1. Ποιο προνόμιο απολαμβάνουμε;

ΤΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ είναι να ανήκουμε στην εκκλησία του Ιεχωβά! Βρισκόμαστε σε έναν πνευματικό παράδεισο γεμάτο ειρηνικούς, ευτυχισμένους ανθρώπους. Ποια είναι η δική σας θέση στην εκκλησία;

2. Ποιο παράδειγμα χρησιμοποίησε ο απόστολος Παύλος σε κάποιες θεόπνευστες επιστολές του;

² Μπορούμε να μάθουμε πολλά για αυτό το θέμα από ένα παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο απόστολος Παύλος σε κάποιες θεόπνευστες επιστολές του. Σε καθεμιά από αυτές τις επιστολές, ο Παύλος παρομοίασε την εκκλησία με το ανθρώπινο σώμα. Παρομοίασε επίσης τα άτομα σε μια εκκλησία με μέλη του σώματος.​—Ρωμ. 12:4-8· 1 Κορ. 12:12-27· Εφεσ. 4:16.

3. Ποια τρία διδάγματα θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τρία σημαντικά διδάγματα που παίρνουμε από το εν λόγω παράδειγμα. Πρώτον, θα μάθουμε ότι ο καθένας από εμάς έχει μια θέσηb στην εκκλησία του Ιεχωβά. Δεύτερον, θα εξετάσουμε τι μπορούμε να κάνουμε αν δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε ποια είναι η θέση μας στην εκκλησία. Και τρίτον, θα εξετάσουμε γιατί χρειάζεται να παραμένουμε δραστήριοι εκπληρώνοντας τον δικό μας ρόλο στην εκκλησία του Θεού.

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΠΑΙΖΕΙ ΕΝΑΝ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

4. Τι μας διδάσκουν τα εδάφια Ρωμαίους 12:4, 5;

⁴ Το πρώτο δίδαγμα που αντλούμε από το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο Παύλος είναι ότι ο καθένας από εμάς έχει σημαντική θέση στην οικογένεια του Ιεχωβά. Ο Παύλος αρχίζει το παράδειγμά του ως εξής: «Όπως σε ένα σώμα έχουμε πολλά μέλη, αλλά δεν έχουν όλα τα μέλη την ίδια λειτουργία, έτσι και εμείς, αν και πολλοί, είμαστε ένα σώμα σε ενότητα με τον Χριστό, αλλά ατομικά είμαστε μέλη που ανήκουν το ένα στο άλλο». (Ρωμ. 12:4, 5) Τι εννοούσε ο Παύλος; Ότι ο καθένας μας, αν και έχει διαφορετικό ρόλο στην εκκλησία, είναι πολύτιμος.

5. Ποια «δώρα» έχει δώσει ο Ιεχωβά στην εκκλησία;

⁵ Όταν σκέφτεστε εκείνους που έχουν μια θέση στην εκκλησία, ίσως ο νους σας πηγαίνει αμέσως σε εκείνους που ασκούν την ηγεσία. (1 Θεσ. 5:12· Εβρ. 13:17) Είναι αλήθεια ότι, μέσω του Χριστού, ο Ιεχωβά έχει δώσει στην εκκλησία Του «δώρα σε μορφή ανθρώπων». (Εφεσ. 4:8) Σε αυτά τα «δώρα σε μορφή ανθρώπων» περιλαμβάνονται τα μέλη του Κυβερνώντος Σώματος, οι διορισμένοι βοηθοί του Κυβερνώντος Σώματος, τα μέλη Επιτροπών Τμήματος, οι επίσκοποι περιοχής, οι εκπαιδευτές θεοκρατικών σχολών, οι πρεσβύτεροι και οι διακονικοί υπηρέτες. Όλοι αυτοί οι αδελφοί είναι διορισμένοι από το άγιο πνεύμα να φροντίζουν τα πολύτιμα πρόβατα του Ιεχωβά και να υπηρετούν τα συμφέροντα της εκκλησίας.​—1 Πέτρ. 5:2, 3.

6. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Θεσσαλονικείς 2:6-8, τι αγωνίζονται να κάνουν οι αδελφοί που είναι διορισμένοι από το άγιο πνεύμα;

⁶ Αυτοί οι αδελφοί είναι διορισμένοι από το άγιο πνεύμα για να εκπληρώνουν διάφορες ευθύνες. Όπως τα διάφορα μέλη του σώματος, λόγου χάρη τα χέρια και τα πόδια, εργάζονται προς όφελος ολόκληρου του σώματος, έτσι και οι αδελφοί που είναι διορισμένοι από το άγιο πνεύμα εργάζονται σκληρά προς όφελος ολόκληρης της εκκλησίας. Δεν επιζητούν δόξα για τον εαυτό τους. Απεναντίας, αγωνίζονται να εποικοδομούν και να ενισχύουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους. (Διαβάστε 1 Θεσσαλονικείς 2:6-8) Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά για αυτούς τους ανιδιοτελείς άντρες που διαθέτουν τέτοια πνευματικά προσόντα!

