Πλησιάζοντας ‘Ανθρώπους Κάθε Είδους’ στο Βέλγιο

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Παύλος υπενθύμισε στους χρισμένους συγχριστιανούς του ότι το θέλημα του Θεού είναι ‘να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να έρθουν σε ακριβή γνώση της αλήθειας’. Για αυτόν το λόγο έπρεπε να προσεύχονται να τους δοθεί ‘ήρεμη και ήσυχη ζωή’ ώστε να μπορούν να διακηρύττουν τα καλά νέα της Βασιλείας σε όλους όσους θα είχαν ευήκοα αφτιά.—1 Τιμόθεον 2:1-4, ΜΝΚ.

Στις μέρες μας, η προσέγγιση ‘ανθρώπων κάθε είδους’ με τα καλά νέα αποκτάει ιδιαίτερη σημασία για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Βέλγιο. Σε αυτή τη μικρή χώρα, που το μέγεθός της είναι όσο η λίμνη Τανγκανίκα ή η μισή λίμνη Μίσιγκαν, έχουν συμβεί, από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, δραστικές αλλαγές στην εθνική και πολιτιστική της σύνθεση. Στις τρεις παραδοσιακές κοινότητες που υπάρχουν στο Βέλγιο—τη φλαμανδική (ολλανδική), τη γαλλική και τη γερμανική—έρχεται να προστεθεί μια ποικιλία γλωσσικών και πολιτιστικών ομάδων. Υπάρχουν Άραβες, Τούρκοι, Ινδοί, Κινέζοι, Φιλιππινέζοι, Αφρικανοί και Αμερικανοί κάτοικοι, για να κατονομάσουμε μόνο λίγους. Υπολογίζεται ότι ο 1 στους 10 στο Βέλγιο έχει ξένη καταγωγή.

Έτσι, οι Μάρτυρες στο Βέλγιο, όπως και οι συγχριστιανοί τους παγκόσμια, αντιμετωπίζουν την πρόκληση να πλησιάσουν ‘ανθρώπους κάθε είδους’ με τα καλά νέα. Πώς είναι το να κηρύττει κανείς ανάμεσα σε τέτοια ποικιλία εθνικοτήτων; Πώς μπορεί να πλησιάσει κάποιος άτομα που έχουν εντελώς διαφορετικό πολιτιστικό και θρησκευτικό παρελθόν; Επίσης, ποια είναι η ανταπόκριση αυτών των ατόμων στο Βιβλικό άγγελμα;

Η Πρωτοβουλία Φέρνει Αποτελέσματα

Το να συζητάει κανείς με ‘ανθρώπους κάθε είδους’ σχετικά με τα καλά νέα της Βασιλείας είναι μια χαρωπή και συναρπαστική εμπειρία. Στους πολυσύχναστους δρόμους, στις αγορές, στα δημόσια μέσα μεταφοράς, από σπίτι σε σπίτι, μπορεί να βρει κανείς ανθρώπους από όλες τις ηπείρους. Αναλαμβάνοντας μικρή πρωτοβουλία, ο ευαγγελιζόμενος της Βασιλείας μπορεί να αρχίσει εύκολα συζητήσεις, και αυτό καταλήγει συχνά σε ανταμειφτικά αποτελέσματα.

Σε μια στάση λεωφορείου, κάποια Μάρτυρας άρχισε μια συζήτηση με κάποια Αφρικανή απλώς με το να της χαμογελάσει θερμά. Η κυρία σύντομα εξέφρασε τη χαρά της επειδή άκουσε για τη Βασιλεία του Θεού και ήθελε να μάθει περισσότερα για την Αγία Γραφή. Δέχτηκε τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! και έδωσε τη διεύθυνσή της στη Μάρτυρα. Όταν η Μάρτυρας είπε ότι θα την επισκεπτόταν σύντομα, η κυρία διαφώνησε. «Όχι! Όχι! Ας κανονίσουμε ένα οριστικό ραντεβού ώστε να βρίσκομαι στο σπίτι όταν θα έρθετε».

