Το σώμα σας αποτελείται από μικροσκοπικές ζωντανές μονάδες που ονομάζονται κύτταρα—περίπου 100 τρισεκατομμύρια κύτταρα σύμφωνα με έναν υπολογισμό. Στο εσωτερικό κάθε κυττάρου, μέσα στον πυρήνα του, υπάρχουν χιλιάδες γονίδια. Πρόκειται για ξεχωριστές μονάδες κληρονομικότητας οι οποίες ελέγχουν το κύτταρο και ως εκ τούτου καθορίζουν μερικά από τα χαρακτηριστικά σας. Πολλά γονίδια καθορίζουν την ομάδα αίματός σας· κάποια άλλα την υφή των μαλλιών σας, το χρώμα των ματιών σας, και ούτω καθεξής. Έτσι κάθε κύτταρο μεταφέρει ένα μικρογραφικό αποτύπωμα, έναν κώδικα αποτελούμενο από γονίδια, που περιέχει όλες τις απαραίτητες οδηγίες για την κατασκευή, την επιδιόρθωση και τη λειτουργία του σώματός σας. (Βλέπε το διάγραμμα στη σελίδα 5.) Μπορεί να συνέβησαν όλα αυτά τυχαία;

Έτσι, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το κύτταρο είναι αξιοθαύμαστα πολύπλοκο. Στο βιβλίο του Το Πέμπτο Θαύμα (The Fifth Miracle), ο φυσικός Πολ Ντέιβις δηλώνει: «Κάθε κύτταρο είναι γεμάτο με πολύ μικρές δομές οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν προέλθει κατευθείαν από το εγχειρίδιο ενός μηχανικού. Υπάρχουν σε αφθονία μικροσκοπικές λαβίδες, ψαλίδια, αντλίες, κινητήρες, μοχλοί, βαλβίδες, αγωγοί, αλυσίδες, ακόμα και οχήματα. Ασφαλώς, όμως, το κύτταρο δεν είναι απλώς μια θήκη με εξαρτήματα. Τα διάφορα συστατικά συνδυάζονται και δημιουργούν ένα σύνολο το οποίο λειτουργεί ομαλά, σαν μια πολυσύνθετη γραμμή παραγωγής».

Από Πού Ξεκίνησε;

Η μελέτη της γενετικής και της μοριακής βιολογίας απασχολεί τους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες. Ο φυσικός Πολ Ντέιβις αμφιβάλλει για το αν υπάρχει κάποιος Δημιουργός πίσω από όλα αυτά. Ωστόσο, παραδέχεται: «Κάθε μόριο έχει μια συγκεκριμένη λειτουργία και μια καθορισμένη θέση στο γενικό σχέδιο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τα σωστά αντικείμενα. Λαβαίνουν χώρα πολλές μετακινήσεις. Τα μόρια πρέπει να διασχίσουν το κύτταρο για να συναντήσουν άλλα μόρια στο σωστό μέρος και τη σωστή στιγμή προκειμένου να επιτελέσουν το έργο τους όπως πρέπει. Όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς να υπάρχει κάποιο αφεντικό το οποίο να λέει στα μόρια τι να κάνουν και να τα κατευθύνει στα κατάλληλα σημεία. Κανένας επιστάτης δεν επιβλέπει τις δραστηριότητές τους. Τα μόρια απλώς κάνουν τη δουλειά τους: τινάζονται πέρα δώθε στα τυφλά, συγκρούονται μεταξύ τους, αναπηδούν, ενώνονται. . . . Με κάποιον τρόπο, συλλογικά, αυτά τα χωρίς λογική άτομα συνεργάζονται και εκτελούν το χορό της ζωής με εκπληκτική ακρίβεια».

Δικαιολογημένα, πολλά άτομα που έχουν μελετήσει τις εσωτερικές λειτουργίες του κυττάρου έχουν συμπεράνει ότι κάποια νοήμων δύναμη πρέπει να είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία του. Ας εξετάσουμε το γιατί.

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Πώς Αντιγράφεται το DNA

Για να είναι απλούστερη η απεικόνιση, η σπειροειδής έλικα του DNA φαίνεται επίπεδη

1 Προτού τα κύτταρα διαιρεθούν για να παραγάγουν την επόμενη γενιά κυττάρων, πρέπει να αντιγράψουν το DNA. Αρχικά, οι πρωτεΐνες βοηθούν στο να ανοίξουν σαν φερμουάρ τα τμήματα του δίκλωνου DNA

Πρωτεΐνη

2 Στη συνέχεια, ακολουθώντας αυστηρούς κανόνες σύζευξης, ελεύθερες (διαθέσιμες) βάσεις μέσα στο κύτταρο ενώνονται με τις αντίστοιχες βάσεις τους που υπάρχουν στους δύο αρχικούς κλώνους

Ελεύθερες βάσεις

3 Τελικά, σχηματίζονται δύο ίδιοι κώδικες. Έτσι, όταν διαιρείται το κύτταρο, κάθε καινούριο κύτταρο παίρνει από έναν πανομοιότυπο κώδικα DNA