7. Ποιες ευλογίες απολαμβάνουν πολλοί στην ολοχρόνια υπηρεσία;

⁷ Μερικοί στην εκκλησία διορίζονται ιεραπόστολοι, ειδικοί σκαπανείς ή τακτικοί σκαπανείς. Μάλιστα, αδελφοί και αδελφές σε όλο τον κόσμο έχουν κάνει το έργο κηρύγματος και μαθήτευσης ολοχρόνια σταδιοδρομία τους. Ως αποτέλεσμα, έχουν βοηθήσει πολλούς να γίνουν μαθητές του Χριστού Ιησού. Παρότι αυτοί οι ολοχρόνιοι ευαγγελιστές έχουν συνήθως λίγα από υλική άποψη, ο Ιεχωβά τούς έχει ανταμείψει με μια ζωή γεμάτη ευλογίες. (Μάρκ. 10:29, 30) Θεωρούμε πολύτιμους αυτούς τους αδελφούς και τις αδελφές, και είμαστε ευγνώμονες που αποτελούν μέρος της εκκλησίας!

8. Γιατί είναι κάθε διαγγελέας των καλών νέων πολύτιμος για τον Ιεχωβά;

⁸ Μήπως οι διορισμένοι αδελφοί και εκείνοι που βρίσκονται στην ολοχρόνια διακονία είναι οι μόνοι που έχουν θέση στην εκκλησία; Ούτε κατά διάνοια! Κάθε διαγγελέας των καλών νέων είναι σημαντικός για τον Θεό και για την εκκλησία. (Ρωμ. 10:15· 1 Κορ. 3:6-9) Μάλιστα, ένας από τους σημαντικότερους στόχους της εκκλησίας είναι να κάνει μαθητές του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. (Ματθ. 28:19, 20· 1 Τιμ. 2:4) Όλοι όσοι είναι συνταυτισμένοι με την εκκλησία, τόσο βαφτισμένοι όσο και αβάφτιστοι ευαγγελιζόμενοι, προσπαθούν να κάνουν αυτό το έργο προτεραιότητά τους.​—Ματθ. 24:14.

9. Γιατί θεωρούμε πολύτιμες τις Χριστιανές αδελφές μας;

⁹ Ο Ιεχωβά δίνει στις Χριστιανές αδελφές αξιοπρεπή θέση στην εκκλησία. Θεωρεί πολύτιμες αυτές τις συζύγους, μητέρες, χήρες και άγαμες αδελφές που τον υπηρετούν όσια. Οι Γραφές αναφέρουν επανειλημμένα εξαίρετες γυναίκες που ευαρέστησαν τον Θεό. Αυτές επαινούνται ως θαυμάσια παραδείγματα σοφίας, πίστης, ζήλου, θάρρους, γενναιοδωρίας και καλών έργων. (Λουκ. 8:2, 3· Πράξ. 16:14, 15· Ρωμ. 16:3, 6· Φιλιπ. 4:3· Εβρ. 11:11, 31, 35) Πόσο ευγνώμονες είμαστε στον Ιεχωβά που έχουμε στις εκκλησίες μας Χριστιανές με αυτές τις ωραίες ιδιότητες!

10. Γιατί θεωρούμε πολύτιμους τους ηλικιωμένους μας;

¹⁰ Μια ακόμα ευλογία είναι ότι έχουμε μαζί μας πολλούς ηλικιωμένους. Μερικές εκκλησίες έχουν ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές που δαπάνησαν όσια ολόκληρη τη ζωή τους στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Άλλοι ηλικιωμένοι ίσως γνώρισαν την αλήθεια πιο πρόσφατα. Και στις δύο περιπτώσεις, οι ηλικιωμένοι μας ίσως παλεύουν με διάφορα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την προχωρημένη ηλικία. Αυτά τα προβλήματα ίσως περιορίζουν τη δράση τους στην εκκλησία και στο έργο κηρύγματος. Ωστόσο, εκείνοι κάνουν ό,τι μπορούν στη διακονία αγρού και χρησιμοποιούν όσες δυνάμεις έχουν για να ενθαρρύνουν και να εκπαιδεύουν άλλους! Ωφελούμαστε πολύ από την πείρα τους. Είναι πανέμορφοι στα μάτια του Ιεχωβά αλλά και στα δικά μας.​—Παρ. 16:31.

11, 12. Πώς ενθαρρύνεστε από τους νεαρούς στην εκκλησία σας;

¹¹ Σκεφτείτε επίσης τους νεαρούς μας. Αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις καθώς μεγαλώνουν σε αυτόν τον κόσμο που κυριαρχείται από τον Σατανά τον Διάβολο και τις πονηρές του φιλοσοφίες. (1 Ιωάν. 5:19) Εντούτοις, όλοι ενθαρρυνόμαστε όταν βλέπουμε τους νεαρούς μας να κάνουν σχόλια στις συναθροίσεις, να συμμετέχουν στη διακονία και να υπερασπίζονται με θάρρος τις πεποιθήσεις τους. Ναι, εσείς οι νεαροί έχετε σημαντική θέση στην εκκλησία του Ιεχωβά!​—Ψαλμ. 8:2.

¹² Ωστόσο, μερικοί αδελφοί και αδελφές μας δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι είναι ουσιώδες κομμάτι της εκκλησίας. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να νιώθουμε ότι ως άτομα έχουμε θέση στην εκκλησία; Ας δούμε.

ΝΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

13, 14. Γιατί ίσως νιώθουν μερικοί ότι δεν είναι πολύτιμοι για την εκκλησία;

¹³ Προσέξτε το δεύτερο δίδαγμα που αντλούμε από το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο Παύλος. Τα λόγια του στρέφουν την προσοχή σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί σήμερα: δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι είναι πολύτιμοι για την εκκλησία. Ο Παύλος γράφει: «Αν το πόδι πει: “Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι μέρος του σώματος”, δεν παύει να είναι μέρος του σώματος. Και αν το αφτί πει: “Επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι μέρος του σώματος”, δεν παύει να είναι μέρος του σώματος». (1 Κορ. 12:15, 16) Τι εννοούσε ο Παύλος;

¹⁴ Αν συγκρίνετε τον εαυτό σας με τους άλλους στην εκκλησία, μπορεί να μη βλέπετε τη δική σας αξία. Μερικοί στην εκκλησία μπορεί να είναι χαρισματικοί δάσκαλοι, καλοί οργανωτές ή επιδέξιοι ποιμένες. Εσείς ίσως θεωρείτε ότι υστερείτε σε αυτούς τους τομείς. Αυτό δείχνει ότι είστε ταπεινοί και μετριόφρονες. (Φιλιπ. 2:3) Αλλά να προσέχετε. Αν συγκρίνετε διαρκώς τον εαυτό σας με εκείνους που έχουν εξαιρετικά ταλέντα, θα απογοητευτείτε. Μπορεί μάλιστα να νιώσετε, όπως ανέφερε ο Παύλος, ότι δεν έχετε καμιά θέση στην εκκλησία. Τι θα σας βοηθήσει να υπερνικήσετε τέτοια αισθήματα;

15. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Κορινθίους 12:4-11, τι πρέπει να αναγνωρίζουμε για οποιαδήποτε χαρίσματα ίσως έχουμε;

¹⁵ Σκεφτείτε το εξής: Ο Ιεχωβά έδωσε σε μερικούς Χριστιανούς του πρώτου αιώνα τα θαυματουργικά χαρίσματα του αγίου πνεύματος, αλλά δεν έλαβαν όλοι οι Χριστιανοί τα ίδια χαρίσματα. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 12:4-11) Ο Ιεχωβά τούς εμπιστεύτηκε διαφορετικά χαρίσματα και ικανότητες, αλλά ο κάθε Χριστιανός ήταν πολύτιμος. Σήμερα, δεν έχουμε τα θαυματουργικά χαρίσματα του αγίου πνεύματος. Εξακολουθεί όμως να ισχύει η ίδια αρχή. Μπορεί να μην έχουμε όλοι τα ίδια ταλέντα, αλλά είμαστε όλοι πολύτιμοι για τον Ιεχωβά.

16. Ποια συμβουλή του αποστόλου Παύλου χρειάζεται να εφαρμόζουμε;

¹⁶ Αντί να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους Χριστιανούς, χρειάζεται να εφαρμόζουμε τη θεόπνευστη συμβουλή του αποστόλου Παύλου: «Ο καθένας ας εξετάζει τις δικές του ενέργειες, και τότε θα έχει λόγο να χαίρεται σε σχέση με τον εαυτό του μόνο και όχι σε σύγκριση με τον άλλον».​—Γαλ. 6:4.

17. Πώς θα ωφεληθούμε αν ακολουθήσουμε τη συμβουλή του Παύλου;

¹⁷ Αν ακολουθήσουμε τη θεόπνευστη συμβουλή του Παύλου και εξετάσουμε τις δικές μας ενέργειες, ίσως αρχίσουμε να διακρίνουμε ότι έχουμε μοναδικά χαρίσματα και ικανότητες. Για παράδειγμα, ένας πρεσβύτερος μπορεί να μην είναι χαρισματικός δάσκαλος πάνω στο βήμα, αλλά να είναι πολύ αποτελεσματικός στο έργο μαθήτευσης. Ή μπορεί να μην είναι τόσο οργανωμένος όσο άλλοι πρεσβύτεροι στην εκκλησία του, αλλά να είναι πασίγνωστος ως στοργικός ποιμένας τον οποίο οι ευαγγελιζόμενοι νιώθουν άνετα να πλησιάσουν για συμβουλές από τη Γραφή. Ή μπορεί να φημίζεται για τη φιλοξενία του. (Εβρ. 13:2, 16) Όταν βλέπουμε καθαρά τα δικά μας χαρίσματα, θα έχουμε λόγους να νιώθουμε όμορφα για τη συμβολή μας στην εκκλησία. Επίσης, θα είναι λιγότερο πιθανό να φθονούμε τους αδελφούς μας που έχουν διαφορετικά χαρίσματα από τα δικά μας.

18. Πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τις ικανότητές μας;

¹⁸ Όποια θέση και αν έχουμε στην εκκλησία, όλοι μας πρέπει να επιθυμούμε να βελτιώσουμε την υπηρεσία μας και να αναπτύξουμε τις ικανότητές μας. Για να μας βοηθήσει να βελτιωθούμε, ο Ιεχωβά μάς παρέχει θαυμάσια εκπαίδευση μέσω της οργάνωσής του. Για παράδειγμα, στη μεσοβδόμαδη συνάθροιση εκπαιδευόμαστε για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί στη διακονία μας. Επωφελείστε εσείς πλήρως από αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα;

19. Πώς μπορείτε να πετύχετε τον στόχο να παρακολουθήσετε τη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας;

