2. (α) Ποια προβλήματα εξετάζει ο Παύλος στην Προς Ρωμαίους; (β) Τι αποδεικνύεται αδιάσειστα μ’ αυτή την επιστολή;

² Ο Παύλος, χρησιμοποιώντας τον Τέρτιο ως γραμματέα, συνδυάζει τη γοργή διαδοχή επιχειρημάτων μ’ έναν καταπληκτικό αριθμό παραθέσεων από τις Εβραϊκές Γραφές και συγκροτεί έτσι ένα από τα πιο δυναμικά βιβλία των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών.

«Τις λοιπόν η υπεροχή του Ιουδαίου;» Μεγάλη, γιατί στους Ιουδαίους εμπιστεύτηκε ο Θεός τα ιερά λόγια του. Κι όμως, ‘Ιουδαίοι τε και Έλληνες είναι πάντες υπό αμαρτίαν’, και κανείς δεν είναι «δίκαιος» στα μάτια του Θεού. Παρατίθενται 7 περικοπές από τις Εβραϊκές Γραφές για να αποδειχθεί αυτό το σημείο. (Ρωμ. 3:1, 9-18· Ψαλμ. 14:1-3· 5:9· 140:3· 10:7· Παρ. 1:16· Ησ. 59:7, 8· Ψαλμ. 36:1)

Εκείνος καλεί γιους «ουχί μόνον εκ των Ιουδαίων αλλά και εκ των εθνών», όπως προείπε από πολύ παλιά ο Ωσηέ. (Ωσηέ 2:23)

18. (α) Ποια άλλα εδάφια παραθέτει ο Παύλος για να δείξει ότι ο Θεός αποδέχεται τους μη Ιουδαίους; (β) Πώς επωφελείται ο ίδιος ο Παύλος από την παρ’ αξία καλοσύνη του Θεού;

¹⁸ Ο απόστολος γράφει: «Όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν», και παραθέτει ακόμη 4 εδάφια από τις Εβραϊκές Γραφές ως τελική απόδειξη για το ότι οι θεόπνευστοι προφήτες προείπαν από πολύ παλιά πως οι υποσχέσεις του Θεού επρόκειτο να επεκταθούν και στα μη ιουδαϊκά έθνη. (Ρωμ. 15:4, 9-12· Ψαλμ. 18:49· Δευτ. 32:43· Ψαλμ. 117:1· Ησ. 11:1, 10)

23. Πώς τονίζει ο Παύλος τη σπουδαιότητα της δημόσιας διακήρυξης, και ποιο παράδειγμα δίνει σχετικά με την προετοιμασία για τη διακονία;

²³ Ο Παύλος τονίζει το ζήτημα της δημόσιας μαρτυρίας. Ενώ με την καρδιά πιστεύει κανείς προς δικαιοσύνη, με το στόμα κάνει «ομολογία [δημόσια διακήρυξη, ΜΝΚ]» προς σωτηρία. ‘Πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά θέλει σωθή’. Αλλά για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να πάνε κήρυκες και να ‘αναγγείλουν καλά νέα για καλά πράγματα’. Εμείς θα είμαστε ευτυχείς αν βρισκόμαστε μεταξύ αυτών των κηρύκων, των οποίων η φωνή έχει φτάσει τώρα «εις τα πέρατα της οικουμένης»! (10:13, 15, 18) Και καθώς προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό το έργο κηρύγματος, ας προσπαθούμε να εξοικειωνόμαστε με τις θεόπνευστες Γραφές όσο και ο Παύλος, ο οποίος σ’ αυτήν και μόνο την περικοπή (10:11-21) παραθέτει από τις Εβραϊκές Γραφές το ένα εδάφιο μετά το άλλο. (Ησ. 28:16· Ιωήλ 2:32· Ησ. 52:7· 53:1· Ψαλμ. 19:4· Δευτ. 32:21· Ησ. 65:1, 2) Εκείνος μπορούσε σωστά να πει: «Όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών».—Ρωμ. 15:4.