1. Τι θέλει ο Ιεχωβά για όλους τους ανθρώπους;

Ο ΙΕΧΩΒΑ δημιούργησε τους ανθρώπους με ελεύθερη βούληση. Χρησιμοποιείτε τακτικά αυτό το δώρο όταν παίρνετε αποφάσεις. Η σημαντικότερη απόφαση που μπορεί να πάρει ένας άνθρωπος είναι να αφιερωθεί στον Ιεχωβά και να γίνει μέρος της οικογένειας των λάτρεών Του. Ο Ιεχωβά επιθυμεί να το κάνουν όλοι αυτό. Γιατί; Επειδή αγαπάει τους ανθρώπους και θέλει το καλύτερο για αυτούς. Θέλει να έχουν φιλία μαζί του και να ζουν για πάντα.​—Δευτ. 30:19, 20· Γαλ. 6:7, 8.

2. Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για τους αμετανόητους παραβάτες; (1 Ιωάννη 2:1)

² Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν εξαναγκάζει κανέναν να τον υπηρετεί. Επιτρέπει σε κάθε άτομο να αποφασίσει τι θα κάνει. Τι γίνεται αν ένας βαφτισμένος Χριστιανός παραβιάσει τον νόμο του Θεού, διαπράττοντας σοβαρή αμαρτία; Αν δεν μετανοήσει, η εκκλησία πρέπει να τον απομακρύνει από ανάμεσά μας. (1 Κορ. 5:13) Ακόμα και τότε όμως, ο Ιεχωβά ελπίζει πραγματικά ότι ο παραβάτης θα επιστρέψει σε Εκείνον. Μάλιστα, αυτός είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο προμήθευσε το λύτρο​—να κάνει εφικτή τη συγχώρηση για τους μετανοημένους αμαρτωλούς. (Διαβάστε 1 Ιωάννη 2:1) Ο στοργικός Θεός μας απευθύνει μια θερμή έκκληση στους παραβάτες, προτρέποντάς τους να μετανοήσουν.​—Ζαχ. 1:3· Ρωμ. 2:4· Ιακ. 4:8.

3. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Ο Ιεχωβά θέλει να υιοθετήσουμε τη δική του στάση απέναντι στην αδικοπραγία και στους παραβάτες. Αυτό το άρθρο θα αναλύσει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Καθώς θα το διαβάζετε, προσέξτε (1) πώς έτυχε χειρισμού μια υπόθεση σοβαρής αδικοπραγίας στην εκκλησία της Κορίνθου τον πρώτο αιώνα, (2) ποια κατεύθυνση έδωσε ο απόστολος Παύλος όταν ο παραβάτης μετανόησε και (3) τι αποκαλύπτει αυτή η Βιβλική αφήγηση όσον αφορά τη στάση του Ιεχωβά απέναντι στους Χριστιανούς που διαπράττουν σοβαρή αμαρτία.

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΔΙΚΟΠΡΑΓΙΑΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΑΙΩΝΑ

4. Ποια κατάσταση είχε δημιουργηθεί στην εκκλησία της Κορίνθου τον πρώτο αιώνα; (1 Κορινθίους 5:1, 2)

⁴ Διαβάστε 1 Κορινθίους 5:1, 2. Στη διάρκεια της τρίτης ιεραποστολικής του περιοδείας, ο Παύλος έμαθε συνταρακτικά νέα για τη νεοσύστατη εκκλησία της Κορίνθου. Ένας αδελφός σε εκείνη την εκκλησία είχε σεξουαλικές σχέσεις με τη μητριά του. Αυτή η διαγωγή ήταν σκανδαλώδης και “δεν βρισκόταν ούτε ανάμεσα στα έθνη”! Η εκκλησία, όχι μόνο ανεχόταν τη συμπεριφορά του, αλλά μπορεί να ήταν και κάπως περήφανη για αυτήν. Ίσως μερικοί νόμιζαν ότι αυτή η περίπτωση έδειχνε παραστατικά το έλεος και την κατανόηση του Θεού για τους ατελείς ανθρώπους. Αλλά ο Ιεχωβά δεν παραβλέπει την αδικοπραγία ανάμεσα στον λαό του. Με αυτή την ξεδιάντροπη πορεία, εκείνος ο άνθρωπος ασφαλώς έβλαπτε την καλή φήμη της εκκλησίας. Μπορεί επίσης να επηρέαζε άλλους Χριστιανούς που τον συναναστρέφονταν. Ποια κατεύθυνση έδωσε λοιπόν ο Παύλος στην εκκλησία;

5. Τι είπε ο Παύλος ότι έπρεπε να κάνει η εκκλησία, και τι εννοούσε; (1 Κορινθίους 5:13) (Βλέπε επίσης εικόνα.)

⁵ Διαβάστε 1 Κορινθίους 5:13. Υπό θεϊκή έμπνευση, ο Παύλος έγραψε μια επιστολή με την οποία έδωσε την οδηγία να απομακρύνουν τον αμετανόητο αμαρτωλό από την εκκλησία. Πώς θα έπρεπε να του φέρονται οι πιστοί Χριστιανοί; Ο Παύλος τούς είπε “να πάψουν να τον συναναστρέφονται”. Τι σήμαινε αυτό; Ο Παύλος εξήγησε ότι αυτή η εντολή σήμαινε πως δεν έπρεπε “ούτε καν να τρώνε με τέτοιον άνθρωπο”. (1 Κορ. 5:11) Αν καθίσουμε να φάμε μαζί με κάποιον, αυτό μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε περαιτέρω συναναστροφή μαζί του. Σαφώς λοιπόν, ο Παύλος εννοούσε ότι η εκκλησία δεν έπρεπε να έχει κοινωνική συναναστροφή με εκείνον τον άνθρωπο. Αυτό θα προστάτευε την εκκλησία από τη φθοροποιά επιρροή του. (1 Κορ. 5:5-7) Επιπρόσθετα, αν απέφευγαν τη στενή επαφή με εκείνον τον άνθρωπο, αυτό ίσως θα τον έκανε να συνειδητοποιήσει πόσο είχε παρεκκλίνει από τις οδούς του Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, θα μπορούσε να ντραπεί και να υποκινηθεί να μετανοήσει.

6. Πώς επέδρασε η επιστολή του Παύλου στην εκκλησία και στον παραβάτη;

⁶ Αφού έστειλε την επιστολή του στους Χριστιανούς στην Κόρινθο, ο Παύλος αναρωτιόταν πώς θα αντιδρούσε η εκκλησία. Τελικά, ο Τίτος τού έφερε νέα που τον χαροποίησαν ιδιαίτερα. Η εκκλησία είχε ανταποκριθεί καλά στην επιστολή του Παύλου. (2 Κορ. 7:6, 7) Είχαν ακολουθήσει τις οδηγίες του. Επιπρόσθετα, στη διάρκεια των μηνών που πέρασαν από τότε που ο Παύλος έστειλε την επιστολή, ο παραβάτης είχε μετανοήσει για την αμαρτωλή πορεία του! Είχε αλλάξει τη διαγωγή και τη στάση του και είχε αρχίσει να ακολουθεί τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά. (2 Κορ. 7:8-11) Ποια κατεύθυνση θα έδινε τώρα ο Παύλος στην εκκλησία;

ΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ

7. Ποιο καλό αποτέλεσμα έφερε η απομάκρυνση του παραβάτη από την εκκλησία; (2 Κορινθίους 2:5-8)

⁷ Διαβάστε 2 Κορινθίους 2:5-8. Ο Παύλος σχολίασε ότι «η επίπληξη που δόθηκε από την πλειονότητα [ήταν] αρκετή για έναν τέτοιον άνθρωπο». Με άλλα λόγια, η διαπαιδαγώγηση είχε εξυπηρετήσει τον σκοπό της σε σχέση με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Ποιος ήταν αυτός ο σκοπός; Να τον οδηγήσει σε μετάνοια.​—Εβρ. 12:11.