Τρεις μέρες αργότερα, όταν η Μάρτυρας επρόκειτο να κάνει την επίσκεψη, διαπίστωσε ότι είχε χάσει τη διεύθυνση της κυρίας. Εφόσον όμως θυμόταν την οδό, πήγε και έψαξε σε κάθε σπίτι για να δει αν θα μπορούσε να βρει κάποιο αφρικανικό όνομα. Έφτασε μέχρι το τέλος του δρόμου χωρίς να βρει αυτό που ζητούσε. Τι μεγάλη απογοήτευση! Όταν ήταν έτοιμη να φύγει, παρουσιάστηκε εντελώς ξαφνικά και αναπάντεχα μπροστά της εκείνη η κυρία την οποία έψαχνε, και αυτό συνέβη ακριβώς την ώρα που είχαν συμφωνήσει να γίνει η επίσκεψη! Έγινε η αρχή μιας οικιακής Γραφικής μελέτης.

Τι θα πούμε για τα διαφορετικά έθιμα, πιστεύω και παραδόσεις; Για παράδειγμα, τι θα πούμε για τα πιστεύω των Ινδουιστών; Μια σκαπάνισσα θυμήθηκε τι είχε διαβάσει στο βιβλίο Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές. Αυτό αναφέρει: «Αντί να προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε τις περίπλοκες ινδουιστικές φιλοσοφίες, παρουσιάστε τις ικανοποιητικές αλήθειες που βρίσκονται στην Αγία Γραφή. . . . Οι ξεκάθαρες αλήθειες μέσα από το Λόγο του θα φτάσουν στην καρδιά εκείνων που πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη».

Αυτό ακριβώς έκανε η σκαπάνισσα όταν συνάντησε την Κάσι, μια γυναίκα από την Ινδία, η οποία δέχτηκε να κάνει Γραφική μελέτη. Η Κάσι έκανε σταθερή πρόοδο και σύντομα έλεγε σε όλους τους φίλους της τα πράγματα που μάθαινε. Μια μέρα η σκαπάνισσα συνάντησε τη σύζυγο ενός πρέσβη, η οποία ρώτησε: «Εσείς είστε που διδάσκετε στην Κάσι την Αγία Γραφή;» Τι έκπληξη ένιωσε η σκαπάνισσα όταν η κυρία είπε: «Τι καλή δασκάλα που είναι! Μπόρεσε να με πείσει σε πολλά σημεία. Φανταστείτε, αυτή, μια Ινδουίστρια, να διδάσκει σε εμένα, μια Καθολική, την Αγία Γραφή!»

Όταν συναντάτε Φιλιππινέζους, καταλαβαίνετε αμέσως ότι οι περισσότεροι αγαπούν την Αγία Γραφή. Είναι εγκάρδιοι και φιλόξενοι, καθώς επίσης είναι πολύ εύκολο να αρχίσετε συζήτηση μαζί τους. Μια Φιλιππινέζα δέχτηκε πρόθυμα δυο περιοδικά, αλλά επειδή ήταν Καθολική τα πέταξε. Μερικές εβδομάδες αργότερα δέχτηκε ξανά δυο περιοδικά, τα οποία τα άφησε στην τσάντα της. Ένα βράδυ ένιωσε την επιθυμία να διαβάσει κάτι. Αφού έψαξε να βρει κάτι ενδιαφέρον, βρήκε τα περιοδικά. Διστακτικά, άρχισε να τα διαβάζει και το ενδιαφέρον της μεγάλωσε. Σύντομα ύστερα από αυτό, μια Μάρτυρας την επισκέφτηκε στο σπίτι της και η κυρία έκανε πολλές ερωτήσεις. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που σύγκρινε τα Καθολικά της πιστεύω με αυτά που λέει η Αγία Γραφή. Η λογική παρουσίαση από την Αγία Γραφή την έπεισε ότι τελικά είχε βρει την αλήθεια.

«Ρίψον τον Άρτον Σου»

Πολλοί από τους ξένους κατοίκους βρίσκονται στο Βέλγιο για επαγγελματικούς λόγους ή για να εργαστούν σε μια από τις 150 διαπιστευμένες πρεσβείες ή για την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Οι περισσότεροι από αυτούς μένουν μόνο λίγα χρόνια. Η επίδοση μαρτυρίας σε αυτά τα άτομα και η μελέτη της Αγίας Γραφής μαζί τους μπορεί αρχικά να φαίνονται μάταια. Ωστόσο, η Αγία Γραφή μάς υπενθυμίζει: «Ρίψον τον άρτον σου επί πρόσωπον των υδάτων· διότι εν ταις πολλαίς ημέραις θέλεις ευρεί αυτόν». (Εκκλησιαστής 11:1) Συχνά, τα αποτελέσματα είναι απρόσμενα ανταμειφτικά.

