1988 Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά

ΗΤΑΝ μόνο 33 χρονών όταν τον εκτέλεσαν. Κι όμως, 1.900 χρόνια αργότερα, το άγγελμά του ακόμα ζει! Ονομαζόταν Ιησούς Χριστός. Λιγότερο από τρεις μέρες πριν τον οδυνηρό του θάνατο, ενώ καθόταν σε έναν ελαιώνα στην κορφή ενός λόφου που έβλεπε προς την Ιερουσαλήμ, είπε μια προφητεία της οποίας η εκπλήρωση φέρνει σήμερα αντιμέτωπους όλους τους ανθρώπους με μια εκλογή ζωής ή θανάτου. Προείπε ότι τα ‘καλά νέα’ της Βασιλείας του Θεού θα κηρύττονταν σε όλη την οικουμένη.—Ματθ. 24:14, ΜΝΚ.

Η αποδοχή αυτών των καλών νέων σήμερα σημαίνει αιώνια ζωή· η απόρριψή τους φέρνει αιώνιο θάνατο. (Αποκ. 14:6, 7) Όπως ο Ιησούς του Ναυή των αρχαίων χρόνων, τα άτομα που επιθυμούν να ζήσουν πρέπει να διαλέξουν να υπηρετούν τον Ιεχωβά. (Ιησ. Ναυή 24:15) Τα συμφέροντα της Βασιλείας του Θεού πρέπει να καταλαμβάνουν την πρώτη θέση στη ζωή τους. (Ματθ. 6:33) Αλλά πώς θα εξαπλωνόταν αυτό το ζωτικό άγγελμα;

Οι οδηγίες που έδωσε ο Ιησούς στους ακολούθους του ήταν απλές και άμεσες: Κηρύξτε και διδάξτε. Ήθελε να μιμηθούν οι μαθητές του ό,τι έκανε ο ίδιος. (Ματθ. 4:23· 9:35) Έπρεπε να γίνουν κήρυκες των καλών νέων της Βασιλείας· το κατευθυνόμενο από το πνεύμα κήρυγμα της Βασιλείας θα ήταν το επίκεντρο της αληθινής Χριστιανοσύνης. Έτσι, η εκπλήρωση του εδαφίου Ματθαίος 24:14 έχει προωθήσει το άγγελμα της Βασιλείας του Θεού μέχρι το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης.

Ποιοι επιτελούν αυτό το τεράστιο έργο σήμερα; Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Το υπόμνημα του κηρύγματος της Βασιλείας που κάνουμε πάνω από εκατό χρόνια τώρα μιλάει από μόνο του. Ακολουθούμε το ίδιο πρότυπο με αυτό των μαθητών του Χριστού τον πρώτο αιώνα και χρησιμοποιούμε το ίδιο θέμα στο κήρυγμα και στη διδασκαλία μας. Η τελευταία μας έκθεση αποδεικνύει ότι δεν έχουμε επιβραδύνει το ρυθμό μας σε αυτό το έργο.

‘ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ’

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θερίζουν με πνεύμα μεγάλης χαράς. Το εδάφιο Ησαΐας 9:3 το εκφράζει αυτό ως εξής: «Επολλαπλασίασας το έθνος, ηύξησας εις αυτό την χαράν· χαίρουσιν έμπροσθέν σου κατά την χαράν του θερισμού, καθώς αγάλλονται οι διαμεριζόμενοι τα λάφυρα». Χαιρόμαστε γιατί ο Ιεχωβά έχει ευλογήσει το έργο μας κηρύγματος και μαθήτευσης φέρνοντας περισσότερους εργάτες της Βασιλείας και μας έχει δώσει τα μέσα για να τους βοηθήσουμε. Γι’ αυτό, η ακόλουθη έκθεση μας παρέχει έξοχους λόγους για να αγαλλόμαστε!

Στη διάρκεια του προηγούμενου υπηρεσιακού έτους, κατά μέσο όρο 3.237.751 Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν δραστήριοι στο κήρυγμα κάθε μήνα, με ένα ανώτατο όριο από 3.395.612 διακόνους. Μέσα σε ένα χρόνο, δαπανήσαμε το εκπληκτικό σύνολο των 739.019.286 ωρών στο κήρυγμα της Βασιλείας—που αντιστοιχεί με 84.000 χρόνια!

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι επίσης δάσκαλοι. Ποιος είναι ο σκοπός της Χριστιανικής διδασκαλίας; Να γίνουν τα άτομα βαφτισμένοι μαθητές του Χριστού. (Ματθ. 28:19, 20) Και εφόσον ο Ιησούς Χριστός λάτρευε τον Ιεχωβά, πρέπει και οι μαθητές του να γίνουν λάτρεις Του.

Στο υπηρεσιακό έτος 1987 βαφτίστηκαν 230.843 άτομα ως Μάρτυρες του Ιεχωβά και μαθητές του Ιησού Χριστού. Υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες και για περισσότερους μαθητές, αφού διεξάγαμε κατά μέσο όρο 3.005.048 Γραφικές μελέτες κάθε μήνα. Ας ρίξουμε τώρα μια σύντομη ματιά σε μερικές ενδιαφέρουσες θεοκρατικές εκθέσεις που θα κάνουν και μας επίσης να ευφρανθούμε.

Το περασμένο υπηρεσιακό έτος έφερε θαυμάσια αποτελέσματα για τη Γαλλία, με τα εξής ανώτατα όρια το Μάιο: 96.954 ευαγγελιζόμενοι—που περιλάμβαναν 10.180 βοηθητικούς σκαπανείς και 3.411 τακτικούς σκαπανείς. Αυτό ήταν το 22ο διαδοχικό ανώτατο όριο τακτικών σκαπανέων. Το Μάιο, το 15 τοις εκατό περίπου όλων των ευαγγελιζομένων ήταν σε κάποια μορφή ολοχρόνιας υπηρεσίας. Ακόμη, οι ευαγγελιζόμενοι δαπάνησαν κατά μέσο όρο 12,9 ώρες στη διακονία και αναφέρθηκε ένα ανώτατο όριο από 65.806 Γραφικές μελέτες στη διάρκεια του ίδιου μήνα.

Το υπηρεσιακό έτος στην Πορτογαλία ευλογήθηκε με νέα ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων σε όλες τις χώρες και τις περιοχές στις οποίες το τμήμα επιβλέπει το κήρυγμα της Βασιλείας. Η Πορτογαλία και μόνο είχε εφτά ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τους 32.000. Ένα σημαντικό γεγονός είναι ότι ο αριθμός των οικιακών Γραφικών μελετών που διεξάγονται τώρα υπερβαίνει τον αριθμό των ευαγγελιζομένων σε πέντε από τις χώρες και τις περιοχές που στέλνουν την έκθεσή τους σε αυτό το τμήμα. Τι συγκινητικές προοπτικές υπάρχουν για πλούσιο θερισμό στο μέλλον!

«Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά που μπορέσαμε να έχουμε έναν ακόμη χρόνο ευλογημένων δραστηριοτήτων», λέει το τμήμα της Ιαπωνίας. Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους σχηματίστηκαν στην Ιαπωνία 125 καινούριες εκκλησίες. Ο αριθμός των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας αυξήθηκε σε 120.722 τον Αύγουστο—που ήταν ο 104ος διαδοχικός μήνας με ανώτατο όριο. Πολύ ενθαρρυντικός ήταν ο αριθμός των οικιακών Γραφικών μελετών. Τον Ιούνιο διεξάχθηκαν 166.277—μια αύξηση 14 τοις εκατό σε σύγκριση με το μέσο όρο του προηγούμενου έτους. Το νέο ειδικό βιβλιάριο «Ιδού! Κάμνω Νέα τα Πάντα» αποδείχτηκε ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο που χρησιμοποιήθηκε στις επανεπισκέψεις και στη διεξαγωγή οικιακών Γραφικών μελετών στην Ιαπωνία.

Το Μάιο, το μήνα που έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα στα νησιά Φίτζι, το τμήμα εκεί ανάφερε το 29ο διαδοχικό ανώτατο όριο ευαγγελιζομένων. Τον Ιούνιο είχαν άλλο ένα ανώτατο όριο με 1.300 και πλέον ευαγγελιζόμενους στον αγρό. «Όλα όσα μας λέγατε στο παρελθόν βγαίνουν αληθινά», παραδέχτηκε κάποιος επιθεωρητής της αστυνομίας μιλώντας με έναν Μάρτυρα. «Αν όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, δεν θα βρισκόμασταν σε εθνική αναταραχή».

Για πρώτη φορά ο αριθμός των ευαγγελιζομένων στην Αυστραλία ξεπέρασε τους 45.000 και υπήρχε σχεδόν κάθε μήνα νέο ανώτατο όριο τακτικών σκαπανέων. Οι ευαγγελιζόμενοι έδειξαν ζήλο για την υπηρεσία αγρού, ειδικά τον Απρίλιο που έκαναν κατά μέσο όρο 12,1 ώρες.

Από το 1947, η μετανάστευση ευθύνεται για το 40 περίπου τοις εκατό της πληθυσμιακής αύξησης στην Αυστραλία. Οι μετανάστες ήλθαν κυρίως από τις ευρωπαϊκές χώρες της Βρετανίας, Ιρλανδίας, Ιταλίας, Γιουγκοσλαβίας, Ελλάδας, Γερμανίας, Ολλανδίας και Πολωνίας. Λόγω αυτής της κοσμοσυρροής, έχουν σχηματιστεί 58 εκκλησίες και 39 όμιλοι όπου χρησιμοποιούνται οι ανάλογες εθνικές γλώσσες. Αυτοί οι αδελφοί είναι πολύ χαρούμενοι που έχουν τακτικές συναθροίσεις καθώς και το πρόγραμμα των συνελεύσεων περιοχής και περιφερείας σε 20 διαφορετικές γλώσσες.

Πιο πρόσφατα, έχουν έρθει στην Αυστραλία πολλοί πρόσφυγες από το Βιετνάμ, το Λάος, την Καμπότζη, την Ταϋλάνδη και άλλες χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας. Η πλειονότητα αυτών των ανθρώπων έχουν υποφέρει φοβερές ταλαιπωρίες και στερήσεις. Τώρα που ζουν σε πιο σταθερό περιβάλλον, πολλοί από αυτούς ανταποκρίνονται στα καλά νέα. Για παράδειγμα, ο τομέας μιας εκκλησίας στο Σύδνεϋ, η οποία αποτελείται από 124 ευαγγελιζόμενους και 24 σκαπανείς, περιλαμβάνει πολλούς Ασιάτες. Αυτή η εκκλησία χαίρεται για τις 220 Γραφικές της μελέτες. Το τμήμα κάνει τα εξής σχόλια: «Πράγματι, ένα μεγάλο πλήθος από όλα τα έθνη συγκεντρώνεται για επιβίωση!»

Σε μια χώρα της Αφρικής όπου το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι απαγορευμένο εδώ και 20 χρόνια, σχηματίστηκαν 17 νέες εκκλησίες το περασμένο υπηρεσιακό έτος. Οι εκκλησίες είχαν μια αύξηση 18 τοις εκατό στο μέσο όρο των βοηθητικών σκαπανέων. Τι θέρισαν αυτοί οι πολυάσχολοι βοηθητικοί σκαπανείς; Διεξάγονται περισσότερες Γραφικές μελέτες—μια αύξηση 22 τοις εκατό!

Η Ζάμπια πέτυχε τον Απρίλιο ένα νέο ανώτατο όριο από 67.144 ευαγγελιζόμενους—16,5 τοις εκατό περισσότεροι από τον περσινό μέσο όρο. Επίσης, πολύ περισσότερα άτομα συμμετέχουν στη διακονία σκαπανέα. Οι τακτικοί σκαπανείς αυξήθηκαν κατά 13,5 τοις εκατό και οι βοηθητικοί σκαπανείς κατά 20,5 τοις εκατό σε σύγκριση με πέρσι. Στη διάρκεια του χρόνου υπήρχαν κάτω από την επίβλεψη του τμήματος 1.715 εκκλησίες, μια αύξηση 93 εκκλησιών από την αρχή του υπηρεσιακού έτους 1987.

Ένας σκαπανέας από την περιοχή Κόπερμπελτ της Ζάμπια ανακάλυψε ένα διαφορετικό τρόπο για να κάνει τα καλά νέα ελκυστικά στους άλλους. Μας λέει: «Πάντα προσπαθούσα να μιλήσω στο συνεργάτη μου για τα καλά νέα της Βασιλείας, αλλά αυτός αρνούνταν κατηγορηματικά να πάρει περιοδικά ή άλλα έντυπα. Μια μέρα έφερα στη δουλειά το ελκυστικό ημερολόγιό μας και του το έδειξα στο μεσημεριανό διάλειμμα. Αυτός αναφώνησε: ‘Τι όμορφο ημερολόγιο!’ Τόσο πολύ εντυπωσιάστηκε, ώστε δέχτηκε ακόμη και Γραφική μελέτη και σημειώνει καλή πνευματική πρόοδο».

Το εξέχον χαρακτηριστικό της χρονιάς στη Μπουρκίνα Φάσο ήταν η απόφαση να χρησιμοποιηθεί περισσότερο στη διδασκαλία των εκκλησιών η τοπική γλώσσα μορέ. Από το Φεβρουάριο κι έπειτα, μεταφράζονται και εκδίδονται σε μηνιαίο τεύχος εκλεγμένα άρθρα μελέτης από τη Σκοπιά. Μετά από αυτό μεταφράστηκε επίσης Η Διακονία Μας της Βασιλείας. Έτσι, εννιά από τις γαλλόφωνες εκκλησίες έκαναν με πολύ χαρά διευθετήσεις ώστε να διεξάγονται οι συναθροίσεις τους στη γλώσσα μορέ.

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ—ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ

Οι ευαγγελιζόμενοι στη Λιβερία είχαν κατά μέσο όρο 15,4 ώρες το μήνα στη διακονία αγρού, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα αξιόλογο ανώτατο όριο στη διανομή περιοδικών. «Με τα 17.630 περιοδικά που διανεμήθηκαν, πιο πολλά περιοδικά έφτασαν στα χέρια των ανθρώπων από όσα διατέθηκαν σε οποιονδήποτε άλλο μήνα από το Μάρτιο του 1972», γράφει το τμήμα. «Η ελκυστική εμφάνιση των πολύχρωμων περιοδικών μας έχει αναμφισβήτητα δώσει μεγαλύτερη ώθηση στο έργο περιοδικού που γίνεται σε αυτή τη χώρα. Οι ευαγγελιζόμενοι διαπιστώνουν ότι το απόθεμά τους εξαντλείται μέσα σε λίγες μέρες από τότε που λαβαίνουν τα νέα τεύχη. Συχνά οι άνθρωποι πλησιάζουν τους ευαγγελιζόμενους στο δρόμο και τους ρωτούν: ‘Έχετε καμιά από τις «Βίβλους» να μου δώσετε;’—εννοώντας τη Σκοπιά και το Ξύπνα!»

«Τώρα που τα περιοδικά μας εκδίδονται σε τετραχρωμία από τον Απρίλιο του 1987, πολλοί ευαγγελιζόμενοι έχουν αυξήσει εντυπωσιακά τη συμμετοχή τους στο έργο περιοδικού», αναφέρει το τμήμα της Ζιμπάμπουε. Αφού έλαβε ένα από τα πρώτα τεύχη αυτών των πολύχρωμων περιοδικών, ένας αδελφός από μια αγροτική περιοχή της χώρας έγραψε: «Πήρα μια ποσότητα και στάθηκα σε ένα εμπορικό κέντρο για να προσφέρω τα περιοδικά στους περαστικούς. Μερικά άτομα τα δέχτηκαν. Καθώς επέστρεφαν στα σπίτια τους, τα έδειξαν στους γείτονές τους και μετά από λίγο μαζεύτηκε πολύς κόσμος από τη γειτονιά για να πάρει περιοδικά. Σε λίγα λεπτά, εξαντλήθηκε η ποσότητα που είχα μαζί μου».

Σε μια εκκλησία στην Ακτή Ελεφαντοστού δυο αδελφοί, αφού διάβασαν για το έργο περιοδικού στο τεύχος της Σκοπιάς με ημερομηνία 1 Μαρτίου 1987, αποφάσισαν να εφαρμόσουν μερικές από τις υποδείξεις καθώς επέστρεφαν στο σπίτι τους από την Αίθουσα Βασιλείας. Άρχισαν να προσφέρουν με ενθουσιασμό τα περιοδικά σε όλους όσους έβρισκαν στο δρόμο. Μέχρι να φτάσουν στα σπίτια τους, είχαν διαθέσει 20 περιοδικά.

