Το Μεταβαλλόμενο Πρόσωπο της Μόδας

ΕΙΤΕ το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι, οι καθημερινές μας αποφάσεις όσον αφορά το τι θα φορέσουμε επηρεάζονται από τη μόδα, τουλάχιστον μέχρι ενός σημείου. Αν μη τι άλλο, οι επιταγές της μόδας καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό το τι υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά.

Ακόμη και είδη ενδυμασίας που τώρα θεωρούμε πολύ συνηθισμένα κάποτε αποτελούσαν την τελευταία λέξη της μόδας. Το αντρικό πουκάμισο και η γραβάτα, λόγου χάρη, ήταν ό,τι πιο μοντέρνο πριν από έναν και πλέον αιώνα. Επίσης, η μόδα του γυναικείου πουλόβερ καθιερώθηκε τη δεκαετία του 1920.

Δύο βασικές επιθυμίες τροφοδοτούν τη βιομηχανία της μόδας​—ο νεωτερισμός και η συμμόρφωση με συγκεκριμένα πρότυπα. Σε όλους σχεδόν αρέσει να φορούν κάτι καινούριο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μερικές φορές αγοράζουμε ρούχα, όχι επειδή έχει φθαρεί ένα παλιότερο ρούχο, αλλά απλώς και μόνο επειδή θέλουμε κάποια αλλαγή. Συγχρόνως, δεν θέλουμε να φαινόμαστε εκτός τόπου και χρόνου, και γι’ αυτό αγοράζουμε ρούχα τα οποία μοιάζουν σε κάποιον βαθμό με εκείνα που φορούν οι γύρω μας. Στο πέρασμα των αιώνων, η βιομηχανία ένδυσης έχει ικανοποιήσει​—και μερικές φορές έχει εκμεταλλευτεί—​αυτές τις επιθυμίες για νεωτερισμό και συμμόρφωση με συγκεκριμένα πρότυπα.

Σύντομη Αναδρομή

Για να δημιουργηθεί ένα στιλ, οι σχεδιαστές χρησιμοποιούν πέντε βασικά στοιχεία: το χρώμα, τη γραμμή, τον τρόπο με τον οποίο πέφτει το ύφασμα πάνω στο σώμα, τη σύνθεσή του και την αρμονία των γραμμών (ή τα σχήματα πάνω στην επιφάνεια του υφάσματος). Οι δυνατότητες των σχεδιαστών και των μόδιστρων και στους πέντε αυτούς τομείς έχουν πολλαπλασιαστεί στο πέρασμα των ετών. Στην αρχαία Αίγυπτο, λόγου χάρη, προτιμούσαν το διαφανές λινό, το οποίο παραγόταν τοπικά και ήταν ιδανικό για το θερμό της κλίμα. Αλλά επειδή δεν ήταν εύκολο να βαφτεί το λινό, συνήθως υπήρχε σε ένα μόνο χρώμα​—το λευκό. Εντούτοις, οι σχεδιαστές της αιγυπτιακής μόδας πτύχωναν το ύφασμα έτσι ώστε τα ρούχα τους έπεφταν με χάρη πάνω στο σώμα και είχαν ωραία γραμμή. Με αυτόν τον τρόπο, ήρθε σε ύπαρξη ένα από τα πιο ανθεκτικά στο χρόνο στιλ ντυσίματος στον κόσμο.

Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., υπήρχαν ήδη καινούρια υφάσματα και χρώματα. Οι εύποροι Ρωμαίοι εισήγαν μετάξι από την Κίνα ή την Ινδία, αν και τα μεταφορικά έξοδα ήταν τόσο μεγάλα ώστε το υφασμένο μετάξι ήταν τόσο πολύτιμο όσο και το χρυσάφι. Ένα άλλο ύφασμα που θεωρούνταν της μόδας ήταν το βαμμένο μαλλί από την Τύρο, το οποίο κόστιζε 2.000 δηνάρια το κιλό​—μισθοί έξι ετών για τον μέσο εργαζόμενο. Χάρη σε καινούριες βαφές και υφάσματα, οι πλούσιες Ρωμαίες μπορούσαν να φορούν ένα μακρύ, πλούσιο ένδυμα από μπλε ινδικό βαμβάκι ή ίσως από κίτρινο κινέζικο μετάξι.

