• Καλυτερεύουν στ’ Αλήθεια τα Πράγματα;
    Η Σκοπιά—1991 | 1 Σεπτεμβρίου

    • Θεϊκή Υποστήριξη;

      Ορισμένες θρησκευτικές ομάδες, περιφρονώντας την αρχή της Χριστιανικής ουδετερότητας, επέτρεψαν στον περιορισμό της θρησκείας στην Ανατολική Ευρώπη, που κράτησε δεκαετίες, να τις εξωθήσει στο να αναμειχθούν ενεργά στην πολιτική. Σχολιάζοντάς το αυτό, η γερμανική ημερήσια εφημερίδα Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ (Frankfurter Allgemeine Zeitung) σημειώνει ότι «η συμβολή των Χριστιανών στις αλλαγές που έγιναν στην Ανατολή είναι αδιαμφισβήτητη», προσθέτοντας ότι «η συμμετοχή τους δεν πρέπει βέβαια να υποτιμάται». Εξηγεί: «Στην Πολωνία, για παράδειγμα, η θρησκεία συμμάχησε με το λαό και η εκκλησία έγινε ένας ανυποχώρητος ανταγωνιστής του κυβερνώντος κόμματος· στη Λ.Δ.Γ. [πρώην Ανατολική Γερμανία] η εκκλησία παρείχε στους αντιφρονούντες χώρο για τις δραστηριότητές τους και τους επέτρεψε να χρησιμοποιούν τα εκκλησιαστικά κτίρια για οργανωτικούς σκοπούς· στην Τσεχοσλοβακία, Χριστιανοί και δημοκράτες συναντήθηκαν στη φυλακή, υπήρξε αμοιβαία εκτίμηση και τελικά ένωσαν τις δυνάμεις τους». Ακόμα και στη Ρουμανία, όπου «οι εκκλησίες είχαν αποδειχτεί πιστοί υποτελείς της κυβέρνησης Τσαουσέσκου», η ενδεχόμενη σύλληψη του ιερέα Λάζλο Τόκες ήταν αυτή που πυροδότησε την επανάσταση.

      Το Βατικανό αναμείχθηκε επίσης. Το περιοδικό Τάιμ (Time) σχολίασε το Δεκέμβριο του 1989: «Ενώ η μη επεμβατική πολιτική του Γκορμπατσόφ ήταν το άμεσο αίτιο για την αλυσιδωτή αντίδραση των απελευθερώσεων που σάρωσαν την Ανατολική Ευρώπη στους περασμένους λίγους μήνες, μακροπρόθεσμα στον Ιωάννη Παύλο αξίζει μεγάλο μέρος της τιμής. . . . Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 οι λόγοι του τόνιζαν συνεχώς την ιδέα μιας Ευρώπης ενωμένης από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, η οποία θα εμπνεόταν από τη Χριστιανική πίστη». Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ενώ επισκεπτόταν την Τσεχοσλοβακία τον Απρίλιο του 1990, ο πάπας εξέφρασε την ελπίδα ότι η επίσκεψή του θα άνοιγε νέους δρόμους ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση. Ανακοίνωσε ότι είχε προγραμματιστεί μια σύνοδος, στην οποία θα συμμετείχαν Ευρωπαίοι επίσκοποι για να καταστρώσουν τη στρατηγική που θα εκπλήρωνε το όραμά του για «μια Ευρώπη ενωμένη με βάση τις Χριστιανικές της ρίζες».