Μερικοί ευαγγελιζόμενοι δοκιμάζουν πρωτότυπες μεθόδους για να κάνουν συνδρομές. Στην Αργεντινή ένας αδελφός αποφάσισε να πάει το δεμένο τόμο που είχε του περιοδικού Ξύπνα! στο άτομο με το οποίο έκανε Γραφική μελέτη και να του δείξει τα διάφορα θέματα που εξετάστηκαν στη διάρκεια του χρόνου. Το άτομο εντυπωσιάστηκε με όλες τις πληροφορίες που είχαν παρουσιαστεί. Είχε μόλις αγοράσει κάτι βιβλία που κάλυπταν ανάλογα θέματα για 24 δολάρια περίπου (σχεδόν 3.360 δρχ.). Τώρα θα μπορούσε να πάρει παρόμοιες πληροφορίες από τα περιοδικά μας δίνοντας μόνο 5 δολάρια (περίπου 700 δρχ.) για μια ετήσια συνδρομή. Περιττεύει να πούμε ότι ο αδελφός τον έκανε συνδρομητή.

ΕΞΟΧΗ ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ

Στις 12 Απριλίου 1987, σε λιγότερο χρόνο από ό,τι χρειάζεται για μια περιστροφή της γης γύρω από τον άξονά της, 8.965.221 Μάρτυρες του Ιεχωβά και άλλοι προσκεκλημένοι τους, που μιλούσαν πάνω από 160 διαφορετικές γλώσσες, συγκεντρώθηκαν σε 210 χώρες για να γιορτάσουν το Δείπνο του Κυρίου. Τα τμήματα της Σκοπιάς έχουν στείλει μερικές συναρπαστικές εκθέσεις.

Οι παρόντες στην Ανάμνηση στο Ελ Σαλβαντόρ ήταν 58.933. Αφού το ανώτατο όριο των ευαγγελιζομένων ήταν 16.041, υπάρχει ακόμα πολύ έργο που πρέπει να γίνει εκεί. Μια γειτονική χώρα του Ελ Σαλβαντόρ, η Μπελίζ, είχε κι αυτή έξοχη προσέλευση στην Ανάμνηση. Συγκεντρώθηκαν συνολικά 3.928 άτομα, που είναι πενταπλάσιος αριθμός από το ανώτατο όριο των ευαγγελιζομένων! Αυτό σημαίνει ότι παραβρέθηκε περίπου ένα άτομο ανά 44 κατοίκους της χώρας.

Στη Ζάμπια οι παρόντες στην Ανάμνηση ήταν 381.129—κατά 16 τοις εκατό περισσότεροι από ό,τι πέρσι. Πράγματι, πάρα πολλοί άνθρωποι επιθυμούν πνευματική υποβοήθηση σε αυτή τη χώρα. Στο Χονγκ Κονγκ 3.583 άτομα παραβρέθηκαν στην Ανάμνηση, στο Βέλγιο οι παρόντες ήταν 45.466 και στη Γαλλία συγκεντρώθηκαν 198.797 άτομα—δυο φορές οι αριθμοί των ευαγγελιζομένων και στις τρεις χώρες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είδαν φέτος πάνω από 86.000 επιπλέον παρευρισκόμενους στην Ανάμνηση από όσους τον προηγούμενο χρόνο, δηλαδή ένα σύνολο από 1.778.066 παρόντες. Στο Μεξικό, το οποίο έχει ένα ανώτατο όριο 222.168 ευαγγελιζομένων, παραβρέθηκε στην Ανάμνηση ο εκπληκτικός αριθμός των 957.081 ατόμων!

ΣΧΟΛΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΣΚΑΠΑΝΕΑ

Με περισσότερους από 44.000 καινούριους σκαπανείς, η Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα δεν είχε προβλήματα εγγραφής. Μετά από δεκάχρονη λειτουργία, η σχολή έχει αυξανόμενη αποτελεσματικότητα στην εκπαίδευση ολοχρόνιων ευαγγελιστών. Μια αδελφή από τη Γουιάνα που είναι 74 χρονών και χήρα είπε: «Αν και ήμουν άρρωστη τότε, είχα τη χαρά να παρακολουθήσω τη Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα». Για να την παρακολουθήσει, όμως, αγωνίστηκε. «Επειδή περπατούσα μόλις και μετά βίας», συνεχίζει, «ο εκπαιδευτής της σχολής ερχόταν κάθε πρωί και με συνόδευε στην τάξη και κάθε απόγευμα με έφερνε στο σπίτι. Με την ενθάρρυνση που έλαβα από τη Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα, μπορώ τώρα να κάνω πολύ περισσότερα στην υπηρεσία».

Η Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα δίνει πρακτική συμβουλή σχετικά με το πώς να βοηθούμε τα άτομα με τα οποία μελετάμε την Αγία Γραφή για να προχωρήσουν προς το βάφτισμα. Μια άλλη σκαπάνισσα από τη Γουιάνα είπε: «Πριν παρακολουθήσω τη Σχολή Σκαπανέα, έκανα Γραφική μελέτη με μια γυναίκα που δεν μπορούσε να παρακολουθήσει τις συναθροίσεις. Ποια ήταν η δικαιολογία της; Ήταν πάντοτε πολύ απασχολημένη με το νοικοκυριό. Αφού έμαθα στη σχολή πώς να δείχνω περισσότερο προσωπικό ενδιαφέρον για τους άλλους, έθεσα σε εφαρμογή αυτά που έμαθα. Στην επόμενη Γραφική μελέτη, της έδωσα μια συμβουλή που έφερε καλά αποτελέσματα. Επειδή οι συχνές επισκέψεις των φίλων και των συγγενών της την καθυστερούσαν από το να τελειώσει τις δουλειές της, της πρότεινα να τους ζητάει να τη βοηθήσουν σε μερικές δουλειές του σπιτιού. Τώρα αυτή έχει χρόνο όχι μόνο για τις συναθροίσεις αλλά και για τη διακονία του αγρού».

Το Δεκέμβριο του 1986 έλαβε χώρα στο Λίβανο η πρώτη Σχολή Υπηρεσίας Σκαπανέα από το 1978. «Προηγουμένως, δεν είχαμε καμιά ομάδα που να ήταν αρκετά μεγάλη για να σχηματιστεί κάποια τάξη», εξηγεί το γραφείο του τμήματος. «Όμως με την ευλογία του Ιεχωβά, το σκαπανικό πνεύμα εξαπλώθηκε τόσο γρήγορα ώστε μπόρεσε να συμπληρωθεί μια τάξη με αρκετούς σκαπανείς που είχαν τα προσόντα».

Ένας σκαπανέας στη Ζάμπια που εκτίμησε το γεγονός ότι παρακολούθησε τη σχολή έγραψε: «Από τότε που πέρασα από τη σχολή ανασκοπώ το εγχειρίδιο των σκαπανέων τρεις φορές το χρόνο και η υπηρεσία μου έχει βελτιωθεί πάρα πολύ».

ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ «ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ»

Καθώς αυξάνεται η διεθνής ένταση, όλο και περισσότεροι άνθρωποι διακρίνουν ότι το μέλλον του κόσμου είναι σκοτεινό. Γιατί; Επειδή εμπιστεύονται σε πράγματα όπως τα πλούτη τους, η σοφία τους, η δύναμή τους και οι πολιτικοί τους ηγέτες. (Λουκ. 21:25-28) Όμως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν διαφορετική νοοτροπία. Εμείς αντιμετωπίζουμε το μέλλον με εμπιστοσύνη επειδή ‘ελπίζουμε στον Κύριο [εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά (ΜΝΚ)] με όλη μας την καρδιά και δεν επιστηριζόμαστε στη σύνεσή μας’. (Παρ. 3:5) Ήταν λοιπόν επίκαιρο που η σειρά των τριήμερων συνελεύσεων περιφερείας η οποία άρχισε τον Ιούνιο του 1987 τόνισε το θέμα «Εμπιστευτείτε στον Ιεχωβά».

Οι παρευρισκόμενοι στις 24 συνελεύσεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έφτασαν ένα νέο ανώτατο όριο—159.361—περίπου 8.500 περισσότεροι από οποιαδήποτε προηγούμενη χρονιά. Κι ο αριθμός των ατόμων που βαφτίστηκαν ήταν επίσης ένα νέο ανώτατο όριο για καλοκαιρινές συνελεύσεις—1.455 άτομα.

Το τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών αναφέρει: «Ενθαρρυνθήκαμε που είδαμε 1.288.313 παρόντες στις 123 Συνελεύσεις Περιφερείας ‘Εμπιστευτείτε στον Ιεχωβά’, όπου βαφτίστηκαν λίγο παραπάνω από το 1 τοις εκατό των παρευρισκομένων, δηλαδή 13.562 άτομα. Αυτή είναι η πρώτη φορά σε πέντε χρόνια που ο αριθμός αυτών που βαφτίστηκαν ξεπέρασε το 1 τοις εκατό».

Σε μερικά μέρη του κόσμου οι Συνελεύσεις Περιφερείας «Θεία Ειρήνη» που ξεκίνησαν στα τέλη του υπηρεσιακού έτους 1986 συνεχίστηκαν μέσα στο υπηρεσιακό έτος 1987. Δυο παραδείγματα είναι ο Παναμάς και η Γκάνα.

Οι αδελφοί στον Παναμά είχαν ένα πρόβλημα. Εφόσον η πολιτική αναταραχή αναστάτωνε τη χώρα, θα μπορούσαν να διεξαχθούν ελεύθερα οι συνελεύσεις; Οι συνθήκες δεν φαίνονταν να είναι ευνοϊκές. Ο κόσμος πραγματοποιούσε απεργίες και διαδηλώσεις, και η κυβέρνηση είχε στείλει ειδικά αστυνομικά σώματα για να τους διαλύσουν με δακρυγόνα. Επιρρίφτηκαν ευθύνες στην Καθολική Εκκλησία επειδή χρησιμοποιούσε τους άμβωνές της για να υποκινήσει το εκκλησίασμα σε διαμαρτυρίες. Για παράδειγμα, μια κυβερνητική εφημερίδα δημοσίευσε πρωτοσέλιδους τίτλους κατηγορώντας τον αρχιεπίσκοπο ότι περιφρονούσε την κυβέρνηση και ότι ξεσήκωνε τους ανθρώπους για να επαναστατήσουν. Στο τέλος της πρώτης σελίδας εμφανίζονταν με μεγάλα γράμματα οι λέξεις: «‘Η Θρησκεία στην Πολιτική—Είναι Θέλημα Θεού;’ (Βλέπε σελίδα 4)». Στην 4η σελίδα της εφημερίδας, υπήρχε ένα άρθρο με αυτό το θέμα που ήταν ανατύπωση από το περιοδικό Ξύπνα! με ημερομηνία 22 Απριλίου 1987. Περιλάμβανε τη φωτογραφία ενός κληρικού που έσφιγγε το χέρι του Ναζιστή δικτάτορα Αδόλφου Χίτλερ.

«Το άρθρο της εφημερίδας γράφτηκε προφανώς για να δείξει την αντίθεση ανάμεσα στη δική μας θέση και στη θέση της Καθολικής Εκκλησίας», γράφει το τμήμα του Παναμά. «Σαν αποτέλεσμα, αν και οι δημόσιες αίθουσες διαλέξεων δεν είχαν διατεθεί για πολιτικές συγκεντρώσεις, μέσα σε αυτήν την πολιτική αναταραχή εμείς μπορέσαμε να διεξαγάγουμε τις συνελεύσεις μας περιφερείας με πάνω από 10.000 παρόντες συνολικά».

Η Επιτροπή του Τμήματος στην Γκάνα ενδιαφερόταν να δοθεί πλήρης μαρτυρία στους μη ανατεθειμένους τομείς που βρίσκονταν στο βόρειο μέρος της χώρας. Γι’ αυτό, αδελφοί και αδελφές από το νότο ενθαρρύνθηκαν να παρακολουθήσουν τη Συνέλευση Περιφερείας «Θεία Ειρήνη» που είχε προγραμματιστεί να γίνει στη βόρεια πόλη Ταμάλε. Ποια ήταν η ανταπόκρισή τους; Ήταν συνταρακτική!

«Περιμέναμε να έρθουν γύρω στα χίλια άτομα, μερικά από τα οποία υπολογίσαμε ότι θα έκαναν μόνα τους διευθετήσεις για το ταξίδι», αναφέρει το γραφείο του τμήματος. «Έτσι, γράψαμε σε μια ταξιδιωτική εταιρία και ζητήσαμε δέκα λεωφορεία 70 θέσεων. Όταν, όμως, λάβαμε από τις εκκλησίες τα έντυπα για τις κρατήσεις, πάνω από 3.000 άτομα είχαν αποφασίσει να παρακολουθήσουν τη συνέλευση της Ταμάλε! Πώς ήταν δυνατό να βρούμε λεωφορεία για να τους μεταφέρουμε όλους στη συνέλευση;»

Τα συγκοινωνιακά μέσα στην Γκάνα είναι περιορισμένα και μεγάλο μέρος του δρόμου μήκους 640 χιλιομέτρων από τη λιμενική πόλη Άκρα στο νότο, όπου βρίσκεται το τμήμα, ως την Ταμάλε είναι σε κακή κατάσταση. Γι’ αυτό, οι εταιρίες συγκοινωνιών διστάζουν να κάνουν αυτή τη διαδρομή. Όμως δυο εταιρίες δέχτηκαν να νοικιάσουν στο τμήμα συνολικά 28 λεωφορεία. Ωστόσο, χρειάζονταν τέσσερα λεωφορεία ακόμη.

«Το Υπουργείο Εμπορίου και Τουρισμού είχε εισαγάγει τέσσερα πολυτελή, κλιματιζόμενα πούλμαν με σκοπό την ανάπτυξη του τουρισμού στην Γκάνα», συνεχίζει η έκθεση του τμήματος. «Το υπουργείο, όμως, είχε αρνηθεί να νοικιάσει τα πούλμαν σε οποιαδήποτε τουριστική ομάδα. Κάναμε αίτηση ζητώντας αυτά τα πούλμαν. Στην αρχή φαινόταν ότι ήταν μάταιος κόπος. Τελικά, την Τρίτη το απόγευμα, ακριβώς πριν το πρωί της Τετάρτης που χρειαζόμασταν τα πούλμαν, ο υπουργός υπόγραψε την επιστολή με την έγκριση παραχωρώντας μας τα πούλμαν. Στο γραφείο του υπουργού, ο διευθυντής τουρισμού είπε στους συναδέλφους του, όταν είδε ότι ο υπουργός υπόγραψε την έγκριση: ‘Είναι ενέργεια του Ιεχωβά!’»

Έτσι, οι αδελφοί μαζί με τις οικογένειές τους ξεκίνησαν για το μακρύ τους ταξίδι με μια φάλαγγα 32 λεωφορείων. Αυτό το θέαμα και μόνο ήταν μεγάλη μαρτυρία σε όλο το δρόμο προς την Ταμάλε. Καμιά άλλη ομάδα δεν είχε μεταφέρει ποτέ τόσους πολλούς ανθρώπους συγχρόνως. Στη διάρκεια του ταξιδιού οι άνθρωποι σχολίαζαν γεμάτοι θαυμασμό, μιλώντας για τα καταπληκτικά πράγματα που μπορούν να κατορθώσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Επιπλέον, η έκδοση της Διακονίας Μας της Βασιλείας της Γκάνα ενθάρρυνε τους αδελφούς που πήγαιναν στην Ταμάλε να βάλουν σαν στόχο τους να δαπανούν τουλάχιστον μια ώρα κάθε μέρα στην υπηρεσία αγρού, πριν ή μετά το πρόγραμμα της συνέλευσης. Έτσι, ένα πρωί στις εφτά η ώρα, δυο αδελφοί επισκέφθηκαν τον ξενώνα όπου φιλοξενούνταν τρία μέλη της Επιτροπής του Τμήματος που παρακολουθούσαν τη συνέλευση. Τους είπαν τα εξής: «Αδελφοί, εργαζόμαστε σε αυτόν τον τομέα και μας τελείωσαν τα έντυπα. Μήπως έχετε τίποτε να μας δώσετε για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε;»

Έτσι, η Ταμάλε, μια πόλη με 146.000 κατοίκους που είναι στην πλειονότητά τους Μουσουλμάνοι, καλύφτηκε πλήρως με μαρτυρία από σπίτι σε σπίτι. Άρχισαν μάλιστα και Γραφικές μελέτες. Το ανώτατο όριο των 4.220 παρευρισκομένων στη συνέλευση δείχνει ότι πολλά ενδιαφερόμενα άτομα από την πόλη παρακολούθησαν τη συνέλευση. Η έκθεση του τμήματος καταλήγει: «Είμαστε πράγματι αισιόδοξοι ότι οι δυο εκκλησίες της Ταμάλε θα ποτίσουν καλά το σπόρο που σπάρθηκε τόσο άφθονα και ότι, στο δικό του καιρό, ο Ιεχωβά θα τον κάνει να αυξηθεί».—1 Κορ. 3:6.

