Αντιμετώπιση της Καταστροφής του Χιούγκο

Στο Σεντ Κροΐ, αυτοί που επέζησαν από τον Χιούγκο εκδήλωσαν τη χαρά τους αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον γεμάτοι ανακούφιση, ευτυχισμένοι που ήταν ζωντανοί. Σύντομα άρχισαν να καταβάλλονται εκτεταμένες προσπάθειες βοήθειας για την παροχή στέγης και τροφής στα θύματα. Όμως, μερικοί, προσπάθησαν να επωφεληθούν από τη δυστυχία των άλλων. Κερδοσκόποι χρέωναν εξωφρενικές τιμές. Για παράδειγμα, ένα κομμάτι πάγου, που κανονικά στοίχιζε 79 σεντς, το πουλούσαν για 10 δολάρια. Έγιναν ακόμα και λεηλασίες. Γενικά, όμως, τέτοιες πράξεις σκληρότητας επισκιάστηκαν από τις πάμπολλες εκδηλώσεις φιλάνθρωπης καλοσύνης και συμπόνιας. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτες ήταν οι αναφορές για τις προσπάθειες παροχής βοήθειας που κατέβαλαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Πριν ακόμα χτυπήσει ο Χιούγκο, Χριστιανοί πρεσβύτεροι επισκέφτηκαν αυτούς που έμεναν σε λιγότερο ασφαλή σπίτια και τους παρακίνησαν να μετακινηθούν σε Αίθουσες Βασιλείας που ήταν πιο γερά χτισμένες ή στις πιο ασφαλείς κατοικίες των Χριστιανών αδελφών τους. Στην Αίθουσα Βασιλείας του Σάμερβιλ της Νότιας Καρολίνας έμειναν όλη τη νύχτα πάνω από 50 άτομα στη διάρκεια της θύελλας!

Στη Γουαδελούπη τέτοιες προετοιμασίες για τη θύελλα αποδείχτηκαν ζωοσωτήριες. Στο νησί αυτό και μόνο, 117 σπίτια Μαρτύρων καταστράφηκαν, ενώ σχεδόν άλλα 300 έπαθαν σοβαρές ζημιές. Επιπλέον, 8 Αίθουσες Βασιλείας έπαθαν σοβαρές ζημιές, ενώ άλλες 14 λιγότερο σοβαρές ζημιές.

Αν και τραυματίστηκαν πολλοί Μάρτυρες, κανείς δεν σκοτώθηκε ούτε στη Γουαδελούπη ούτε σε άλλο μέρος της Καραϊβικής. Ο ενήλικος, όμως, γιος ενός Μάρτυρα σκοτώθηκε όταν κυριολεκτικά τον ρούφηξε ένας ξαφνικός άνεμος που παρέσυρε τη στέγη του σπιτιού του.

Μόλις την τρίτη μέρα μετά τη θύελλα μπόρεσαν άλλοι Μάρτυρες να έρθουν τελικά σε τηλεφωνική επαφή με τους αδελφούς τους στη Γουαδελούπη. Στο μεταξύ, όμως, περιοδεύοντες επίσκοποι και μέλη από το προσωπικό του γραφείου τμήματος του νησιού συναντήθηκαν για να οργανώσουν μια έρευνα σχετικά με τις ανάγκες των αδελφών τους, δηλαδή των ομοπίστων τους Μαρτύρων.

Σύντομα, αυτοί που επηρεάστηκαν λιγότερο πρόσφεραν γενναιόδωρα νερό, τροφή, ιματισμό και άλλα αναγκαία. Νερό υπήρχε διαθέσιμο στο γραφείο τμήματος, και ήταν συγκινητικό να βλέπει κανείς τους αδελφούς να φέρνουν ό,τι δοχεία είχαν, να τα γεμίζουν και στη συνέχεια να τα διανέμουν σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη. Οι Μάρτυρες της Μαρτινίκας ήταν ανάμεσα στους πρώτους αδελφούς άλλων χωρών που ανταποκρίθηκαν στις ανάγκες των ομοπίστων τους στη Γουαδελούπη.

Επειδή η Γουαδελούπη βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο της Γαλλίας, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά της Γαλλίας έστειλαν αμέσως αεροπορικώς χοντρά πλαστικά καλύμματα, νάυλον σχοινιά και πλαστικά δοχεία για νερό. Σύντομα μετά απ’ αυτό, στάλθηκαν με πλοίο στη Γουαδελούπη κάπου 100 τόνοι οικοδομικών υλικών, τα οποία και διανεμήθηκαν αμέσως.

