Οι Λαβύρινθοι του Χριστιανικού Κόσμου

Από τους πολλούς αξιοσημείωτους λαβύρινθους σε θρησκευτικά κτίρια του Χριστιανικού κόσμου, ένας από τους μικρότερους πρέπει να είναι το κυκλικό ξυλόγλυπτο, του 15ου αιώνα, που βρίσκεται στην οροφή της Παναγίας του Ρέντκλιφ, μιας εκκλησίας στο Μπρίστολ της Αγγλίας. Είναι βαμμένο με χρυσό και μαύρο χρώμα και έχει διάμετρο μόλις 20 εκατοστά. Ο πιο ξακουστός λαβύρινθος βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της Σαρτρ στη Γαλλία. Κατασκευάστηκε το 1235, από γαλάζια και άσπρη πέτρα, και έχει διάμετρο 10 μέτρα.

Μεγάλοι λαβύρινθοι φτιάχτηκαν στα δάπεδα κάποιων άλλων μεσαιωνικών καθεδρικών ναών και εκκλησιών στη Γαλλία και στην Ιταλία, όπως στην Αμιένη, στην Μπαγέ, στην Ορλεάνη, στη Ραβέννα και στην Τουλούζη. Ο λαβύρινθος που υπήρχε στη Ρενς καταστράφηκε πριν από 200 χρόνια, ενώ ο λαβύρινθος του καθεδρικού ναού στο Μιρπουά απεικονίζει στο κέντρο του έναν Μινώταυρο.

Σχετικά με τη χρησιμοποίηση των λαβύρινθων σε σπουδαία θρησκευτικά κτίρια, ένας ειδικός γράφει: «Η μεσαιωνική Χριστιανική εκκλησία υιοθέτησε τον ειδωλολατρικό λαβύρινθο και τον προσάρμοσε για δική της χρήση προσδίδοντας σε αυτό το σχέδιο Χριστιανικό συμβολισμό». Έτσι λοιπόν, οι λαβύρινθοι χρησιμοποιήθηκαν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου προφανώς για να συμβολίσουν τη ζωή του Χριστιανού, σε αρμονία με τη μυθολογία των αρχαίων Αιγυπτίων.

Οι λαβύρινθοι των εκκλησιών χρησιμοποιήθηκαν επίσης για να αναπαραστήσουν τις εκστρατείες των σταυροφόρων στην Ιερουσαλήμ. Το να φτάσει κανείς στο κέντρο ήταν σαν να έφτανε στην Ιερουσαλήμ και να κέρδιζε τη σωτηρία. Για ορισμένους πιστούς ο λαβύρινθος αποτελούσε μια διαδρομή μεταμέλειας την οποία κάλυπταν είτε γονατιστοί για να εξασφαλίσουν συγχώρηση αμαρτιών είτε βαδίζοντας τελετουργικά ως υποκατάστατο ενός προσκυνήματος στους Αγίους Τόπους.

Σας προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι λαβύρινθοι, μολονότι έχουν ειδωλολατρική προέλευση, είναι αναπόσπαστα στοιχεία του Χριστιανικού κόσμου; Μπορεί η αληθινή Χριστιανοσύνη να είναι συμβατή με ειδωλολατρικές δεισιδαιμονίες;

Συμβατές με τη Χριστιανική Πίστη;

Όσο συναρπαστική και αν είναι η ιστορία του λαβύρινθου, οι δοξασίες που σχετίζονται με αυτήν δεν είναι συμβατές με τη Χριστιανική πίστη. Πουθενά δεν διδάσκει η Αγία Γραφή ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι διαφορετική και ξεχωριστή από το σώμα και ότι συνεχίζει να ζει όταν το άτομο πεθαίνει. Αντίθετα, η Αγία Γραφή διδάσκει ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι θνητή, λέγοντας: «Η ψυχή που αμαρτάνει—αυτή θα πεθάνει».—Ιεζεκιήλ 18:4.

Ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, είναι ισχυρός και παρομοιάζεται με σπαθί, «το σπαθί του πνεύματος». Οι Χριστιανοί χειρίζονται επιδέξια αυτό το όπλο για να νικήσουν ένα αληθινό, υπερανθρώπινο, αόρατο πνευματικό πλάσμα και τους δαίμονές του, όχι κάποιον μυθικό Μινώταυρο. (Εφεσίους 6:12, 17) Ως αποτέλεσμα, η πίστη τους είναι ανίκητη και η ελπίδα της σωτηρίας τους βέβαιη. Αυτό θα τους διαφυλάξει από το τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων και θα τους εισαγάγει σε ένα νέο κόσμο δικαιοσύνης—κάτι που δεν μπορεί να κάνει η πίστη στη μυθολογία.—2 Πέτρου 3:13.

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 24]

Η Χρήση του Λαβύρινθου από το Χριστιανικό Κόσμο

Το Αβαείο του Γουεστμίνστερ στο Λονδίνο έθεσε τελευταία σε χρήση αυτό το πρόσφατα κεντημένο κάλυμμα της Αγίας Τράπεζας. Προσέξτε το λαβύρινθο στο κέντρο του, από τη μία πλευρά του οποίου υπάρχει το γράμμα «Α» (“THE BEGINNING” [«Η ΑΡΧΗ»]) και από την άλλη το γράμμα «Ω» (“THE END” [«ΤΟ ΤΕΛΟΣ»]). Στο κέντρο αυτού του λαβύρινθου, προσέξτε τις αγγλικές λέξεις “I AM” [«Ο ΩΝ»] που αντιπροσωπεύουν τον Ιεχωβά, ο οποίος είναι ο μεγάλος «Ο ΩΝ» όπως αναφέρεται στο εδάφιο Έξοδος 3:14, σύμφωνα με τη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό σύγχρονο δείγμα των στενών δεσμών που υπάρχουν ανάμεσα στο λαβύρινθο και στη θρησκεία σήμερα.

[Ευχαριστίες]

Φωτογραφία: David Johnson