¹⁹ Ένα άλλο θαυμάσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι η Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας. Μπορούν να την παρακολουθήσουν αδελφοί και αδελφές που βρίσκονται στην ολοχρόνια διακονία και είναι μεταξύ 23 και 65 ετών. Ίσως αυτός ο στόχος να σας φαίνεται ανέφικτος. Αντί όμως να βρίσκετε λόγους για τους οποίους δεν μπορείτε να πάτε, φτιάξτε έναν κατάλογο με λόγους για τους οποίους θέλετε να πάτε. Έπειτα, καταρτίστε ένα σχέδιο ώστε να αποκτήσετε τα ανάλογα προσόντα. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά και με σκληρή δουλειά, αυτό που σας φαινόταν ανέφικτο μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

20. Τι μαθαίνουμε από τα εδάφια Ρωμαίους 12:6-8;

²⁰ Το τρίτο δίδαγμα που αντλούμε από το παράδειγμα που χρησιμοποίησε ο Παύλος βρίσκεται στα εδάφια Ρωμαίους 12:6-8. (Διαβάστε) Εδώ ο Παύλος δείχνει ξανά ότι οι αδελφοί στην εκκλησία έχουν διαφορετικά χαρίσματα. Τώρα όμως τονίζει ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε οποιοδήποτε χάρισμα έχουμε για να εποικοδομούμε και να ενισχύουμε την εκκλησία.

21, 22. Τι μαθαίνουμε από το παράδειγμα του Ρόμπερτ και του Φελίτσε;

²¹ Προσέξτε το παράδειγμα ενός αδελφού τον οποίο θα ονομάσουμε Ρόμπερτ. Αφού υπηρέτησε σε μια ξένη χώρα, διορίστηκε να υπηρετεί στο Μπέθελ στην πατρίδα του. Αν και τον διαβεβαίωσαν ότι η αλλαγή στον διορισμό του δεν οφειλόταν σε κάποια δική του ανεπάρκεια, εκείνος είπε: «Ένιωθα αποτυχημένος, και αυτή η αρνητική άποψη για τον εαυτό μου κράτησε πολλούς μήνες. Υπήρχαν φορές που σκεφτόμουν να εγκαταλείψω την υπηρεσία Μπέθελ». Πώς ξαναβρήκε τη χαρά του; Ένας συμπρεσβύτερός του τού υπενθύμισε ότι ο Ιεχωβά μάς εκπαίδευσε σε κάθε προηγούμενο διορισμό ώστε να είμαστε πιο χρήσιμοι στον τωρινό μας διορισμό. Ο Ρόμπερτ κατάλαβε ότι έπρεπε να πάψει να κοιτάζει στο παρελθόν και να αρχίσει να εστιάζει στο τι μπορούσε να κάνει τώρα.

²² Ο αδελφός Φελίτσε Επίσκοπο αντιμετώπισε μια παρόμοια δοκιμασία. Ο ίδιος και η σύζυγός του αποφοίτησαν από τη Γαλαάδ το 1956 και υπηρέτησαν στο έργο περιοχής στη Βολιβία. Το 1964, απέκτησαν παιδί. Ο Φελίτσε είπε: «Δυσκολευτήκαμε πολύ να αφήσουμε τον πολύτιμο διορισμό μας. Οφείλω να ομολογήσω ότι χαράμισα σχεδόν έναν χρόνο από τη ζωή μου επειδή είχα βυθιστεί στην αυτολύπηση. Αλλά με τη βοήθεια του Ιεχωβά, άλλαξα στάση και επικεντρώθηκα στη νέα μου ευθύνη ως γονέας». Μήπως νιώθετε και εσείς όπως ο Ρόμπερτ ή ο Φελίτσε; Μήπως νιώθετε αποθάρρυνση επειδή αυτή τη στιγμή δεν έχετε τα ίδια προνόμια υπηρεσίας που είχατε στο παρελθόν; Αν ναι, θα είστε πιο ευτυχισμένοι αν εστιάσετε σε αυτά που μπορείτε να κάνετε τώρα για να υπηρετείτε τον Ιεχωβά και τους αδελφούς σας. Μείνετε δραστήριοι, χρησιμοποιώντας τα χαρίσματα και τις ικανότητές σας για να βοηθάτε άλλους, και θα βρείτε χαρά καθώς εποικοδομείτε την εκκλησία.

23. Για ποιο πράγμα πρέπει να αφιερώνουμε χρόνο, και τι θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

²³ Ο καθένας από εμάς είναι πολύτιμος για τον Ιεχωβά. Εκείνος θέλει να ανήκουμε στην οικογένειά του. Αν αφιερώνουμε χρόνο για να στοχαζόμαστε πώς μπορούμε να εποικοδομούμε τους αδελφούς μας και κατόπιν εργαζόμαστε σκληρά για να εκπληρώνουμε αυτόν τον ρόλο, θα είναι λιγότερο πιθανό να νιώθουμε ότι δεν ανήκουμε στην εκκλησία!

