Το Ιερό Μυστικό Φανερώνεται

16, 17. Τι περιλάμβανε ‘το ιερό μυστικό του Χριστού’;

¹⁶ Ο απόστολος Παύλος έγραψε εκτενώς σχετικά με το ‘μυστήριο [ιερό μυστικό (ΜΝΚ)] του Χριστού’. (Εφεσίους 3:2-4· Ρωμαίους 11:25· 16:25) Αυτό το ιερό μυστικό είχε σχέση με το αληθινό «σπέρμα» που τελικά θα συνέτριβε το αρχικό φίδι, τον Σατανά τον Διάβολο. (Αποκάλυψις 20:1-3, 10) Το μυστικό περιλάμβανε το γεγονός ότι ο Ιησούς ήταν το πρώτο και κύριο μέλος αυτού του ‘σπέρματος’, αλλά ότι θα ενώνονταν κι άλλα άτομα μ’ αυτόν, ως «συγκληρονόμοι», πρώτα από τους Ιουδαίους κι έπειτα από τους Σαμαρείτες και τους Εθνικούς, προκειμένου να συμπληρωθεί ο αριθμός αυτού του ‘σπέρματος’.—Ρωμαίους 8:17· Γαλάτας 3:16, 19, 26-29· Αποκάλυψις 7:4· 14:1.

¹⁷ Ο Παύλος εξηγεί: «Το οποίον [μυστικό] εις άλλας γενεάς δεν έγινε γνωστόν εις τους ανθρώπους, όπως αποκαλύφθηκε τώρα εις τους αγίους αποστόλους του και εις τους προφήτας δια του Πνεύματος». Και ποιο ήταν αυτό το μυστικό; «Ότι δηλαδή οι εθνικοί είναι κληρονόμοι μαζί μ’ εσάς και συσσωματωμένοι και συμμέτοχοι της υποσχέσεώς του εν τω Χριστώ δια του ευαγγελίου».—Εφεσίους 3:5, 6, ΚΔΤΚ· Κολοσσαείς 1:25-27, ΜΝΚ.

18. (α) Πώς δείχνει ο Παύλος ότι χρειαζόταν χρόνος για να αποκαλυφθεί η σημασία του ‘ιερού μυστικού’; (β) Πώς αυτή η αποκάλυψη θα επηρέαζε την κατανόηση σχετικά με ‘το αρχικό φίδι’;

¹⁸ Ο Παύλος εντυπωσιάστηκε επειδή θα χρησιμοποιούνταν εκείνος, ανάμεσα απ’ όλους τους ανθρώπους, για να διακηρύξει ‘τα καλά νέα για τα ανεξιχνίαστα πλούτη του Χριστού και για να κάνει τους ανθρώπους να δουν πώς γίνεται η διαχείριση του ιερού μυστικού, το οποίο, από το απροσδιόριστο παρελθόν, ήταν κρυμμένο στον Θεό, ο οποίος δημιούργησε όλα τα πράγματα’. Ή όπως το διατύπωσε ο ίδιος στους Κολοσσαείς: ‘Το ιερό μυστικό που ήταν κρυμμένο από τα περασμένα συστήματα πραγμάτων και από τις περασμένες γενιές. Αλλά τώρα έχει γίνει φανερό στους αγίους του’. Λογικά, τη στιγμή που θα αποκαλυπτόταν τελικά το μυστικό σχετικά με το «σπέρμα», αυτό θα περιλάμβανε επίσης και την ολοκληρωτική αφαίρεση του προσωπείου του μεγάλου Αντίδικου, ‘του αρχικού φιδιού’. Προφανώς, ο Ιεχωβά δεν διάλεξε να δώσει μεγάλη έκταση στο ζήτημα που αφορούσε τον Σατανά, μέχρις ότου έρθει ο Μεσσίας. Και ποιος θα ήταν πιο κατάλληλος από το Σπέρμα, τον ίδιο τον Χριστό Ιησού, για να αφαιρέσει το προσωπείο του Σατανά;—Εφεσίους 3:8, 9, ΜΝΚ· Κολοσσαείς 1:26, ΜΝΚ.