ΤΟ ‘ΣΤΕΦΑΝΩΜΑ ΜΕ ΤΑ ΑΓΑΘΑ’ ΚΑΤΑΛΗΓΕ ΣΕ ΕΠΕΚΤΑΣΗ

«Στεφανόνεις το έτος με τα αγαθά σου», έγραψε ο ψαλμωδός. (Ψαλμ. 65:11) Οι προσπάθειες των αδελφών μας στον αγρό ‘στεφανώθηκαν’ με αυξήσεις που έχουν καταστήσει αναγκαία την κατασκευή Αιθουσών Βασιλείας και επεκτάσεων στα τμήματα. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα:

Έχοντας πίσω του άλλο ένα θαυμάσιο έτος δραστηριότητας, το Μεξικό αναμένει και το 1988 να είναι ένα συναρπαστικό υπηρεσιακό έτος. Η κατασκευή ενός νέου συγκροτήματος Μπέθελ με 126 δωμάτια προχωρεί ήδη πολύ καλά. Επίσης, ένα μεγάλο κτίριο προστίθεται στο τωρινό τυπογραφείο. Ακόμη, το Μεξικό είναι το πρώτο τμήμα που θα εγκαταστήσει δυο νέα πιεστήρια τετραχρωμίας και δυο γραμμές βιβλιοδεσίας ταυτόχρονα. Όλα αυτά τα έργα θα πρέπει να ολοκληρωθούν στη διάρκεια του νέου υπηρεσιακού έτους.

Η κατασκευή ενός νέου Οίκου Μπέθελ στην Πορτογαλία εξακολουθεί να έρχεται στην πρώτη θέση στο οικοδομικό τους πρόγραμμα. «Ως τώρα», αναφέρει η έκθεση του τμήματος, «όλα τα έξοδα της οικοδόμησης έχουν καλυφτεί από τοπικές συνεισφορές». Αυτές περιλαμβάνουν την αξία πολλών προσωπικών αντικείμενων και αποχτημάτων. Επίσης διατέθηκαν οικοδομικά υλικά κάθε είδους, καθώς και γουρούνια, κοτόπουλα, πρόβατα και πάπιες.

Πριν λίγα μόνο χρόνια, στην Κολομβία το θεωρούσαν καλό αν προσθέτονταν 15 νέες εκκλησίες το χρόνο. Τώρα, σε μια μόνο μέρα, το Τμήμα Υπηρεσίας έλαβε 13 αιτήσεις για νέες εκκλησίες μόνο στην παράκτια πόλη Μπαρρανκουίλια! Στο περασμένο υπηρεσιακό έτος σχηματίστηκαν 143 νέες εκκλησίες στη χώρα.

Πριν 30 περίπου χρόνια, η πόλη Μεντελίν ήταν γνωστή ως το κέντρο του Καθολικισμού στην Κολομβία και η χώρα καυχιόταν ότι το 99 τοις εκατό του πληθυσμού της ήταν Καθολικοί. Τώρα, εξαιτίας της ηθικής παρακμής, της διακίνησης των ναρκωτικών και της λιγοστής πίστης των κατοίκων της, η Μεντελίν είναι μια από τις πιο ανασφαλείς πόλεις της χώρας. Αυτές οι αλλαγές οδήγησαν πολλούς ανθρώπους που έχουν ειλικρινή καρδιά να ανταποκριθούν ευνοϊκά στο κήρυγμα των καλών νέων. Υπάρχουν τώρα 35 εκκλησίες μέσα και γύρω από τη Μεντελίν. «Όλη αυτή η αύξηση δημιούργησε ‘επείγουσα ανάγκη’ για περισσότερες Αίθουσες Βασιλείας», λέει το τμήμα. Εκείνο που έκαναν οι ντόπιοι αδελφοί στη Σεγκόβια, μια μικρή κωμόπολη κοντά στη Μεντελίν, αντανακλά την προθυμία τους να αντεπεξέλθουν σε αυτή την επείγουσα κατάσταση.

Ο επίσκοπος περιφερείας ανάφερε: «Στη Σεγκόβια υπάρχει μια χούφτα από 32 ευαγγελιζόμενους. Οι 17 από αυτούς είναι αδελφές που όλες εργάζονται πολύ σκληρά. Πριν ένα χρόνο, αυτός ο μικρός όμιλος αγόρασε ένα κτήμα, άρχισαν να φτιάχνουν μόνοι τους τσιμεντόλιθους και συγκέντρωσαν κι άλλα υλικά για την κατασκευή μιας Αίθουσας Βασιλείας. Ο επίσκοπος περιοχής έκανε την επίσκεψή του λίγο μετά από τον καιρό που αγόρασαν το κτήμα. Όταν επέστρεψε ύστερα από πέντε μήνες, τι έκπληξη ένιωσε που βρήκε την αίθουσα τελειωμένη! Όλη η εργασία είχε γίνει τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις νύχτες». Μάλιστα, η αίθουσα είναι αρκετά μεγάλη για μια μικρή συνέλευση περιοχής. Στην πρώτη συνέλευση που διεξάχθηκε εκεί υπήρχαν 263 παρόντες και 5 άτομα βαφτίστηκαν.

Η περιοχή γύρω από την Αρμέρο της Κολομβίας ερημώθηκε από μια έκρηξη ηφαιστείου που την ακολούθησε ένα θανατηφόρο κύμα λάσπης. Η παγκόσμια αδελφότητά μας ανταποκρίθηκε πρόθυμα. Αφού φροντίστηκαν οι υλικές ανάγκες των επιζώντων, το Κυβερνών Σώμα έδωσε έγκριση στο τμήμα να χρησιμοποιήσει τα υπόλοιπα χρήματα για τη φροντίδα των πνευματικών συμφερόντων των αδελφών. Έτσι, χτίστηκαν κατάλληλες Αίθουσες Βασιλείας στην περιοχή που πλήγηκε από το ηφαίστειο ώστε να συνεχιστεί η πνευματική εκπαίδευση χωρίς διακοπή.

Η εκκλησία της Λα Ντοράντα ήταν μια από τις τρεις εκκλησίες που έλαβαν ενίσχυση από το εξωτερικό για να κατασκευάσουν νέα Αίθουσα Βασιλείας. Μεγάλο μέρος της οικοδομικής εργασίας έγινε από αδελφές και ενδιαφερόμενα άτομα, μια και υπήρχαν μόνο έξι βαφτισμένοι άντρες στην εκκλησία. Ωστόσο, μια ομάδα αδελφών από την Μπογκοτά προσφέρθηκε στοργικά να βοηθήσει. Σε λιγότερο από μια εβδομάδα λοιπόν, η Λα Ντοράντα είχε νέα Αίθουσα Βασιλείας. Η κατασκευή άρχισε την Πέμπτη και το βράδυ της επόμενης Δευτέρας έκαναν την πρώτη τους συνάθροιση, με 200 παρόντες. Διευθετήσεις για νέες αίθουσες έγιναν επίσης στη Μαρικουίτα και στη Λερίντα. Αφού επέζησαν από τον όλεθρο που επέφερε το ορμητικό κύμα της ηφαιστειακής λάσπης, πολλοί Κολομβιανοί επιζητούν τώρα τα αναψυκτικά νερά της αλήθειας.

Για την παροχή φροντίδας στα πλήθη των λάτρεων στην Αργεντινή, σχηματίστηκαν 121 νέες εκκλησίες στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους—10 εκκλησίες κατά μέσο όρο κάθε μήνα! Σε πολλά μέρη οι Αίθουσες Βασιλείας είναι πολύ μικρές, ενώ σε άλλα τέσσερις ή πέντε εκκλησίες συναθροίζονται στο ίδιο οίκημα. Το τμήμα άρχισε ένα λογαριασμό για Αίθουσες Βασιλείας και σύντομα θα αρχίσει να χορηγεί δάνεια για νέες αίθουσες. Τώρα γίνονται ειδικές διευθετήσεις για να ενώσουν το εργατικό δυναμικό και τις συνεισφορές των εκκλησιών προκειμένου να ολοκληρωθούν μερικές Αίθουσες Βασιλείας και έπειτα να αρχίσει η οικοδόμηση καινούριων.

Το τμήμα της Σρι Λάνκα είδε τρεις νέες εκκλησίες να οργανώνονται το περασμένο υπηρεσιακό έτος, η μια από τις οποίες είναι στον γεμάτο πολιτικές ταραχές βορρά. Πέντε εκκλησίες έχτισαν τις δικές τους Αίθουσες Βασιλείας. Η αίθουσα στο Τσιλάου ολοκληρώθηκε με τη βοήθεια επισκεπτών αδελφών από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Ένας επίσκοπος περιοχής στην Κεράλα της Ινδίας αναφέρει ότι δυο εκκλησίες οικοδόμησαν πρόσφατα δικές του Αίθουσες Βασιλείας. Η μία από αυτές έχει χωρητικότητα 120 καθισμάτων. Μέσα σε ένα χρόνο ο αριθμός των παρευρισκομένων αυξήθηκε τόσο πολύ ώστε η εκκλησία χρειάζεται να διεξάγει τις συναθροίσεις δυο φορές, σε διαφορετικές ώρες.

Η εξασφάλιση Αιθουσών Βασιλείας είναι μεγάλο πρόβλημα στην Ταϊβάν, επειδή είναι δύσκολο για τις εκκλησίες να νοικιάσουν κατάλληλες εγκαταστάσεις, ιδιαίτερα στις πόλεις. Συχνά, όταν βρίσκουν ένα χώρο, ο ιδιοκτήτης ανεβάζει το ενοίκιο τόσο πολύ μετά τον πρώτο χρόνο ώστε οι αδελφοί αναγκάζονται να μετακομίσουν. Στη διάρκεια των περασμένων δώδεκα και πλέον μηνών, οχτώ εκκλησίες—το 38 τοις εκατό του συνόλου των εκκλησιών—είτε μετακόμισαν σε νέες Αίθουσες Βασιλείας είτε απόχτησαν δικά τους κτίρια. Οι εκκλησίες στις μεγαλύτερες πόλεις αγοράζουν μερικά διαμερίσματα το ένα δίπλα στο άλλο, στον ίδιο όροφο ενός κτιρίου, και τα μετατρέπουν σε Αίθουσα Βασιλείας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι το τέλος του υπηρεσιακού έτους είχαν προστεθεί 211 εκκλησίες στον αριθμό των εκκλησιών. Αυτό αντιστοιχεί σε τέσσερις νέες εκκλησίες την εβδομάδα! Λόγω αυτών των αυξήσεων, απαιτούνται περισσότερες Αίθουσες Βασιλείας. Ως το Δεκέμβριο του 1987, ο Λογαριασμός της Εταιρίας για Αίθουσες Βασιλείας είχε διαθέσει χρήματα για την οικοδόμηση 387 Αιθουσών Βασιλείας. Το περασμένο υπηρεσιακό έτος, 108 αίθουσες ωφελήθηκαν από αυτό το λογαριασμό.

ΟΙ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΑΧΕΙΑΣ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΥ

Η ιδέα της κατασκευής Αιθουσών Βασιλείας οι οποίες να είναι ολοκληρωμένες κι έτοιμες για συναθροίσεις μέσα σε λίγες μόνο μέρες ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αναπτύχτηκε και οργανώθηκε περισσότερο στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας. Μέχρι το 1987 αυτή η ιδέα είχε αποφέρει καρπούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Για παράδειγμα, το σαββατοκύριακο 26-28 Ιουνίου 1987 οι Μάρτυρες της Νέας Ζηλανδίας άρχισαν και ολοκλήρωσαν στο Καίμπριτζ της Βόρειας Νήσου την πρώτη Αίθουσα Βασιλείας ταχείας ανέγερσης αυτής της χώρας—και οι άνθρωποι το παρατήρησαν αυτό.

«Ένα Οικοδομικό Έργο που Αγγίζει το Θαύμα»· αυτός ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος στην Cambridge Edition (Καίμπριτζ Εντίσιον) την τοπική εφημερίδα. Το συνοδευτικό άρθρο συνέχιζε: «Την Παρασκευή έμοιαζε σαν να είχε μετακομίσει όλος ο κόσμος στην οδό Άρνολντ. Πάνω από 800 Μάρτυρες [του] Ιεχωβά από κάθε μέρος της Βόρειας Νήσου εισέβαλαν σε ένα κτήμα και άρχισαν να εργάζονται για κάτι που αγγίζει το θαύμα. Ξεκίνησαν για να χτίσουν και να ολοκληρώσουν μια Αίθουσα Βασιλείας με στολισμένο κήπο μέσα σε δυόμισι μέρες. Και τα κατάφεραν! Εκείνο που σαστίζει το νου περισσότερο ίσως από καθετί άλλο σε αυτό το αποτόλμημα είναι η οργάνωση και η απόλυτη ησυχία των εργασιών».

Στη Μπελίζ, 30 με 40 άτομα παρακολουθούσαν τις συναθροίσεις ενός ομίλου 13 ευαγγελιζομένων στο Σαν Πέντρο του Άμπεργκρις Κέι, αλλά δεν υπήρχε εκεί Αίθουσα Βασιλείας. Συναθροίζονταν στην ταράτσα του σπιτιού ενός αδελφού, γι’ αυτό αποφάσισαν να προχωρήσουν στην οικοδόμηση μιας Αίθουσας Βασιλείας ταχείας ανέγερσης. Ωστόσο, υπήρχαν ορισμένα εμπόδια. Επειδή βρίσκονται σε ένα απομονωμένο νησί που απέχει περίπου 58 χιλιόμετρα από την πόλη της Μπελίζ, θα έπρεπε να μεταφέρουν στο νησί όλα τα υλικά για την Αίθουσα Βασιλείας τους. Ποτέ προηγουμένως δεν είχε επιχειρηθεί τέτοιο οικοδομικό έργο στην Μπελίζ. Σχεδίαζαν να χρησιμοποιήσουν τοπικά είδη ξύλου που μπορούν να αντέχουν στα στοιχεία της φύσης αλλά είναι πολύ σκληρά. Θα έπρεπε να ανοίξουν τρύπες με τρυπάνι για να καρφώσουν τα κομμάτια μεταξύ τους. Όλοι όσοι θα εργάζονταν στο οικοδομικό έργο έπρεπε να έρθουν με αεροπλάνο ή πλοίο. Η ευλογία του Ιεχωβά ήταν ολοφάνερη, γιατί η Αίθουσα Βασιλείας χτίστηκε και στην αφιέρωσή της παραβρέθηκαν 247 άτομα.

Η πρώτη Αίθουσα Βασιλείας ταχείας ανέγερσης στη Δανία προγραμματίστηκε για να χτιστεί το Σεπτέμβριο του 1986. Οι εφημερίδες, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση κάλυψαν το γεγονός με ευνοϊκά σχόλια. Από τότε, η κατασκευή άλλων εφτά αιθουσών ταχείας ανέγερσης έχει ‘στεφανώσει’ το έτος ‘με αγαθά’.

Στην Ολλανδία, νόμιζαν εδώ και πολύ καιρό ότι δεν μπορούσαν να κατασκευάσουν στη χώρα τους Αίθουσες Βασιλείας ταχείας ανέγερσης, εξαιτίας των κυβερνητικών νόμων και κανονισμών. Όμως με τη συνεργασία των αρχών και την προθυμία των αδελφών, η πρώτη αίθουσα ταχείας ανέγερσης σε τούτη τη χώρα στέφθηκε με τεράστια επιτυχία. Ως αποτέλεσμα, υποκινήθηκε πολύ ενδιαφέρον για το άγγελμα της Βασιλείας σε αυτή την περιοχή της Ευρώπης.

Στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους, από τις 20 εκκλησίες που υπάρχουν στο Λουξεμβούργο οι 12 έχτισαν νέες Αίθουσες Βασιλείας ή μεγάλωσαν τις αίθουσες που είχαν. Αυτές αποτελούν το 60 τοις εκατό των εκκλησιών της χώρας. Λίγο πιο βόρεια είναι το Βέλγιο που έχει ως τώρα δυο τοπικές ομάδες οικοδόμησης οι οποίες έχουν χτίσει έξι αίθουσες ταχείας ανέγερσης, ενώ είναι έτοιμες να αρχίσουν κι άλλα οικοδομικά έργα. Τι αιτίες για χαρά!

Ο Καναδάς, που κι αυτός απολαμβάνει αυξήσεις, κατασκεύασε 11 Αίθουσες Βασιλείας στη διάρκεια του έτους. Ως τώρα, ο Καναδάς έχει 120 Αίθουσες Βασιλείας ταχείας ανέγερσης. Οι εννιά από αυτές είναι διπλές αίθουσες. Στο Μόντρεαλ κατασκευάζεται μια νέα Αίθουσα Συνελεύσεων η οποία υπολογίζεται ότι θα χρησιμοποιηθεί στο τέλος του 1987. Ο Καναδάς έχει τώρα οχτώ Αίθουσες Συνελεύσεων.