Αυτό συνέβη με μια Αμερικανίδα η οποία λάβαινε τακτικά τα περιοδικά από μια Μάρτυρα. Με τον καιρό η Μάρτυρας τόνισε το όφελος που προέρχεται από την τακτική μελέτη της Αγίας Γραφής και προσφέρθηκε να μελετήσει μαζί της. Η γυναίκα δέχτηκε την προσφορά και έκανε γοργή πρόοδο. Σύντομα διέκρινε τη διαφορά μεταξύ της αληθινής και της ψεύτικης θρησκείας. Γι’ αυτό, πέταξε από το σπίτι της όλες τις θρησκευτικές εικόνες. Κατόπιν ήρθε ο καιρός να επιστρέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μήπως αυτό σήμανε το τέλος της πνευματικής της προόδου; Φανταστείτε τη χαρά και την έκπληξη της αδελφής όταν της τηλεφώνησε μια Μάρτυρας από τις Ηνωμένες Πολιτείες και της είπε ότι η κυρία συνέχισε τη μελέτη της, αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά Θεό και βαφτίστηκε! Μάλιστα, υπηρετούσε ήδη ως βοηθητική σκαπάνισσα.

Το ίδιο συνέβη και με την Κάσι, τη γυναίκα από την Ινδία, και με τη Φιλιππινέζα που αναφέρθηκε προηγουμένως. Όταν η Κάσι επέστρεψε στην Ινδία, αυτή και ο σύζυγός της ξανάρχισαν τη Γραφική τους μελέτη. Τελικά και οι δυο αφιερώθηκαν στον Ιεχωβά και συμμετείχαν στο έργο κηρύγματος. Εφόσον ζούσαν σε μια περιοχή όπου δεν υπήρχαν άλλοι Μάρτυρες, πρόσφεραν το σπίτι τους για να γίνεται η Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας. Η Κάσι υπηρετούσε ως βοηθητική σκαπάνισσα στο βαθμό που της το επέτρεπε η υγεία της και διεξήγε έξι οικιακές Γραφικές μελέτες που περιλάμβαναν συνολικά 31 άτομα. Παρόμοια, η γυναίκα από τις Φιλιππίνες μετακόμισε αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, προόδεψε μέχρι το σημείο της αφιέρωσης και του βαφτίσματος και έγινε τακτική σκαπάνισσα. Αυτά τα χαρωπά αποτελέσματα είναι ανάμεσα στα πολλά που απολαμβάνουν οι ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας στο Βέλγιο καθώς συνεχίζουν να κηρύττουν στους ανθρώπους του τομέα τους.

Η Πρόκληση των Γλωσσών

Για να επιτελεστεί το έργο κηρύγματος σε ‘ανθρώπους κάθε είδους’, το γραφείο τμήματος πρέπει να έχει διαθέσιμα Βιβλικά έντυπα σε περισσότερες από εκατό γλώσσες. Υπάρχουν τώρα βελγικές εκκλησίες σε δέκα γλώσσες. Από τις 341 εκκλησίες, οι 61 είναι ξενόγλωσσες, και από τους 26.000 ευαγγελιζομένους της Βασιλείας, οι 5.000 είναι ξένης εθνικότητας. Μια εκκλησία περιλαμβάνει άντρες και γυναίκες από 25 διαφορετικές χώρες. Φανταστείτε τι χρώμα και τι ποικιλία υπάρχει στις συναθροίσεις τους! Εντούτοις, η αγάπη και η ενότητα που υπάρχουν ανάμεσα στους αδελφούς αποτελούν ισχυρή μαρτυρία για το ποιοι είναι οι αληθινοί Χριστιανοί μαθητές.—Ιωάννης 13:34, 35.

Εφόσον υπάρχουν πολλοί κάτοικοι στο Βέλγιο οι οποίοι χρειάζεται να ακούσουν τα καλά νέα σε ξένες γλώσσες, μερικοί ευαγγελιζόμενοι έχουν δεχτεί την πρόκληση να μάθουν δύσκολες γλώσσες, όπως είναι η τουρκική, η αραβική και η κινεζική. Οι προσπάθειές τους έχουν ανταμειφτεί πλούσια.

