Κεφάλαιο 15

Επιστροφή στον Αληθινό Θεό

«Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους».—Ιωάννης 13:34, 35.

1, 2. Ποια θα έπρεπε να είναι τα αποτελέσματα της αγάπης μεταξύ των αληθινών Χριστιανών;

ΜΕ ΑΥΤΑ τα λόγια, ο Ιησούς θέσπισε ένα κριτήριο για όσους θα ισχυρίζονταν ότι είναι οι αληθινοί ακόλουθοί του. Η Χριστιανική αγάπη θα έπρεπε να ξεπερνάει όλες τις φυλετικές και εθνικές διαιρέσεις. Θα απαιτούσε από τους αληθινούς Χριστιανούς να μην είναι ‘μέρος του κόσμου’, ακριβώς όπως ο Ιησούς δεν ήταν και δεν είναι ‘μέρος του κόσμου’.—Ιωάννης 17:14, 16, ΜΝΚ· Ρωμαίους 12:17-21.

² Πώς δείχνει ο Χριστιανός ότι δεν είναι ‘μέρος του κόσμου’; Για παράδειγμα, πώς πρέπει να ενεργεί αναφορικά με την ταραχώδη πολιτική, τις επαναστάσεις και τους πολέμους των καιρών μας; Ο Χριστιανός απόστολος Ιωάννης έγραψε, σε αρμονία με τα λόγια του Ιησού που αναφέρθηκαν παραπάνω: «Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού. Διότι αύτη είναι η παραγγελία, την οποίαν ηκούσατε απ’ αρχής, να αγαπώμεν αλλήλους». Και ο ίδιος ο Ιησούς εξήγησε γιατί οι μαθητές του δεν αγωνίστηκαν να τον ελευθερώσουν, λέγοντας: «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου· εάν η βασιλεία η εμή ήτο εκ του κόσμου τούτου, οι υπηρέται μου ήθελον αγωνίζεσθαι, . . . τώρα δε η βασιλεία η εμή δεν είναι εντεύθεν». Μολονότι η ζωή του Ιησού βρισκόταν σε κίνδυνο, εκείνοι οι ακόλουθοι δεν προσπάθησαν να τακτοποιήσουν τη διένεξη με τους πολεμοχαρείς τρόπους του κόσμου.—1 Ιωάννου 3:10-12· Ιωάννης 18:36.

3, 4. (α) Τι προφήτεψε ο Ησαΐας σχετικά με τις ‘έσχατες ημέρες’; (β) Ποια ερωτήματα απαιτούν απάντηση;

³ Εφτακόσια και πλέον χρόνια πριν από τον Χριστό, ο Ησαΐας προφήτεψε ότι άνθρωποι απ’ όλα τα έθνη θα συγκεντρώνονταν στην αληθινή λατρεία του Ιεχωβά και δεν θα μάθαιναν πια τον πόλεμο. Είπε: ‘Εν ταις εσχάταις ημέραις το όρος του οίκου του Ιεχωβά θέλει στηριχθή επί της κορυφής των ορέων . . . και πάντα τα έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό, και πολλοί λαοί θέλουσιν υπάγει και ειπεί, Έλθετε και ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, εις τον οίκον του Θεού του Ιακώβ· και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού. Διότι εκ Σιών θέλει εξέλθει νόμος και λόγος Ιεχωβά εξ Ιερουσαλήμ. Και θέλει κρίνει αναμέσον των εθνών και θέλει ελέγξει πολλούς λαούς· και θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον’.a—Ησαΐας 2:2-4.