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας έχει 11 επιτροπές οικοδόμησης. Στο περασμένο υπηρεσιακό έτος κατασκευάστηκαν 19 αίθουσες ταχείας ανέγερσης. Επιπλέον, έχουν χτιστεί ή είναι υπό κατασκευή 62 Αίθουσες Βασιλείας. Ο Ιεχωβά έχει στεφανώσει αυτό το υπηρεσιακό έτος όχι μόνο με την ταχεία οικοδόμηση 81 Αιθουσών Βασιλείας, αλλά και με την αφιέρωση της ένατης Αίθουσας Συνελεύσεων. Έτσι, όλες οι περιοχές στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στεγάζονται σε όμορφες Αίθουσες Συνελεύσεων οι οποίες χρησιμοποιούνται επίσης για ξενόγλωσσες συνελεύσεις περιφερείας.

Η Βρετανία έχει τώρα πέντε Αίθουσες Συνελεύσεων που εξυπηρετούν το 75 τοις εκατό των ευαγγελιζομένων της Βασιλείας στη χώρα.

Το περασμένο υπηρεσιακό έτος έφερε νέα ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων στο λαό του Ιεχωβά στη Νορβηγία. Ωστόσο, αυτή η αύξηση δημιούργησε μεγάλη ανάγκη για Αίθουσες Βασιλείας. «Μέχρι τώρα, έχουμε ολοκληρώσει 25 Αίθουσες Βασιλείας ταχείας ανέγερσης, οι οποίες έχουν ελκύσει το ενδιαφέρον του τύπου και του κοινού», αναφέρει το γραφείο του τμήματος. Για παράδειγμα, σε μια πόλη της Νορβηγίας οι αδελφοί πήγαν στην πολεοδομική υπηρεσία για να διευκρινίσουν ορισμένα ζητήματα που αφορούσαν την κατασκευή. Πριν φύγουν από εκεί, είπαν ότι σχεδίαζαν να χτίσουν την αίθουσα μέσα σε τρεις μέρες. Καθώς οι αδελφοί κατέβαιναν τις σκάλες, όλοι στο γραφείο ξεκαρδίστηκαν. Οι υπεύθυνοι δεν μπορούσαν με κανένα τρόπο να πιστέψουν ότι ήταν δυνατό να χτιστεί ένα τόσο μεγάλο κτίριο σε τρεις μόνο μέρες!

Οι εργασίες στην αίθουσα προχώρησαν ακόμη πιο γρήγορα από ό,τι υπολογίστηκε. Ως το μεσημέρι της Παρασκευής είχε τοποθετηθεί η σκεπή και τα χτισίματα με τούβλα ήταν μισοτελειωμένα. Τότε, ένας από τους υπεύθυνους που είχαν γελάσει πέρασε με το αυτοκίνητό του και είδε τι συνέβαινε. Ανήσυχος, έφυγε ολοταχώς για το γραφείο και είπε: «Παιδιά, θα τα καταφέρουν!»

Όλοι οι υπεύθυνοι ένιωσαν ντροπή και συμφώνησαν ότι θα έπρεπε με κάποιον τρόπο να ζητήσουν συγνώμη. Ένας από αυτούς ήταν ο διευθυντής μιας μπάντας που αποτελούνταν από δημοτικούς υπαλλήλους. Πρότεινε να παρελάσουν προς τον τόπο της κατασκευής το Σάββατο και να παίξουν για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, «ζητώντας συγνώμη» με αυτόν τον τρόπο. Συμφώνησαν όλοι τους. Έτσι, οι 180 αδελφοί έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν μια μπάντα να προχωράει μέσα στο δρόμο με κατεύθυνση τον τόπο της κατασκευής, παίζοντας διάφορους σκοπούς για να τους διασκεδάσει.

‘ΝΟΜΙΚΗ ΕΔΡΑΙΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΝΕΩΝ’

Το περασμένο υπηρεσιακό έτος ήταν γεμάτο δράση. Οι αδελφοί μας αντιμετώπισαν την πρόκληση να εδραιώσουν νομικά το κήρυγμα των καλών νέων.—Φιλιπ. 1:7, ΜΝΚ.

Σχετικά με τα νησιά Βανουάτου στο Νότιο Ειρηνικό, το γραφείο του τμήματος της Νέας Καληδονίας γράφει για μια καταπληκτική νομική νίκη που αφορούσε το ζήτημα της ανέγερσης μιας Αίθουσας Βασιλείας. Το Συμβούλιο των Προτεσταντικών Εκκλησιών εναντιώθηκε έντονα σε αυτό το έργο. Παρά το γεγονός ότι οι αδελφοί είχαν εξασφαλίσει μισθωτήριο για το οικόπεδο και είχαν κάνει όλα τα επί μέρους σχέδια για να πάρουν άδεια οικοδομής, έλαβαν μια επιστολή από την κυβέρνηση που δήλωνε ότι ήταν αδύνατο να χτιστούν τέτοιες εγκαταστάσεις, εξαιτίας της εναντίωσης των εκκλησιών. Οι αδελφοί έγραψαν επιστολή στον πρωθυπουργό γι’ αυτό το πρόβλημα. Πέρασαν μήνες πριν λάβει η τοπική εκκλησία την απάντηση από τον πρωθυπουργό που επέτρεπε να προχωρήσει η κατασκευή.

Οι προσωπικές θρησκευτικές πεποιθήσεις χρησιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο για να επηρεάσουν τις δικαστικές αποφάσεις που αφορούν υποθέσεις επιμέλειας παιδιών. Για παράδειγμα, στην Αλάσκα ένας άπιστος σύζυγος ζήτησε την επιμέλεια του γιου του γιατί δεν ήθελε να ανατραφεί ως Μάρτυρας του Ιεχωβά. Η αδελφή μας εξηγεί:

«Όταν αποφάσισα να υπηρετώ τον Ιεχωβά ολόψυχα, ο σύζυγός μου υπόβαλε αγωγή διαζυγίου. Αυτός δεν υποστήριζε την άποψή μας για την κατάλληλη χρήση του αίματος. [Πράξεις 15:28, 29] Ούτε η δικηγόρος μου συμφωνούσε απόλυτα με τη θέση μας για το αίμα, αλλά όταν χρησιμοποίησα το βιβλίο Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές, αυτή έδειξε μεγάλη κατανόηση σε αυτό το ζήτημα. Δήλωσε ότι τώρα και η ίδια θα το σκεφτόταν το λιγότερο τρεις φορές πριν δώσει στα παιδιά της αίμα. Ρώτησε αν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το βιβλίο Συζητάτε στο δικαστήριο. Έτσι, ενόσω εξεταζόμουν ως μάρτυρας, χρησιμοποίησα τις πληροφορίες από το βιβλίο Συζητάτε σχεδόν λέξη προς λέξη. Το αποτέλεσμα; Μου δόθηκε η επιμέλεια του γιου μου. Την επόμενη μέρα ο δικαστής εξέδωσε μια δικαστική εντολή στην οποία δήλωνε ότι, όταν ο γιος μου θα επισκεπτόταν τον πατέρα του, αυτός είχε υποχρέωση σε περίπτωση ατυχήματος να αναφέρει στο ιατρικό προσωπικό ότι ο γιος μου ανήκε στην πίστη των Μαρτύρων του Ιεχωβά και ότι οι γιατροί θα έπρεπε να αναζητήσουν εναλλακτικές μεθόδους σχετικά με το αίμα».

Το Νομικό Τμήμα της Εταιρίας στις Ηνωμένες Πολιτείες προμηθεύει τους ευαγγελιζόμενους της Βασιλείας που αντιμετωπίζουν μια υπόθεση επιμέλειας παιδιού με ένα φάκελο που περιέχει πληροφορίες για ευνοϊκές δικαστικές αποφάσεις καθώς και υποδείξεις για την τακτική την οποία να ακολουθήσουν στη δίκη. Ο φάκελος έχει βοηθήσει μερικούς ευαγγελιζόμενους που αντιμετωπίζουν αγωγές διαζυγίου από μέρους των εναντιούμενων συντρόφων τους να διατηρήσουν την επιμέλεια των παιδιών τους. Ένας ευαγγελιζόμενος έγραψε: «Ο φάκελος με τις νομικές υποθέσεις με ενθάρρυνε, γιατί έδειχνε πολύ καθαρά πώς ο Ιεχωβά προμηθεύει και φροντίζει για τους δούλους του στη γη. Επίσης, εκτίμησα τις υποδείξεις σχετικά με το χειρισμό της δίκης, οι οποίες αποδείχτηκαν ωφέλιμες».

Το τμήμα του Καναδά αναφέρει: «Κερδίσαμε δέκα υποθέσεις επιμέλειας παιδιών, είτε με δικαστικές αποφάσεις είτε με διαπραγματεύσεις». Οι δίκες έγιναν για να προστατευτεί το δικαίωμα που έχουν οι πιστοί γονείς να δίνουν στα παιδιά τους θρησκευτική εκπαίδευση και να τα παίρνουν στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις—ένα δικαίωμα που προσπάθησαν να αρνηθούν μερικοί άπιστοι γονείς καθώς και κατώτερα δικαστήρια. Οι αδελφοί μας επίσης υπερασπίστηκαν 11 υποθέσεις στις οποίες κάποιοι γιατροί προσπάθησαν να επιβάλουν μεταγγίσεις αίματος σε ασθενείς. Μια υπόθεση αφορούσε έναν ενήλικο και οι άλλες αφορούσαν ανήλικα παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν ζητήσει εναλλακτική ιατρική θεραπεία.

Στη Δανία δυο γιατροί που δεν είναι Μάρτυρες, γράφοντας στο Ugeskrift for læger (Εβδομαδιαίο Ιατρικό Περιοδικό), εξέτασαν το ζήτημα των Μαρτύρων του Ιεχωβά και της μετάγγισης αίματος. Οι γιατροί ζητούσαν ξεκάθαρες κατευθυντήριες γραμμές από τις υπεύθυνες αρχές. Αν και οι υγειονομικές αρχές δεν θέλησαν να τις δώσουν, έδειξαν ότι δεν θα ασκούνταν επίσημη ποινική δίωξη κατά των γιατρών που ήθελαν να σεβαστούν την άρνηση των Μαρτύρων σε σχέση με το αίμα, ακόμα κι αν ο ασθενής πέθαινε.

Στην Κορέα εξακολουθούν να σημειώνονται έντονες αντιδράσεις από ορισμένους γιατρούς και νοσοκομεία σχετικά με τη μετάγγιση αίματος. Όμως, υπήρξαν και μερικές σημαντικές εξελίξεις. Στο τεύχος της με ημερομηνία 20 Οκτωβρίου 1986, η ιατρική εφημερίδα Hu Saing Bo (Χου Σενγκ Μπο) ανάφερε την πετυχημένη εγχείριση ανοιχτής καρδιάς που έγινε χωρίς αίμα στον οχτάχρονο γιο ενός Μάρτυρα του Ιεχωβά. Ο Δρ Παρκ Γιούνγκ-κουάν είπε: «Μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί πάρα πολύ αίμα στις εγχειρίσεις ανοιχτής καρδιάς στην Κορέα. Πρέπει να αναπτύξουμε σε αυτή τη χώρα την τεχνική των εγχειρίσεων ανοιχτής καρδιάς με όσο γίνεται λιγότερο αίμα ή χωρίς καθόλου αίμα». Το άρθρο της εφημερίδας ανάφερε ότι το Νοσοκομείο Μπατσάν Σετζόνγκ σχεδιάζει να παρέχει εγχειρίσεις ανοιχτής καρδιάς χωρίς τη χρήση αίματος σε οποιονδήποτε ασθενή. Είναι ενθαρρυντικό να μαθαίνουμε ότι έχουν γίνει πετυχημένες εγχειρίσεις ανοιχτής καρδιάς σε παιδιά Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Οι νομικές μάχες μπορεί να χάνονται ή να κερδίζονται στα δικαστήρια. Αυτό που μετράει, όμως, είναι ποιος θα νικήσει στην τελική μάχη. Αυτό το αποτέλεσμα είναι σίγουρο. Μόνο ένας μπορεί να είναι ο νικητής—ο Ιεχωβά Θεός, του οποίου το όνομα και ο λόγος θα δικαιωθούν.

Η Αφρική Υψώνει τη Φωνή της!

Ο ψαλμωδός είπε: «Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας αίνεσιν». (Ψαλμ. 8:2) Ο οχτάχρονος Μόουζες από τη Σιέρρα Λεόνε είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα σχετικά με αυτό. Απολαμβάνει τη διακονία αγρού και συχνά κάνει μόνος του διευθετήσεις για να συνεργαστεί με άλλους στην εκκλησία. Αλλά κάτι τον ενοχλούσε. Έπρεπε πάντα να δανείζεται περιοδικά και ειδικά βιβλιάρια για το έργο. Πώς, όμως, θα μπορούσε να έχει τα δικά του έντυπα, εφόσον οι γονείς του δεν του έδιναν καθόλου χαρτζιλίκι; Χωρίς να συζητήσει το πρόβλημά του με κανέναν, αποφάσισε τι θα έκανε—θα κρατούσε μερικά από τα χρήματα που έπαιρνε για το φαγητό στο σχολείο! Μετά τρεις μέρες, είχε μαζέψει αρκετά για να αγοράσει τρία ειδικά βιβλιάρια. Τι θα τα έκανε τα χρήματα όταν θα έδινε τα βιβλιάρια; Ο Μόουζες απάντησε: «Να, θα πάω στην Αίθουσα Βασιλείας και θα πάρω κι άλλα!»

Η φράση ‘φλογεροί στο πνεύμα’ περιγράφει πολύ καλά το λαό του Ιεχωβά στη Λιβερία. (Ρωμ. 12:11, ΜΝΚ) Είχαν ένα νέο ανώτατο όριο από 1.576 άτομα που έδωσαν έκθεση έργου—μια αύξηση 20 τοις εκατό σε σύγκριση με τον περσινό μέσο όρο. Οι 8.254 παρόντες στην Ανάμνηση αποτελούν αξιόπιστο μέτρο του μεγέθους του ενδιαφέροντος που υπάρχει για το άγγελμα της Βασιλείας στη χώρα.

Η αφιέρωση του νέου γραφείου του τμήματός τους τον προηγούμενο Μάρτιο ήταν κίνητρο για μεγαλύτερα έργα στην υπηρεσία. Διάλεξαν να κάνουν το πρόγραμμα της αφιέρωσης σε ένα καινούριο στάδιο, χτισμένο από Κινέζους. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που διαθέτονταν οι εγκαταστάσεις για κάποιο θρησκευτικό γεγονός. Με ποιον τρόπο θα αντιδρούσαν οι αθεϊστικοί Κινέζοι διευθυντές; Αφού είδε πώς συμπεριφέρθηκαν οι 2.126 παρευρισκόμενοι, ένας αντιπρόσωπος της διεύθυνσης είπε: «Βλέπουμε ότι έχετε ξανακάνει τέτοια πράγματα. Είστε ευπρόσδεκτοι να επανέλθετε όποτε θέλετε».

Δυο μέρες πριν την Ανάμνηση, μια εκκλησία στη Λιβερία αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα. Ο τόπος όπου έκαναν συνήθως τις συναθροίσεις τους ήταν κλεισμένος για ένα κοσμικό γεγονός και η μόνη λύση ήταν μια άδεια αίθουσα χωρίς καρέκλες. Περίμεναν ότι θα υπήρχαν πάνω από 400 παρόντες, γι’ αυτό οι αδελφοί απευθύνθηκαν στο γραφείο του τοπικού σχολικού συγκροτήματος από όπου είχαν δανειστεί καρέκλες κι άλλη φορά. Το αίτημά τους απορρίφτηκε ρητά. Τους είπαν ότι άλλοι όμιλοι τους είχαν κλέψει πάρα πολλές καρέκλες. Μια φορά, ένας θρησκευτικός όμιλος είχε αφήσει τις καρέκλες έξω για ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο.

Οι εκκλήσεις των αδελφών μας δεν καρποφόρησαν. Οι υπεύθυνοι ήταν αμετάπειστοι. Τελικά, μια ομάδα αδελφών, μετά την υπηρεσία αγρού, επισκέφθηκε την επιθεωρήτρια του σχολικού συγκροτήματος για να κάνει μια τελευταία έκκληση. Ένας αδελφός τής εξήγησε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι καλά οργανωμένοι και είναι έντιμοι, και ότι στις συνελεύσεις μας δεν είναι ασυνήθιστο να βρίσκει κάποιος στο Τμήμα Απωλεσθέντων τα 10 σεντς (περίπου 15 δρχ.) που έχασε. Συνεχίζοντας το συλλογισμό του, είπε ότι σίγουρα δεν θα υπήρχε πρόβλημα αν χρησιμοποιούσαν τις καρέκλες οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε αυτή την περίπτωση.

