ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
της Σκοπιάς
Ελληνική
  • ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
  • ΕΚΔΟΣΕΙΣ
  • ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΕΙΣ
  • Πρέπει να Αναμειγνύεται η Θρησκεία στην Πολιτική;
    Περισσότερα Θέματα
    • Αναμείχθηκαν οι πρώτοι Χριστιανοί στην πολιτική;

      Όχι. Οι ακόλουθοι του Ιησού υπάκουαν στην εντολή που τους είχε δώσει να μην είναι «μέρος του κόσμου». (Ιωάννης 15:19) Ακολουθούσαν το παράδειγμά του και παρέμεναν αποχωρισμένοι από τα πολιτικά ζητήματα του κόσμου. (Ιωάννης 17:16· 18:36) Αντί να αναμειχθούν στην πολιτική, έκαναν το έργο που τους πρόσταξε ο Ιησούς—κήρυτταν και δίδασκαν για τη Βασιλεία του Θεού.—Ματθαίος 28:18-20· Πράξεις 10:42.

      Οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έβαζαν την υπακοή τους στον Θεό πάνω από όλα. Αλλά ήξεραν επίσης ότι έπρεπε να σέβονται τις κοσμικές εξουσίες. (Πράξεις 5:29· 1 Πέτρου 2:13, 17) Υπάκουαν στους νόμους και πλήρωναν τους φόρους. (Ρωμαίους 13:1, 7) Ενώ δεν ασχολούνταν με την πολιτική, αξιοποιούσαν τη νομική προστασία και τις νομικές υπηρεσίες που τους παρείχε το κράτος.—Πράξεις 25:10, 11· Φιλιππησίους 1:7.

  • Πρέπει να Αναμειγνύεται η Θρησκεία στην Πολιτική;
    Περισσότερα Θέματα
    • Οι πρώτοι Χριστιανοί και η πολιτική—τι αναφέρει η ιστορία

      • «Οι Χριστιανοί αρνούνταν να συμμετάσχουν σε ορισμένα καθήκοντα των Ρωμαίων πολιτών. . . . Δεν δέχονταν να αναλάβουν κανένα πολιτικό αξίωμα».—Στον Δρόμο για τον Πολιτισμό—Μια Παγκόσμια Ιστορία (On the Road to Civilization—A World History), σελίδα 238.

      • «Δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη η οποία θα μας επέτρεπε να πιστεύουμε ότι ο Ιησούς είχε στρατιωτικές/πολιτικές φιλοδοξίες, και . . . το ίδιο αληθεύει και για τους μαθητές του».—Ιησούς και Ιουδαϊσμός (Jesus and Judaism), σελίδα 231.

      • «Για τον Χριστιανό, η θρησκεία του ήταν κάτι ξεχωριστό και ανώτερο από την πολιτική κοινωνία· η ανώτατη αφοσίωσή του ανήκε, όχι στον Καίσαρα, αλλά στον Χριστό».—Καίσαρας και Χριστός (Caesar and Christ), σελίδα 647.

      • «Ο [απόστολος] Παύλος αξιοποίησε τη ρωμαϊκή του υπηκοότητα για να απαιτήσει τη νομική προστασία που του εξασφάλιζε, αλλά δεν συμμετείχε σε κάποια ομάδα για την προώθηση πολιτικών ζητημάτων εκείνης της εποχής. . . . Οι πρώτοι Χριστιανοί θεωρούσαν υποχρέωσή τους να τιμούν τις κυβερνητικές αρχές, αλλά δεν πίστευαν στη συμμετοχή στις πολιτικές υποθέσεις».—Πέρα από τις Καλές Προθέσεις—Μια Βιβλική Θεώρηση της Πολιτικής (Beyond Good Intentions—A Biblical View of Politics), σελίδες 122, 123.

      • «Μεταξύ των Χριστιανών επικρατούσε ευρέως η πεποίθηση ότι κανένας τους δεν έπρεπε να κατέχει κρατικό αξίωμα . . . Στις αρχές του τρίτου αιώνα ο Ιππόλυτος είπε ότι οι συνήθειες που ακολουθούσαν οι Χριστιανοί στην ιστορία τους απαιτούσαν την παραίτηση ενός δικαστή από το αξίωμά του ως προϋπόθεση για να γίνει μέλος της Εκκλησίας».—Ιστορία της Χριστιανοσύνης, Τόμος 1 (A History of Christianity, Volume I), σελίδα 253.

Ελληνικές Εκδόσεις (1950–2025)
Αποσύνδεση
Σύνδεση
  • Ελληνική
  • Κοινή Χρήση
  • Προτιμήσεις
  • Copyright © 2025 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania
  • Όροι Χρήσης
  • Πολιτική Απορρήτου
  • Ρυθμίσεις Απορρήτου
  • JW.ORG
  • Σύνδεση
Κοινή Χρήση