⁴ Ποια απ’ όλες τις θρησκείες του κόσμου ξεχωρίζει, επειδή πληρεί αυτές τις προϋποθέσεις; Ποιοι έχουν αρνηθεί να μάθουν τον πόλεμο παρά τις φυλακίσεις, τους εγκλεισμούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και την επιβολή θανατικών ποινών;

Χριστιανική Αγάπη και Ουδετερότητα

5. Ποιο υπόμνημα Χριστιανικής ουδετερότητας έχουν δημιουργήσει οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ως άτομα, και γιατί;

⁵ Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι γνωστοί σ’ όλο τον κόσμο για την ατομική στάση της Χριστιανικής ουδετερότητας που κρατούν για λόγους συνείδησης. Σε όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα έχουν υπομείνει φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, βασανιστήρια, εκτοπίσεις και διωγμό, επειδή αρνούνται να θυσιάσουν την αγάπη και την ενότητα που έχουν ως παγκόσμια εκκλησία Χριστιανών που ελκύονται προς τον Θεό. Στη ναζιστική Γερμανία, χίλιοι περίπου Μάρτυρες πέθαναν και χιλιάδες φυλακίστηκαν στη διάρκεια των ετών 1933-1945, εξαιτίας της άρνησής τους να συμμετάσχουν στις πολεμικές επιχειρήσεις του Χίτλερ. Παρόμοια, στην πρώην φασιστική Ισπανία του Φράνκο, εκατοντάδες νεαροί Μάρτυρες, αντί να μάθουν τον πόλεμο, πήγαν στη φυλακή και πολλοί έμειναν κατά μέσο όρο δέκα χρόνια ο καθένας σε στρατιωτικές φυλακές. Ακόμα και σήμερα σε αρκετές χώρες, πολλοί νεαροί Μάρτυρες του Ιεχωβά υποφέρουν για πολλά χρόνια σε φυλακές λόγω της στάσης της Χριστιανικής ουδετερότητας που κρατούν. Από την άλλη μεριά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν παρεμβαίνουν στα στρατιωτικά προγράμματα των κυβερνήσεων. Η ακλόνητη Χριστιανική ουδετερότητα των Μαρτύρων στα πολιτικά ζητήματα υπήρξε μια από τις αμετάβλητες πεποιθήσεις τους σ’ όλες τις συγκρούσεις και σ’ όλους τους πολέμους του 20ού αιώνα. Αυτή τους χαρακτηρίζει ως τους αληθινούς ακολούθους του Χριστού και τους ξεχωρίζει από τις θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου.—Ιωάννης 17:16· 2 Κορινθίους 10:3-5.

6, 7. Τι κατανοούν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σχετικά με τη Χριστιανοσύνη;

⁶ Μένοντας προσκολλημένοι στην Αγία Γραφή και στο παράδειγμα του Χριστού, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά φανερώνουν ότι ασκούν τη λατρεία του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά. Αναγνωρίζουν την αγάπη του Θεού όπως αυτή εκδηλώθηκε στη ζωή και στη θυσία του Ιησού. Κατανοούν ότι η αληθινή Χριστιανική αγάπη έχει σαν αποτέλεσμα μια αδιαίρετη παγκόσμια αδελφότητα—πάνω από πολιτικές, φυλετικές και εθνικές διαιρέσεις. Με άλλα λόγια, η Χριστιανοσύνη είναι κάτι παραπάνω από διεθνής· είναι υπερεθνική, υπερβαίνει τα σύνορα, την εξουσία ή τα συμφέροντα των εθνών. Θεωρεί την ανθρώπινη φυλή ως μια οικογένεια με κοινό πρόγονο και κοινό Δημιουργό, τον Ιεχωβά Θεό.—Πράξεις 17:24-28· Κολοσσαείς 3:9-11.

⁷ Ενώ όλες σχεδόν οι άλλες θρησκείες έχουν αναμειχθεί σε πολέμους—όπου οι οπαδοί τους σκότωναν αδελφούς και συνανθρώπους—οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν αποδείξει ότι παίρνουν στα σοβαρά την προφητεία του εδαφίου Ησαΐας 2:4, η οποία παρατέθηκε προηγουμένως. ‘Αλλά’, ίσως ρωτήσετε, ‘από πού προήλθαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά; Πώς λειτουργούν;’

Η Μεγάλη Σειρά των Μαρτύρων του Θεού

8, 9. Ποια πρόσκληση έχει απευθύνει ο Θεός στο ανθρώπινο γένος;

⁸ Πριν από 2.700 και πλέον χρόνια, ο προφήτης Ησαΐας απηύθυνε επίσης την ακόλουθη πρόσκληση: ‘Ζητείτε τον Ιεχωβά, ενόσω δύναται να ευρεθή· επικαλείσθε αυτόν, ενόσω είναι πλησίον. Ας εγκαταλίπη ο ασεβής την οδόν αυτού και ο άδικος τας βουλάς αυτού· και ας επιστρέψη προς τον Ιεχωβά, και θέλει ελεήσει αυτόν· και προς τον Θεόν ημών, διότι αυτός θέλει συγχωρήσει αφθόνως’.—Ησαΐας 55:6, 7.