Παρά το επιχείρημα, η επιθεωρήτρια ήταν ανένδοτη. Εκείνη τη στιγμή ο ανιψιός ενός αδελφού, που ήταν 6 1/2 χρονών, διάκοψε τη σιγή καθώς μπήκε μέσα τρέχοντας από την μπροστινή αυλή της επιθεωρήτριας, λέγοντας με συγκίνηση ότι είχε βρει χρήματα στην αυλή. Έδωσε στο θείο του πέντε δολάρια (περίπου 700 δρχ.) κι εκείνος τα επέστρεψε στην εμβρόντητη επιθεωρήτρια. «Αν οποιοδήποτε από τα δικά μου παιδιά είχε βρει αυτά τα χρήματα», ομολόγησε, «θα τα κρατούσε θεωρώντας τα ‘καλότυχο’ δώρο από τον Θεό».

Έδωσε την άδεια στους αδελφούς να χρησιμοποιήσουν όλες τις διαθέσιμες καρέκλες. Σκόπευε να διηγηθεί αυτή την πράξη εντιμότητας στη θρησκευτική ομάδα με την οποία προσευχόταν και, αν κάποια άλλη θρησκεία τη ρωτούσε γιατί επέτρεψε τους αδελφούς να χρησιμοποιήσουν τις καρέκλες, αυτή θα απαντούσε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν έντιμοι και ότι ήξερε πως θα τις πρόσεχαν καλά. Οι 474 παρευρισκόμενοι απόλαυσαν την Ανάμνηση και την ίδια νύχτα επιστράφηκαν όλες οι καρέκλες.

Στη Νότια Αφρική ένας πρώην διώκτης των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει ασπαστεί την αλήθεια. Αυτός συζητούσε μια μέρα με τους φίλους του για τα πολιτικά, όταν ένας αδελφός διάκοψε ευγενικά τη συνομιλία τους και τους παρουσίασε την άποψη της Αγίας Γραφής πάνω στο θέμα. Οι άντρες, που ανυπομονούσαν να μάθουν περισσότερα, τον βομβάρδισαν με ερωτήσεις. Ένας από τους άντρες έδειξε έντονο ενδιαφέρον για τις απαντήσεις της Αγίας Γραφής. Όταν ο αδελφός τον επισκέφθηκε στο σπίτι του, εκείνος είπε: «Θέλω πραγματικά να διαβάσω την Αγία Γραφή, αλλά ποιος μπορεί να με βοηθήσει;» Ο αδελφός έκανε διευθετήσεις για μια Γραφική μελέτη χρησιμοποιώντας το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη στη γλώσσα ζουλού. Μετά από λίγο ο άντρας ομολόγησε με δισταγμό στον αδελφό ότι πριν από μερικά χρόνια ζούσε σε μια χώρα όπου οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ήταν υπό απαγόρευση. Ενόσω υπηρετούσε στο στρατό εκείνης της χώρας, αυτός δίωκε τους Μάρτυρες. Τώρα η αλήθεια έχει αλλάξει τη ζωή του. Έχει γίνει ζηλωτής διαγγελέας της Βασιλείας και χαίρεται να κρατάει μια σάκα με Βιβλικά έντυπα αντί για όπλα.

Η Ασία ‘Αινεί τον Γιαχ’

Το βιβλίο των Ψαλμών κλείνει με αυτή την ηχηρή κραυγή: ‘Αινείτε τον Γιαχ, σεις οι άνθρωποι!’ (Ψαλμ. 150:6, ΜΝΚ) Διαβάστε τις ακόλουθες εμπειρίες για να δείτε πώς οι χώρες της Ασίας έκλεισαν το υπηρεσιακό τους έτος με μια εξίσου χαρωπή και δυνατή φωνή.

Το τμήμα του Χονγκ Κονγκ παρατήρησε μια ενδιαφέρουσα τάση στο περασμένο υπηρεσιακό έτος. Οι ευαγγελιζόμενοι χρησιμοποιούν πιο άγρυπνα τις ευκαιρίες που έχουν να μιλάνε για την αλήθεια, και σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι όχι μόνο ακούνε, αλλά και δείχνουν γρήγορα την εκτίμησή τους. Τα ενδιαφερόμενα άτομα παρακολουθούν τακτικά τις συναθροίσεις λίγο μετά την έναρξη της Γραφικής τους μελέτης. Για παράδειγμα, ο πατέρας ενός νεαρού πέθανε. Ο νεαρός και η μητέρα του πήγαν στο γραφείο που εργαζόταν ο πατέρας του για μερικά ζητήματα που αφορούσαν αυτόν το θάνατο. Ένας αδελφός που εργαζόταν στο γραφείο πρόσεξε τη θλίψη του νεαρού, του μίλησε για την ελπίδα της ανάστασης και του έδωσε το βιβλίο Είναι Αυτή η Ζωή το Παν που Υπάρχει; Πριν περάσει πολύς καιρός, ένας άλλος ευαγγελιζόμενος χτύπησε την πόρτα του νεαρού και του άφησε το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. Ο νεαρός διάβασε με ζήλο ολόκληρο το βιβλίο και αποφάσισε να παρακολουθήσει μια συνάθροιση στην Αίθουσα Βασιλείας. Εντυπωσιάστηκε με τη θερμή υποδοχή που του έγινε και συμφώνησε να αρχίσει οικιακή Γραφική μελέτη. Μετά από ένα μήνα μελέτης, παρακολουθεί τακτικά τις συναθροίσεις. Επιπρόσθετα, έχει διαβάσει το βιβλίο Ζωή—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία; και τώρα διαβάζει το βιβλίο Παγκόσμια Ασφάλεια Κάτω από τον ‘Άρχοντα Ειρήνης’.

Μια ηλικιωμένη σκαπάνισσα από την Ιαπωνία θεωρεί την αίθουσα αναμονής του νοσοκομείου σαν τον τομέα της. Ποια θεοκρατική τακτική χρησιμοποιεί; Κάθεται και διαβάζει τις εκδόσεις της Εταιρίας περιμένοντας κάποιο άτομο να σταματήσει από περιέργεια και να ρωτήσει για ποιο πράγμα μιλάνε τα βιβλία της. Μια μέρα άκουσε πίσω της μια φωνή να λέει: «Τι πρέπει να κάνω για να βρω ένα αντίτυπο;» Γύρισε και είδε ένα νεαρό γύρω στα είκοσι. Κοιτούσε επίμονα πάνω από τον ώμο της προσπαθώντας να διαβάσει το βιβλιάριο In Search of a Father (Σε Αναζήτηση Ενός Πατέρα, στην αγγλική). «Ξέρετε, αναζητώ κι εγώ τον πατέρα μου», εξήγησε. Η αδελφή τού έδωσε το βιβλιάριο και του υποσχέθηκε ότι θα τον συναντούσε ξανά στο νοσοκομείο. Ύστερα από λίγες μέρες τον ξαναβρήκε. Αυτή τη φορά τον ενθάρρυνε να διαβάσει για έναν άλλον Πατέρα, τον Ιεχωβά Θεό. Όταν μετά από πολλούς μήνες ήρθε σε επαφή με το νεαρό, έμεινε έκπληκτη και κατενθουσιασμένη που έμαθε ότι αυτός είχε βρει δυο πατέρες—το φυσικό πατέρα του καθώς και τον Παντοδύναμο Θεό Ιεχωβά. Ο νεαρός, η μητέρα του και ο πατέρας του βρήκαν πρακτική νουθεσία στο βιβλιάριο. Σαν αποτέλεσμα, όλη η οικογένεια άρχισε να μελετάει την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες.

«Αυτή η χρονιά ήταν για μας ορόσημο», δηλώνει το τμήμα της Ταϊβάν. Η αύξηση στο μέσο όρο των ευαγγελιζομένων τους είναι 13 τοις εκατό—το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης που είχε το τμήμα από το 1959! Σε μερικά μέρη οι Αίθουσες Βασιλείας που χτίστηκαν πέρσι είναι τώρα υπερπλήρεις.

Για να προοδεύσουν πνευματικά, τα νεοσυνταυτισμένα άτομα πρέπει να είναι πρόθυμα να κάνουν προσαρμογές στη ζωή τους. Να ένα παράδειγμα: Αρκετές γυναίκες που εργάζονταν στο ίδιο εργοστάσιο άρχισαν να μελετούν με ιεραποστόλους. Σύντομα φάνηκε η επίδραση της αλήθειας. Αυτές αρνήθηκαν να δουλεύουν υπερωρίες στις μέρες των συναθροίσεων, κάτι που ήταν ανήκουστο στα περισσότερα εργοστάσια, όπου οι εργαζόμενοι δούλευαν πολλές ώρες. Ωστόσο, λόγω της εντιμότητάς τους και της υποδειγματικής τους εργασίας, τους δόθηκαν σύντομα πρόσθετες ευθύνες. Τους ανατέθηκε να κρατούν τα αρχεία παραγωγής, που ήταν εργασία για έμπιστα άτομα.

Ένα πρόβλημα ανέκυψε στο εργοστάσιο όταν όλες οι γυναίκες που έκαναν Γραφική μελέτη ζήτησαν να πάρουν άδεια τις ίδιες μέρες για να παρακολουθήσουν τη συνέλευση περιφερείας. Ποια λύση βρέθηκε; Αυτές συμφώνησαν να επιστρέφουν στο εργοστάσιο κάθε μέρα μετά τη συνέλευση και να δουλεύουν για μια ώρα το βράδυ. Η επιχείριση πρόσφερε στις γυναίκες ολόκληρο ημερομίσθιο γι’ αυτή την υπηρεσία, αλλά αυτές δεν το δέχτηκαν επειδή είχαν ζητήσει άδεια για να παραβρεθούν στη συνέλευση και δεν ήθελαν να πάρουν ένα ημερομίσθιο για εργασία μιας ώρας.

Αφού βαφτίστηκαν, θέλησαν να κάνουν σκαπανικό, γι’ αυτό άφησαν εκείνη τη δουλειά πλήρους απασχόλησης και προσπάθησαν να βρουν εργασία με πιο κατάλληλο ωράριο. Το πρώην αφεντικό τους, όμως, πλησίασε τις αδελφές, πρότεινε σε όλες να εργάζονται από τρεις μέρες την εβδομάδα και δέχτηκε τους όρους που του έθεσαν, δηλαδή «να μη δουλεύουν υπερωρίες σε μέρες συναθροίσεων και να παίρνουν άδεια για τις συνελεύσεις». Η επιχείρηση σκέφτηκε ότι θα γλίτωνε χρήματα αν προσλάμβανε ξανά τις αδελφές. Με ποιον τρόπο; Αυτές εργάζονταν καλά χωρίς επιστάτη. Επίσης, δεν έκλεβαν. Το αφεντικό συμπέρανε ότι, αν οι Μάρτυρες είναι τόσο πιστοί στον Θεό τους, τότε ασφαλώς θα ήταν αξιόπιστοι και στην επιχείρηση επίσης.

Το τμήμα στις Φιλιππίνες αναφέρει: «Από το νησί Μιντανάο έρχεται η παρακάτω εμπειρία διακράτησης ακεραιότητας στον τόπο της εργασίας. Μια νεαρή αδελφή στην πόλη Νταβάο εργαζόταν ως γραμματέας στο γραφείο του δήμαρχου. Ήταν ευσυνείδητη στην εργασία της, πήγαινε νωρίς και δεν χασομερούσε όταν δούλευε. Επειδή όμως δεν ήταν μόνιμη, μετά από μια περίοδο χρόνου ήρθε ο καιρός να εξετάσουν την περίπτωση της μονιμοποίησής της. Ο προϊστάμενος του τμήματός της δεν τη σύστησε για να συνεχίσει την εργασία της σε αυτή τη θέση. Απεναντίας, της πρόσφερε ανώτερη θέση, με την προϋπόθεση ότι θα είχε ανήθικες σχέσεις μαζί του. Αυτή αρνήθηκε κατηγορηματικά, παρ’ ό,τι θα έχανε τη δουλειά της. Εμπιστεύτηκε πλήρως στον Ιεχωβά και ανταμείφτηκε. Άλλα υπεύθυνα άτομα πρόσεξαν πόσο καλά έκανε την κοσμική της εργασία. Την μετάθεσαν σε ένα άλλο κυβερνητικό γραφείο σε ανώτερη θέση και με καλύτερο μισθό».

Η Μαλαισία αναφέρει νέα ανώτατα όρια στα πιο πολλά χαρακτηριστικά της υπηρεσίας. Μολονότι είναι άστατη η πολιτική και οικονομική κατάσταση, τα ειλικρινή προβατοειδή άτομα ακούνε τη φωνή του Καλού Ποιμένα. Για παράδειγμα, μια Ευρασιάτισσα καθώς και οι γιοι της άρχισαν Γραφική μελέτη. Ζούσαν στη φτώχεια επειδή ο σύζυγός της δεν ήταν σε θέση να συντηρήσει την οικογένεια. Ακόμη, ο μεγαλύτερος γιος της ήταν δαιμονισμένος από μικρό παιδί. Συχνά η μητέρα συμβουλευόταν μέντιουμ που ήταν Κινέζοι Ταοϊστές και Μαλαίους μάγους-γιατρούς (μπόμος) για να τους βοηθήσουν. Στην πραγματικότητα, όλη η οικογένεια, καθώς και ο πατέρας, φορούσαν φυλαχτά (τανγκάλ) για να προστατευτούν από τις δαιμονικές επιθέσεις. Όταν αντιλήφθηκαν ότι ο Ιεχωβά αποδοκιμάζει οτιδήποτε έχει έστω και την παραμικρή σχέση με τον πνευματισμό, όλοι πέταξαν αμέσως τα «προστατευτικά» φυλαχτά τους, εκτός από τον πατέρα. Αυτό ήταν λάθος. Ο πατέρας δέχτηκε ξανά δαιμονική επίθεση. Όμως αυτή τη φορά η μητέρα επικαλέστηκε δυνατά το όνομα του Ιεχωβά και προσευχήθηκε μεγαλόφωνα επί μισή ώρα. Τελικά, η επίθεση σταμάτησε. Τότε λοιπόν, πέταξε κι ο πατέρας το τανγκάλ του. Ύστερα από μια εβδομάδα, βρήκε δουλειά και η οικονομική κατάσταση της οικογένειας άρχισε να καλυτερεύει. Ο άντρας και η γυναίκα κατάλαβαν επίσης ότι έπρεπε να νομιμοποιήσουν το γάμο τους και τώρα όλη η οικογένεια προοδεύει καλά στην αλήθεια.

Τα ξεσπάσματα των σφοδρών εχθροπραξιών που αναστατώνουν την ηρεμία της Σρι Λάνκα δεν έχουν αλλοιώσει το πνεύμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε αυτή τη χώρα. Αυτοί απόλαυσαν μια αύξηση 13 τοις εκατό στο μέσο όρο των διαγγελέων της Βασιλείας. Είναι αλήθεια ότι εξαιτίας της διαμάχης μερικοί Μάρτυρες έχασαν τα υπάρχοντά τους, αλλά μέχρι στιγμής, κανείς τους δεν έπαθε σωματική βλάβη. Διεξάγονται όλες οι εκκλησιαστικές συναθροίσεις, αφού προσαρμόστηκαν οι ώρες και οι τόποι σύμφωνα με τις συνθήκες και τις κυβερνητικές απαγορεύσεις της κυκλοφορίας. Αυτό περιλάμβανε και τις συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας και μια σχολή σκαπανέων που διεξάχθηκε στο σπαραζόμενο από τον πόλεμο βορρά.

Πολλές φορές, όμως, λίγο έλλειψε να σκοτωθούν ευαγγελιζόμενοι στις εστίες του πολέμου που βρίσκονταν στο βορρά και στην ανατολή. Οι άνθρωποι έσκαψαν χαρακώματα και τα κάλυψαν με σάκους, έτσι ώστε να μπορούν να κρυφτούν κάπου όταν πέφτουν βόμβες και όταν πυροβολούν τα πολυβόλα των ελικόπτερων. Καθώς χώνονται μέσα σε αυτά τα καταφύγια για προστασία, οι άνθρωποι ξεχνούν γρήγορα τις θρησκευτικές και τις ταξικές διαφορές τους. Στη διάρκεια ενός βομβαρδισμού, ορισμένοι Ινδουιστές που είχαν στριμωχτεί σε ένα χαράκωμα φώναζαν για βοήθεια στο θεό τους Μουραγκά. Κάποιος που είχε μάθει για τον Ιεχωβά τους είπε να επικαλεστούν τον Ιεχωβά, γιατί αυτός είναι ο μοναδικός Θεός που θα μπορούσε να τους σώσει. Όλοι τους το έκαναν αυτό αμέσως.