8. Ποια οδηγία έδωσε κατόπιν ο Παύλος στην εκκλησία;

⁸ Γι’ αυτό, ο Παύλος έδωσε στην εκκλησία την εξής οδηγία όσον αφορά τον αδελφό που έσφαλε: «Να τον συγχωρήσετε με καλοσύνη και να τον παρηγορήσετε» και «να τον διαβεβαιώσετε για την αγάπη σας». Προσέξτε ότι ο Παύλος ήθελε να κάνει η εκκλησία κάτι περισσότερο από το να δεχτεί απλώς εκείνον τον άνθρωπο ξανά στον λαό του Ιεχωβά. Ο Παύλος ήθελε να διαβεβαιώσουν τον μετανοημένο με τα λόγια, τη συμπεριφορά και τις πράξεις τους ότι όντως τον είχαν συγχωρήσει και τον αγαπούσαν. Έτσι θα έδειχναν καθαρά ότι χαίρονταν που επέστρεψε στην εκκλησία.

9. Γιατί μπορεί μερικοί να δίσταζαν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο παραβάτη;

⁹ Ήταν άραγε κάποιοι σε εκείνη την εκκλησία απρόθυμοι να δεχτούν ξανά ανάμεσά τους τον μετανοημένο αμαρτωλό; Η αφήγηση δεν μας λέει, αλλά είναι πιθανό. Άλλωστε, οι πράξεις του δημιούργησαν προβλήματα σε ολόκληρη την εκκλησία και ίσως να ντρόπιασαν ορισμένα άτομα. Μερικοί ίσως θεωρούσαν ότι ήταν άδικο να γίνει αυτός ο άνθρωπος τόσο θερμά δεκτός ως αδελφός ενώ εκείνοι είχαν αγωνιστεί τόσο σκληρά για να παραμείνουν ηθικά καθαροί. (Παράβαλε Λουκάς 15:28-30) Γιατί όμως ήταν σημαντικό να δείξει η εκκλησία γνήσια αγάπη για τον αδελφό που επέστρεψε;

10, 11. Τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι πρεσβύτεροι αρνούνταν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο αμαρτωλό;

¹⁰ Φανταστείτε τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι πρεσβύτεροι δεν επέτρεπαν στον αληθινά μετανοημένο άνθρωπο να επιστρέψει στην εκκλησία ή αν, μετά την επιστροφή του, η εκκλησία αρνούνταν να του δείξει αγάπη. Θα μπορούσε να τον καταπιεί η «υπερβολική λύπη». Θα ήταν εύκολο να νιώσει ότι η κατάστασή του ήταν απελπιστική. Θα μπορούσε μάλιστα να εγκαταλείψει τις προσπάθειες να αποκαταστήσει τη σχέση του με τον Θεό.

¹¹ Ακόμα χειρότερα, αν οι άλλοι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία αρνούνταν να συγχωρήσουν τον μετανοημένο αμαρτωλό, θα έθεταν σε κίνδυνο τη δική τους σχέση με τον Ιεχωβά. Γιατί; Επειδή δεν θα αντανακλούσαν τη συγχωρητική στάση του Ιεχωβά προς τους μετανοημένους παραβάτες, αλλά τη σκληρή και ανελεήμονα στάση του Σατανά. Στην ουσία, θα γίνονταν εργαλεία τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Διάβολος για να καταστρέψει πνευματικά εκείνον τον άνθρωπο.​—2 Κορ. 2:10, 11· Εφεσ. 4:27.

12. Πώς θα μπορούσε η εκκλησία να μιμηθεί τον Ιεχωβά;

¹² Πώς λοιπόν θα μπορούσε η εκκλησία της Κορίνθου να μιμηθεί τον Ιεχωβά και όχι τον Σατανά; Ακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται ο Ιεχωβά στους μετανοημένους αμαρτωλούς. Προσέξτε τι είπαν κάποιοι Βιβλικοί συγγραφείς σχετικά με τον Ιεχωβά. Ο Δαβίδ είπε ότι είναι “αγαθός και πρόθυμος να συγχωρεί”. (Ψαλμ. 86:5) Ο Μιχαίας έγραψε: «Ποιος Θεός είναι όμοιός σου, που να συγχωρεί το σφάλμα και να παραβλέπει την παράβαση;» (Μιχ. 7:18) Ο δε Ησαΐας δήλωσε: «Ας εγκαταλείψει ο πονηρός την οδό του και ο κακός άνθρωπος τις σκέψεις του· ας επιστρέψει στον Ιεχωβά, ο οποίος θα τον ελεήσει, στον Θεό μας, γιατί αυτός θα συγχωρήσει άφθονα».​—Ησ. 55:7.

13. Γιατί ήταν κατάλληλο να επανενταχθεί στην εκκλησία ο μετανοημένος αμαρτωλός; (Βλέπε το πλαίσιο «Πότε Επανεντάχθηκε Εκείνος ο Άνθρωπος στην Κόρινθο;»)

¹³ Για να μιμηθούν τον Ιεχωβά, οι αδελφοί στην εκκλησία της Κορίνθου έπρεπε να καλοδεχτούν τον μετανοημένο που επέστρεψε και να τον διαβεβαιώσουν για την αγάπη τους. Ακολουθώντας την κατεύθυνση που έδωσε ο Παύλος να καλοδεχτούν τον μετανοημένο αμαρτωλό, οι αδελφοί έδειξαν ότι ήταν «υπάκουοι σε όλα». (2 Κορ. 2:9) Είναι αλήθεια ότι είχαν περάσει μόνο μερικοί μήνες από τότε που τον απομάκρυναν, αλλά η διαπαιδαγώγηση τον είχε οδηγήσει επιτυχώς σε μετάνοια. Επομένως, δεν υπήρχε λόγος να καθυστερούν την επανένταξή του στην εκκλησία.

ΠΩΣ ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

14, 15. Τι μάθαμε από τον χειρισμό της υπόθεσης στην αρχαία Κόρινθο; (2 Πέτρου 3:9) (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁴ Η αφήγηση για τον χειρισμό της υπόθεσης στην αρχαία Κόρινθο γράφτηκε και διατηρήθηκε «για τη διδασκαλία μας». (Ρωμ. 15:4) Από αυτή την αφήγηση, μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά δεν ανέχεται τη σοβαρή αδικοπραγία ανάμεσα στον λαό του. Δεν έχει την άποψη ότι πρέπει να επιτρέπεται «με έλεος» σε αμετανόητους παραβάτες να συνεχίζουν να συναναστρέφονται με τους πιστούς του λάτρεις. Ο Ιεχωβά είναι ελεήμων, αλλά δεν είναι ανεκτικός ούτε υποβιβάζει τους κανόνες του. (Ιούδα 4) Μάλιστα, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν σε καμιά περίπτωση ένδειξη ελέους, επειδή θα έθετε σε κίνδυνο όλη την εκκλησία.​—Παρ. 13:20· 1 Κορ. 15:33.