Αν και από καιρό σε καιρό εμφανίζονταν καινούριες μόδες, σε παλιότερες εποχές ένα ακριβό ρούχο πιθανότατα θα παρέμενε στη μόδα μια ολόκληρη ζωή. Οι αλλαγές γίνονταν με αργούς ρυθμούς και συνήθως επηρέαζαν μόνο τους αριστοκράτες. Με τον ερχομό της βιομηχανικής επανάστασης, όμως, η μόδα άρχισε να επηρεάζει πολύ περισσότερο τους κοινούς ανθρώπους.

Το 19ο αιώνα, έκαναν την εμφάνισή τους ολόκληρες βιομηχανίες παραγωγής ενδυμάτων, τόσο για πλούσιους όσο και για φτωχούς. Οι μηχανοποιημένες βαμβακουργίες και τα εριουργεία πολλαπλασιάστηκαν, και οι τιμές των υφασμάτων μειώθηκαν. Χάρη στις ραπτομηχανές, η παραγωγή ρούχων στοίχιζε λιγότερο, ενώ οι νέες συνθετικές βαφές πρόσφεραν πολύ περισσότερες επιλογές ως προς τα χρώματα.

Οι κοινωνικές και οι τεχνολογικές αλλαγές έπαιξαν ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στην ένδυση των απλών ανθρώπων. Στη Δυτική Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, οι άνθρωποι μπορούσαν να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα. Τη δεκαετία του 1850, εμφανίστηκαν τα γυναικεία περιοδικά, και λίγο καιρό αργότερα τα πολυκαταστήματα άρχισαν να διαθέτουν έτοιμα ρούχα σε τυποποιημένα μεγέθη. Επίσης, το 19ο αιώνα, ο Τσαρλς Φρέντερικ Γουέρθ επινόησε τις επιδείξεις μόδας, χρησιμοποιώντας μοντέλα για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των υποψήφιων πελατών.

Τον 20ό αιώνα, οι καινούριες συνθετικές ίνες, όπως το ρεγιόν, το νάιλον και ο πολυεστέρας, πρόσφεραν στους κατασκευαστές μια μεγαλύτερη ποικιλία υφασμάτων. Με τη βοήθεια σχεδίων που φτιάχνονταν σε κομπιούτερ, ήταν εύκολο να δημιουργηθούν καινούριες μόδες, και λόγω της παγκοσμιοποίησης, οι νέες τάσεις της μόδας μπορούσαν να εμφανιστούν σχεδόν ταυτόχρονα στους δρόμους του Τόκιο, της Νέας Υόρκης, του Παρισιού και του Σάο Πάολο. Στο μεταξύ, οι σχεδιαστές και οι κατασκευαστές έχουν βρει νέους τρόπους προώθησης των προϊόντων τους.

Σήμερα, οι πιο πιστοί οπαδοί της μόδας δεν είναι πλέον οι πλούσιοι, αλλά οι νέοι. Κάθε μήνα εκατομμύρια από αυτούς αγοράζουν καινούρια ρούχα, και η βιομηχανία της ένδυσης παράγει ρούχα αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο.a Μήπως, όμως, υπάρχουν κάποιες κρυφές παγίδες;

[Υποσημείωση]

[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 4, 5]

Οι Δημιουργοί της Μόδας

Επί αιώνες, οι βασιλιάδες και οι ευγενείς καθόριζαν τα πρότυπα ενδυμασίας. Το 17ο αιώνα, ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας αποφάσισε να φορέσει περούκα για να καλύψει τη φαλάκρα του. Σύντομα, οι Ευρωπαίοι ευγενείς ξύριζαν το κεφάλι τους και φορούσαν περούκα—μια μόδα που διήρκεσε πάνω από έναν αιώνα.