1. Τι έχει δώσει ο Ιεχωβά στον κάθε πιστό υπηρέτη του;

Ο ΙΕΧΩΒΑ έχει δώσει στοργικά στον κάθε πιστό υπηρέτη του μια θέση στην εκκλησία του. Αν και οι ρόλοι μας είναι διαφορετικοί, όλοι είμαστε πολύτιμοι και όλοι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Ο απόστολος Παύλος μάς βοηθάει να κατανοήσουμε αυτό το σημαντικό δίδαγμα. Πώς;

2. Σύμφωνα με το εδάφιο Εφεσίους 4:16, γιατί χρειάζεται να δείχνουμε εκτίμηση ο ένας για τον άλλον και να συνεργαζόμαστε;

² Όπως δείχνει το θεματικό εδάφιο αυτού του άρθρου, ο Παύλος τόνισε ότι κανείς από εμάς δεν μπορεί να κοιτάξει έναν άλλον υπηρέτη του Ιεχωβά και να πει: «Δεν σε χρειάζομαι». (1 Κορ. 12:21) Προκειμένου να λειτουργεί ειρηνικά η εκκλησία, πρέπει να δείχνουμε εκτίμηση ο ένας για τον άλλον και να συνεργαζόμαστε. (Διαβάστε Εφεσίους 4:16) Όταν συνεργαζόμαστε με ενότητα, η εκκλησία ευημερεί και εποικοδομείται με αγάπη.

3. Τι θα εξετάσουμε σε αυτό το άρθρο;

³ Ποιοι είναι μερικοί τομείς στους οποίους μπορούμε να δείχνουμε σεβασμό για τους άλλους Χριστιανούς στην εκκλησία; Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να δείχνουν σεβασμό για τους συμπρεσβυτέρους τους. Έπειτα, θα εξετάσουμε πώς μπορούμε όλοι να δείχνουμε ότι θεωρούμε πολύτιμους τους αδελφούς και τις αδελφές μας που δεν είναι παντρεμένοι. Τέλος, θα μάθουμε πώς μπορούμε να δείχνουμε εκτίμηση για εκείνους που ίσως δεν μιλούν με ευχέρεια τη γλώσσα μας.

ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥΣ ΣΑΣ

4. Ποια συμβουλή του Παύλου που έχει καταγραφεί στο εδάφιο Ρωμαίους 12:10 πρέπει να ακολουθούν οι πρεσβύτεροι;

⁴ Όλοι οι πρεσβύτεροι στην εκκλησία είναι διορισμένοι από το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά. Εντούτοις, ο καθένας έχει διαφορετικά χαρίσματα και ικανότητες. (1 Κορ. 12:17, 18) Μερικοί ίσως είναι νεοδιορισμένοι και σχετικά άπειροι. Άλλοι ίσως έχουν περιορισμούς λόγω της ηλικίας και της υγείας τους. Ωστόσο, κανένας πρεσβύτερος δεν πρέπει να κοιτάζει οποιονδήποτε συμπρεσβύτερό του και, στην ουσία, να λέει: «Δεν σε χρειάζομαι». Αντίθετα, κάθε πρεσβύτερος πρέπει να ακολουθεί τη συμβουλή του Παύλου που έχει καταγραφεί στο εδάφιο Ρωμαίους 12:10.​—Διαβάστε.

5. Πώς δείχνουν οι πρεσβύτεροι ότι σέβονται τους συμπρεσβυτέρους τους, και γιατί είναι σημαντικό να το κάνουν αυτό;

⁵ Οι πρεσβύτεροι δείχνουν ότι σέβονται τους συμπρεσβυτέρους τους ακούγοντάς τους προσεκτικά. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν συναθροίζεται ολόκληρο το πρεσβυτέριο για να συζητήσει σοβαρά ζητήματα. Γιατί; Προσέξτε τι δήλωσε Η Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 1988: «Οι πρεσβύτεροι θα αναγνωρίζουν ότι ο Χριστός, μέσω του αγίου πνεύματος, μπορεί να κατευθύνει το νου κάθε μέλους του πρεσβυτερίου ώστε να δώσει τη Βιβλική αρχή που χρειάζεται για να αντιμετωπιστεί οποιαδήποτε κατάσταση ή για να παρθεί οποιαδήποτε σπουδαία απόφαση. (Πράξ. 15:6-15) Κανένας μεμονωμένος πρεσβύτερος δεν έχει το μονοπώλιο του πνεύματος μέσα στο πρεσβυτέριο».

6. Πώς μπορούν οι πρεσβύτεροι να συνεργάζονται με ενότητα, και πώς ωφελείται η εκκλησία όταν το κάνουν αυτό;

⁶ Ο πρεσβύτερος που σέβεται τους συμπρεσβυτέρους του δεν προσπαθεί να έχει πάντα τον πρώτο λόγο στις συναθροίσεις του πρεσβυτερίου. Δεν κυριαρχεί στη συζήτηση ούτε πιστεύει ότι η δική του γνώμη είναι πάντα η σωστή. Απεναντίας, εκφράζει την άποψή του με ταπεινοφροσύνη και μετριοφροσύνη. Ακούει προσεκτικά τα σχόλια των άλλων. Το σημαντικότερο, είναι πρόθυμος να συζητάει Βιβλικές αρχές και να υπακούει στις οδηγίες του “πιστού και φρόνιμου δούλου”. (Ματθ. 24:45-47) Όταν οι πρεσβύτεροι συζητούν διάφορα ζητήματα σε κλίμα αγάπης και σεβασμού, το άγιο πνεύμα του Θεού είναι παρόν και τους καθοδηγεί ώστε να παίρνουν αποφάσεις που ενισχύουν την εκκλησία.​—Ιακ. 3:17, 18.

ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΙ

7. Πώς έβλεπε ο Ιησούς την αγαμία;

⁷ Σήμερα, στην εκκλησία υπάρχουν αντρόγυνα και οικογένειες. Υπάρχουν όμως και πολλοί αδελφοί και αδελφές που δεν είναι παντρεμένοι. Πώς πρέπει να βλέπουμε αυτά τα άτομα; Σκεφτείτε πώς έβλεπε ο Ιησούς την αγαμία. Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς δεν παντρεύτηκε. Παρέμεινε άγαμος και έδινε τον χρόνο και την προσοχή του στον διορισμό του. Ο Ιησούς ποτέ δεν δίδαξε πως είτε ο γάμος είτε η αγαμία αποτελεί απαίτηση. Είπε όμως ότι ορισμένοι Χριστιανοί θα επέλεγαν να μην παντρευτούν. (Ματθ. 19:11, 12)b Ο Ιησούς σεβόταν όσους δεν ήταν παντρεμένοι. Δεν θεωρούσε τους άγαμους κατώτερους ή ελλιπείς.

8. Σύμφωνα με τα εδάφια 1 Κορινθίους 7:7-9, τι πρότρεψε ο Παύλος τους Χριστιανούς να σκεφτούν;

⁸ Όπως ο Ιησούς, έτσι και ο απόστολος Παύλος επιτέλεσε τη διακονία του ως άγαμος. Ο Παύλος ποτέ δεν δίδαξε ότι θα ήταν λάθος να παντρευτεί ένας Χριστιανός. Αναγνώριζε ότι αυτό ήταν προσωπικό ζήτημα. Ωστόσο, πρότρεψε τους Χριστιανούς να σκεφτούν αν θα μπορούσαν να υπηρετήσουν τον Ιεχωβά ως άγαμοι. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 7:7-9) Ασφαλώς ο Παύλος δεν περιφρονούσε τους άγαμους Χριστιανούς. Μάλιστα, επέλεξε τον νεαρό Τιμόθεο, έναν άγαμο αδελφό, για να αναλάβει βαρυσήμαντους διορισμούς.c (Φιλιπ. 2:19-22) Προφανώς λοιπόν θα ήταν λάθος να θεωρούμε ότι ένας αδελφός είναι περισσότερο ή λιγότερο ικανός κρίνοντας από το αν είναι παντρεμένος ή όχι.​—1 Κορ. 7:32-35, 38.

9. Τι μπορούμε να πούμε σχετικά με τον γάμο και την αγαμία;

⁹ Ούτε ο Ιησούς ούτε ο Παύλος έθεσαν κανόνες για το αν πρέπει οι Χριστιανοί να παντρεύονται ή να μένουν άγαμοι. Τι μπορούμε λοιπόν να πούμε σχετικά με τον γάμο και την αγαμία; Η Σκοπιά 1 Οκτωβρίου 2012 το έθεσε πολύ ωραία: «Στην ουσία, και τα δύο [ο γάμος και η αγαμία] μπορούν να θεωρηθούν δώρα από τον Θεό. . . . Όσο για την αγαμία, ο Ιεχωβά δεν τη θεωρεί αιτία ντροπής ή λύπης». Με αυτό υπόψη, οφείλουμε να σεβόμαστε τη θέση που έχουν οι άγαμοι αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία.

10. Πώς μπορούμε να δείχνουμε σεβασμό για τους άγαμους αδελφούς και αδελφές μας;

¹⁰ Πώς μπορούμε να δείχνουμε σεβασμό για τα αισθήματα και τις περιστάσεις των άγαμων αδελφών μας; Είναι καλό να θυμόμαστε ότι ορισμένοι άγαμοι Χριστιανοί το έχουν ως προσωπικό στόχο να παραμείνουν έτσι. Άλλοι άγαμοι Χριστιανοί θα ήθελαν να παντρευτούν, αλλά απλώς δεν έχουν βρει ακόμα το κατάλληλο άτομο. Άλλοι πάλι ίσως έχουν χάσει τον σύντροφό τους. Όπως και αν έχει, οι αδελφοί στην εκκλησία δεν πρέπει να νιώθουν την ανάγκη να ρωτούν τους άγαμους Χριστιανούς γιατί δεν έχουν παντρευτεί ή να προσφέρονται να τους βοηθήσουν να βρουν σύντροφο. Βέβαια, κάποιοι άγαμοι Χριστιανοί μπορεί να ζητήσουν τέτοια βοήθεια. Πώς όμως θα ένιωθαν οι άγαμοι αδελφοί και αδελφές μας αν τους προσφέραμε τέτοια βοήθεια χωρίς να μας την έχουν ζητήσει; (1 Θεσ. 4:11· 1 Τιμ. 5:13) Ας δούμε τι λένε κάποιοι πιστοί άγαμοι αδελφοί και αδελφές.

11, 12. Ποια συμπεριφορά μας ίσως αποθαρρύνει τους άγαμους;

¹¹ Ένας άγαμος επίσκοπος περιοχής που είναι πολύ αποτελεσματικός στον διορισμό του θεωρεί ότι η αγαμία προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα. Εντούτοις, σχολίασε ότι είναι αποθαρρυντικό όταν καλοπροαίρετοι αδελφοί και αδελφές τον ρωτούν: «Γιατί δεν έχεις παντρευτεί;» Ένας άγαμος αδελφός που υπηρετεί σε κάποιο γραφείο τμήματος είπε: «Μερικές φορές, κάποιοι αδελφοί και αδελφές με κάνουν να νιώθω ότι οι άγαμοι είναι για λύπηση. Αυτό μπορεί να κάνει την αγαμία να φαίνεται βάρος και όχι δώρο».

