Τα αγόρια τα φρόντιζε κυρίως η μητέρα μέχρι την ηλικία των πέντε ετών περίπου. Φυσικά, ο πατέρας είχε την κύρια ευθύνη να διδάσκει στο παιδί τις Γραφές από τη βρεφική του ηλικία, και η μητέρα βοηθούσε. (Δευ 6:7· Παρ 1:8· Εφ 6:4· 2Τι 3:15) Καθώς τα παιδιά μεγάλωναν, ο πατέρας τούς παρείχε πρακτική εκπαίδευση γύρω από τη γεωργία, την κτηνοτροφία ή κάποια τέχνη όπως η ξυλουργική. Τόσο ο Ιωσήφ όσο και ο Δαβίδ ήταν βοσκοί στη νεότητά τους.—Γε 37:2· 1Σα 16:11.

Τα κορίτσια βρίσκονταν υπό την άμεση εποπτεία της μητέρας, ενώ υπόκειντο φυσικά στη δικαιοδοσία του πατέρα. Όσο ζούσαν στο σπίτι διδάσκονταν τις οικιακές τέχνες που θα τους φαίνονταν χρήσιμες όταν θα ενηλικιώνονταν. Η Ραχήλ ήταν βοσκοπούλα. (Γε 29:6-9) Οι κοπέλες δούλευαν στους αγρούς κατά το θερισμό (Ρθ 2:5-9), και η Σουλαμίτισσα λέει ότι οι αδελφοί της την είχαν βάλει φύλακα στα αμπέλια.—Ασμ 1:6.

Οι γονείς ήταν υπεύθυνοι για την εκπαίδευση και την ανατροφή των παιδιών τους, και έπρεπε να είναι οι ίδιοι δάσκαλοι και καθοδηγητές τους, τόσο με τα λόγια όσο και με το παράδειγμα. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα περιλάμβανε τα εξής: (1) Διδασκόταν ο φόβος του Ιεχωβά. (Ψλ 34:11· Παρ 9:10) (2) Το παιδί νουθετούνταν να τιμάει τον πατέρα και τη μητέρα του. (Εξ 20:12· Λευ 19:3· Δευ 27:16) (3) Ενσταλαζόταν με επιμέλεια στις εύπλαστες διάνοιες των μικρών παιδιών η διαπαιδαγώγηση ή η διδασκαλία του Νόμου, των εντολών και των διδαχών του, καθώς επίσης η εκπαίδευση γύρω από τις ενέργειες και τις αποκαλυμμένες αλήθειες του Ιεχωβά. (Δευ 4:5, 9· 6:7-21· Ψλ 78:5) (4) Δινόταν έμφαση στο σεβασμό για τα ηλικιωμένα άτομα. (Λευ 19:32) (5) Αποτυπωνόταν ανεξίτηλα η σπουδαιότητα της υπακοής στη διάνοια του παιδιού. (Παρ 4:1· 19:20· 23:22-25) (6) Δινόταν έμφαση στην πρακτική εκπαίδευση για τη ζωή του ενηλίκου, όπως το να διδάσκονται τα κορίτσια τις οικιακές εργασίες και το να μαθαίνουν τα αγόρια την τέχνη του πατέρα τους ή κάποια άλλη τέχνη. (7) Γίνονταν μαθήματα ανάγνωσης και γραφής.

Μετά τη βαβυλωνιακή εξορία, στις περισσότερες πόλεις υπήρχαν συναγωγές, και σε μεταγενέστερους καιρούς τα αγόρια εκπαιδεύονταν εκεί από δασκάλους. Επιπρόσθετα, τα παιδιά λάβαιναν θρησκευτική εκπαίδευση όταν οι γονείς τους τα έπαιρναν μαζί τους στις συνάξεις που είχαν ως σκοπό τη λατρεία και τον αίνο του Ιεχωβά. (Δευ 31:12, 13· Νε 12:43) Οι γονείς του Ιησού τον είχαν πάρει στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα. Στο ταξίδι της επιστροφής τον έχασαν, και τον βρήκαν στο ναό «να κάθεται ανάμεσα στους δασκάλους και να τους ακούει και να τους ρωτάει».—Λου 2:41-50· βλέπε ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.