Στη Σρι Λάνκα και πάλι, μια νεαρή σκαπάνισσα επισκέφθηκε έναν ηλικιωμένο Μεθοδιστή ο οποίος αντέδρασε στην επίσκεψή της λέγοντας: «Πώς μπορεί μια νεαρή σαν κι εσένα να μου διδάξει την Αγία Γραφή;» Η σκαπάνισσα απάντησε: «Ξέρετε, δεν ήρθα για να σας διδάξω, αλλά να μοιραστώ μαζί σας κάτι που έμαθα το οποίο με έκανε τόσο ευτυχισμένη που πρέπει οπωσδήποτε να το πω και σε άλλους». Η απόκριση της σκαπάνισσας κέντρισε το ενδιαφέρον του γηραλέου άντρα. «Τότε πες μου, τι έμαθες;» ρώτησε. «Έμαθα πώς μπορώ να ζήσω για πάντα», απάντησε η σκαπάνισσα. Αυτός προσκάλεσε τη σκαπάνισσα να περάσει μέσα και συζήτησαν Γραφικά θέματα για πολλή ώρα. Τώρα ο ηλικιωμένος άντρας μελετάει την Αγία Γραφή με τη σκαπάνισσα.

Η Λατινική Αμερική ‘Εργάζεται Έργο Ευαγγελιστή’

Η λέξη «δραστήριοι» περιγράφει πολύ καλά τους αδελφούς μας που ζουν στις χώρες της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής. Στο περασμένο υπηρεσιακό έτος ήταν πολύ απασχολημένοι κάνοντας «έργον ευαγγελιστού», όπως δείχνουν καθαρά οι επόμενες εμπειρίες.—2 Τιμ. 4:5.

Η Βραζιλία πρόσθεσε στο ενεργητικό της έναν ακόμη χρόνο επέκτασης τόσο στον αριθμό των διαγγελέων της Βασιλείας όσο και στην ποιότητα της διακονίας τους, που είναι πιο σημαντικό. Στην Ανάμνηση παραβρέθηκαν 657.784 άτομα, κατά 23 τοις εκατό περισσότερα από ό,τι το 1986. Επιτεύχθηκαν έξι νέα ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων, το τελευταίο από τα οποία ήταν 261.423 ευαγγελιζόμενοι. Διεξάγονταν 254.472 οικιακές Γραφικές μελέτες, που ήταν επίσης ανώτατο όριο.

Η ποιότητα ήταν ολοφάνερη στον αυξανόμενο αριθμό των διαγγελέων της Βασιλείας που εισήλθαν στην ολοχρόνια υπηρεσία και των ευαγγελιζομένων που ταξίδεψαν για να διανοίξουν νέους τομείς. Στη διάρκεια του χρόνου σημειώθηκαν δέκα νέα ανώτατα όρια τακτικών σκαπανέων. Περισσότεροι από 750 ευαγγελιζόμενοι δαπάνησαν τα σαββατοκύριακα και τις διακοπές τους σε τουλάχιστον 110 πρώην ανεπεξέργαστες κωμοπόλεις, κάτι που είχε καταπληκτικά αποτελέσματα. Διατέθηκαν χιλιάδες έντυπα, άρχισαν δεκάδες Γραφικές μελέτες κι έγιναν πολλές δημόσιες ομιλίες. Η ακόλουθη επιστολή είναι αντιπροσωπευτική της αντίδρασης των ενδιαφερομένων ατόμων σε αυτές τις περιοχές:

«Είμαι πολύ χαρούμενος που στείλατε δυο κοπέλες στην πόλη μου κι έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω την οργάνωση του Ιεχωβά. Αυτές ήταν για μένα αληθινή ευλογία από τον Ιεχωβά. Λυπάμαι που σύντομα θα μας αφήσουν. Σας παρακαλώ, αγαπητοί αδελφοί, αν είναι δυνατό, ας μείνουν λίγο ακόμη μαζί μας.—Ρ.Μ.Π.»

Ένα εξέχον χαρακτηριστικό αυτού του υπηρεσιακού έτους για τη Βραζιλία ήταν η έκδοση της νέας Μετάφρασης Νέου Κόσμου με Παραπομπές με μεγάλα γράμματα στην πορτογαλική. Αρκετές εφημερίδες και περιοδικά έγραψαν άρθρα γι’ αυτήν. Ένα γνωστό ειδησεογραφικό περιοδικό του Σάο Πάουλο, το Veja (Βέζα), δημοσίευσε ένα άρθρο με τον τίτλο: «Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ—Η πιο πλήρης έκδοση της Αγίας Γραφής», το οποίο ανάφερε εν μέρει:

«Την προηγούμενη εβδομάδα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξέδωσαν στη Βραζιλία την Αγία Γραφή που έχει τις πιο πολλές περιθωριακές σημειώσεις και παραπομπές από όλες τις άλλες. Το έργο αυτό με τον τίτλο Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών οργανώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών και εκδόθηκε σε έναν τόμο 1.600 σελίδων. Στη Βραζιλία, [η νέα Αγία Γραφή] τυπώθηκε αρχικά στον έξοχο αριθμό των 50.000 αντιτύπων. Μια καλή εθνική έκδοση κυκλοφορεί κατά μέσο όρο σε 5.000 αντίτυπα».

Τα περιοδικά που τυπώνονται σε τετραχρωμία φέρνουν θαυμάσια αποτελέσματα στη Βραζιλία. Ποτέ προηγουμένως δεν έλαβε το τμήμα τόσες πολλές συνδρομές: 49.154 σε ένα μήνα. Ο Βισέντε, ένας μηχανικός τρένων, ταξιδεύει πολύ και έχει περιορισμένη συμμετοχή στη διακονία από πόρτα σε πόρτα. Διάβασε στη Σκοπιά ότι μια αδελφή διάθεσε 59 συνδρομές, προσφέροντάς τες σε συνεργάτες της. Έτσι, αποφάσισε να το δοκιμάσει κι αυτός. Έθεσε για στόχο δέκα συνδρομές τον Απρίλιο. «Ξαφνιάστηκα πάρα πολύ», έγραψε. «Πέτυχα το στόχο μου σε δυο μέρες! Γι’ αυτό τον αύξησα σε 20, αλλά τον έφτασα σε εφτά μέρες. Μέχρι τα μέσα του μήνα πέτυχα τον τρίτο στόχο των 30 συνδρομών. Έτσι, έθεσα στόχο να διαθέσω τόσες συνδρομές όσες και η αδελφή της οποίας την εμπειρία είχα διαβάσει. Φανταστείτε τη χαρά μου όταν μπόρεσα να αναφέρω στην έκθεσή μου για εκείνο το μήνα 68 συνδρομές!»

Ένας άλλος αδελφός έκανε αίτηση βοηθητικού σκαπανέα για το Μάρτιο, όταν άκουσε τους πρεσβυτέρους να ενθαρρύνουν αυτή την υπηρεσία. Το απόλαυσε τόσο πολύ που συνέχισε και τον Απρίλιο και διάθεσε 79 συνδρομές στους δυο μήνες, τις περισσότερες από τις οποίες τις διάθεσε στην εργασία του.

Ακόμη κι ένα τετράχρονο κοριτσάκι έκανε ό,τι μπορούσε. Ένας φίλος επισκέφθηκε την οικογένειά της για λίγες μέρες. Μια μέρα ο επισκέπτης ήθελε να διαβάσει κάτι και παραπονέθηκε: «Δεν υπάρχει τίποτε να διαβάσω σε αυτό το σπίτι;» Η μικρή αδελφούλα έβαλε τα χέρια στη μέση και αποκρίθηκε: «Ώστε δεν υπάρχει τίποτε να διαβάσεις σε αυτό το σπίτι, ε; Για περίμενε ένα λεπτό». Έτρεξε στο δωμάτιο της μητέρας της, σκαρφάλωσε σε μια καρέκλα και πήρε μια στοίβα από τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! της μητέρας της. Τα έφερε στον επισκέπτη και του είπε: «Τώρα δες αν δεν υπάρχει τίποτε να διαβάσεις!» Ο φίλος τους τα απόλαυσε τόσο πολύ που η μικρούλα είπε: «Αν θέλεις, μπορείς να τα παίρνεις στο σπίτι σου ταχυδρομικά». Το αποτέλεσμα ήταν να διατεθούν δυο συνδρομές.

Αντιπρόσωποι από 13 διαφορετικά έθνη εργάστηκαν στην οικοδόμηση του τμήματος του Ισημερινού το περασμένο υπηρεσιακό έτος. Το σημαντικό γεγονός για τους εθελοντές εργαζόμενους στην οικοδόμηση ήταν η συμμετοχή τους στην υπηρεσία αγρού, παρά τους γλωσσικούς φραγμούς. Οι λαϊκές αγορές, οι αφετηρίες των λεωφορείων και οι δρόμοι ήταν γι’ αυτούς ιδανικά μέρη για μαρτυρία. Συχνά η επίδειξη και μόνο ενός εικονογραφημένου βιβλίου, όπως Το Βιβλίο Μου με τις Βιβλικές Ιστορίες, ή ενός πολύχρωμου ειδικού βιβλιαρίου αρκεί για να προσελκύσει πλήθη ανθρώπων. Ένα πρωί, μια ομάδα οχτώ αδελφών από το οικοδομικό συνεργείο έκανε έργο στην αγορά και διάθεσε 73 βιβλία, 51 ειδικά βιβλιάρια και 30 περιοδικά. Μια άλλη φορά, τέσσερις αδελφοί έδωσαν μαρτυρία στην αφετηρία των λεωφορείων και διάθεσαν 133 ειδικά βιβλιάρια και 13 βιβλία. Θα μπορούσαν να είχαν δώσει περισσότερα έντυπα, αλλά τους τελείωσαν τα αποθέματα εντύπων που είχαν.

Ένας σεισμός ταρακούνησε το Σαν Σαλβαδόρ, την πρωτεύουσα του Ελ Σαλβαδόρ, μόλις άρχισε το υπηρεσιακό έτος. Σκοτώθηκαν τουλάχιστο 14 αδελφοί, καθώς και ενδιαφερόμενα άτομα. Πολλές Αίθουσες Βασιλείας και ιδιωτικά σπίτια κατάρρευσαν. Η μεγαλύτερη επίδραση που είχε ο σεισμός στους ανθρώπους δεν ήταν η θλίψη για τις υλικές απώλειες, αλλά η ψυχική οδύνη που προξένησε. Σαν να μην έφτανε αυτό, η αδιάκοπη πολιτική βία που σαρώνει τη χώρα καταπιέζει τους ανθρώπους. Ακόμη, το νερό και το ρεύμα παρέχονται με δελτίο για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ενώ ο πληθωρισμός καλπάζει και εξανεμίζει την αξία των χρημάτων.

Ωστόσο, μέσα σε αυτή την καταθλιπτική ατμόσφαιρα, οι αδελφοί είναι πνευματικά αισιόδοξοι γιατί το τμήμα τούς έχει κρατήσει απασχολημένους σε θεοκρατικά έργα. Οργανώθηκε βοήθεια για τα μέλη της εκκλησίας που έχασαν τα σπίτια τους στο σεισμό. Επισκευάστηκαν οι Αίθουσες Βασιλείας. Έπειτα, το Δεκέμβριο δόθηκε μια μεγάλη πνευματική ώθηση—έγιναν τέσσερις Συνελεύσεις Περιφερείας «Θεία Ειρήνη». Οι παρόντες ήταν 30.003 συνολικά και βαφτίστηκαν 521 άτομα. Την Ανάμνηση την παρακολούθησαν 58.933 άτομα—σχεδόν τετραπλάσιος αριθμός από το ανώτατο όριο των 16.041 ευαγγελιζομένων τους.

Η Βόρεια Αμερική και τα Νησιά της Καραϊβικής ‘Φέρνουν Μαρτυρία’

Είτε οι άνθρωποι είναι πλούσιοι είτε φτωχοί, ασήμαντοι ή σπουδαίοι, αυτό δεν έχει καμιά σημασία για τους επίγειους δούλους του Ιεχωβά· αυτοί θα συνεχίσουν να ‘φέρνουν μαρτυρία’ σε όλους τους ανθρώπους. (Πράξ. 26:22, ΜΝΚ) Μερικοί οικοδεσπότες ίσως αναρωτιούνται γιατί συνεχίζουμε να τους επισκεπτόμαστε αφού μας λένε ότι δεν ενδιαφέρονται. Όμως, υπάρχουν πολύ καλοί λόγοι που επιστρέφουμε. Εξετάστε αυτό το παράδειγμα από τον Καναδά:

Όταν δυο Μάρτυρες επισκέφθηκαν μια γυναίκα, αυτή τους διευκρίνισε ρητά ότι δεν ήθελε να έχει καμιά σχέση με τη θρησκεία μας. Αργότερα, καθώς έκανε το νοικοκυριό της, άρχισε να σκέφτεται τους Μάρτυρες. Ήρθαν στο μυαλό της απορίες σχετικά με το πιστεύω μας. Έτσι, μπήκε στο αυτοκίνητό της και γύριζε στους δρόμους ψάχνοντας για τους δυο Μάρτυρες. Δεν τους βρήκε πουθενά. Ύστερα πήγε στο σπίτι της φίλης της, γιατί σκέφτηκε ότι ίσως την είχαν επισκεφθεί κι εκείνη. Όχι, είπε η φίλη της, δεν είχαν σταματήσει εκεί. Της είπε, όμως, ότι εργαζόταν με μια Μάρτυρα και προσφέρθηκε να διευθετήσει μια συνάντηση για τις δυο γυναίκες. Η αδελφή που ήρθε σε επαφή με αυτή τη γυναίκα μάς εξηγεί:

«Στην πρώτη επίσκεψη βρίσκονταν εκεί, προς μεγάλη μου έκπληξη, πέντε γυναίκες που με βομβάρδισαν με ερωτήσεις όπως: ‘Γιατί λέγεστε Μάρτυρες του Ιεχωβά;’ ‘Γιατί πηγαίνετε από πόρτα σε πόρτα;’ και ‘Πιστεύετε στον Ιησού;’ Δαπάνησα τρεις ώρες απαντώντας τις ερωτήσεις τους. Μετά από εκείνη την πρώτη επίσκεψη, έχω κάνει εκεί κατά μέσο όρο τρεις επανεπισκέψεις το μήνα και έχω συναντήσει 5 με 15 άτομα κάθε φορά».

Σε μια περίοδο έξι μηνών, η αδελφή μας διάθεσε σε αυτή την ομάδα 313 περιοδικά, 171 βιβλιάρια και 272 βιβλία. Όμως τώρα η αδελφή λέει: «Καταβάλλω κάθε προσπάθεια για να ενθαρρύνω αυτά τα άτομα να επωφεληθούν από το πρόγραμμα που έχουμε για προσωπικές οικιακές Γραφικές μελέτες». Με πολύ ενδιαφέρον περιμένουμε να δούμε τις μελλοντικές εξελίξεις.

Τα σχολεία είναι γόνιμα εδάφη για τη σπορά των σπόρων της Βασιλείας. Ένας νεαρός Μάρτυρας από τον Καναδά λέει για το βιβλίο Ζωή—Πώς Βρέθηκε Εδώ; Από Εξέλιξη ή από Δημιουργία; «Αποφάσισα να το βάλω στο θρανίο μου με τέτοιον τρόπο ώστε να το βλέπουν καθαρά οι άλλοι σπουδαστές. Πέντε από αυτούς πλησίασαν και το κοίταξαν. Τόνισα τα διάφορα χαρακτηριστικά του. Τρεις σπουδαστές μού ζήτησαν να τους φέρω ένα αντίτυπο. Ύστερα, ρώτησα τη βιβλιοθηκάριο του σχολείου αν θα ήθελε ένα αντίτυπο. Το δέχτηκε σαν δωρεά προς τη βιβλιοθήκη. Την επόμενη μέρα μου είπε ότι είχαν ήδη πάρει το βιβλίο για διάβασμα και μου ζήτησε ένα για τον εαυτό της και ένα για μια φίλη της. Τελικά, ο καθηγητής της φυσικής δέχτηκε δυο αντίτυπα. Η βιβλιοθηκάριος έχει επίσης ζητήσει άλλα δυο από τότε. Έχω διαπιστώσει ότι, αν καταβάλεις την προσπάθεια, ο Ιεχωβά θα την ευλογήσει. Τη δική μου προσπάθεια την ευλόγησε με τη διάθεση 11 βιβλίων».

Και στη Γουαδελούπη επίσης τα νεαρά άτομα παροτρύνονται να κάνουν το σχολείο τομέα τους και να δώσουν μαρτυρία στους συμμαθητές και στους δασκάλους τους. Ωστόσο, εξίσου ουσιώδης είναι και η καλή διαγωγή στο σχολείο. Τον προηγούμενο Δεκέμβριο, ανάθεσαν στους μαθητές μιας τάξης να μάθουν απέξω ένα μάθημα για τα Χριστούγεννα. Μια νεαρή αδελφή αρνήθηκε να το κάνει και πρότεινε να μάθει απέξω ένα άλλο μάθημα. Ο δάσκαλος έγινε έξω φρενών και μαζί με την τάξη γελοιοποίησαν την αδελφή μας.