¹² Μια άγαμη αδελφή που υπηρετεί στο Μπέθελ είπε: «Ορισμένοι ευαγγελιζόμενοι το θεωρούν δεδομένο ότι όλοι οι άγαμοι ψάχνουν για σύντροφο ή ότι όλοι οι άγαμοι βλέπουν κάθε κοινωνική περίσταση ως ευκαιρία για να βρουν σύντροφο. Κάποια φορά που ταξίδεψα σε άλλο μέρος της χώρας για έναν διορισμό, έφτασα την ημέρα της συνάθροισης. Η αδελφή που με φιλοξενούσε μου είπε ότι υπήρχαν στην εκκλησία δύο αδελφοί στην ηλικία μου. Με διαβεβαίωσε ότι δεν προσπαθούσε να μου κάνει προξενιό. Αλλά με το που μπήκαμε στην Αίθουσα Βασιλείας, με πήγε κατευθείαν να τους γνωρίσω. Περιττό να πω πόσο άβολα νιώσαμε και οι τρεις».

13. Ποια παραδείγματα ενθάρρυναν μια άγαμη αδελφή;

¹³ Μια άλλη άγαμη αδελφή που υπηρετεί στο Μπέθελ παρατήρησε: «Γνωρίζω μεγαλύτερους σε ηλικία άγαμους σκαπανείς που είναι προσγειωμένοι, συγκροτημένοι, αυτοθυσιαστικοί και ικανοποιημένοι στην υπηρεσία τους και οι οποίοι αποτελούν κεφάλαιο για την εκκλησία. Έχουν ισορροπημένη άποψη για την αγαμία τους. Δεν νιώθουν ούτε ανώτεροι επειδή έχουν μείνει άγαμοι ούτε στερημένοι επειδή δεν έχουν σύντροφο και παιδιά». Αυτή είναι η ομορφιά μιας εκκλησίας στην οποία νιώθετε ότι σας σέβονται και σας εκτιμούν. Νιώθετε πως ούτε σας λυπούνται ούτε σας ζηλεύουν, ούτε σας αγνοούν ούτε σας κάνουν ίνδαλμα. Ξέρετε απλώς ότι ανήκετε εκεί.

14. Πώς μπορούμε να δείχνουμε ότι σεβόμαστε τους άγαμους;

¹⁴ Οι άγαμοι αδελφοί και αδελφές μας θα είναι ευγνώμονες αν τους θεωρούμε πολύτιμους για τις θαυμάσιες ιδιότητές τους και όχι για την οικογενειακή τους κατάσταση. Αντί να τους λυπόμαστε, πρέπει να εκτιμούμε την πιστότητά τους. Ως αποτέλεσμα, δεν θα νιώθουν ποτέ ότι τους λέμε: «Δεν σας χρειάζομαι». (1 Κορ. 12:21) Απεναντίας, θα ξέρουν ότι τους σεβόμαστε και θεωρούμε πολύτιμη τη θέση τους στην εκκλησία.

ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΝ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΑΣ ΜΕ ΕΥΧΕΡΕΙΑ

15. Ποιες προσαρμογές έχουν κάνει μερικοί για να επεκτείνουν τη διακονία τους;

¹⁵ Τα πρόσφατα χρόνια, πολλοί ευαγγελιζόμενοι έχουν βάλει στόχο να μάθουν κάποια άλλη γλώσσα για να επεκτείνουν τη διακονία τους. Κάτι τέτοιο απαιτεί προσαρμογές. Αυτοί οι αδελφοί και οι αδελφές έφυγαν από μια εκκλησία της μητρικής τους γλώσσας για να υπηρετήσουν σε μια ξενόγλωσση εκκλησία όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για διαγγελείς της Βασιλείας. (Πράξ. 16:9) Πρόκειται για μια προσωπική απόφαση που παίρνουν αυτοί οι Χριστιανοί προκειμένου να προωθήσουν τα συμφέροντα της Βασιλείας. Παρότι μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να αποκτήσουν ευχέρεια στην καινούρια γλώσσα, προσφέρουν πολλά. Οι θαυμάσιες ιδιότητές τους και η πείρα τους ενισχύουν και σταθεροποιούν την εκκλησία. Θεωρούμε πολύτιμους τέτοιους αυτοθυσιαστικούς αδελφούς και αδελφές!

16. Με ποια βάση αξιολογούν οι πρεσβύτεροι τα προσόντα ενός αδελφού ώστε να υπηρετήσει ως πρεσβύτερος ή διακονικός υπηρέτης;

¹⁶ Το πρεσβυτέριο δεν πρέπει να διστάζει να συστήσει έναν αδελφό ως πρεσβύτερο ή διακονικό υπηρέτη μόνο και μόνο επειδή δεν έχει ακόμα ευχέρεια στη γλώσσα της εκκλησίας. Οι πρεσβύτεροι θα αξιολογήσουν τον αδελφό με βάση τα προσόντα που ορίζει η Γραφή για τους πρεσβυτέρους και τους διακονικούς υπηρέτες, όχι με βάση το πόσο καλά μιλάει τη γλώσσα της εκκλησίας τους.​—1 Τιμ. 3:1-10, 12, 13· Τίτο 1:5-9.