¹⁵ Ωστόσο, μαθαίνουμε ότι ο Ιεχωβά δεν θέλει να καταστραφεί κανείς. Θέλει να σώσει τους ανθρώπους οποτεδήποτε είναι δυνατόν. Δείχνει έλεος στους ανθρώπους όταν η κατάσταση της καρδιάς τους έχει αλλάξει και θέλουν να αποκαταστήσουν τη σχέση τους μαζί του. (Ιεζ. 33:11· διαβάστε 2 Πέτρου 3:9) Γι’ αυτό, όταν εκείνος ο άνθρωπος στην Κόρινθο μετανόησε και εγκατέλειψε την αμαρτωλή του πορεία, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Παύλο για να εξηγήσει στην εκκλησία ότι έπρεπε να τον συγχωρήσουν και να τον καλοδεχτούν.

16. Πώς νιώθετε για τον χειρισμό της υπόθεσης στην Κόρινθο;

¹⁶ Ανασκοπώντας τον χειρισμό της υπόθεσης στην Κόρινθο, μπορέσαμε να δούμε την αγάπη, τη δικαιοσύνη και την κρίση του Ιεχωβά σε δράση. (Ψαλμ. 33:5) Δεν σας υποκινεί αυτό να αινείτε ακόμα περισσότερο τον Θεό μας; Στο κάτω κάτω, είμαστε αμαρτωλοί​—όλοι ανεξαιρέτως​—και χρειαζόμαστε τη συγχώρησή του. Ο καθένας μας έχει λόγους να είναι ευγνώμων στον Ιεχωβά για το λύτρο, το οποίο καθιστά εφικτή τη συγχώρηση. Πόσο παρηγορητικό, πόσο καθησυχαστικό είναι να ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά αγαπάει αληθινά τους υπηρέτες του και θέλει το καλύτερο για αυτούς!

17. Τι θα εξετάσουμε στα επόμενα άρθρα;

¹⁷ Τι θα πούμε λοιπόν για τον χειρισμό υποθέσεων αδικοπραγίας σήμερα; Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να αντανακλούν την επιθυμία του Ιεχωβά να οδηγήσει τον παραβάτη σε μετάνοια; Πώς πρέπει να αντιδρά η εκκλησία όταν οι πρεσβύτεροι αποφασίζουν να απομακρύνουν ή να επανεντάξουν ένα άτομο; Αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν στα επόμενα άρθρα.

1. Τι ισχύει για μερικούς που διαπράττουν σοβαρή αμαρτία;

ΣΤΟ προηγούμενο άρθρο, είδαμε πώς χειρίστηκε ο απόστολος Παύλος μια υπόθεση σοβαρής αδικοπραγίας στην Κόρινθο. Ο αμαρτωλός ήταν αμετανόητος και έπρεπε να τον απομακρύνουν από την εκκλησία. Ωστόσο, όπως δείχνει το θεματικό μας εδάφιο, κάποιοι που έχουν διαπράξει σοβαρή αμαρτία είναι δυνατόν να βοηθηθούν. Μπορούν να οδηγηθούν σε μετάνοια. (Ρωμ. 2:4) Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να τους βοηθήσουν να μετανοήσουν;

2, 3. Τι πρέπει να κάνουμε αν μάθουμε ότι ένας ομόπιστός μας έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία, και γιατί;

² Για να μπορέσουν οι πρεσβύτεροι να βοηθήσουν, χρειάζεται να είναι ενήμεροι για το ζήτημα. Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε αν μάθουμε ότι κάποιος ομόπιστός μας έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία​—κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην απομάκρυνσή του από την εκκλησία; Πρέπει να προτρέψουμε τον παραβάτηa να ζητήσει τη βοήθεια των πρεσβυτέρων.​—Ησ. 1:18· Πράξ. 20:28· 1 Πέτρ. 5:2.

³ Τι γίνεται όμως αν ο παραβάτης αρνείται να μιλήσει στους πρεσβυτέρους; Τότε θα πάμε εμείς οι ίδιοι στους πρεσβυτέρους για να διασφαλίσουμε ότι αυτό το άτομο θα λάβει την αναγκαία βοήθεια. Έτσι θα δείξουμε την αγάπη μας επειδή δεν θέλουμε να χάσουμε τον αδελφό ή την αδελφή μας. Αν ο παραβάτης συνεχίσει την πορεία του, θα βλάψει ακόμα περισσότερο τη σχέση του με τον Ιεχωβά. Μπορεί επίσης να βλάψει τη φήμη της εκκλησίας. Γι’ αυτό, αναλαμβάνουμε δράση με θάρρος υποκινούμενοι από αγάπη για τον Ιεχωβά και για τον παραβάτη.​—Ψαλμ. 27:14.

ΠΩΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΗ ΑΜΑΡΤΙΑ

4. Ποιος είναι ο στόχος των πρεσβυτέρων όταν συναντιούνται με κάποιον που έχει διαπράξει σοβαρή αμαρτία;

⁴ Όταν κάποιος στην εκκλησία διαπράττει σοβαρή αμαρτία, το πρεσβυτέριο επιλέγει τρεις πρεσβυτέρους με τα κατάλληλα προσόντα οι οποίοι θα υπηρετήσουν ως επιτροπή.b Αυτοί οι άντρες χρειάζεται να είναι μετριόφρονες και ταπεινοί. Ενώ θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν το άτομο που έσφαλε να μετανοήσει, αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορούν να εξαναγκάσουν κάποιον να αλλάξει. (Δευτ. 30:19) Οι πρεσβύτεροι αναγνωρίζουν ότι δεν θα ανταποκριθούν όλοι οι παραβάτες θετικά, όπως ανταποκρίθηκε ο βασιλιάς Δαβίδ. (2 Σαμ. 12:13) Κάποιοι παραβάτες ίσως επιλέξουν να αγνοήσουν τη νουθεσία του Ιεχωβά. (Γέν. 4:6-8) Παρ’ όλα αυτά, ο στόχος των πρεσβυτέρων είναι να οδηγήσουν τον παραβάτη σε μετάνοια αν αυτό είναι εφικτό. Ποιες αρχές θα τους καθοδηγούν όταν συναντηθούν με τον παραβάτη;

5. Ποια συμβουλή θα έχουν κατά νου οι πρεσβύτεροι όταν συναντηθούν με τον παραβάτη; (2 Τιμόθεο 2:24-26) (Βλέπε επίσης εικόνα.)

⁵ Οι πρεσβύτεροι βλέπουν τον παραβάτη ως πολύτιμο, χαμένο πρόβατο. (Λουκ. 15:4, 6) Επομένως, όταν συναντιούνται με αυτό το άτομο, δεν δείχνουν σκληρότητα με τα λόγια, τη στάση και τη συμπεριφορά τους, ούτε βλέπουν τη συνάντηση ως υπόθεση ρουτίνας στην οποία ακολουθούν μια τυπική διαδικασία. Αντίθετα, εκδηλώνουν τις ιδιότητες που αναφέρονται στα εδάφια 2 Τιμόθεο 2:24-26. (Διαβάστε) Οι πρεσβύτεροι παραμένουν πράοι, ήπιοι και καλοσυνάτοι καθώς αγωνίζονται να αγγίξουν την καρδιά του παραβάτη.