Το 19ο αιώνα, τα γυναικεία περιοδικά πρόβαλλαν τις τάσεις της μόδας και μάλιστα πρόσφεραν φτηνά πατρόν ώστε να μπορούν οι γυναίκες να ράβουν ρούχα μόνες τους. Τον 20ό αιώνα, καθώς αύξανε η δημοτικότητα του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, οι αστέρες γίνονταν διεθνή είδωλα και καθόριζαν τις τάσεις της μόδας. Επίσης, δημοφιλείς μουσικοί επιδείκνυαν ακραία στιλ, τα οποία γρήγορα μιμούνταν πολλοί νεαροί. Σήμερα τα πράγματα ελάχιστα έχουν αλλάξει, καθώς οι διαφημιστές χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τις επιδείξεις μόδας, τα πολυτελή περιοδικά, τις γιγαντοαφίσες, τις βιτρίνες των καταστημάτων και τις τηλεοπτικές διαφημίσεις ώστε να δημιουργήσουν ζήτηση για καινούρια ρούχα.

[Εικόνα]

Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΓ΄

[Ευχαριστίες]

Από το βιβλίο The Historian’s History of the World

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Αυτό το αρχαίο αιγυπτιακό λινό ένδυμα αντιπροσώπευε ένα από τα πιο ανθεκτικά στο χρόνο στιλ ντυσίματος στον κόσμο

[Ευχαριστίες]

Φωτογραφία με την ευγενή παραχώρηση του British Museum

[Εικόνα στη σελίδα 4]

Στην αρχαία Ρώμη οι γυναίκες φορούσαν ένα μακρύ, πλούσιο ένδυμα

[Ευχαριστίες]

Από το βιβλίο Historia del Traje, 1917

[Εικόνα στη σελίδα 4, 5]

Το κιμονό έχει επιζήσει από το 650 Κ.Χ. περίπου

[Ευχαριστίες]

Από την εφημερίδα La Ilustración Artística, Volume X, 1891

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Σε παλιότερες εποχές ένα ακριβό ρούχο πιθανότατα θα παρέμενε στη μόδα μια ολόκληρη ζωή

[Ευχαριστίες]

EclectiCollections

[Εικόνα στη σελίδα 5]

Η βιομηχανική επανάσταση έφερε τους κοινούς ανθρώπους πιο κοντά στη μόδα

[Ευχαριστίες]

EclectiCollections

Η Σκοτεινή Πλευρά της Λάμψης

ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ, το να ακολουθείτε τη μόδα μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε την εμφάνισή σας και να τονώσει την αυτοπεποίθησή σας. Η σωστή αμφίεση μπορεί να ελαχιστοποιήσει μερικά σωματικά ελαττώματα και μάλιστα να τονίσει τα θετικά σας χαρακτηριστικά. Μπορεί επίσης να επηρεάσει το πώς σας βλέπουν οι άλλοι.

Αλλά υπάρχει και μια σκοτεινή πλευρά στον κόσμο της μόδας, μια πλευρά η οποία δεν πρέπει να αγνοείται. Οι αγοραστές είναι δυνατόν να παγιδευτούν σε έναν ατελείωτο κύκλο ανανέωσης της γκαρνταρόμπας τους. Εξάλλου, η βιομηχανία παράγει συνεχώς καινούριες μόδες. Αυτό δεν είναι τυχαίο, εφόσον οι οίκοι μόδας αποκομίζουν μεγαλύτερα κέρδη όταν τα ρούχα φεύγουν γρήγορα από τη μόδα. Όπως ανέφερε η σχεδιάστρια Γκαμπριέλ Σανέλ, «η μόδα γεννιέται για να πεθαίνει». Έτσι λοιπόν, ο ανύποπτος καταναλωτής πιθανόν να νιώθει υποχρεωμένος να αγοράζει καινούρια ρούχα μόνο και μόνο για να παραμένει μοντέρνος.

Επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος να ενδώσει κανείς στην ύπουλη πίεση της διαφήμισης. Οι οίκοι μόδας ξοδεύουν εκατομμύρια δολάρια για την προώθηση των προϊόντων τους, προβάλλοντας συχνά έναν ανέμελο τρόπο ζωής τον οποίο υποτίθεται ότι απολαμβάνουν όσοι φορούν τα επώνυμα ρούχα τους. Τέτοια μηνύματα μπορούν να ασκήσουν ισχυρή επίδραση. «Τίποτα δεν είναι πιο τραυματικό για τους εφήβους από το να μη φορούν τη “σωστή μάρκα” παπουτσιών», λέει ένας δάσκαλος στην Ισπανία.

Η Έλξη που Ασκούν οι Περαστικές Μόδες

Μερικές ομάδες χρησιμοποιούν ένα συγκεκριμένο στιλ ενδυμασίας ως γνώρισμά τους. Αυτά που φορούν ίσως φανερώνουν απόρριψη της κοινωνίας, φιλελεύθερο τρόπο ζωής, ή ακόμη και βίαια ή ρατσιστικά πρότυπα. Αν και ορισμένα από αυτά τα στιλ πιθανόν να είναι προσβλητικά ή σκανδαλώδη, συνήθως παρατηρείται μεγάλος βαθμός ομοιομορφίας ανάμεσα στην ομάδα. Ακόμη και μερικοί που δεν υποστηρίζουν τα πρότυπα της ομάδας ίσως ελκύονται από το συγκεκριμένο στιλ. Εκείνοι που υιοθετούν αυτές τις τάσεις αμφίεσης μπορεί να δίνουν στους άλλους την εντύπωση ότι συμμερίζονται και προωθούν τις βασικές πεποιθήσεις της ομάδας.

Οι τάσεις της μόδας συνήθως είναι παροδικές, και μερικές παρέρχονται μέσα σε λίγους μήνες. Εμπνευστής τους μπορεί να είναι ένας δημοφιλής μουσικός ή κάποιος άλλος που τις καθορίζει. Μερικές μόδες, όμως, καθιερώνονται. Λόγου χάρη, τα τζιν ήταν δημοφιλή ανάμεσα στους νεαρούς διαδηλωτές τη δεκαετία του 1950 και του 1960. Ωστόσο, σήμερα φοριούνται σε ποικίλες περιστάσεις από ανθρώπους διαφόρων ηλικιών.

Η Αναζήτηση του Τέλειου Σώματος

Εκείνοι που παίρνουν τη μόδα πολύ στα σοβαρά μπορεί να ανησυχούν υπερβολικά για την εμφάνισή τους. Τα μοντέλα συνήθως είναι ψηλά και λεπτά, και οι εικόνες τους μας βομβαρδίζουν συνεχώς.a Η «σωστή» σωματική διάπλαση χρησιμοποιείται για να προωθηθεί το καθετί​—από αυτοκίνητα μέχρι καραμέλες. Το Ερευνητικό Κέντρο Κοινωνικών Υποθέσεων της Βρετανίας υπολογίζει ότι «οι νεαρές γυναίκες σήμερα βλέπουν μέσα σε μία ημέρα περισσότερες εικόνες πανέμορφων γυναικών από όσες είδαν οι μητέρες μας στη διάρκεια ολόκληρης της εφηβείας τους».

