• Μέρος 4ο—Μάρτυρες ως το Πιο Απομακρυσμένο Μέρος της Γης
    Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού

    • ΣΤΑ περισσότερα νησιά των Δυτικών Ινδιών είχε ήδη φτάσει με κάποιον τρόπο το άγγελμα της Βασιλείας μέχρι το 1945. Αλλά έπρεπε να δοθεί πιο πλήρης μαρτυρία. Οι ιεραπόστολοι που ήταν εκπαιδευμένοι στη Σχολή Γαλαάδ θα έπαιζαν σημαντικό ρόλο.

      Ιεραπόστολοι Επιτείνουν τη Μαρτυρία στις Δυτικές Ινδίες

      Ως το 1960 αυτοί οι ιεραπόστολοι είχαν υπηρετήσει σε 27 νησιά ή νησιωτικά συμπλέγματα της Καραϊβικής. Στα μισά από αυτά τα μέρη δεν υπήρχε καμιά εκκλησία των Μαρτύρων του Ιεχωβά όταν πήγαν οι ιεραπόστολοι. Αυτοί άρχισαν να διεξάγουν οικιακές Γραφικές μελέτες με ενδιαφερόμενα άτομα και οργάνωσαν τακτικές συναθροίσεις. Όπου υπήρχαν ήδη εκκλησίες, αυτοί έδωσαν πολύτιμη εκπαίδευση στους ντόπιους ευαγγελιζομένους. Το αποτέλεσμα ήταν να βελτιωθεί η ποιότητα των συναθροίσεων και η αποδοτικότητα στη διακονία.

      Στο Τρινιδάδ οι πρώτοι Σπουδαστές της Γραφής έδιναν μαρτυρία πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά, μετά την άφιξη των ιεραποστόλων από τη Γαλαάδ το 1946, δόθηκε ισχυρή ώθηση στη διεξαγωγή οικιακών Γραφικών μελετών με ενδιαφερόμενα άτομα. Στην Τζαμάικα το κήρυγμα των καλών νέων είχε αρχίσει πριν από μισό σχεδόν αιώνα, και υπήρχαν χίλιοι ντόπιοι Μάρτυρες όταν πήγε εκεί ο πρώτος ιεραπόστολος. Χάρηκαν, όμως, που τους δόθηκε βοήθεια για να γίνει δυνατόν να φτάσουν τα καλά νέα στους πιο μορφωμένους, ειδικά στα προάστια γύρω από την πρωτεύουσα. Εξάλλου, στην Αρούμπα είχε ήδη δοθεί πολλή μαρτυρία στην αγγλόφωνη κοινότητα, και έτσι οι ιεραπόστολοι έστρεψαν την προσοχή τους στους ντόπιους. Όλοι έπρεπε να ακούσουν τα καλά νέα.

      Για να είναι βέβαιο ότι δόθηκε στους κατοίκους όλων των νησιών σε αυτό το τμήμα της γης η ευκαιρία να ακούσουν για τη Βασιλεία του Θεού, το 1948 η Εταιρία Σκοπιά μετέτρεψε τη 18μετρη σκούνα Σιμπία σε πλωτό ιεραποστολικό οίκο. Ανατέθηκε στο πλήρωμα να μεταδώσει το άγγελμα της Βασιλείας σε όλα τα νησιά των Δυτικών Ινδιών στα οποία δεν υπήρχε κανένας ενεργός κήρυκας των καλών νέων. Καπετάνιος ήταν ο Γκαστ Μάκι, και μαζί του πήγαν ο Στάνλεϊ Κάρτερ, ο Ρόναλντ Πάρκιν και ο Άρθουρ Γουόρσλι. Ξεκίνησαν από τα Έξω Νησιά του συμπλέγματος Μπαχάμες, έπειτα προχώρησαν νοτιοανατολικά περνώντας από τα Υπήνεμα Νησιά και τα Προσήνεμα Νησιά. Ποια ήταν η επίδραση των επισκέψεών τους; Στο Σεν Μαρτέν ένας επιχειρηματίας τούς είπε: «Ο κόσμος ποτέ δεν μιλούσε για τη Γραφή, αλλά από τότε που ήρθατε εδώ, όλοι μιλούν για τη Γραφή». Αργότερα, η Σιμπία αντικαταστάθηκε από ένα μεγαλύτερο πλεούμενο, το Λάιτ (Φως). Υπήρξαν αλλαγές και στο πλήρωμα. Μέσα σε μια δεκαετία είχε ολοκληρωθεί το ειδικό έργο που γινόταν με τη χρήση αυτών των πλεούμενων, και τη σκυτάλη την πήραν διαγγελείς των καλών νέων που είχαν τη βάση τους στη στεριά.