Ο Ιησούς Ξεσκεπάζει τον Αντίδικο

19. Πώς ξεσκέπασε ο Ιησούς τον Αντίδικο;

¹⁹ Στην αρχή της διακονίας του, ο Ιησούς απέρριψε πλήρως τον Πειραστή με τα εξής λόγια: «Ύπαγε, Σατανά· διότι είναι γεγραμμένον, Κύριον [Ιεχωβά (ΜΝΚ)] τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και αυτόν μόνον θέλεις λατρεύσει». (Ματθαίος 4:3, 10) Σε μια άλλη περίπτωση, ο Ιησούς ξεσκέπασε τους συκοφάντες θρησκευτικούς εχθρούς του, οι οποίοι είχαν δολοφονικές προθέσεις γι’ αυτόν, καταγγέλλοντας τον υποκινητή τους και ξεσκεπάζοντάς τον ως τη δύναμη που βρισκόταν πίσω από το φίδι στην Εδέμ, με τα εξής λόγια: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους».—Ιωάννης 8:44.

20. Ποια βάση είχε ο Ιησούς για να ξεσκεπάσει τον Σατανά;

²⁰ Πώς μπορούσε ο Ιησούς να είναι τόσο σίγουρος όταν έκανε αυτές τις καταγγελίες για τον Σατανά; Πώς μπορούσε να τον ξέρει τόσο καλά; Αυτό συνέβαινε επειδή είχε συνυπάρξει με τον Σατανά στον ουρανό! Πριν ακόμη αυτός στασιάσει υπερήφανα κατά του Υπέρτατου Κυρίαρχου Ιεχωβά, ο Ιησούς, ως ο Λόγος, τον ήξερε. (Ιωάννης 1:1-3· Κολοσσαείς 1:15, 16) Είχε παρατηρήσει τις πανούργες ενέργειες που αυτός έκανε μέσω του φιδιού στην Εδέμ. Είχε δει την ύπουλη επιρροή που άσκησε στον αδελφοκτόνο Κάιν. (Γένεσις 4:3-8· 1 Ιωάννου 3:12) Αργότερα, ο Ιησούς ήταν παρών στην ουράνια σύναξη που οργάνωσε ο Ιεχωβά, όταν «ήλθον οι υιοί του [αληθινού (ΜΝΚ)] Θεού . . . , και μεταξύ αυτών ήλθε και ο Σατανάς». (Ιώβ 1:6· 2:1) Μα και βέβαια, ο Ιησούς τον ήξερε από την καλή και ήταν έτοιμος να τον ξεσκεπάσει, δείχνοντας τι ήταν—ψεύτης, δολοφόνος, συκοφάντης και αντίδικος του Θεού!—Παροιμίαι 8:22-31· Ιωάννης 8:58.

Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων του Ματθαίου και του Λουκά δείχνουν ότι ο Χριστός Ιησούς πειράστηκε άμεσα από τον Σατανά τρεις φορές, και ότι κάθε φορά ο Ιησούς τον απέρριπτε χρησιμοποιώντας τη Γραφή. Γιατί απάντησε ο Ιησούς από τις Εβραϊκές Γραφές; Επειδή ο Σατανάς πήγε σ’ αυτόν εφαρμόζοντας εσφαλμένα αυτές ακριβώς τις Γραφές, με σκοπό να τον κάνει να αμαρτήσει και να αποτύχει ως Γιος του Θεού, ως το υποσχεμένο Σπέρμα.—Ματθαίος 4:1-11· Λουκάς 4:1-13.