Όμως, ως το δεύτερο τρίμηνο της σχολικής χρονιάς οι συνθήκες είχαν αλλάξει. Ο δάσκαλος ομολόγησε τα εξής στη μητέρα της νεαρής ευαγγελιζόμενης: «Ο Ιεχωβά είναι μαζί σας· αυτός προστατεύει την κόρη σας. Όχι μόνο έχει άριστη διαγωγή, αλλά και κάνει άριστα τα μαθήματά της κι έχει καλούς βαθμούς. Θέλω να σας συγχαρώ. Έχετε εκπαιδεύσει καλά το παιδί σας. Σήμερα το απόγευμα κιόλας, είπα σε όλη την τάξη ότι ο Θεός της κόρης σας, ο Ιεχωβά, είναι ο αληθινός Θεός και ότι είναι πιο ισχυρός από τους θεούς των άλλων θρησκειών γιατί η διαγωγή της κόρης σας είναι πάντα άψογη, ενώ οι συμμαθητές της κάνουν φασαρία και άλλα κακά πράγματα».

Οι Ολλανδικές Αντίλλες είναι μια πολύγλωσση περιοχή. Η επίσημη γλώσσα είναι η ολλανδική. Η τοπική γλώσσα είναι η παπιαμέντο, ενώ η αγγλική είναι η γλώσσα του εμπορίου. Πολλοί άνθρωποι μιλούν επίσης ισπανικά, επειδή οι Ολλανδικές Αντίλλες είναι μια ομάδα νησιών που βρίσκεται πολύ κοντά στις ακτές της Κολομβίας και της Βενεζουέλας. Έτσι, ο μέσος άνθρωπος μιλάει και διαβάζει πολλές γλώσσες. «Μας εξέπληξε το γεγονός ότι το νησί Κουρασάο, με 171.500 κατοίκους, έχει έξι ημερίσιες εφημερίδες, και όλες παραμένουν στην κυκλοφορία τον ένα χρόνο μετά τον άλλο», γράφει το γραφείο του τμήματος. «Εφόσον αρέσει στον κόσμο εδώ να διαβάζει, διαβάζουν και τα έντυπά μας επίσης. Εκτιμούν πραγματικά τα θαυμάσια περιοδικά μας. Ένα από τα σημαντικά γεγονότα της χρονιάς ήταν η έκδοση της Σκοπιάς στην παπιαμέντο σε πολύχρωμα τεύχη. Αναμφισβήτητα αυτό μας βοήθησε να διαθέσουμε περισσότερα περιοδικά στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους».

Δεν είναι άξιο απορίας που η Μαρτινίκα είχε σχεδόν τριπλάσιους παρόντες στην Ανάμνηση από τον αριθμό των ευαγγελιζομένων. Οι άνθρωποι αυτού του νησιού κάνουν γρήγορη πρόοδο στην εφαρμογή της αλήθειας. Για παράδειγμα, μια εβδομάδα αφότου μια σκαπάνισσα μαζί με το σύζυγό της άρχισαν Γραφική μελέτη με ένα παντρεμένο ζευγάρι, τα νεοενδιαφερόμενα άτομα παρακολούθησαν τη μελέτη βιβλίου και, μετά από λίγο, όλες τις συναθροίσεις. Ένα μήνα αργότερα ήταν μέρος του ακροατήριου της συνέλευσης περιφερείας. Εφόσον ο άντρας ήταν αρχηγός ενός επαγγελματικού σωματείου, η οργάνωση της συνέλευσης τον εντυπωσίασε. Πόσο διαφορετικά συμμορφώνονταν εδώ στις υποδείξεις από ό,τι στις συγκεντρώσεις του σωματείου του! Ακόμη, ο άντρας συναναστρεφόταν με μια ομάδα που έκανε Γιόγκα. Τώρα όμως είπε: ‘Η Αγία Γραφή είναι καλύτερη θεραπεία για τη διάνοια και την καρδιά και παρέχει πολύ μεγαλύτερη βοήθεια για τη λύση των προσωπικών προβλημάτων από ό,τι η Γιόγκα’. Οχτώ μήνες μετά από την πρώτη του μελέτη, συμβόλισε την αφιέρωσή του στον Ιεχωβά με το βάφτισμα στο νερό και η σύζυγός του μαζί με τη μεγαλύτερη κόρη του είναι τώρα ευαγγελιζόμενες.

Η Ευρώπη ‘Κηρύττει Ελευθερία’

Ενώ ο φόβος του πυρηνικού πολέμου αιωρείται πάνω από την Ευρώπη σαν απειλητικό σύννεφο, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά κηρύττουν την ελευθερία που μόνο ο Ιεχωβά μπορεί να φέρει. (Ησ. 61:1) Τα καλά αυτά νέα φτάνουν ακόμη και σε εκείνους που είναι δύσκολο να τα ακούσουν, όπως δείχνει η εμπειρία που ακολουθεί.

Στη διάρκεια του περασμένου υπηρεσιακού έτους έγινε εντατική προσπάθεια στην Αυστρία για να πλησιαστούν οι κουφοί. Σε αυτή τη χώρα, ένας νεαρός που είναι κουφός βρήκε ένα τεύχος της Σκοπιάς στην αίθουσα αναμονής ενός σιδηροδρομικού σταθμού. Από περιέργεια, πήρε το περιοδικό και άρχισε να το διαβάζει. Η λέξη «Ιεχωβά» τον μπέρδεψε. ‘Θα είναι το όνομα κάποιου από τους αποστόλους του Ιησού’, σκέφτηκε και συνέχισε να διαβάζει. Ένα άρθρο άγγιξε την καρδιά του, κι επειδή επιθυμούσε ανέκαθεν να διδάξει τους ανθρώπους για τον Θεό, επισκέφθηκε το γραφείο του τμήματος στη Βιέννη. Εκεί του έδωσαν τη διεύθυνση όπου κάνουν οι κουφοί τις συναθροίσεις τους. Παρακολούθησε την πρώτη συνάθροιση την ίδια εβδομάδα, κι ας χρειάστηκε να ταξιδέψει 90 χιλιόμετρα για να πάει κι άλλα τόσα για να γυρίσει. Ο ζήλος του έχει ήδη αποδώσει καρπούς. Ένα ακόμη ζευγάρι κουφών μελετούν την Αγία Γραφή κι έρχονται τακτικά στις συναθροίσεις.

Στη Σουηδία η Κρατική Λουθηρανική Εκκλησία χτυπάει τον αέρα. Πάνω από το 90 τοις εκατό του πληθυσμού ανήκουν σε αυτήν, αλλά μόνο μια μικρή μειονότητα εκκλησιάζεται τακτικά. Κάθε χρόνο, οι άνθρωποι παραιτούνται από την εκκλησία κατά χιλιάδες. Οι κληρικοί στη νότια Σουηδία προβληματίζονται. Διευθέτησαν δυο σεμινάρια για να συζητήσουν την κατάσταση. Επειδή είναι γνωστό ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι μια από τις θρησκευτικές ομάδες που αυξάνονται ταχύτατα στη Σουηδία, ο οργανωτής του σεμιναρίου τηλεφώνησε στο γραφείο του τμήματος και ρώτησε αν θα μπορούσε να έρθει ένας Μάρτυρας του Ιεχωβά και να τους ενημερώσει για τις πεποιθήσεις, τις μεθόδους και την οργάνωσή μας. Στάλθηκε ένας επίσκοπος περιφερείας. Έκανε μια ομιλία και απάντησε στις ερωτήσεις τους.

Στο πρώτο σεμινάριο, που έγινε το Φεβρουάριο του 1986, ήταν παρόντες περίπου 50 ιερείς και άλλοι αντιπρόσωποι της εκκλησίας. Άκουσαν προσεκτικά, με ήπια κι ευγενική στάση. Μετά τη λήξη του προγράμματος, διατέθηκαν 5 βιβλία, 25 ειδικά βιβλιάρια και 30 περιοδικά.

Το επόμενο σεμινάριο έγινε το Φεβρουάριο του 1987. Παραβρέθηκαν περίπου 20 κληρικοί, ένας καθηγητής της θρησκευτικής κοινωνιολογίας κι ένας βοηθός καθηγητή της θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λουντ. Όταν σύστησε τον επίσκοπο περιφερείας που θα έδινε την ομιλία, ο εισηγητής, που ήταν εφημέριος, είπε: «Πρώτ’ απ’ όλα, θέλω να σας πω ότι είμαι σίγουρος πως κανείς από εμάς τους ιερείς δεν θα συμφωνούσε να κηρύξει με τους ίδιους όρους που κηρύττει ο προσκαλεσμένος μας ομιλητής. Γνωρίζω ότι το κάνει ολοχρόνια και χωρίς μισθό. Αντίθετα, εμείς οι ιερείς παραπονιόμαστε για τους μισθούς μας και απαιτούμε συνεχώς ολοένα και περισσότερα».

Στη διάρκεια του προγράμματος, διατυπώθηκαν πολλές ερωτήσεις και φάνηκε ότι το ακροατήριο δέχτηκε τις εξηγήσεις που του δόθηκαν. Μετά τη λήξη, οι περισσότεροι μπήκαν στη σειρά για να ζητήσουν από τον αδελφό έντυπα. Διατέθηκαν περίπου 25 ειδικά βιβλιάρια και 20 περιοδικά. Ένας νεαρός κληρικός είπε στον αδελφό ότι θαύμαζε την οργάνωσή μας. «Είναι εκπληκτικό να βλέπει κανείς ότι είστε συνδεδεμένοι μεταξύ σας με μια τόσο ενωμένη πίστη και αδελφότητα σε 200 και πλέον χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο», είπε και αναστέναξε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η εκκλησία στη Σουηδία.

Στην Ισπανία, περίπου 80 χιλιόμετρα από τη Μαδρίτη βρίσκονται δυο φυλακές υψίστης ασφαλείας όπου κρατούνται επικίνδυνοι εγκληματίες και τρομοκράτες. Σε μια από αυτές τις φυλακές, η οποία ανακαινίζεται, ετοιμάζουν ένα δωμάτιο ώστε όσοι επιθυμούν να εξετάζουν την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να το χρησιμοποιούν αποκλειστικά ως «Αίθουσα Βασιλείας» και σπουδαστήριο. Στην άλλη φυλακή, μέχρι και 50 τρόφιμοι συγκεντρώνονται τακτικά για να ακούσουν μαγνητοφωνημένες τις συναθροίσεις που διεξάγει η τοπική εκκλησία.

Οι φυλακισμένοι που παρακολουθούν αυτές τις συναθροίσεις φαίνονται διαφορετικοί από τους άλλους φυλακισμένους. Στην εμφάνιση και στο ντύσιμό τους είναι περιποιημένοι, μάλιστα φορούν και γραβάτες, κάτι που δεν το κάνει κανένας από τους άλλους φυλακισμένους. Στο χώρο των συναθροίσεων υπάρχει μια ευδιάκριτη ταμπέλα που λέει: «Απαγορεύεται το Κάπνισμα».

Πιο σημαντικό είναι ότι αυτοί οι φυλακισμένοι εφαρμόζουν όσα μαθαίνουν. Ένας φυλακισμένος σχεδίαζε με κάθε λεπτομέρεια μια ληστεία τράπεζας, την οποία θα έκανε μετά την αποφυλάκισή του. Οι Βιβλικές αλήθειες που έμαθε τον οδήγησαν να εγκαταλείψει αυτά τα σχέδια. Ένας άλλος έχει αποφασίσει να παντρευτεί τη γυναίκα με την οποία συζούσε επί εννιά χρόνια. Κάποιος άλλος φυλακισμένος εμφανίστηκε στη συνάθροιση με μαυρισμένο το ένα του μάτι. Όταν τον ρώτησαν τι είχε συμβεί, εξήγησε με χαρά ότι ένας άλλος φυλακισμένος τού είχε ρίξει μια γροθιά, όμως αυτός ήταν πολύ χαρούμενος επειδή κατόρθωσε να συγκρατηθεί και να μην ανταποδώσει κακό αντί κακού.

‘Δοξάστε τον Ιεχωβά στα Νησιά της Θάλασσας’

Από τα νησιά της θάλασσας έρχεται μια φωνή που δοξάζει πραγματικά το όνομα του Ιεχωβά. (Ησ. 24:15) Το νησί Ρεϋνιόν που βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό ανατολικά της Αφρικής και υπάγεται στον τομέα του τμήματος του Μαυρίκιου είναι ένα παράδειγμα αυτής της φωνής. Ενόσω ήταν απασχολημένος στο έργο κηρύγματος, ένας νεαρός αδελφός συνάντησε ένα μουσικό που είχε ήδη πάρει μερικά από τα Βιβλικά βοηθήματά μας. Ο μουσικός ανήκε σε ένα πενταμελές συγκρότημα ροκ που καλλιεργούσε και πουλούσε μαριχουάνα. Παρ’ όλα αυτά, ο αδελφός τον προσκάλεσε στη συνέλευση περιφερείας του 1986. Την πρώτη μέρα της συνέλευσης ήρθαν τρία μέλη του συγκροτήματος και την τελευταία μέρα παραβρέθηκαν και οι πέντε. Όλοι τους άρχισαν Γραφική μελέτη. Οι τέσσερις από το συγκρότημα ήταν μέλη της ίδιας οικογένειας και, παρά την εναντίωση από την οικογένειά τους, κατάστρεψαν τη φυτεία μαριχουάνας που είχαν. Κατόπιν, δώρισαν στην εκκλησία το μικρόφωνο που χρησιμοποιούσαν για να παίζουν μουσική ροκ. Μέσα σε τρεις μήνες, και οι πέντε άλλαξαν τη ζωή τους μέχρι του σημείου που απόκτησαν τα προσόντα για να γίνουν ευαγγελιζόμενοι.

Ανατολικά της Αυστραλίας θα βρείτε τη Νέα Καληδονία. Στη διάρκεια του περασμένου υπηρεσιακού έτους, αυτό το γραφείο τμήματος έστειλε αδελφούς στα νησιά Γουώλλις και Φουτούνα, όπου η Καθολική Εκκλησία εξουσιάζει τη ζωή των ανθρώπων κι εναντιώνεται έντονα στο έργο μας. Πολλοί αδελφοί από αυτά τα νησιά ζουν στη Νέα Καληδονία. Σε μια πρόσφατη επίσκεψη, οι αδελφοί συνάντησαν έναν καθηγητή πανεπιστημίου που ανήκει στην Καθολική Εκκλησία. Αυτός τους είπε ότι λίγο καιρό πριν είχαν γίνει συζητήσεις στην τάξη για άλλες θρησκείες και όλοι οι φοιτητές ήθελαν να συζητήσουν για το πιστεύω των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ένας φοιτητής, αφού έκανε μια έρευνα και άκουσε ομιλίες βασισμένες στις εκδόσεις μας, παρατήρησε: «Είναι καταπληκτικό να βλέπεις ότι τα άτομα της φυλής μας που έχουν γίνει Μάρτυρες φαίνονται να είναι πιο ανοιχτόμυαλα, πιο λογικά και έχουν αξιοσημείωτη γνώση της Αγίας Γραφής. Φαίνεται ότι αυτή η κίνηση έχει πετύχει να αλλάζει τους ανθρώπους. Δεν βλέπουμε να έχει η εκκλησία μας την ίδια επίδραση στους ανθρώπους».

Από το γραφείο του τμήματος της Χαβάης, στον Ειρηνικό, ακούμε εκθέσεις για νεαρά άτομα σχολικής ηλικίας που παίρνουν κι αυτά μια πιο σταθερή στάση υπέρ του Ιεχωβά. «Επειδή φοβόμουν ότι οι συμμαθητές μου θα αντιδρούσαν αρνητικά, θυμάμαι που τους έδινα πολύ απλές εξηγήσεις για την αποχή μου από κοσμικά πράγματα», παραδέχεται μια νεαρή Μάρτυρας. «Αυτό, όμως, δεν το κάνω πια! Έμαθα να χρησιμοποιώ κάθε προσωπική πίεση σαν ευκαιρία για περαιτέρω μαρτυρία. Έτσι, βελτιώθηκε η σχέση μου με τον Ιεχωβά και αυξήθηκε ο αυτοσεβασμός μου».

Με τέτοιες ειλικρινείς προσπάθειες, έχει διαθέσει πολλά έντυπα και έχει διεξαγάγει μέχρι και εφτά Γραφικές μελέτες. Ο καθηγητής της φυσικής τής είπε: «Έχω μιλήσει και πιο μπροστά με μερικούς Μάρτυρες του Ιεχωβά που ήρθαν στην πόρτα μου, όμως μόνο φέτος διεύρυνα τελικά την κατανόησή μου για την οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, μέσω των συζητήσεων που κάναμε, των εντύπων που διάβασα και της ικανότητάς σου να μιλάς θαρραλέα γι’ αυτά που πιστεύεις ότι είναι σωστά. Θαυμάζω πολύ τους κόπους και τις επιτεύξεις σου, και τώρα μπορώ επίσης να σέβομαι και τη θρησκεία σου. Σε ευχαριστώ που δεν κλείστηκες στον εαυτό σου αλλά διάθεσες χρόνο για να μου εξηγήσεις την πίστη σου».

