Την ίδια περίοδο έδρασαν οι ανώνυμοι συγγραφείς των έργων που είναι γνωστά ως Διδαχή, Επιστολή Βαρνάβα,

Κάποιος άλλος ο οποίος υποβίβασε τη Γραφική αλήθεια ήταν ο συγγραφέας του έργου Επιστολή Βαρνάβα. Αυτός ερμήνευσε το Μωσαϊκό Νόμο ως απλή αλληγορία. Όπως υποστήριζε, τα καθαρά ζώα​—που αναμασούν την τροφή και έχουν χωρισμένη την οπλή​—αντιπροσωπεύουν όσους κάνουν στοχασμούς γύρω από το Λόγο του Θεού, με άλλα λόγια τον «αναμασούν». Η χωρισμένη οπλή, έλεγε ο συγγραφέας, συμβόλιζε το γεγονός ότι ο δίκαιος «πορεύεται σε αυτόν τον κόσμο» ενώ ταυτόχρονα αποβλέπει να ζήσει στον ουρανό. Τέτοιες ερμηνείες δεν βασίζονται στις Γραφές.​—Λευιτικό 11:1-3.