2. Πώς ξέρουμε ότι ο Ιησούς δεν φαντάστηκε τις συναντήσεις του με τον Σατανά;

² Είναι φανερό ότι ο Ιησούς, που ήταν τέλειος άνθρωπος, δεν φαντάστηκε αυτές τις συναντήσεις. (Εβραίους 4:15· 7:26) Βρέθηκε αντιμέτωπος με την ίδια δύναμη που βρισκόταν πίσω από το φίδι στην Εδέμ, με τον πρώην αγγελικό αδελφό του, ο οποίος είχε στασιάσει πριν από αιώνες και προσπαθούσε τώρα να παρεμποδίσει την εκπλήρωση του εδαφίου Γένεσις 3:15. Ο Σατανάς ήθελε να διαρρήξει την ακεραιότητα του υποσχεμένου Σπέρματος. Ο Ιησούς που ήταν σοφός σ’ ό,τι αφορούσε τις μεθοδείες του Πειραστή, τον απέρριψε σταθερά. Πώς αντέδρασε ο Σατανάς; «Αφού ετελείωσε πάντα πειρασμόν ο διάβολος, απεμακρύνθη απ’ αυτού μέχρι καιρού». Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιησούς δεν απομακρύνθηκε από τον εαυτό του! Ο Σατανάς τον άφησε απογοητευμένος, «και ιδού, άγγελοι προσήλθον και υπηρέτουν [τον Ιησούν]».—Λουκάς 4:13· Ματθαίος 4:11.

3. Τι λέει ένας ιστορικός σχετικά με τη σημασία που έχει η ύπαρξη του Διαβόλου για τη Χριστιανοσύνη;

³ Λογικά λοιπόν, ένας ιστορικός κάνει τα εξής σχόλια: «Αν αρνηθεί κάποιος την ύπαρξη και την ουσιαστική σπουδαιότητα του Διαβόλου στη Χριστιανοσύνη, στρέφεται κατά της αποστολικής διδασκαλίας και της ιστορικής εξέλιξης του Χριστιανικού δόγματος. Εφόσον είναι πραγματικά ανόητο να ορίζει κανείς τη Χριστιανοσύνη διαφορετικά, είναι διανοητικά ασυνάρτητο να προβάλλονται επιχειρήματα υπέρ μιας Χριστιανοσύνης που αποκλείει την ύπαρξη του Διαβόλου. Αν ο Διάβολος δεν υπάρχει, τότε η Χριστιανοσύνη είναι από την αρχή απόλυτα εσφαλμένη σ’ ό,τι αφορά ένα κεντρικό σημείο».a Αυτό το συμπέρασμα αποτελεί πρόκληση για κάθε άτομο στη γη σήμερα. Αναγνωρίζετε εσείς την ύπαρξη ενός αόρατου εχθρού, που προσπαθεί να υπονομεύσει την κυριαρχία του Θεού και την υποταγή του ανθρώπου σ’ αυτόν;

Η Πραγματική Ταυτότητα του Σατανά

4. Πώς έγινε Σατανάς ένα τέλειο πνευματικό πλάσμα;

⁴ Ο Σατανάς είναι ένα ισχυρό πνευματικό πλάσμα, που δημιουργήθηκε αρχικά από τον Θεό ως άγγελος, ως πνευματικός γιος που είχε δικαίωμα να παρευρίσκεται στις ουράνιες συνάξεις που οργάνωνε ο Ιεχωβά. (Ιώβ 1:6) Ωστόσο, ο Σατανάς άσκησε την ελεύθερη βούλησή του στρεφόμενος ενάντια στον Θεό· με πανουργία οδήγησε την Εύα, και μέσω αυτής τον Αδάμ, στην ανυπακοή και στο θάνατο. (2 Κορινθίους 11:3) Έτσι έγινε Σατανάς, που σημαίνει «Αντίδικος»—στασιαστής, δαίμονας, ανθρωποκτόνος και ψεύτης. (Ιωάννης 8:44) Πόσο κατάλληλα είναι τα λόγια του Παύλου: «Αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός», ενώ στην πραγματικότητα αυτός είναι ‘κοσμοκράτορας του σκότους’! (2 Κορινθίους 6:14· 11:14· Εφεσίους 6:12) Παρασύροντας κι άλλους αγγέλους σε στασιασμό, τους έκανε να φύγουν από το φως του Θεού και να καταλήξουν στο δικό του σκοτάδι. Έγινε ο ‘άρχοντας των δαιμονίων’. Ο Ιησούς είπε επίσης ότι είναι ‘ο άρχοντας του κόσμου τούτου’. Είναι φανερό ότι για να είναι άρχοντας, πρέπει να υπάρχει ως δημιουργημένο πνευματικό πρόσωπο.—Ματθαίος 9:34· 12:24-28· Ιωάννης 16:11.