6. Πώς θα προετοιμάσουν οι πρεσβύτεροι τη δική τους καρδιά προτού συναντηθούν με έναν παραβάτη; (Ρωμαίους 2:4)

⁶ Οι πρεσβύτεροι προετοιμάζουν τη δική τους καρδιά. Προσπαθούν να μιμηθούν τον Ιεχωβά σε όλη τους τη συμπεριφορά απέναντι στον αμαρτωλό, καθώς θυμούνται τα λόγια του Παύλου: «Ο Θεός με την καλοσύνη του προσπαθεί να σε οδηγήσει σε μετάνοια». (Διαβάστε Ρωμαίους 2:4) Οι πρεσβύτεροι πρέπει να θυμούνται ότι είναι πρωτίστως ποιμένες υπό την κατεύθυνση του Χριστού. (Ησ. 11:3, 4· Ματθ. 18:18-20) Προτού η επιτροπή συναντηθεί με τον παραβάτη, θα εξετάσει με προσευχή τον στόχο της: να οδηγήσει τον παραβάτη σε μετάνοια. Οι αδελφοί θα κάνουν έρευνα στις Γραφές και στις εκδόσεις μας και θα προσευχηθούν για διάκριση. Θα σκεφτούν ποια πράγματα χρειάζεται να ξέρουν για το παρελθόν του ατόμου τα οποία ίσως συνέβαλαν στον τρόπο σκέψης του, στη στάση του και στη διαγωγή του.​—Παρ. 20:5.

7, 8. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να μιμούνται τη μακροθυμία του Ιεχωβά όταν συναντιούνται με έναν παραβάτη;

⁷ Οι πρεσβύτεροι μιμούνται τη μακροθυμία του Ιεχωβά. Θυμούνται πώς συμπεριφέρθηκε ο Ιεχωβά σε κάποιους παραβάτες στο παρελθόν. Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά προσπάθησε μακρόθυμα να λογικέψει τον Κάιν, προειδοποιώντας τον για τις συνέπειες της αμαρτίας και προσφέροντάς του ελπίδα αποκατάστασης. (Γέν. 4:6, 7) Ο Ιεχωβά νουθέτησε τον Δαβίδ μέσω του προφήτη Νάθαν, ο οποίος χρησιμοποίησε ένα παράδειγμα που άγγιξε την καρδιά του βασιλιά. (2 Σαμ. 12:1-7) Επίσης, ο Ιεχωβά “έστελνε συνεχώς” τους προφήτες του στο παραστρατημένο έθνος του Ισραήλ «ξανά και ξανά». (Ιερ. 7:24, 25) Δεν περίμενε να μετανοήσει πρώτα ο λαός του και μετά να τους βοηθήσει. Απεναντίας, πήρε ο ίδιος την πρωτοβουλία παροτρύνοντάς τους να μετανοήσουν.

⁸ Οι πρεσβύτεροι μιμούνται το παράδειγμα του Ιεχωβά όταν προσπαθούν να βοηθήσουν εκείνους που έχουν διαπράξει σοβαρή αμαρτία. Σύμφωνα με την κατεύθυνση που δίνει το εδάφιο 2 Τιμόθεο 4:2, προσπαθούν «με κάθε μακροθυμία» να λογικέψουν έναν ομόπιστό τους που έχει πρόβλημα. Μια σημείωση μελέτης σε εκείνο το εδάφιο λέει τα εξής για έναν τέτοιον πρεσβύτερο: «Θα χρειαζόταν πάντοτε να δείχνει αυτοσυγκράτηση, κάνοντας μακρόθυμα έκκληση στην επιθυμία του [αμαρτωλού] να κάνει το σωστό. Αν [ο πρεσβύτερος] ενέδιδε στον εκνευρισμό ή στην απογοήτευση, θα μπορούσε να απωθήσει ή και να σκανδαλίσει [τον αμαρτωλό]».

9, 10. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να βοηθήσουν τον αμαρτωλό να κάνει λογικές σκέψεις σχετικά με την πορεία του;

⁹ Οι πρεσβύτεροι προσπαθούν να εξακριβώσουν τις περιστάσεις που οδήγησαν στην αμαρτία. Για παράδειγμα, μήπως ο αδελφός έγινε σταδιακά αδύναμος επειδή παραμέλησε την προσωπική μελέτη ή τη διακονία; Μήπως έπαψε να προσεύχεται συχνά στον Ιεχωβά; Μήπως οι προσευχές του έχουν γίνει επιφανειακές; Μήπως επέτρεψε σε εσφαλμένες επιθυμίες να τον κυριεύσουν; Μήπως έκανε άσοφες επιλογές όσον αφορά τις συναναστροφές του ή την ψυχαγωγία του; Πώς μπορεί να επηρέασαν αυτές οι επιλογές την καρδιά του; Αναγνωρίζει πώς επηρέασαν οι πρόσφατες αποφάσεις και πράξεις του τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά;

¹⁰ Κάνοντας ουσιώδεις ερωτήσεις χωρίς να μπαίνουν σε αχρείαστες προσωπικές λεπτομέρειες, οι πρεσβύτεροι βοηθούν με καλοσύνη τον παραβάτη να εκφραστεί και να κάνει λογικές σκέψεις όσον αφορά την πορεία του. (Παρ. 20:5) Επιπρόσθετα, όπως έκανε ο Νάθαν με τον Δαβίδ, μπορούν να χρησιμοποιήσουν παραδείγματα για να βοηθήσουν το άτομο να κάνει λογικές σκέψεις και να διακρίνει πόσο εσφαλμένες ήταν οι πράξεις του. Ίσως στη διάρκεια της πρώτης συνάντησης, το άτομο να αρχίσει να νιώθει αληθινή λύπη για την πορεία που ακολούθησε. Μπορεί μάλιστα να μετανοήσει.

11. Πώς συμπεριφερόταν ο Ιησούς στους αμαρτωλούς;

¹¹ Οι πρεσβύτεροι αγωνίζονται να μιμηθούν τον Ιησού. Όταν ο αναστημένος Ιησούς μίλησε στον Σαύλο από την Ταρσό, του έκανε ένα διερευνητικό ερώτημα: «Σαούλ, Σαούλ, γιατί με διώκεις;» Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιησούς βοήθησε τον Σαύλο να κάνει λογικές σκέψεις όσον αφορά την εσφαλμένη πορεία του. (Πράξ. 9:3-6) Και όσον αφορά «αυτή τη γυναίκα, την Ιεζάβελ», ο Ιησούς είπε: «Της έδωσα χρόνο να μετανοήσει».​—Αποκ. 2:20, 21.

12, 13. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δώσουν σε έναν παραβάτη χρόνο να μετανοήσει; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹² Μιμούμενοι τον Ιησού, οι πρεσβύτεροι δεν βιάζονται να συμπεράνουν ότι ένας παραβάτης δεν θα μετανοήσει. Ενώ μερικοί μπορεί να μετανοήσουν κατά την πρώτη τους συνάντηση με την επιτροπή, άλλοι ίσως χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Γι’ αυτό, οι πρεσβύτεροι μπορεί να διευθετήσουν να συναντηθούν με τον αμαρτωλό περισσότερες από μία φορές. Ίσως έπειτα από εκείνη την πρώτη συνάντηση, ο Χριστιανός που έσφαλε να αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά αυτά που του είπαν. Μπορεί να πλησιάσει τον Ιεχωβά με ταπεινή προσευχή. (Ψαλμ. 32:5· 38:18) Ως αποτέλεσμα, σε μια επόμενη συνάντηση, ο αμαρτωλός ίσως να έχει διαφορετικό πνεύμα από αυτό που εκδήλωσε στην πρώτη συνάντηση.