Αυτός ο καταιγισμός εικόνων μπορεί να είναι επιβλαβής. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, λόγου χάρη, μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νιούζγουικ (Newsweek) αποκάλυψε ότι το 90 τοις εκατό των λευκών κοριτσιών εφηβικής ηλικίας δεν ήταν ευχαριστημένα με το σώμα τους. Μερικά από αυτά είναι διατεθειμένα να κάνουν τα πάντα για να αποκτήσουν το “ιδανικό σώμα”. Ωστόσο, το Ερευνητικό Κέντρο Κοινωνικών Υποθέσεων διατείνεται ότι λιγότερο από το 5 τοις εκατό του γυναικείου πληθυσμού μπορεί να αποκτήσει το βάρος και τις αναλογίες που προβάλλονται ως ιδανικά από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Εντούτοις, η ειδωλοποίηση του πολύ αδύνατου σώματος έχει υποδουλώσει εκατομμύρια νεαρές γυναίκες. Έχει κάνει μερικές να πέσουν στην επικίνδυνη παγίδα της νευρικής ανορεξίας.b Η Ισπανίδα Νιέβες Άλβαρεθ, ένα μοντέλο που έπασχε από ανορεξία, παραδέχεται: «Το ενδεχόμενο να αυξηθεί το βάρος μου με τρόμαζε περισσότερο και από το θάνατο».

Είναι αλήθεια ότι διαταραχές της διατροφής όπως η ανορεξία και η βουλιμία μπορούν να προκληθούν και από αρκετούς άλλους παράγοντες. Ωστόσο, η Δρ Αν Γκιγιεμό και ο Δρ Μισέλ Λαξενέρ δηλώνουν: «Η λατρεία του λεπτού σώματος φέρει κάποια ευθύνη».

Είναι φανερό ότι η μόδα έχει και τη θετική και την αρνητική της πλευρά. Ικανοποιεί τη βασική ανθρώπινη επιθυμία να είμαστε ευπαρουσίαστοι και να έχουμε κάτι καινούριο να φορέσουμε. Αλλά οι ακρότητες της μόδας θα μπορούσαν να μας κάνουν να φορέσουμε ρούχα τα οποία δίνουν εσφαλμένη εντύπωση στους άλλους. Αν δίνουμε δε υπερβολική σημασία στην εμφάνιση, θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε τη λανθασμένη άποψη ότι η σπουδαιότητά μας εξαρτάται από την εμφάνισή μας και όχι από τις εσωτερικές μας αξίες. «Πρέπει να αρχίσουμε να προσδίδουμε μεγαλύτερη αξία στις ικανότητες κάποιου και στον εσωτερικό του άνθρωπο παρά στην εμφάνισή του και μόνο», λέει η Άλβαρεθ, στην οποία προαναφερθήκαμε. Αλλά μια τέτοια αλλαγή στα πρότυπα είναι απίθανο να λάβει χώρα άμεσα. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να αποκτήσουμε εμείς μια ισορροπημένη άποψη για τη μόδα;

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο/Εικόνες στη σελίδα 8, 9]

Θα το Φορούσε Κανείς Αυτό;

Οι οίκοι μόδας στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι και στο Μιλάνο επιδεικνύουν τις αποκλειστικές δημιουργίες κορυφαίων σχεδιαστών κάθε άνοιξη και φθινόπωρο. Εκτός από την υπέρογκη τιμή τους, πολλά από αυτά τα κομμάτια δείχνουν πολύ άβολα​—αν δεν φαίνεται εντελώς αδύνατο να φορεθούν. «Στην πραγματικότητα, τα φανταχτερά, εκκεντρικά σχέδια που βλέπετε δεν έχουν δημιουργηθεί με το κοινό υπόψη», λέει ο Ισπανός σχεδιαστής Χουάν Ντουγιός. «Ο κυριότερος σκοπός της επίδειξης μόδας ίσως είναι να εστιάσει την προσοχή στο σχεδιαστή ή στον οίκο μόδας παρά να πουλήσει τα ρούχα που επιδεικνύονται. Παραδείγματος χάρη, μια εντυπωσιακή κολεξιόν που αποσπά πολλά σχόλια από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας ίσως προωθήσει τις πωλήσεις του αρώματος κάποιου επώνυμου σχεδιαστή».