5. Πόσο ξεκάθαρα καθορίζεται η ταυτότητα του Σατανά στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές;

⁵ Ο Σατανάς, ενώ μνημονεύεται σπάνια στις Εβραϊκές Γραφές, ξεσκεπάζεται πλήρως στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές—μάλιστα τόσο πολύ, που συναντάμε στις Ελληνικές Γραφές το όνομα Σατανάς 36 φορές και τη λέξη Διάβολος 33 φορές. [Βλέπε Comprehensive Concordance of the New World Translation of the Holy Scriptures (Πλήρες Ταμείο της Μετάφρασης Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών).] Του δίνονται επίσης και άλλα ονόματα και τίτλοι. Δύο χρησιμοποιεί ο Ιωάννης στο εδάφιο Αποκάλυψις 12:9: «Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος [το αρχικό φίδι (ΜΝΚ)], ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην».—Βλέπε επίσης Ματθαίος 12:24-27· 2 Κορινθίους 6:14, 15.

6. Ποια είναι η σημασία της λέξης «Διάβολος»;

⁶ Εδώ στην Αποκάλυψη εμφανίζεται η λέξη διάβολος. Σύμφωνα με τον λόγιο της ελληνικής γλώσσας Τζ. Χ. Θάγιερ, αυτή η λέξη σημαίνει κατά γράμμα «αυτός που διαβάλλει, που κατηγορεί ψευδώς, που συκοφαντεί». (Παράβαλε 1 Τιμόθεον 3:11· 2 Τιμόθεον 3:3, Κείμενο) Ο Γ. Ε. Βάιν περιγράφει τον Διάβολο ως «μοχθηρό εχθρό του Θεού και του ανθρώπου».b

7. Γιατί μπορεί ο Σατανάς να συγκεντρώνει τις προσπάθειές του στο λαό του Ιεχωβά;

⁷ Ο μεγάλος Αντίδικος δεν είναι αργόσχολος. (1 Πέτρου 5:8) Ίσως γι’ αυτόν το λόγο μια ξένη παροιμία λέει ότι «ο Διάβολος βρίσκει δουλειά για τον αργόσχολο». Αυτός προσπαθεί να υπονομεύσει όλους τους γνήσιους Χριστιανούς. (2 Τιμόθεον 3:12) Και μπορεί να συγκεντρώνει την προσοχή του στο λαό του Ιεχωβά για τον απλό λόγο ότι ο υπόλοιπος κόσμος βρίσκεται ήδη στην εξουσία του! (1 Ιωάννου 5:19, ΚΔΤΚ) Ο σημερινός κόσμος είναι ο κόσμος του Σατανά. Αυτός είναι ο άρχοντάς του και ο θεός του, είτε το αναγνωρίζουν αυτό οι άνθρωποι είτε όχι. (Ιωάννης 12:31· 2 Κορινθίους 4:4) Κατά συνέπεια, αυτός θα καταφύγει σε κάθε μεθοδεία, σε κάθε πανούργα πράξη ή εισήγηση προκειμένου να υπονομεύσει το λαό του Ιεχωβά, είτε ατομικά είτε συλλογικά. Ας εξετάσουμε λοιπόν μερικούς από τους τρόπους που χρησιμοποιεί.—Μάρκος 4:14, 15· Λουκάς 8:12.