Πρωτεΐνη

Πρωτεΐνη

Ο κανόνας σύζευξης των βάσεων του DNA:

Α πάντοτε με Τ

Α Τ Θυμίνη

Τ Α Αδενίνη

C πάντοτε με G

C G Γουανίνη

G C Κυτοσίνη

[Διάγραμμα στη σελίδα 8, 9]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

Πώς Κατασκευάζονται οι Πρωτεΐνες

Για λόγους απλότητας, παρουσιάζουμε μια πρωτεΐνη που αποτελείται από 10 αμινοξέα. Οι περισσότερες πρωτεΐνες έχουν πάνω από 100

1 Μια ειδική πρωτεΐνη ανοίγει σαν φερμουάρ ένα τμήμα των κλώνων του DNA

Πρωτεΐνη

2 Ελεύθερες βάσεις RNA ενώνονται με τις εκτεθειμένες βάσεις DNA μόνο στον έναν κλώνο σχηματίζοντας έτσι έναν κλώνο αγγελιοφόρου RNA

Ελεύθερες βάσεις RNA

3 Ο καινούριος αγγελιοφόρος RNA αποσπάται και πηγαίνει στα ριβοσώματα

4 Ένας μεταφορέας RNA πιάνει ένα αμινοξύ και το φέρνει στο ριβόσωμα

Μεταφορέας RNA

Ριβόσωμα

5 Καθώς το ριβόσωμα διασχίζει τον αγγελιοφόρο RNA, σχηματίζεται μια αλυσίδα αμινοξέων

Αμινοξέα

6 Καθώς σχηματίζεται, η πρωτεϊνική αλυσίδα αρχίζει να αναδιπλώνεται για να πάρει το απαραίτητο σχήμα ώστε να λειτουργεί κανονικά. Στη συνέχεια η αλυσίδα απελευθερώνεται από το ριβόσωμα

Ο μεταφορέας RNA έχει δύο σημαντικά άκρα:

Το ένα αναγνωρίζει τον κώδικα του αγγελιοφόρου RNA

Το άλλο μεταφέρει το σωστό αμινοξύ

Μεταφορέας RNA

Οι βάσεις RNA χρησιμοποιούν U αντί για T, έτσι η U ταιριάζει με την Α

Α U Ουρακίλη

U Α Αδενίνη

Τι Κρύβει το Μυστήριο της Ζωής;

ΤΟ ΜΟΡΙΟ του DNA επιτελεί εκπληκτικά πράγματα. Το DNA εκπληρώνει και τους δύο ρόλους τους οποίους απαιτούν τα κύτταρά σας από το γενετικό υλικό. Πρώτον, το DNA αντιγράφεται με ακρίβεια, και έτσι οι πληροφορίες μεταβιβάζονται από κύτταρο σε κύτταρο. Δεύτερον, η αλληλουχία του DNA λέει στο κύτταρο ποιες πρωτεΐνες να κατασκευάσει, καθορίζοντας έτσι τι θα γίνει το κύτταρο και ποια λειτουργία θα επιτελεί. Εντούτοις, το DNA δεν φέρνει σε πέρας αυτές τις διαδικασίες από μόνο του. Περιλαμβάνονται πολλές εξειδικευμένες πρωτεΐνες.

Το DNA δεν μπορεί από μόνο του να δημιουργήσει ζωή. Περιέχει όλες τις απαραίτητες οδηγίες για την κατασκευή όλων των πρωτεϊνών τις οποίες χρειάζεται το ζωντανό κύτταρο, περιλαμβανομένων εκείνων που αντιγράφουν το DNA για την επόμενη γενιά των κυττάρων και εκείνων που βοηθούν το DNA να κατασκευάζει νέες πρωτεΐνες. Ωστόσο, η τεράστια ποσότητα πληροφοριών η οποία είναι αποθηκευμένη στα γονίδια του DNA είναι άχρηστη χωρίς το RNA και τις εξειδικευμένες πρωτεΐνες που χρειάζονται για να «διαβαστούν» και να χρησιμοποιηθούν αυτές οι πληροφορίες.

Ούτε οι πρωτεΐνες μπορούν από μόνες τους να δημιουργήσουν ζωή. Μια μεμονωμένη πρωτεΐνη δεν μπορεί να παραγάγει το γονίδιο που περιέχει τον κώδικα για τη δημιουργία περισσότερης ποσότητας από το ίδιο είδος πρωτεΐνης.

Τι αποκάλυψε, λοιπόν, η εξιχνίαση του μυστηρίου της ζωής; Η σύγχρονη γενετική και η μοριακή βιολογία έχουν παράσχει άφθονες αποδείξεις του γεγονότος ότι ανάμεσα στο DNA, στο RNA και στις πρωτεΐνες υπάρχουν πολύ περίπλοκες σχέσεις αλληλεξάρτησης. Αυτά τα ευρήματα υπονοούν ότι η ζωή εξαρτάται από την ταυτόχρονη ύπαρξη όλων αυτών των στοιχείων. Συνεπώς, η ζωή δεν μπορεί να προήλθε αυτόματα από τύχη.

Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι κάποιος υπέρτατος νοήμων Δημιουργός κωδικοποίησε τις οδηγίες που υπάρχουν στο DNA και ταυτόχρονα κατασκεύασε τις πλήρως διαμορφωμένες πρωτεΐνες. Η αλληλεπίδραση ανάμεσά τους ήταν τόσο καλοσχεδιασμένη ώστε, από τη στιγμή που θα άρχιζε, αυτή η διαδικασία θα διασφάλιζε ότι οι πρωτεΐνες θα εξακολουθούσαν να αντιγράφουν το DNA προκειμένου να δημιουργούν περισσότερα γονίδια, ενώ άλλες πρωτεΐνες θα αποκωδικοποιούσαν τα γονίδια για να δημιουργούν επιπρόσθετες πρωτεΐνες.

Είναι σαφές ότι ο θαυμάσιος κύκλος της ζωής τέθηκε σε κίνηση από τον Αριστοτέχνη Σχεδιαστή, τον Ιεχωβά Θεό.

Πλασμένοι με Θαυμαστό Τρόπο

Μολονότι δεν είναι επιστημονικό βιβλίο, η Αγία Γραφή ρίχνει φως στο ρόλο του Δημιουργού, ο οποίος σχεδίασε τον κώδικα της ζωής. Πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια περίπου, ο Βασιλιάς Δαβίδ του Ισραήλ, ο οποίος δεν γνώριζε τίποτα για τη σημερινή πρόοδο στη γενετική έρευνα, είπε με ποιητική γλώσσα στον Δημιουργό του: «Εσύ δημιούργησες τον εσώτερο εαυτό μου, και με διαμόρφωσες στη μήτρα της μητέρας μου· για όλα αυτά τα μυστήρια σε ευχαριστώ: για το θαύμα του εαυτού μου, για το θαύμα των έργων σου. Με γνωρίζεις ολοκληρωτικά, επειδή παρακολουθούσες τα κόκαλά μου ενώ σχηματίζονταν, όταν διαμορφωνόμουν στα κρυφά, όταν υφαινόμουν στο χώρο της μήτρας».—Ψαλμός 139:13-15, Βίβλος της Ιερουσαλήμ (Jerusalem Bible).

Γι’ αυτό κοιτάξτε ξανά τον εαυτό σας στον καθρέφτη προσεκτικά επί αρκετή ώρα. Παρατηρήστε το χρώμα των ματιών σας, την υφή των μαλλιών σας, το χρώμα της επιδερμίδας σας και το γενικό σχήμα του σώματός σας. Σκεφτείτε πώς κληροδοτήθηκαν αυτά τα χαρακτηριστικά από περασμένες γενεές και πώς μεταβιβάζονται στους απογόνους σας. Τώρα, σκεφτείτε λίγο Εκείνον που έθεσε σε λειτουργία αυτόν το θαυμάσιο μηχανισμό. Ίσως υποκινηθείτε να επαναλάβετε τα λόγια που έχει γράψει ο απόστολος Ιωάννης: «Άξιος είσαι, Ιεχωβά, ναι, ο Θεός μας, να λάβεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη, επειδή εσύ δημιούργησες τα πάντα, και λόγω του θελήματός σου υπήρξαν και δημιουργήθηκαν».—Αποκάλυψη 4:11.

[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 10]

Τυφλή Τύχη;

Οι ανακαλύψεις που έκαναν πρόσφατα δύο Βρετανοί επιστήμονες επιβεβαιώνουν ότι ο γενετικός κώδικας δεν είναι απλώς προϊόν τυφλής τύχης. «Η ανάλυσή τους έδειξε ότι [ο γενετικός κώδικας] συγκαταλέγεται στους καλύτερους από τους ένα πεντάκις εκατομμύρια και πλέον πιθανούς κώδικες», παρατηρεί το περιοδικό Νέος Επιστήμονας (New Scientist). Από τους κατά προσέγγιση 10²⁰ (1 ακολουθούμενο από 20 μηδενικά) πιθανούς γενετικούς κώδικες, μόνο ένας επιλέχθηκε στα αρχικά στάδια της ιστορίας της ζωής. Γιατί επιλέχθηκε αυτός ο συγκεκριμένος κώδικας; Επειδή ελαχιστοποιεί τα λάθη κατά τη διαδικασία κατασκευής των πρωτεϊνών ή τα λάθη που προκαλούνται από γενετικές μεταλλάξεις. Με άλλα λόγια, ο συγκεκριμένος κώδικας εγγυάται ότι ακολουθούνται πιστά οι νόμοι της κληρονομικότητας. Μολονότι ορισμένοι αποδίδουν την επιλογή αυτού του γενετικού κώδικα σε «ισχυρές επιλεκτικές πιέσεις», οι δύο ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «είναι εξαιρετικά απίθανο να επιλέχθηκε τυχαία ένας τόσο αποτελεσματικός κώδικας».