⁹ Αιώνες αργότερα, ο Χριστιανός απόστολος Παύλος εξήγησε στους Έλληνες που ζούσαν στην Αθήνα και ήταν ‘λάτρεις [μυθολογικών] θεοτήτων’: «[Ο Θεός] έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, δια να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης, και διώρισε τους προδιατεταγμένους καιρούς και τα οροθέσια της κατοικίας αυτών, δια να ζητώσι τον Κύριον, ίσως δυνηθώσι να ψηλαφήσωσιν αυτόν και να εύρωσιν, αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών».—Πράξεις 17:22-28.

10. Πώς ξέρουμε ότι ο Θεός δεν ήταν μακριά από τον Αδάμ και την Εύα και από τα παιδιά τους;

¹⁰ Οπωσδήποτε, ο Θεός δεν ήταν μακριά από τα ανθρώπινα δημιουργήματά του, τον Αδάμ και την Εύα. Τους μίλησε για να τους μεταδώσει τις διαταγές και τις επιθυμίες του. Στη συνέχεια ο Θεός δεν απέκρυψε τον εαυτό του από τους γιους τους, τον Κάιν και τον Άβελ. Έδωσε στον γεμάτο μίσος Κάιν συμβουλή, όταν εκείνος εκδήλωσε φθόνο για τη θυσία που πρόσφερε ο αδελφός του στον Θεό. Εντούτοις, αντί να αλλάξει τη μορφή της λατρείας του, ο Κάιν εκδήλωσε ζηλόφθονη θρησκευτική μισαλλοδοξία και δολοφόνησε τον αδελφό του, τον Άβελ.—Γένεσις 2:15-17· 3:8-24· 4:1-16.

11. (α) Τι σημαίνει η λέξη «μάρτυρας»; (β) Πώς έγινε ο Άβελ ο πρώτος μάρτυρας;

¹¹ Ο Άβελ, με την πιστότητα που έδειξε προς τον Θεό ακόμη και μέχρι το θάνατο, έγινε ο πρώτος μάρτυραςb του Ιεχωβά και ο πρόδρομος μιας μεγάλης σειράς μαρτύρων που κράτησαν την ακεραιότητά τους σ’ όλη την ιστορία. Γι’ αυτό ο Παύλος μπορούσε να δηλώσει: «Δια πίστεως ο Άβελ προσέφερε προς τον Θεόν καλητέραν θυσίαν παρά τον Κάιν, δια της οποίας εμαρτυρήθη ότι ήτο δίκαιος, επειδή ο Θεός έδωκε μαρτυρίαν περί των δώρων αυτού, και δι’ αυτής καίτοι αποθανών έτι λαλεί».—Εβραίους 11:4.

12. Ποιοι άλλοι αποτελούν περαιτέρω παραδείγματα πιστών μαρτύρων του Ιεχωβά;

¹² Στην ίδια επιστολή προς Εβραίους, ο Παύλος κατονομάζει πληθώρα πιστών αντρών και γυναικών, όπως ο Νώε, ο Αβραάμ, η Σάρρα και ο Μωυσής, οι οποίοι, με το υπόμνημα της ακεραιότητάς τους, κατέληξαν να σχηματίσουν ένα ‘μεγάλο νέφος μαρτύρων’ που αποτελούν παραδείγματα και πηγή ενθάρρυνσης για όσους άλλους θέλουν να γνωρίσουν και να υπηρετήσουν τον αληθινό Θεό. Ήταν άντρες και γυναίκες που είχαν προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά Θεό. Τον είχαν αναζητήσει και τον είχαν βρει.—Εβραίους 11:1–12:1.