¹³ Για να βοηθήσουν τον αμαρτωλό να οδηγηθεί σε μετάνοια, οι πρεσβύτεροι δείχνουν ενσυναίσθηση και καλοσύνη. Προσεύχονται να ευλογήσει ο Ιεχωβά τις προσπάθειές τους και ελπίζουν ότι ο παραστρατημένος Χριστιανός θα συνέλθει και θα μετανοήσει.​—2 Τιμ. 2:25, 26.

14. Ποιος αξίζει την τιμή όταν μετανοεί ένας αμαρτωλός, και γιατί;

¹⁴ Αν ο αμαρτωλός μετανοήσει, αυτό είναι αιτία μεγάλης χαράς! (Λουκ. 15:7, 10) Ποιος αξίζει την τιμή για αυτό; Οι πρεσβύτεροι; Θυμηθείτε τι έγραψε ο Παύλος σχετικά με τους αμαρτωλούς: «Μήπως ο Θεός τούς δώσει μετάνοια». (2 Τιμ. 2:25) Μια σημείωση μελέτης σε εκείνο το εδάφιο κάνει το εξής σχόλιο: «Η τιμή για μια τέτοια αλλαγή στον τρόπο σκέψης και στη στάση δεν ανήκει σε κάποιον άνθρωπο, αλλά στον Ιεχωβά, ο οποίος βοηθάει τον παραστρατημένο Χριστιανό να κάνει αυτή τη ζωτικής σημασίας αλλαγή. Ο Παύλος κατόπιν αναφέρει μερικά από τα όμορφα αποτελέσματα αυτής της μετάνοιας​—οδηγεί τον αμαρτωλό σε ακριβέστερη γνώση της αλήθειας, τον βοηθάει να συνέλθει και τον καθιστά ικανό να ξεφύγει από τις παγίδες του Σατανά.​—2Τι 2:26».

15. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να συνεχίσουν να βοηθούν έναν μετανοημένο παραβάτη;

¹⁵ Όταν ένας παραβάτης μετανοήσει, η επιτροπή θα διευθετήσει ποιμαντικές επισκέψεις, ώστε το άτομο να συνεχίσει να λαβαίνει την αναγκαία βοήθεια για να αγωνιστεί ενάντια στις παγίδες του Σατανά και να κάνει ευθείς δρόμους για τα πόδια του. (Εβρ. 12:12, 13) Βέβαια, οι πρεσβύτεροι δεν αποκαλύπτουν σε κανέναν λεπτομέρειες για τα όσα έκανε ο αμαρτωλός. Αλλά τι ίσως χρειάζεται να γνωστοποιηθεί στην εκκλησία;

«ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ»

16. Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Τιμόθεο 5:20, σε ποιους «παρατηρητές» αναφέρεται ο Παύλος;

¹⁶ Διαβάστε 1 Τιμόθεο 5:20. Ο Παύλος έγραψε αυτά τα λόγια στον συμπρεσβύτερό του τον Τιμόθεο αναφορικά με «εκείνους που αμαρτάνουν». Τι εννοούσε; Δεν εννοούσε απαραιτήτως ότι όλη η εκκλησία ήταν οι «παρατηρητές». Αναφερόταν σε εκείνους τους λίγους που μπορεί να ήταν ήδη ενήμεροι για τις αμαρτίες. Ίσως να επρόκειτο για αυτόπτες μάρτυρες ή για τα άτομα στα οποία ο παραβάτης εκμυστηρεύτηκε την αμαρτία του. Οι πρεσβύτεροι θα τους ενημέρωναν διακριτικά ότι το ζήτημα έτυχε χειρισμού και ότι ο αμαρτωλός έλαβε διόρθωση.

17. Αν μια σοβαρή αμαρτία είναι ευρέως γνωστή στην εκκλησία ή είναι πιθανό να γίνει γνωστή, ποια ανακοίνωση θα γίνει, και γιατί;

¹⁷ Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αδικοπραγία ίσως έχει γίνει ευρέως γνωστή στην εκκλησία ή είναι πιθανό να γίνει γνωστή. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι «παρατηρητές» περιλαμβάνουν ολόκληρη την εκκλησία. Γι’ αυτό, ένας πρεσβύτερος θα ανακοινώσει στην εκκλησία ότι ο αδελφός ή η αδελφή έχει ελεγχθεί. Γιατί; Ο Παύλος δίνει την απάντηση: «Ως προειδοποίηση για τους υπόλοιπους» ώστε να μην πέσουν στην αμαρτία.

18. Πώς θα χειρίζονται οι πρεσβύτεροι καταστάσεις που περιλαμβάνουν βαφτισμένους ανηλίκους; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁸ Τι θα πούμε για τους βαφτισμένους ανηλίκους​—κάτω των 18 ετών​—που εμπλέκονται σε σοβαρή αδικοπραγία; Το πρεσβυτέριο θα διευθετήσει να συναντηθούν δύο πρεσβύτεροι με τον ανήλικο και με τους Χριστιανούς γονείς του.c Οι πρεσβύτεροι θα διαπιστώσουν ποια βήματα έχουν ήδη κάνει οι γονείς για να βοηθήσουν το παιδί τους να μετανοήσει. Αν ο ανήλικος εκδηλώνει καλή στάση και οι προσπάθειες των γονέων αγγίζουν την καρδιά του, οι δύο πρεσβύτεροι μπορεί να αποφασίσουν ότι δεν χρειάζεται να γίνουν περαιτέρω ενέργειες. Άλλωστε, είναι θεόδοτη ευθύνη των γονέων να παρέχουν στοργική διόρθωση στα παιδιά τους. (Δευτ. 6:6, 7· Παρ. 6:20· 22:6· Εφεσ. 6:2-4) Έπειτα, οι πρεσβύτεροι θα επικοινωνούν κατά καιρούς με τους γονείς για να διασφαλίσουν ότι ο ανήλικος λαβαίνει τη βοήθεια που χρειάζεται. Τι γίνεται όμως αν ένας βαφτισμένος ανήλικος εμμένει αμετανόητα σε μια εσφαλμένη πορεία; Σε αυτή την περίπτωση, μια επιτροπή πρεσβυτέρων θα συναντηθεί με αυτόν και με τους Χριστιανούς γονείς του.

«Ο ΙΕΧΩΒΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΛΕΗΜΩΝ»

19. Πώς αγωνίζονται οι πρεσβύτεροι να μιμούνται τον Ιεχωβά στη συμπεριφορά τους προς τους παραβάτες;

¹⁹ Οι πρεσβύτεροι που υπηρετούν σε επιτροπές έχουν ευθύνη ενώπιον του Ιεχωβά να κρατούν την εκκλησία καθαρή. (1 Κορ. 5:7) Θέλουν επίσης να υποκινηθούν οι παραβάτες να μετανοήσουν αν αυτό είναι εφικτό. Γι’ αυτόν τον σκοπό, οι πρεσβύτεροι διατηρούν θετική, αισιόδοξη στάση. Γιατί; Επειδή θέλουν να μιμούνται τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι «πολύ συμπονετικός και ελεήμων». (Ιακ. 5:11) Προσέξτε πώς εκδήλωνε τέτοιο πνεύμα ο ηλικιωμένος απόστολος Ιωάννης. Έγραψε: «Παιδάκια μου, σας τα γράφω αυτά για να μην αμαρτήσετε. Εντούτοις, αν κανείς αμαρτήσει, έχουμε βοηθό που είναι μαζί με τον Πατέρα, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι δίκαιος».​—1 Ιωάν. 2:1.