Όσοι εργάζονται ανάμεσα στον αραβικό πληθυσμό διαπιστώνουν ότι μπορούν συχνά να κεντρίσουν το ενδιαφέρον για την Αγία Γραφή με το να τονίζουν την πρακτική της αξία. Ένας ευαγγελιζόμενος της Βασιλείας είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με έναν Άραβα καθηγητή· ωστόσο επί τρία χρόνια έπειτα από αυτό δεν μπορούσε να ξαναβρεί τον καθηγητή. Ο ευαγγελιζόμενος, ο οποίος δεν αποθαρρυνόταν εύκολα, αποφάσισε να αφήσει στον καθηγητή ένα σημείωμα με μερικές ερωτήσεις σχετικά με την Αγία Γραφή. Αυτό κίνησε τόσο πολύ το ενδιαφέρον του καθηγητή, ώστε ήταν πρόθυμος να κάνει μια αντικειμενική εξέταση της Αγίας Γραφής. Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από αυτά που μάθαινε, ώστε αυτός και η σύζυγός του, Μουσουλμάνοι και οι δυο, αφιέρωναν μερικά βράδια για να διαβάζουν μαζί την Αγία Γραφή.

Όσοι προσπαθούν να βοηθήσουν τον πολυάριθμο κινεζικό πληθυσμό στις μεγάλες πόλεις έχουν να ξεπεράσουν άλλο ένα εμπόδιο εκτός από το γλωσσικό φραγμό. Οι περισσότεροι Κινέζοι δεν πιστεύουν στον Θεό ως τον Δημιουργό ή στην Αγία Γραφή ως το Λόγο του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, είναι περίεργοι και θέλουν να ξέρουν τι σημαίνουν όλα αυτά. Επίσης, είναι μανιώδεις αναγνώστες. Δεν είναι ασυνήθιστο να τελειώνουν την ανάγνωση οποιουδήποτε Βιβλικού εντύπου που τους δόθηκε, ή ακόμα και μεγάλου μέρους της Αγίας Γραφής, μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Αν έχουν δίκαιη καρδιά, υποκινούνται από τη δύναμη του Λόγου του Θεού.

Μια Κινέζα το έβρισκε πολύ δύσκολο να δεχτεί την ιδέα ενός Δημιουργού. Αλλά στη διάρκεια της δεύτερης μελέτης, δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της όταν είπε: «Τώρα πράγματι πιστεύω στον Ιεχωβά Θεό, επειδή αν η Αγία Γραφή γράφτηκε σε μια περίοδο 1.600 και πλέον ετών από 40 διαφορετικούς άντρες και ωστόσο βρίσκεται σε πλήρη αρμονία έχοντας ένα και μόνο θέμα, τότε πρέπει ο Ιεχωβά Θεός να κατηύθυνε τη συγγραφή της. Είναι τόσο λογικό!»

Κάποια Μάρτυρας πλησίασε μια άλλη Κινέζα στο τραμ. «Είστε Χριστιανή;» ρώτησε τη Μάρτυρα. Κατόπιν είπε ότι ήταν πολύ απογοητευμένη επειδή έβλεπε τόσο πολλά αντιφατικά πράγματα ανάμεσα σε εκείνους που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί. Η Μάρτυρας συμφώνησε με αυτό που είπε η κυρία, αλλά εξήγησε ότι η Αγία Γραφή δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της. Ακριβώς τότε η κυρία έπρεπε να κατέβει. Έδωσε στη Μάρτυρα τη διεύθυνσή της, και όταν εκείνη την επισκέφτηκε, η κυρία αναφώνησε: «Αν το ήξερα, θα είχα πάρει το τραμ ένα χρόνο νωρίτερα!» Όταν ρωτήθηκε τι εννοούσε, η κυρία εξήγησε: «Εκείνη ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο πανεπιστήμιο με το τραμ. Το φαντάζεσαι; Έχασα έναν ολόκληρο χρόνο!» Ήταν τόσο ευτυχισμένη που μπορούσε να μελετήσει την Αγία Γραφή έστω και για λίγους μήνες προτού επιστρέψει στην Κίνα.

Εμπειρίες σαν και αυτές έχουν διδάξει τους Βέλγους Μάρτυρες ένα μάθημα. «Σπείρε τον σπόρον σου το πρωί, και την εσπέραν ας μη ησυχάση η χειρ σου», λέει η Αγία Γραφή, «διότι δεν εξεύρεις τι θέλει ευδοκιμήσει, τούτο ή εκείνο, ή εάν και τα δύο ήναι επίσης αγαθά». (Εκκλησιαστής 11:6) Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να ξεπεραστούν οι φραγμοί της γλώσσας, των εθίμων και των παραδόσεων αξίζουν τον κόπο. Η εγκάρδια ανταπόκριση που υπάρχει αποδεικνύει πραγματικά, πάνω από όλα, ότι «δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει, όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν».—Πράξεις 10:34, 35.