13. (α) Γιατί αποτελεί ο Ιησούς εξέχουσα εκδήλωση της αγάπης του Θεού; (β) Με ποιον ιδιαίτερο τρόπο αποτελεί ο Ιησούς παράδειγμα για τους ακολούθους του;

¹³ Εξέχουσα θέση ανάμεσα σ’ αυτούς τους μάρτυρες κατέχει εκείνος που περιγράφεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης ως ‘Ιησούς Χριστός, ο μάρτυς ο πιστός’. Ο Ιησούς αποτελεί άλλη μια ξεκάθαρη απόδειξη της αγάπης του Θεού, επειδή, όπως έγραψε ο Ιωάννης: «Ημείς είδομεν και μαρτυρούμεν ότι ο Πατήρ απέστειλε τον Υιόν Σωτήρα του κόσμου. Όστις ομολογήση ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού, ο Θεός μένει εν αυτώ και αυτός εν τω Θεώ. Και ημείς εγνωρίσαμεν και επιστεύσαμεν την αγάπην την οποίαν έχει ο Θεός προς ημάς». Ο Ιησούς, που γεννήθηκε Ιουδαίος, αποδείχτηκε αληθινός μάρτυρας του Πατέρα του, του Ιεχωβά, τόσο με τη ζωή του όσο και με το θάνατό του. Με παρόμοιο τρόπο, οι γνήσιοι ακόλουθοι του Χριστού σ’ όλους τους αιώνες θα αποδεικνύονταν μάρτυρες δικοί του και του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά.—Αποκάλυψις 1:5· 3:14· 1 Ιωάννου 4:14-16· Ησαΐας 43:10-12· Ματθαίος 28:19, 20· Πράξεις 1:8.

14. Ποιο ερώτημα απαιτεί τώρα απάντηση;

¹⁴ Η προφητεία του Ησαΐα έδειξε ότι η επιστροφή στον αληθινό Θεό, τον Ιεχωβά, θα αποτελούσε χαρακτηριστικό σημείο των ‘εσχάτων ημερών’,c όρου που χρησιμοποιείται και σε άλλα εδάφια της Αγίας Γραφής. Έχοντας υπόψη τη θρησκευτική ποικιλομορφία και σύγχυση που έχουμε περιγράψει σ’ αυτό το βιβλίο, προκύπτει το ερώτημα: Σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες στις οποίες ζούμε, ποιοι έχουν αναζητήσει πραγματικά τον αληθινό Θεό, με σκοπό να τον υπηρετούν «εν πνεύματι και αληθεία»; Προκειμένου να απαντήσουμε σ’ αυτό το ερώτημα, πρέπει πρώτα να στρέψουμε την προσοχή μας σε γεγονότα που συνέβηκαν το 19ο αιώνα.—Ησαΐας 2:2-4· 2 Τιμόθεον 3:1-5· Ιωάννης 4:23, 24.

Ένας Νεαρός Αναζητά τον Θεό

15. (α) Ποιος ήταν ο Κάρολος Τέιζ Ρώσσελ; (β) Ποιες ήταν μερικές θρησκευτικές αμφισβητήσεις του;

¹⁵ Το 1870 ένας ζηλωτής νεαρός, ο Κάρολος Τέιζ Ρώσσελ (1852-1916), άρχισε να θέτει πολλά ερωτήματα γύρω από τις παραδοσιακές διδασκαλίες του Χριστιανικού κόσμου. Στα νεανικά του χρόνια, εργαζόταν στο κατάστημα αντρικών ειδών που διατηρούσε ο πατέρας του στο Αλεγκένι της Πενσυλβανίας των Η.Π.Α., μια βιομηχανική πόλη που έσφυζε από δραστηριότητα (τώρα είναι μέρος του Πίτσμπουργκ). Το θρησκευτικό του υπόβαθρο αποτελούνταν από Πρεσβυτεριανικά και Κογκρεγκασιοναλιστικά στοιχεία. Εντούτοις, διδασκαλίες όπως ο προκαθορισμός και τα αιώνια βάσανα στην πύρινη κόλαση τον αναστάτωναν. Για ποιους λόγους αμφισβητούσε αυτά τα βασικά δόγματα ορισμένων θρησκειών του Χριστιανικού κόσμου; Ο ίδιος έγραψε: «Ένας Θεός που θα χρησιμοποιούσε τη δύναμή του για να δημιουργήσει ανθρώπινα όντα, τα οποία γνώριζε εκ των προτέρων ότι θα βασανίζονταν αιώνια και τα προόριζε γι’ αυτό, δεν μπορούσε να είναι ούτε σοφός ούτε και στοργικός. Οι αρχές του θα ήταν κατώτερες από τις αρχές πολλών ανθρώπων».—Ιερεμίας 7:31· 19:5· 32:35· 1 Ιωάννου 4:8, 9.