20. Τι θα εξετάσουμε στο τελικό άρθρο αυτής της σειράς;

²⁰ Δυστυχώς, κάποιες φορές ένας Χριστιανός αρνείται να μετανοήσει. Σε αυτή την περίπτωση, η εκκλησία πρέπει να τον απομακρύνει από ανάμεσά μας. Πώς χειρίζονται οι πρεσβύτεροι τέτοιες σοβαρές υποθέσεις; Θα εξετάσουμε αυτό το ζήτημα στο τελικό άρθρο αυτής της σειράς.

1, 2. (α) Πώς βλέπει ο Ιεχωβά την εκούσια αμαρτία; (β) Ποια ελπίδα έχει ο Ιεχωβά όσον αφορά τους παραβάτες;

Ο ΙΕΧΩΒΑ δεν είναι ανεκτικός Θεός. Δεν παραβλέπει την αμαρτία. (Ψαλμ. 5:4-6) Απαιτεί να σεβόμαστε τους δίκαιους κανόνες του, τους οποίους μας έχει γνωστοποιήσει μέσω του Λόγου του. Βέβαια, ο Ιεχωβά δεν αναμένει τελειότητα από ατελείς ανθρώπους. (Ψαλμ. 130:3, 4) Ταυτόχρονα, δεν ανέχεται “ασεβείς ανθρώπους που μετατρέπουν την παρ’ αξίαν καλοσύνη του σε δικαιολογία για έκλυτη διαγωγή”. (Ιούδα 4) Μάλιστα, η Αγία Γραφή μιλάει για την καταστροφή των ασεβών στον πόλεμο του Θεού, τον Αρμαγεδδώνα.​—2 Πέτρ. 3:7· Αποκ. 16:16.

² Ωστόσο, ο Ιεχωβά δεν θέλει να καταστραφεί κανείς. Όπως είδαμε προηγουμένως σε αυτή τη σειρά άρθρων, η Αγία Γραφή δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο Ιεχωβά θέλει «όλοι να φτάσουν σε μετάνοια». (2 Πέτρ. 3:9) Οι πρεσβύτεροι μιμούνται τον Ιεχωβά καθώς προσπαθούν μακρόθυμα να βοηθήσουν τους παραβάτες να αλλάξουν πορεία και να αποκτήσουν ξανά την εύνοια του Ιεχωβά. Εντούτοις, δεν ανταποκρίνονται ευνοϊκά όλοι οι παραβάτες. (Ησ. 6:9) Μερικοί συνεχίζουν την εσφαλμένη πορεία τους παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των πρεσβυτέρων να τους οδηγήσουν σε μετάνοια. Τι πρέπει να γίνει σε μια τέτοια περίπτωση;

«ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΕ ΤΟΝ ΠΟΝΗΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ»

3. (α) Τι λέει η Αγία Γραφή ότι πρέπει να γίνεται με τους αμετανόητους αμαρτωλούς; (β) Γιατί λέμε ότι, κατά μία έννοια, ο παραβάτης έχει επιλέξει την απομάκρυνσή του από την εκκλησία;

³ Όταν ένας παραβάτης είναι αμετανόητος, οι πρεσβύτεροι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να ακολουθήσουν την κατεύθυνση που βρίσκεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 5:13: «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας». Κατά μία έννοια, ο παραβάτης έχει επιλέξει να υποστεί αυτή τη συνέπεια. Θερίζει ό,τι ο ίδιοςa έσπειρε. (Γαλ. 6:7) Γιατί το λέμε αυτό; Επειδή αρνήθηκε να ανταποκριθεί στις επανειλημμένες προσπάθειες των πρεσβυτέρων να τον οδηγήσουν σε μετάνοια. (2 Βασ. 17:12-15) Οι πράξεις του δείχνουν ότι έχει επιλέξει να μην τηρεί τους κανόνες του Ιεχωβά.​—Δευτ. 30:19, 20.

4. Γιατί γίνεται ανακοίνωση όταν η εκκλησία απομακρύνει έναν αμετανόητο παραβάτη από ανάμεσά μας;

⁴ Όταν οι πρεσβύτεροι απομακρύνουν έναν αμετανόητο παραβάτη από την εκκλησία, γίνεται μια ανακοίνωση για να πληροφορηθεί η εκκλησία ότι αυτός δεν είναι πια Μάρτυρας του Ιεχωβά.b Σκοπός αυτής της ανακοίνωσης δεν είναι να ταπεινώσει τον παραβάτη. Η ανακοίνωση γίνεται για να μπορούν οι αδελφοί της εκκλησίας να ακολουθήσουν τη Βιβλική νουθεσία να “πάψουν να συναναστρέφονται” αυτό το άτομο και μάλιστα “ούτε καν να τρώνε” μαζί του. (1 Κορ. 5:9-11) Υπάρχει βάσιμος λόγος για τον οποίο δίνεται αυτή η κατεύθυνση. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Λίγο προζύμι προκαλεί ζύμωση σε όλο το ζυμάρι». (1 Κορ. 5:6) Οι αμετανόητοι παραβάτες μπορεί να αποδυναμώσουν την αποφασιστικότητα εκείνων που προσπαθούν να ζουν σύμφωνα με τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά.​—Παρ. 13:20· 1 Κορ. 15:33.

5. Πώς πρέπει να βλέπουμε ένα άτομο που η εκκλησία έχει απομακρύνει από ανάμεσά μας, και γιατί;

⁵ Πώς πρέπει λοιπόν να βλέπουμε έναν ομόπιστό μας που η εκκλησία έχει απομακρύνει από ανάμεσά μας; Παρότι δεν έχουμε κοινωνική συναναστροφή μαζί του, πρέπει να τον βλέπουμε ως χαμένο πρόβατο, όχι ως χαμένη υπόθεση. Ένα πρόβατο που έχει ξεστρατίσει από το ποίμνιο μπορεί κάλλιστα να επιστρέψει. Να θυμάστε ότι αυτό το χαμένο πρόβατο αφιερώθηκε στον Ιεχωβά. Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή δεν ζει σύμφωνα με την αφιέρωσή του και, ως αποτέλεσμα, βρίσκεται σε επικίνδυνη θέση. (Ιεζ. 18:31) Παρ’ όλα αυτά, για όσο διάστημα είναι διαθέσιμο το έλεος του Ιεχωβά, υπάρχει ελπίδα ότι αυτό το άτομο θα επιστρέψει. Πώς δείχνουν οι πρεσβύτεροι ότι έχουν αυτή την ελπίδα ακόμα και σε σχέση με έναν παραβάτη που έχουν απομακρύνει από την εκκλησία;

ΠΩΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΑΠΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

6. Ποια βήματα θα κάνουν οι πρεσβύτεροι για να βοηθήσουν κάποιον που η εκκλησία έχει απομακρύνει από ανάμεσά μας;