17. Ποια ερωτήματα απασχολούν μερικές οικογένειες που μετακομίζουν σε άλλη χώρα;

¹⁷ Μερικές οικογένειες Χριστιανών έχουν μετακομίσει σε άλλη χώρα για να βρουν καταφύγιο ή εργασία. Σε τέτοιες περιπτώσεις, τα παιδιά ίσως πηγαίνουν τώρα σχολείο στην κύρια γλώσσα της καινούριας τους χώρας. Πιθανώς χρειάζεται και οι γονείς να μάθουν την κύρια γλώσσα για να βρουν εργασία. Τι γίνεται αν υπάρχει στην περιοχή κάποια εκκλησία ή όμιλος της μητρικής τους γλώσσας; Σε ποια εκκλησία πρέπει να πάει η οικογένεια; Σε εκκλησία της κύριας γλώσσας της χώρας ή σε εκκλησία της μητρικής τους γλώσσας;

18. Σε αρμονία με το εδάφιο Γαλάτες 6:5, πώς μπορούμε να δείχνουμε σεβασμό για την απόφαση της κεφαλής της οικογένειας;

¹⁸ Η κεφαλή της οικογένειας πρέπει να αποφασίσει σε ποια εκκλησία θα πάει η οικογένεια. Επειδή πρόκειται για προσωπικό ζήτημα, πρέπει να σκεφτεί τι θα τους ωφελήσει περισσότερο. (Διαβάστε Γαλάτες 6:5) Χρειάζεται να σεβόμαστε την απόφαση της κεφαλής της οικογένειας. Ό,τι και αν αποφασίσει, ας αποδεχτούμε αυτή την απόφαση και ας καλωσορίσουμε την οικογένεια ως πολύτιμο κομμάτι της εκκλησίας μας.​—Ρωμ. 15:7.

19. Τι πρέπει να σκεφτούν με προσευχή οι κεφαλές των οικογενειών;

¹⁹ Σε άλλες περιπτώσεις, κάποιες οικογένειες ίσως υπηρετούν σε εκκλησία όπου μιλιέται η μητρική γλώσσα των γονέων, αλλά τα παιδιά ίσως να μην τη μιλούν με ευχέρεια. Αν αυτή η εκκλησία βρίσκεται σε περιοχή όπου μιλιέται η κύρια γλώσσα της χώρας, τα παιδιά ίσως δυσκολεύονται να καταλάβουν τις συναθροίσεις και δεν προοδεύουν πνευματικά. Γιατί; Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο στην κύρια γλώσσα της χώρας και όχι στη μητρική γλώσσα των γονέων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι κεφαλές των οικογενειών πρέπει να σκεφτούν με προσευχή πώς θα βοηθήσουν τα παιδιά τους να πλησιάσουν περισσότερο τον Ιεχωβά και τον λαό του. Θα χρειαστεί είτε να βοηθήσουν τα παιδιά τους να μάθουν καλά τη μητρική τους γλώσσα είτε να σκεφτούν το ενδεχόμενο να μεταφερθούν σε εκκλησία της γλώσσας που καταλαβαίνουν καλύτερα τα παιδιά τους. Ό,τι και αν αποφασίσει η κεφαλή της οικογένειας, η εκκλησία την οποία θα επιλέξει πρέπει να κάνει την οικογένεια να νιώθει ότι χαίρει σεβασμού και εκτίμησης.

20. Πώς μπορούμε να δείξουμε ότι σεβόμαστε τους αδελφούς και τις αδελφές μας που μαθαίνουν μια καινούρια γλώσσα;

²⁰ Για όλους τους παραπάνω λόγους, σε πολλές εκκλησίες υπάρχουν αδελφοί και αδελφές που αγωνίζονται να μάθουν μια καινούρια γλώσσα. Ενδεχομένως δυσκολεύονται να εκφράσουν τις σκέψεις τους. Αν όμως κοιτάζουμε πέρα από τις γλωσσικές τους δεξιότητες, θα βλέπουμε την αγάπη τους για τον Ιεχωβά και την επιθυμία τους να τον υπηρετούν. Αν διακρίνουμε αυτές τις όμορφες ιδιότητες, θα τους εκτιμούμε και θα τους σεβόμαστε βαθιά. Δεν θα λέμε: «Δεν σας χρειάζομαι» απλώς και μόνο επειδή δεν μιλούν τη γλώσσα μας με ευχέρεια.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥΤΙΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

21, 22. Ποιο υπέροχο προνόμιο έχουμε;

²¹ Ο Ιεχωβά μάς έχει δώσει το υπέροχο προνόμιο να έχουμε μια θέση στην εκκλησία του. Είτε είμαστε άντρες είτε γυναίκες, είτε άγαμοι είτε παντρεμένοι, είτε νέοι είτε ηλικιωμένοι, είτε μιλάμε μια γλώσσα καλά είτε σχεδόν καθόλου, είμαστε πολύτιμοι για τον Ιεχωβά και ο ένας για τον άλλον.​—Ρωμ. 12:4, 5· Κολ. 3:10, 11.

²² Ας συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τα πολλά θαυμάσια διδάγματα που αντλήσαμε από το παράδειγμα με το ανθρώπινο σώμα που χρησιμοποίησε ο Παύλος. Έτσι θα αναζητούμε ακόμα περισσότερους τρόπους για να δείχνουμε πόσο εκτιμούμε τη θέση μας και τη θέση των άλλων στην εκκλησία του Ιεχωβά.