16, 17. (α) Για ποιες διδασκαλίες έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον η ομάδα μελέτης της Αγίας Γραφής που είχε συγκροτήσει ο Ρώσσελ; (β) Ποια σοβαρή διαφωνία προέκυψε, και πώς απάντησε ο Ρώσσελ;

¹⁶ Ενώ ήταν ακόμη στα τελευταία χρόνια της εφηβείας του, ο Ρώσσελ συγκρότησε μαζί με ορισμένους άλλους νεαρούς μια ομάδα για εβδομαδιαία μελέτη της Αγίας Γραφής. Άρχισαν να αναλύουν τις διδασκαλίες της Αγίας Γραφής σχετικά με άλλα θέματα, όπως η αθανασία της ψυχής, καθώς και η απολυτρωτική θυσία του Χριστού και η δεύτερη έλευσή του. Το 1877, σε ηλικία 25 χρονών, ο Ρώσσελ πούλησε το μερίδιο που είχε στην ευημερούσα επιχείρηση του πατέρα του και άρχισε μια σταδιοδρομία ολοχρόνιου κηρύγματος.

¹⁷ Το 1878 ο Ρώσσελ διαφώνησε σοβαρά με έναν από τους συνεργάτες του, ο οποίος είχε απορρίψει τη διδασκαλία ότι ο θάνατος του Χριστού μπορεί να εξιλεώσει τους αμαρτωλούς. Στην αντίκρουσή του ο Ρώσσελ έγραψε: «Ο Χριστός επιτέλεσε διάφορα καλά πράγματα για εμάς με το θάνατό του και την ανάστασή του. Μας αντικατέστησε στο θάνατο· πέθανε εκείνος, ο δίκαιος, για χάρη των αδίκων—όλοι υπήρξαν άδικοι. Ο Ιησούς Χριστός, μέσω της χάρης του Θεού, γεύτηκε το θάνατο για όλους τους ανθρώπους. . . . Έγινε ο πρωτεργάτης της αιώνιας σωτηρίας όλων εκείνων που τον υπακούν». Και συνέχισε: «Απολυτρώνω σημαίνει εξαγοράζω. Τι εξαγόρασε ο Χριστός για όλους τους ανθρώπους; Τη ζωή. Εμείς τη χάσαμε μέσω της ανυπακοής του πρώτου Αδάμ. Ο δεύτερος Αδάμ [ο Χριστός] την εξαγόρασε με την ίδια του τη ζωή».—Μάρκος 10:45· Ρωμαίους 5:7, 8· 1 Ιωάννου 2:2· 4:9, 10.

18. (α) Τι ακολούθησε τη διαφωνία σχετικά με το αντίλυτρο; (β) Ποια πορεία ενέργειας ακολούθησαν οι Σπουδαστές της Γραφής όσον αφορά τις δωρεές;