Να πώς συνοψίζει η νεαρή αδελφή τη στάση της ως προς τη μαρτυρία στο σχολείο: «Ένα πράγμα έχω μάθει: Ακόμη κι αν είμαστε μακριά από τους υπόλοιπους ευαγγελιζόμενους, τους σκαπανείς και τις συναθροίσεις για υπηρεσία αγρού, ποτέ δεν είμαστε μακριά από τον τομέα μας. Για 30 ώρες την εβδομάδα, έχουμε έναν τομέα που κανένας άλλος δεν μπορεί να εργαστεί».

Χώρες κάτω από Απαγόρευση ‘Ψάλλουν τη Δύναμη του Θεού’

Η επιρροή του Ιεχωβά ανατρέπει τις μοχθηρές σκευωρίες των εναντιούμενων, κι έτσι μπορούν οι επίγειοι δούλοι του να ‘ψάλλουν τη δύναμη του Θεού’. (Ψαλμ. 59:16) Σε χώρες όπου το έργο της Βασιλείας είναι απαγορευμένο, δεν μπορούν να κάνουν τους αδελφούς μας να σωπάσουν. Το ευαγγελιστικό τους έργο συνεχίζεται.

Μια μέρα του Νοεμβρίου 1986 σε μια αφρικανική επαρχιακή κωμόπολη, συνελήφθηκε ένας όμιλος αδελφών που είχε συγκεντρωθεί σε ένα ιδιωτικό σπίτι για τη Συνάθροιση Υπηρεσίας. Ανάμεσα σε αυτόν τον όμιλο ήταν και ο ειδικός σκαπανέας που λαβαίνει την ηγεσία στην εκκλησία. Ο ένας από τους δύο αστυνομικούς που είχαν συλλάβει τους αδελφούς χτύπησε άσχημα και κλότσησε το σκαπανέα. «Αυτός είναι που παρακινεί τους άλλους να κηρύττουν παρά την απαγόρευση! Αυτός φταίει που είναι οι άλλοι στη φυλακή», ούρλιαζε.

Στη διάρκεια του ξυλοδαρμού του, ο αδελφός επικαλέστηκε δυνατά τον Ιεχωβά για βοήθεια και ενίσχυση. Ο δεσμοφύλακας που παρακολουθούσε είπε σε αυτόν που χτυπούσε τον αδελφό ότι θα έκανε καλά να σταματήσει, προσθέτοντας: «Πρόσεχε, δεν θα πρέπει να κακομεταχειρίζεσαι δούλους του Θεού!» Αυτό έφερε αποτέλεσμα επειδή την επόμενη μέρα ο αστυνομικός πήγε στον αδελφό για να τον παρακαλέσει να τον συγχωρήσει για ό,τι είχε κάνει. «Ήταν πολύ κακό αυτό που έκανα», είπε μετανιωμένα. Έπειτα ομολόγησε ότι γνώριζε πως ο Ιεχωβά ήταν ο αληθινός Θεός. Μια εβδομάδα αργότερα ο ειδικός σκαπανέας και οι άλλοι αφέθηκαν ελεύθεροι. Τώρα, όταν οι αστυνομικοί βλέπουν τους αδελφούς μας να ενασχολούνται στη διακονία, τους αφήνουν ήσυχους.

Σε μια άλλη αφρικανική χώρα, βαφτίστηκαν 19 νέοι ευαγγελιζόμενοι σε μια εκκλησία 35 μόνο ευαγγελιζομένων. «Η Σκοπιά έσωσε τη ζωή μου!» είπε ένας από αυτούς πριν βαφτιστεί. Να τι συνέβηκε:

Ήταν αξιωματούχος του κυβερνώντος πολιτικού κόμματος. Ο αρχηγός των ντόπιων ανταρτών βγήκε μαζί με τη συμμορία του για να κυνηγήσει αυτόν τον άντρα. Όταν έφτασαν στο σπίτι του, οι αντάρτες τον βρήκαν να διαβάζει ένα τεύχος της Σκοπιάς. Τον ρώτησαν αν ήταν μέλος της εκκλησίας που εξέδιδε αυτό το περιοδικό. Αποκρίθηκε ότι δεν ήταν ακόμη μέλος, αλλά μελετούσε κι έλπιζε να γίνει κι αυτός Μάρτυρας. Του είπαν ότι ήξεραν πως ήταν ένας τοπικός αξιωματούχος του κυβερνώντος κόμματος, όμως «λόγω του περιοδικού» που διάβαζε, δεν θα τον σκότωναν. Τον άφησαν να ζήσει.

Με συγκίνηση, αυτό το ενδιαφερόμενο άτομο έτρεξε γρήγορα στον τόπο των συναθροίσεων και εξήγησε στους αδελφούς ότι χάρη στο περιοδικό Σκοπιά ήταν ζωντανός. Τώρα πια ήταν αποφασισμένος να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά.

Σε χώρες όπου επικρατεί διωγμός, ο Ιεχωβά μπορεί να τυφλώσει τον εχθρό για να προστατέψει τους δούλους του, όπως δείχνει αυτή η εμπειρία από μια αφρικανική χώρα. Μια εκκλησία έλαβε ένα σημείωμα για την προσεχή επίσκεψη του επισκόπου περιοχής τον ίδιο καιρό που έγινε η αποκοπή ενός αδελφού. Ο αποκομμένος ήθελε να εκδικηθεί, γι’ αυτό είπε στην αστυνομία ότι ήξερε την ημερομηνία της επίσκεψης του επισκόπου περιοχής και μπορούσε να τους οδηγήσει στο σπίτι και να αναγνωρίσει αυτό «το μεγάλο κεφάλι», ένα σημαίνοντα άντρα στην οργάνωσή μας.

Οι αρχές έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και περίμεναν με αγωνία να έρθει εκείνη η ώρα. Τότε, ο επίσκοπος περιοχής επίσπευσε ξαφνικά την ημερομηνία της επίσκεψής του σε αυτή την εκκλησία κατά μερικές εβδομάδες. Όταν ο αποκομμένος οδήγησε τους αστυνομικούς στο σπίτι όπου υπόθετε ότι θα έκανε την επίσκεψή του ο επίσκοπος περιοχής, εκείνοι απογοητεύτηκαν πολύ. Αφού οι αδελφοί έμαθαν ότι η αστυνομία ανάμενε να συλλάβει τον επίσκοπο περιοχής, είπαν στους αστυνομικούς ότι αυτός ο πληροφοριοδότης δεν ήταν πια Μάρτυρας του Ιεχωβά. Όταν τους ρώτησαν γιατί, οι αδελφοί απάντησαν ότι δεν ζούσε Χριστιανική ζωή και γι’ αυτό αποκόπηκε. Οι αστυνομικοί, εξοργισμένοι από τις ψεύτικες ελπίδες που τους έδωσε ο αποκομμένος και στεναχωρημένοι, είπαν: «Λοιπόν, αν δεν κάνει για σας, τότε δεν κάνει ούτε και για μας», και τον έστειλαν στη φυλακή.

Μια σκαπάνισσα σε μια ασιατική χώρα όπου είναι απαγορευμένο το έργο μας συνάντησε σε μια πόρτα ένα νεαρό που έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για τη Βιβλική συζήτηση. Εφόσον δεν είχε έντυπα μαζί της, υποσχέθηκε ότι θα ερχόταν ξανά για να του δώσει κάτι να διαβάσει. Την επόμενη εβδομάδα επέστρεψε. Μετά από συζήτηση μιάμισης ώρας, αυτός πήρε το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. Της είπε: «Ξέρεις, προσευχόμουν επί τρεις εβδομάδες στον Θεό για να στείλει κάποιον που θα με βοηθούσε να καταλάβω την Αγία Γραφή. Πιστεύω πως εσύ είσαι η απάντηση στην προσευχή μου». Τώρα η αδελφή και ο σύζυγός της διεξάγουν Γραφική μελέτη με αυτό το ενδιαφερόμενο άτομο.

Σε μια χώρα της Μέσης Ανατολής, ένας αδελφός διωκόταν από την οικογένειά του· τον θεωρούσαν αποστάτη. Όταν είπε στη μητέρα του ότι την τελετή του γάμου του θα την έκανε ένας λειτουργός των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αυτή αρνήθηκε αμετάπειστα να έρθει στην τελετή. Έβλεπε το γάμο του γιου της σαν μια μορφή μοιχείας, επειδή δεν θα γινόταν στην εκκλησία της. Στο τέλος, ο αδελφός την έπεισε να παραβρεθεί στο γάμο του. Πήγε διστακτικά, όμως καθώς άκουγε την ομιλία που έκανε ένας πρεσβύτερος, άρχισε να κλαίει. Ο άλλος της γιος, που είχε έρθει κι αυτός, ξαφνιάστηκε. Ρώτησε τη μητέρα του γιατί ήταν θλιμμένη. Εκείνη είπε ότι είχε παρακολουθήσει πολλές τελετές γάμου, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά στη ζωή της που καταλάβαινε τι ακριβώς είναι ο γάμος, για ποιο λόγο γίνεται και τι νόημα έχει. Έκλαιγε γιατί ήταν ευτυχισμένη. Τώρα η μητέρα και τα άλλα μέλη της οικογένειας είναι στην αλήθεια.

Είναι ενδιαφέρον ότι ένας συντάκτης της The Sunday Gleaner (Ο Σταχυολόγος της Κυριακής) από το Κίνγκστον της Τζαμάικα, αφού διάβασε το 1987 Βιβλίο Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά και έκανε ευνοϊκά σχόλια για τη ραγδαία αύξησή μας, έκλεισε το άρθρο του στο τεύχος της 15 Μαρτίου 1987 με την εξής δήλωση: «Αν δώσουν προσοχή στην επιτακτική προτροπή για περισσότερο κήρυγμα σε αυτό το υπηρεσιακό έτος, τότε το Βιβλίο Έτους του 1988 θα πρέπει να είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό». Ναι, αφού εξετάσαμε την έκθεση του περασμένου υπηρεσιακού μας έτους, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι είναι πράγματι ‘ακόμη πιο εντυπωσιακή’. Έτσι, χάρη στον Ιεχωβά, το ευαγγελιστικό έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά συνεχίζεται από τη μια άκρη της γης στην άλλη.—Ψαλμ. 75:1.

[Πλαίσιο στη σελίδα 27]

Διεθνείς Εθελοντές Εργαζόμενοι στην Οικοδόμηση

Στη διάρκεια του Νοεμβρίου 1985, 11 εθελοντές έφυγαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την Αφρική—οι οποίοι κυμαίνονταν σε ηλικία από έναν 26χρονο ελεύθερο αδελφό μέχρι και παππούδες 59 χρονών. Με ποια αποστολή; Να βοηθήσουν στην κατασκευή νέων εγκαταστάσεων τμήματος σε μια χώρα που υπηρετεί 100.000 και πλέον Μάρτυρες. Από τότε, πάνω από 800 εθελοντές με ειδικότητα στα οικοδομικά επαγγέλματα, αντιπροσωπεύοντας 12 τμήματα, συνέβαλαν στις εργασίες κατασκευής 13 τμημάτων. Μερικοί εργάστηκαν εθελοντικά για έναν τουλάχιστο χρόνο και άλλοι έμειναν για δυο εβδομάδες ως τρεις μήνες. Πώς αισθάνονται αυτοί οι εθελοντές και οι οικογένειές τους γι’ αυτούς τους διορισμούς; Να πώς εκφράστηκαν μερικοί:

◻ «Τόσα χρόνια εργαζόμουν σκληρά, αλλά στον κόσμο. Τώρα όλες οι δυνάμεις μου πηγαίνουν στην οργάνωση του Ιεχωβά. Το να μην έχεις καμιά σχέση με τον κόσμο φέρνει ανακούφιση και το να δαπανιέσαι για τον Ιεχωβά φέρνει φυσική, συναισθηματική και πνευματική χαρά».

◻ «Είναι δύσκολο να περιγράψω τις ισχυρές φιλίες που αναπτύχτηκαν στο λίγο χρόνο που εργάστηκα σε αυτό το οικοδομικό έργο».

◻ «Σαν οικογένεια, θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για το προνόμιο που είχε ο σύζυγός μου ως διεθνής εργαζόμενος στην οικοδόμηση. Αν και κανένας μας δεν μπόρεσε να πάει μαζί του, η εμπειρία του ωφέλησε όλη την οικογένεια. Μας δείχνει πόσο ενωμένη είναι παντού η οργάνωση του Ιεχωβά. Επίσης, τον βοήθησε να δει πώς μπορούμε να απλοποιήσουμε τη ζωή μας ώστε, σαν οικογένεια, να υπηρετούμε τον Ιεχωβά πληρέστερα».

[Πλαίσιο/Εικόνες στις σελίδες 24, 25]

Επέκταση στα Παγκόσμια Κεντρικά Γραφεία

Τον Ιανουάριο του 1983 η Εταιρία αγόρασε μισό πολεοδομικό τετράγωνο διαστάσεων 61 επί 61 μέτρα στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, στο οποίο υπήρχε ένα εννιαώροφο εργοστάσιο. Τώρα αυτό το κτίριο έχει ανακαινιστεί πλήρως. Έπειτα, το Δεκέμβριο του 1986 η Εταιρία αγόρασε το άλλο μισό του ίδιου τετράγωνου, στο οποίο υπήρχε ένα ακόμη εννιαώροφο εργοστάσιο. Αυτά τα δυο κτίρια συνδέονται τώρα με το αρχικό εργοστασιακό συγκρότημα που αποτελείται από τέσσερα κτίρια μέσω μιας γέφυρας μήκους 49 μέτρων και πλάτους 4 μέτρων.

Από το 1978 η Εταιρία έχει εγκαταστήσει και έχει θέσει σε λειτουργία στο εργοστάσιό της στο Μπρούκλιν οχτώ όφσετ ταχυπιεστήρια τετραχρωμίας Χάρις που τροφοδοτούνται με ρολούς. (Τέσσερα παρόμοια πιεστήρια λειτουργούν στο Αγρόκτημα της Σκοπιάς, περίπου 160 χιλιόμετρα βόρεια του Μπρούκλιν.) Για να αντεπεξέλθει στην αυξημένη ζήτηση για την εκτύπωση Αγίων Γραφών, η Εταιρία αγόρασε στη διάρκεια του περσινού υπηρεσιακού έτους άλλα τρία καινούρια πιεστήρια όφσετ. Αυτά είναι όφσετ ταχυπιεστήρια τετραχρωμίας Χάντσο με πέντε εκτυπωτικές μονάδες και τροφοδοτούνται με ρολούς. Τα δύο τροφοδοτούνται με δυο ρολούς ταυτόχρονα και τυπώνουν βιβλία και περιοδικά. Το άλλο έχει μήκος 35 μέτρα, τροφοδοτείται με τέσσερις ρολούς ταυτόχρονα και τυπώνει χαρτί που είναι κατάλληλο για Άγιες Γραφές. Με αυτό το νέο πιεστήριο, το εργοστάσιο του Μπρούκλιν έχει τώρα τρία πιεστήρια που τυπώνουν σε χαρτί κατάλληλο για Άγιες Γραφές.

Το Φεβρουάριο του 1987 αποχτήθηκε ένα επιπλέον οίκημα για τη στέγαση της οικογένειας Μπέθελ του Μπρούκλιν. Το κτίριο που έχει 11 ορόφους βρίσκεται στην οδό Κολούμπια Χάιτς 97 και θα έχει 127 δωμάτια, με υπόγειο χώρο στάθμευσης για 30 αυτοκίνητα. Προσλήφθηκε ένας εργολάβος που ολοκλήρωσε το σκελετό του κτιρίου, ενώ το προσωπικό της Εταιρίας θα ολοκληρώσει τις εσωτερικές εργασίες γύρω στο Σεπτέμβριο του 1988.

[Εικόνα]

Τα δυο εννιαώροφα εργοστάσια που καταλαμβάνουν ένα πολεοδομικό τετράγωνο και που αγοράστηκαν πρόσφατα.

[Εικόνα]

Ο νεόχτιστος Οίκος Μπέθελ 11 ορόφων στην οδό Κολούμπια Χάιτς 97

[Πίνακας στις σελίδες 34-41]

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΕΤΟΣ 1987

(Βλέπε έντυπο)

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Η Πορτογαλία είχε εφτά ανώτατα όρια ευαγγελιζομένων, ξεπερνώντας για πρώτη φορά τους 32.000

[Εικόνες στη σελίδα 15]

Οι Συνελεύσεις Περιφερείας «Εμπιστευτείτε στον Ιεχωβά» ελκύουν τόσο πολύ κόσμο όσο ποτέ άλλοτε

[Εικόνα στη σελίδα 18]

Η νεόχτιστη Αίθουσα Βασιλείας στην Κεράλα της Ινδίας

[Εικόνες στη σελίδα 26]

Τμήματα στα οποία βοήθησαν οι διεθνείς εθελοντές εργαζόμενοι στην οικοδόμηση