⁶ Όταν η εκκλησία απομακρύνει κάποιον από ανάμεσά μας, μήπως αυτό σημαίνει ότι τον εγκαταλείπει, ότι τον αφήνει να βρει ολομόναχος τον δρόμο της επιστροφής στον Ιεχωβά; Κάθε άλλο! Όταν η επιτροπή πρεσβυτέρων πληροφορήσει έναν αμετανόητο παραβάτη ότι θα τον απομακρύνει από την εκκλησία, θα του εξηγήσει και ποια βήματα μπορεί να κάνει για να επιστρέψει. Αλλά οι πρεσβύτεροι δεν θα κάνουν μόνο αυτό. Στις περισσότερες περιπτώσεις, θα πουν στον παραβάτη ότι θα ήθελαν να τον συναντήσουν ξανά έπειτα από λίγους μήνες ώστε να δουν αν η κατάσταση της καρδιάς του έχει αλλάξει. Αν ο παραβάτης είναι πρόθυμος να συναντηθεί ξανά μαζί τους, σε εκείνη τη μεταγενέστερη συνάντηση οι πρεσβύτεροι θα του απευθύνουν θερμή έκκληση να μετανοήσει και να επιστρέψει. Ακόμα και αν τότε δεν έχει αλλάξει η κατάσταση της καρδιάς του, στο μέλλον οι πρεσβύτεροι θα προσπαθούν κάθε τόσο να έρθουν σε επαφή μαζί του.

7. Πώς αντανακλούν οι πρεσβύτεροι τη συμπόνια του Ιεχωβά σε σχέση με κάποιον που η εκκλησία έχει απομακρύνει από ανάμεσά μας; (Ιερεμίας 3:12)

⁷ Οι πρεσβύτεροι προσπαθούν να αντανακλούν τη συμπόνια του Ιεχωβά απέναντι σε κάποιον που η εκκλησία έχει απομακρύνει από ανάμεσά μας. Για παράδειγμα, στην εποχή του αρχαίου Ισραήλ, ο Ιεχωβά δεν περίμενε να κάνει ο παραστρατημένος λαός του το πρώτο βήμα. Απεναντίας, πήρε εκείνος την πρωτοβουλία να τους προσεγγίσει προτού ακόμα δείξουν εκείνοι σημάδια μετάνοιας. Όπως είδαμε στο δεύτερο άρθρο αυτής της σειράς, ο Ιεχωβά έδειξε παραστατικά τη συμπόνια του λέγοντας στον προφήτη Ωσηέ να προτείνει συμφιλίωση στη σύζυγό του, η οποία εξακολουθούσε να αμαρτάνει. (Ωσηέ 3:1· Μαλ. 3:7) Μιμούμενοι τον Ιεχωβά, οι πρεσβύτεροι θέλουν ειλικρινά να επιστρέψει ο παραβάτης και δεν του το κάνουν δύσκολο αυτό.​—Διαβάστε Ιερεμίας 3:12.

8. Πώς μας βοηθάει η παραβολή του Ιησού για τον άσωτο γιο να κατανοήσουμε βαθύτερα τη συμπόνια και το έλεος του Ιεχωβά; (Λουκάς 15:7)

⁸ Θυμηθείτε την παραβολή του Ιησού για τον άσωτο γιο, την οποία εξετάσαμε στο δεύτερο άρθρο αυτής της σειράς. Όταν ο πατέρας είδε τον γιο του να επιστρέφει στο σπίτι, «έτρεξε και τον αγκάλιασε και τον φίλησε τρυφερά». (Λουκ. 15:20) Προσέξτε ότι ο πατέρας δεν περίμενε ώσπου ο γιος του να ικετεύσει για συγχώρηση. Απεναντίας, πήρε την πρωτοβουλία, όπως θα έκανε κάθε στοργικός πατέρας. Οι πρεσβύτεροι προσπαθούν να δείχνουν παρόμοια στάση προς εκείνους που έχουν ξεστρατίσει. Θέλουν να επιστρέψουν αυτά τα χαμένα πρόβατα «στο σπίτι τους». (Λουκ. 15:22-24, 32) Γίνεται χαρά στον ουρανό όταν ένας αμαρτωλός επιστρέφει, και γίνεται χαρά και στη γη επίσης!​—Διαβάστε Λουκάς 15:7.

9. Ποια θερμή έκκληση απευθύνει ο Ιεχωβά στους αμαρτωλούς;

⁹ Από όσα εξετάσαμε ως τώρα, είναι σαφές ότι, όταν κάποιος αδικοπραγεί αμετανόητα, ο Ιεχωβά δεν το παραβλέπει αυτό. Ωστόσο, δεν στρέφει τα νώτα στους παραβάτες. Θέλει να επιστρέψουν. Τα αισθήματα του Ιεχωβά για τους μετανοημένους παραβάτες εκφράζονται στο εδάφιο Ωσηέ 14:4: «Θα γιατρέψω την απιστία τους. Θα τους αγαπήσω με τη θέλησή μου, επειδή ο θυμός μου έχει απομακρυνθεί». Τι ισχυρό κίνητρο για να ανταποκρίνονται οι πρεσβύτεροι σε οποιαδήποτε σημάδια μετάνοιας! Και τι ισχυρό κίνητρο για να επιστρέψουν χωρίς καθυστέρηση όσοι έχουν εγκαταλείψει τον Ιεχωβά!

10, 11. Πώς θα προσπαθήσουν οι πρεσβύτεροι να βοηθήσουν εκείνους που η εκκλησία απομάκρυνε από ανάμεσά μας στο παρελθόν;

¹⁰ Τι θα πούμε για κάποια άτομα που η εκκλησία απομάκρυνε από ανάμεσά μας στο παρελθόν, ίσως πριν από πολλά χρόνια; Κάποια από αυτά τα άτομα μπορεί να μην πράττουν πλέον την αμαρτία η οποία οδήγησε στην απομάκρυνσή τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να μη θυμούνται καν τον λόγο για τον οποίο απομακρύνθηκαν. Όπως και αν έχουν τα πράγματα, οι πρεσβύτεροι θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν και να επισκεφτούν αυτά τα άτομα. Σε αυτές τις επισκέψεις, θα προτείνουν μάλιστα στο άτομο να προσευχηθούν μαζί του και θα του απευθύνουν θερμή έκκληση να επιστρέψει στην εκκλησία. Βέβαια, αν ένα άτομο έχει μείνει μακριά από την εκκλησία πολλά χρόνια, αναμφίβολα θα είναι πολύ αδύναμο πνευματικά. Γι’ αυτό, αν πει ότι θέλει να επιστρέψει στην εκκλησία, οι πρεσβύτεροι μπορούν να διευθετήσουν να διεξάγει κάποιος Γραφική μελέτη μαζί του, παρότι δεν έχει επανενταχθεί ακόμα. Σε κάθε περίπτωση, οι πρεσβύτεροι θα είναι αυτοί που θα διευθετήσουν τη Γραφική μελέτη.

¹¹ Μιμούμενοι τη συμπόνια του Ιεχωβά, οι πρεσβύτεροι θέλουν να βοηθήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα να μάθουν ότι η πόρτα είναι ανοιχτή για να επιστρέψουν. Όταν ένας αμαρτωλός εκδηλώνει μετάνοια και εγκαταλείπει την εσφαλμένη πορεία του, μπορεί να επανενταχθεί χωρίς καθυστέρηση.​—2 Κορ. 2:6-8.