¹⁸ Ο Ρώσσελ, που ήταν πάντοτε ακλόνητος υποστηρικτής του δόγματος του αντιλύτρου, έκοψε κάθε δεσμό με τον πρώην συνεργάτη του. Τον Ιούλιο του 1879 ο Ρώσσελ άρχισε να εκδίδει τη Σκοπιά της Σιών και Κήρυξ της του Χριστού Παρουσίας, που είναι σήμερα γνωστή σ’ όλο τον κόσμο ως Η Σκοπιά—Αναγγέλλει τη Βασιλεία του Ιεχωβά. Το 1881 ίδρυσε μαζί με άλλους αφιερωμένους Χριστιανούς μια μη κερδοσκοπική Βιβλική εταιρία. Ονομαζόταν Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Σιών, γνωστή σήμερα ως Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Πενσυλβανίας, η οποία ενεργεί ως νομικό όργανο των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Από την αρχή κιόλας, ο Ρώσσελ τόνιζε ότι δεν θα περιφερόταν δίσκος στις συναθροίσεις της εκκλησίας ούτε θα γίνονταν στα έντυπα της Σκοπιάς εκκλήσεις για συνεισφορές. Οι άνθρωποι που ενώθηκαν με τον Ρώσσελ στη βαθιά μελέτη της Αγίας Γραφής έγιναν γνωστοί απλώς ως Σπουδαστές της Γραφής.

Επιστροφή στη Βιβλική Αλήθεια

19. Ποιες διδασκαλίες του Χριστιανικού κόσμου απέρριψαν οι Σπουδαστές της Γραφής;

¹⁹ Ο Ρώσσελ και οι σύντροφοί του, μελετώντας την Αγία Γραφή, κατέληξαν να απορρίψουν τις διδασκαλίες του Χριστιανικού κόσμου για τη μυστηριώδη «Πανάγια Τριάδα», την αθανασία της έμφυτης ανθρώπινης ψυχής και τα αιώνια βάσανα στην πύρινη κόλαση. Διέκριναν επίσης ότι δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει μια ξεχωριστή τάξη κληρικών που εκπαιδεύονται σε ιερατικές σχολές. Ήθελαν να επιστρέψουν στο ταπεινό ξεκίνημα της Χριστιανοσύνης, με πρεσβυτέρους που θα είχαν τα πνευματικά προσόντα για να καθοδηγούν τις εκκλησίες χωρίς να αποβλέπουν σε μισθούς ή ανταμοιβές.—1 Τιμόθεον 3:1-7· Τίτον 1:5-9.

20. Τι διαπίστωσαν εκείνοι οι Σπουδαστές της Γραφής σχετικά με την παρουσία του Χριστού και το 1914;

²⁰ Καθώς εκείνοι οι Σπουδαστές της Γραφής ερευνούσαν το Λόγο του Θεού, εκδήλωναν μεγάλο ενδιαφέρον για τις προφητείες των Χριστιανικών Ελληνικών Γραφών που σχετίζονται με «το τέλος του κόσμου» και την «έλευση» του Χριστού. (Ματθαίος 24:3, Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου) Προστρέχοντας στο ελληνικό κείμενο, διαπίστωσαν ότι η «έλευση» του Χριστού ήταν στην πραγματικότητα μια παρουσία και μάλιστα αόρατη. Γι’ αυτό, οι πληροφορίες που είχε δώσει ο Χριστός στους μαθητές του περιστρέφονταν γύρω από τις αποδείξεις της αόρατης παρουσίας του στον καιρό του τέλους, όχι γύρω από κάποια μελλοντική ορατή έλευση. Παράλληλα μ’ αυτή τη μελέτη, εκείνοι οι Σπουδαστές της Γραφής έτρεφαν τη βαθιά επιθυμία να κατανοήσουν τη χρονολόγηση της Αγίας Γραφής  σχετικά με την παρουσία του Χριστού. Χωρίς να κατανοούν όλες τις λεπτομέρειες, ο Ρώσσελ και οι σύντροφοί του συνειδητοποίησαν ότι το 1914 θα ήταν κρίσιμη ημερομηνία για την ανθρώπινη ιστορία.—Ματθαίος 24:3-22· Λουκάς 21:7-33.

