απλώς η ευχαρίστηση. Και ο Δρ Ρίτσαρντ Πόλλιν, διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Χρήσης Ναρκωτικών (ΗΠΑ), υποστηρίζει ότι το κάπνισμα του τσιγάρου είναι τώρα ο πιο σοβαρός και εκτεταμένος εθισμός του κόσμου—ακόμη χειρότερος και από την ηρωίνη.
Η Βίβλος δεν είναι ασαφής στην άποψή της για τις εθιστικές ουσίες οι οποίες θα μας έκαναν σκλάβους τόσο στη συνήθεια όσο και στους ανθρώπους οι οποίοι διακινούν τη συνήθεια: ‘Εσείς αγοραστήκατε με τιμή· σταματήστε να γίνεστε σκλάβοι ανθρώπων’, δηλώνει το 1 Κορινθίους 7:23.
Ήταν τα εθιστικά ναρκωτικά και τα βότανα κάτι το κοινό στα Βιβλικά χρόνια; Ναι, όπως λέει το Tobacco and Kentucky παραθέτοντας «τις αποδείξεις από προϊστορικές πίπες που ξεθάφτηκαν . . . στη Μεσόγειο Θάλασσα και στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας [και που χρησιμοποιούνταν για κάπνισμα] . . . κανναβιού (μαριχουάνας) και άλλων βοτάνων». Πράγματι, προσθέτει το βιβλίο, «το κάπνισμα ή η εισπνοή του καπνού διάφορων ουσιών ήταν μία ιερή, θεραπευτική ή ηδονιστική πρακτική . . . από αμνημόνευτα χρόνια. . . . Όπως συνέβη και με το καννάβι και το όπιο, το ίδιο και με τον καπνό».
Σύμφωνα με την Cyclopedia των ΜακΚλίντοκ και Στρογκ, ο όρος «φαρμακεία» χρησιμοποιούνταν «στα πρώτα χρόνια της Χριστιανικής Εκκλησίας» για την «τέχνη της εφεύρεσης και προετοιμασίας ιατρικών παρασκευασμάτων για να προξενηθεί βλάβη». Ποια άποψη είχε η Βίβλος απέναντι σ’ αυτές τις ουσίες και σ’ εκείνους που τις διακινούσαν;
Η Σκοτεινή Πλευρά της Φαρμακείας
Η Βίβλος καταδικάζει τη χρήση ναρκωτικών, όχι τη σωστή χρήση φαρμάκων· και ενώ η λέξη «φάρμακο» στη σύγχρονη χρήση της σημαίνει φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται κατάλληλα, η αρχαιότερη σημασία της ήταν η χρήση ναρκωτικών—για βλάβη, όχι για θεραπεία. Στη Βίβλο η φαρμακεία αυτή τοποθετείται ανάμεσα σε άλλα κακά πράγματα—«στα έργα της σάρκας», που αυτοί που τα κάνουν «δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού». (Γαλάτας 5:19-21, ΜΝΚ ) Όπως λέει η The International Standard Bible Encyclopaedia: «Ο Παύλος στο Γαλ. 5:20 κατατάσσει μαζί με την ακαθαρσία, την ειδωλολατρία κλπ., αυτό που αποκαλεί φαρμακεία . . . ναρκωτικά που χρησιμοποιούνταν για την άσκηση της μαγικής τέχνης». Σημειώστε, λοιπόν, τη μεγάλη πνευματική βλάβη των εθιστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται για ηδονή: Αποκόπτουν κάποιον από την εύνοια του Θεού—και από το λαό του Θεού.
Εξαιτίας της μαγικής χρήσης των ναρκωτικών στους Βιβλικούς χρόνους, το Γαλάτας 5:20, 21 μεταφράζει τη φαρμακεία σαν «άσκηση πνευματισμού». Όμως η μετάφραση στην Kingdom Interlinear δείχνει ότι η κατά γράμμα έννοια είναι «χρήση φαρμάκων» και η μετάφραση του Φέρραρ Φέντον χρησιμοποιεί τη λέξη «δηλητηρίαση». Ο Βιβλικός λόγιος Άνταμ Κλαρκ απέδειξε ότι «φάρμακα» και «αναθυμιάσεις» (κάπνισμα) χρησιμοποιούνταν «για να παραχθούν υπερφυσικά αποτελέσματα».
Τονίζοντας τη δυσάρεστη αυτή πλευρά της φαρμακείας, το Word Pictures in the New Testament λέει: «Αν κάποιος έρχεται σε αμηχανία εξαιτίας της σύνδεσης ανάμεσα στην ιατρική και στη μαγεία . . . με αυτή τη λέξη (τη φαρμακεία μας), θα πρέπει μόνο να ξαναθυμηθεί την αγυρτεία σήμερα στην ιατρική . . . αλλά και τους μάγους-γιατρούς, τους επαγγελματίες θεραπευτές μέσω πίστης, τους μάγους-θεραπευτές της Αφρικής». Ναι, και θα μπορούσαμε επίσης να θυμηθούμε «τον ίδιο τον θεμέλιο λίθο της θρησκείας Αμερίντιαν»—τον σάμαν ή ιερέα που καπνίζει καπνό στην «πίπα του ειρήνης».
Συνεπώς, δεν πρέπει να απορούμε που η Αποκάλυψη στο 22:15 λέει ότι «έξω» από τη Παραδεισιακή Βασιλεία του Θεού βρίσκονται οι «μάγοι [φαρμακοί ] και οι πόρνοι και οι φονείς».—Intelinear.
Είναι αλήθεια ότι η γενική χρήση του καπνού για ευχαρίστηση σήμερα έχει την αρχή της σε προλήψεις αρχαίων ημερών που δυσφημούν τον Θεό. Και ακριβώς όπως ο Ιησούς προείπε για την καρποφορία της ψεύτικης θρησκείας, έτσι και η καρποφορία του καπνού από την αρχή της—από φυσική και πνευματική άποψη—ήταν διεφθαρμένη.—Ματθαίος 7:15-20.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 20]
‘Αν είχαν πεθάνει 100.000 Βρετανοί από κάποια άλλη αιτία που θα μπορούσε να προληφθεί, θα είχε ξεσπάσει εθνική οργή’
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 21]
Στη Βίβλο η χρήση των εθιστικών ουσιών για ευχαρίστηση τοποθετείται ανάμεσα σε άλλα κακά πράγματα—«τα έργα της σάρκας»