Την ίδια στιγμή, οι Μάρτυρες του Πόρτο Ρίκο άρχισαν κι αυτοί να οργανώνουν ένα πρόγραμμα βοήθειας. Το σαββατοκύριακο μετά τη θύελλα, εκατοντάδες απ’ αυτούς άρχισαν να καταφθάνουν στις καταστραμμένες πόλεις από περιοχές που δεν είχαν προσβληθεί για να βοηθήσουν στην επισκευή των σπιτιών. Επίσης, δυο πλοία φορτωμένα με τρόφιμα, υλικά και περίπου 40 αδελφούς κατέπλευσαν στο μικρό νησί Κουλέμπρα. Ο τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός σύντομα άρχισε να επαινεί το έργο ανοικοδόμησης που γινόταν εκεί. Το επόμενο σαββατοκύριακο 112 Μάρτυρες, έχοντας μαζί τους έξι τόνους οικοδομικών υλικών, έφτασαν με πλοίο στο μικρό νησί Βιέκες για ένα παρόμοιο έργο ανοικοδόμησης.

Μόλις την Παρασκευή, πέντε μέρες μετά τη θύελλα, μπόρεσαν οι αδελφοί του Πόρτο Ρίκο να νοικιάσουν ένα φορτηγό αεροπλάνο και να στείλουν τρόφιμα και φάρμακα στο Σεντ Κροΐ. Ένας από τους αδελφούς αναφέρει: «Από ψηλά ολόκληρο το νησί φαινόταν σαν σκουπιδότοπος. Ολόκληρα χωριά ήταν διαλυμένα και παραμορφωμένα. Στους λόφους παντού υπήρχαν συντρίμμια και κομμάτια ξύλου και μετάλλων· καθόλου πράσινο, μόνο καφέ κούτσουρα δέντρων και καμένο γρασίδι, ξεραμένο από ριπές ανέμου που έφταναν μέχρι και τα 320 χιλιόμετρα την ώρα».

Αφού εξακριβώθηκε η έκταση των ζημιών, οι Μάρτυρες έστειλαν κάπου 75 τόνους οικοδομικών υλικών. Τον Οκτώβριο, περίπου εκατό εθελοντές από το Πόρτο Ρίκο βοήθησαν στην ανοικοδόμηση τους αδελφούς του Σεντ Κροΐ. Μια Αίθουσα Βασιλείας χρησίμευσε για κοιτώνας. Η κάθε μέρα ξεκινούσε με τη συζήτηση ενός Γραφικού εδαφίου, ακριβώς όπως γίνεται σε όλα τα γραφεία τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ντόπιες Χριστιανές αδελφές έπλεναν, καθάριζαν και μαγείρευαν για τους αδελφούς.

Η Σίλα Γουίλιαμς έκανε χρόνια οικονομίες για να χτίσει ένα καινούριο σπίτι, και μόλις είχε μετακομίσει σ’ αυτό όταν ο Χιούγκο το κατέστρεψε. Όταν άκουσε ότι επρόκειτο να έρθουν Χριστιανοί αδελφοί της από το Πόρτο Ρίκο για να βοηθήσουν τα θύματα, το είπε στους συναδέλφους της. Αυτοί όμως είπαν: «Δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα για εσένα. Εσύ είσαι μαύρη, δεν είσαι Ισπανή σαν κι αυτούς». Τι έκπληξη ένιωσαν όταν σύντομα η Σίλα είχε ένα εντελώς καινούριο σπίτι!

Μια πεντάχρονη από το Μίτσιγκαν των Η.Π.Α., βλέποντας τις ειδήσεις για την καταστροφή στο Σεντ Κροΐ, θέλησε να βοηθήσει αυτούς που έχασαν την περιουσία τους. Ζήτησε από τη μητέρα της την άδεια να δώσει ένα φόρεμα σ’ ένα μικρό κορίτσι για ‘να είναι όμορφη όταν πηγαίνει στην Αίθουσα Βασιλείας’.

«Προς έκπληξή μου», λέει η μητέρα, «διάλεξε ένα από τα πιο ωραία της φορέματα». Το φόρεμα στάλθηκε, και όπως μπορείτε να δείτε στη σελίδα 18, ένα παιδάκι στο Σεντ Κροΐ χαίρεται που το έχει.

[Εικόνες στη σελίδα 18]

Αριστερά: Ένα κοριτσάκι στο Σεντ Κροΐ φοράει το φόρεμα που έστειλε μια πεντάχρονη από το Μίτσιγκαν η οποία ήθελε να βοηθήσει

Κάτω: Μάρτυρες του Ιεχωβά στη Γουαδελούπη τακτοποιούν προσφορές τροφίμων

Κάτω αριστερά: Η Σίλα Γουίλιαμς με εργάτη της περίθαλψης ο οποίος βοήθησε να χτιστεί το σπίτι της που είχε καταστραφεί