21. Ποια ευθύνη ένιωθαν ο Ρώσσελ και οι ομόπιστοί του ότι είχαν;

²¹ Ο Ρώσσελ ήξερε ότι έπρεπε να γίνει ένα μεγάλο έργο κηρύγματος. Συναισθανόταν τη σημασία των λόγων του Ιησού, που καταγράφτηκαν από τον Ματθαίο: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος». (Ματθαίος 24:14· Μάρκος 13:10) Η δραστηριότητα εκείνων των Σπουδαστών της Γραφής πριν από το 1914 χαρακτηριζόταν από την αίσθηση του επείγοντος. Αυτοί πίστευαν ότι το έργο μαρτυρίας που έκαναν θα έφτανε εκείνη τη χρονιά στο αποκορύφωμά του, και γι’ αυτό ένιωθαν ότι έπρεπε να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να βοηθήσουν άλλους να γνωρίσουν «το ευαγγέλιον της βασιλείας». Τελικά, οι Βιβλικές ομιλίες του Κ. Τ. Ρώσσελ έφτασαν να δημοσιεύονται σε χιλιάδες εφημερίδες σ’ όλο τον κόσμο.

[Πλαίσιο στη σελίδα 347]

Χριστιανική Ουδετερότητα στην Ειδωλολατρική Ρώμη

Σε αρμονία με τις αρχές της ειρήνης και της αγάπης που δίδαξε ο Ιησούς, και βασισμένοι στην προσωπική τους μελέτη από το Λόγο του Θεού, οι πρώτοι Χριστιανοί δεν έπαιρναν μέρος στους πολέμους ούτε στην προπαρασκευαστική εκπαίδευση. Ο Ιησούς είχε πει: «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου· εάν η βασιλεία η εμή ήτο εκ του κόσμου τούτου, οι υπηρέται μου ήθελον αγωνίζεσθαι, δια να μη παραδοθώ εις τους Ιουδαίους· τώρα δε η βασιλεία η εμή δεν είναι εντεύθεν».—Ιωάννης 18:36.

Το 295 Κ.Χ., μια χρονολογία αρκετά μεταγενέστερη της πρώτης Χριστιανικής εποχής, ο Μαξιμιλιανός από το Τεβέστε, γιος Ρωμαίου βετεράνου, κλήθηκε για στρατιωτική υπηρεσία. Όταν ο ανθύπατος τον ρώτησε πώς λεγόταν, εκείνος απάντησε: «Μα γιατί με ρωτάς πώς λέγομαι; Αρνούμαι τη στρατιωτική υπηρεσία για λόγους συνείδησης: Είμαι Χριστιανός. . . . Δεν μπορώ να υπηρετήσω· δεν μπορώ να αμαρτήσω ενάντια στη συνείδησή μου». Ο ανθύπατος τον προειδοποίησε ότι, αν δεν υπάκουε, θα έχανε τη ζωή του. «Δεν πρόκειται να υπηρετήσω. Μπορείς να με αποκεφαλίσεις, αλλά δεν πρόκειται να υπηρετήσω τις δυνάμεις Αυτού του Κόσμου· εγώ θα υπηρετήσω τον Θεό μου».—Η Εκδοχή ενός Ιστορικού για τη Θρησκεία (An Historian’s Approach to Religion), από τον Άρνολντ Τόινμπι.

Στους σύγχρονους καιρούς, η προσωπική μελέτη της Αγίας Γραφής έχει κάνει τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ όλο τον κόσμο να ακολουθήσουν τις ατομικές επιταγές της συνείδησής τους και να τηρήσουν παρόμοια στάση. Σε ορισμένες χώρες πολλοί από αυτούς πλήρωσαν το ύψιστο τίμημα, ιδιαίτερα στη ναζιστική Γερμανία, όπου αυτοί τουφεκίστηκαν, κρεμάστηκαν και αποκεφαλίστηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αλλά η παγκόσμια ενότητά τους, που βασίζεται στη Χριστιανική αγάπη, παρέμεινε πάντα αδιάρρηκτη. Κανείς δεν έχει πεθάνει στον πόλεμο από το χέρι Χριστιανού Μάρτυρα του Ιεχωβά. Πόσο διαφορετική θα μπορούσε να είναι η παγκόσμια ιστορία, αν όλοι όσοι ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί είχαν ζήσει κι αυτοί σύμφωνα με το νόμο της αγάπης που έδωσε ο Χριστός!—Ρωμαίους 13:8-10· 1 Πέτρου 5:8, 9.