12. (α) Σε ποιες καταστάσεις απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από τους πρεσβυτέρους; (β) Γιατί δεν πρέπει να θεωρούμε ότι είναι αδύνατον για ορισμένες κατηγορίες αμαρτωλών να λάβουν το έλεος του Ιεχωβά; (Βλέπε επίσης υποσημείωση.)

¹² Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι πρεσβύτεροι χρειάζεται να δείχνουν ιδιαίτερη προσοχή προτού επανεντάξουν κάποιον. Για παράδειγμα, αν κάποιος ήταν ένοχος κακοποίησης παιδιού ή αποστασίας ή αν επιδίωξε να τερματίσει τον γάμο του με πανουργία, οι πρεσβύτεροι πρέπει να βεβαιωθούν ότι έχει μετανοήσει αληθινά. (Μαλ. 2:14· 2 Τιμ. 3:6) Πρέπει να προστατέψουν το ποίμνιο. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να αντιλαμβανόμαστε ότι ο Ιεχωβά θα δεχτεί οποιονδήποτε παραβάτη ο οποίος θα δείξει γνήσια μετάνοια και θα πάψει να επιδίδεται σε εσφαλμένη διαγωγή. Γι’ αυτό, αν και οι πρεσβύτεροι δείχνουν τη δέουσα προσοχή σε περιπτώσεις ατόμων που φέρθηκαν δόλια σε άλλους, δεν πρέπει να φτάνουν στο σημείο να λένε ότι ορισμένες κατηγορίες αμαρτωλών δεν μπορούν ποτέ να λάβουν το έλεος του Ιεχωβά.c​—1 Πέτρ. 2:10.

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ

13. Πώς διαφέρει ο τρόπος που φερόμαστε σε κάποιον που έχουν ελέγξει οι πρεσβύτεροι από τον τρόπο που φερόμαστε σε κάποιον που έχουν απομακρύνει από την εκκλησία;

¹³ Όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο, μερικές φορές γίνεται ανακοίνωση ότι ένα άτομο έχει ελεγχθεί. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορούμε να συνεχίσουμε να συναναστρεφόμαστε μαζί του, ξέροντας ότι μετανόησε και εγκατέλειψε την εσφαλμένη πορεία του. (1 Τιμ. 5:20) Εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της εκκλησίας και χρειάζεται την ενθάρρυνση που έρχεται από τη συναναστροφή με τους ομοπίστους μας. (Εβρ. 10:24, 25) Ωστόσο, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική όταν η εκκλησία έχει απομακρύνει ένα άτομο από ανάμεσά μας. “Παύουμε να συναναστρεφόμαστε” αυτό το άτομο, και μάλιστα “ούτε καν τρώμε με τέτοιον άνθρωπο”.​—1 Κορ. 5:11.

14. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να χρησιμοποιούν τη Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή τους όσον αφορά τη συμπεριφορά τους προς εκείνους που η εκκλησία έχει απομακρύνει; (Βλέπε επίσης εικόνα.)

¹⁴ Μήπως τα όσα εξετάσαμε σημαίνουν ότι θα πρέπει να αγνοούμε εντελώς ένα άτομο που η εκκλησία έχει απομακρύνει; Όχι απαραιτήτως. Βέβαια, δεν θα είχαμε κοινωνική συναναστροφή μαζί του. Αλλά οι Χριστιανοί μπορούν να χρησιμοποιούν τη Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή τους για να αποφασίσουν αν θα προσκαλέσουν σε μια συνάθροιση ένα άτομο που η εκκλησία έχει απομακρύνει​—ίσως έναν συγγενή ή κάποιον με τον οποίο ήταν άλλοτε πολύ δεμένοι. Τι θα γίνει αν έρθει; Στο παρελθόν, δεν θα χαιρετούσαμε ένα τέτοιο άτομο. Και πάλι, κάθε Χριστιανός χρειάζεται να χρησιμοποιεί τη Βιβλικά εκπαιδευμένη συνείδησή του σε αυτό το ζήτημα. Κάποιοι ίσως νιώθουν άνετα να χαιρετήσουν το άτομο ή να το καλωσορίσουν στη συνάθροιση. Ωστόσο, δεν θα πιάναμε συζήτηση ούτε θα είχαμε κοινωνική συναναστροφή μαζί του.

15. Ποια κατηγορία αμαρτωλών περιγράφεται στα εδάφια 2 Ιωάννη 9-11; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Αναφέρονταν ο Ιωάννης και ο Παύλος στο Ίδιο Είδος Αμαρτίας;»)

¹⁵ Μερικοί ίσως αναρωτιούνται: “Μα δεν λέει η Γραφή ότι ο Χριστιανός που χαιρετάει ένα τέτοιο άτομο γίνεται συμμέτοχος στα πονηρά του έργα;” (Διαβάστε 2 Ιωάννη 9-11) Τα συμφραζόμενα αυτού του εδαφίου δείχνουν ότι η συγκεκριμένη κατεύθυνση αναφέρεται στους αποστάτες και σε άλλους που προωθούν ενεργά εσφαλμένη διαγωγή. (Αποκ. 2:20) Επομένως, αν κάποιος προωθεί ενεργά αποστατικές διδασκαλίες ή κάποια άλλη μορφή αδικοπραγίας, οι πρεσβύτεροι δεν θα διευθετήσουν να τον επισκεφτούν. Βέβαια, υπάρχει ελπίδα να συνέλθει. Ώσπου να συμβεί όμως αυτό, ούτε θα χαιρετάμε ένα τέτοιο άτομο ούτε θα το προσκαλούμε στις συναθροίσεις.

ΝΑ ΜΙΜΕΙΣΤΕ ΤΗ ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

16, 17. (α) Τι θέλει ο Ιεχωβά να κάνουν οι αμαρτωλοί; (Ιεζεκιήλ 18:32) (β) Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να αποδεικνύονται συνεργάτες του Ιεχωβά όταν προσπαθούν να βοηθήσουν τους παραβάτες;

¹⁶ Τι μάθαμε σε αυτή την πενταμερή σειρά άρθρων; Ο Ιεχωβά δεν θέλει να καταστραφεί κανείς! (Διαβάστε Ιεζεκιήλ 18:32) Θέλει να συμφιλιωθούν οι αμαρτωλοί μαζί του. (2 Κορ. 5:20) Να γιατί, στο διάβα της ιστορίας, ο Ιεχωβά έχει προτρέψει επανειλημμένα τον παραστρατημένο λαό του​—καθώς και παραστρατημένα άτομα​—να μετανοήσουν και να επιστρέψουν σε εκείνον. Οι πρεσβύτεροι έχουν το προνόμιο να είναι συνεργάτες του Ιεχωβά καθώς αγωνίζονται να οδηγήσουν τους παραβάτες σε μετάνοια.​—Ρωμ. 2:4· 1 Κορ. 3:9.

¹⁷ Φανταστείτε τη χαρά που γίνεται στον ουρανό όταν μετανοούν αμαρτωλοί! Ο ουράνιος Πατέρας μας, ο Ιεχωβά, νιώθει προσωπικά αυτή τη χαρά κάθε φορά που ένα χαμένο πρόβατό του επιστρέφει στην εκκλησία. Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά γίνεται ολοένα και πιο βαθιά καθώς στοχαζόμαστε τη συμπόνια του, το έλεός του και την παρ’ αξίαν καλοσύνη του.​—Λουκ. 1:78.