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Το να ακολουθείτε περαστικές μόδες μπορεί να είναι δαπανηρό

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Μερικά άτομα έχουν πέσει στην επικίνδυνη παγίδα της ανορεξίας

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Το να υιοθετείτε κάποιες τάσεις ενδυμασίας μπορεί να σας ταυτίσει με μια συγκεκριμένη ομάδα

Μια Ισορροπημένη Άποψη για τη Μόδα

Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ λέει ότι ο Θεός «όλα τα έκανε ωραία, το καθένα στον καιρό του». (Εκκλησιαστής 3:11) Παντού στον κόσμο που μας περιβάλλει βλέπουμε ομορφιά. Τη διακρίνουμε και στους ανθρώπους επίσης.

Στόχος του σχεδιαστή μόδας είναι να μας κάνει πιο όμορφους μέσω των ρούχων που φοράμε. Αλλά, όπως έδειξε το προηγούμενο άρθρο, η βιομηχανία της μόδας έχει επίσης ορίσει εκ νέου την ομορφιά. Η καθηγήτρια ψυχολογίας Ρουθ Στρίγκελ-Μουρ παρατηρεί: «Έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ να βλέπουμε υπερβολικά αδύνατες γυναίκες, ώστε πιστεύουμε ότι αυτό είναι το πρότυπο της ομορφιάς».

Ασφαλώς θα ήταν άσοφο να επιτρέψουμε στις τρέχουσες αντιλήψεις του κόσμου περί ομορφιάς να μας πιέσουν να συμμορφωθούμε με αυτές. Στο βιβλίο της Πάντα στη Μόδα (Always in Style), η Ντόρις Πούζερ αναφέρει ότι «η σύγχρονη γυναίκα δεν χρειάζεται να αλλάζει ή να μεταμορφώνει το σώμα της κάθε φορά που εμφανίζεται ένα καινούριο “ιδεώδες”». Πράγματι, γιατί να αφήνουμε τα μέσα μαζικής επικοινωνίας να μας επιβάλλουν τα δικά τους στερεότυπα πρότυπα; «Πόσο ευκολότερο είναι να είμαστε ο εαυτός μας, αντί να πασχίζουμε με μανία να αλλάξουμε αυτό που έχουμε», λέει η Πούζερ.

Άφθαρτη Ομορφιά

Η αυτοπεποίθηση και η ικανοποίηση στη ζωή βασίζονται σε πολύ περισσότερους παράγοντες πέρα από την ωραία εμφάνιση. «Η αληθινή ευτυχία πηγάζει από μέσα μας», γράφει η Τζούντι Σάρτζεντ, η οποία στο παρελθόν έπασχε από ανορεξία. «Δεν αποκτάται διαβάζοντας την ένδειξη της ζυγαριάς». Η Γραφή προχωράει λίγο πιο πέρα. «Η ομορφιά σας», έγραψε ο απόστολος Πέτρος, «θα πρέπει να συνίσταται στον αληθινό εσωτερικό σας εαυτό, την άφθαρτη ομορφιά του ήπιου και ήσυχου πνεύματος, το οποίο έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία ενώπιον του Θεού».​—1 Πέτρου 3:4, Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version).

Η άφθαρτη ομορφιά στην οποία αναφέρεται ο Πέτρος ξεπερνάει τη σωματική χάρη επειδή είναι διαρκής και έχει αξία στα μάτια του Θεού. Πριν από πολλούς αιώνες, ένας σοφός βασιλιάς παρατήρησε: «Η χάρη μπορεί να είναι ψεύτικη και η ομορφιά μάταιη· αλλά η γυναίκα που φοβάται τον Ιεχωβά, αυτή αποκομίζει έπαινο».​—Παροιμίες 31:30.

Αν και η σωματική ομορφιά μπορεί να ελκύει περισσότερο την προσοχή σήμερα, πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να σέβονται το άτομο που εκδηλώνει Χριστιανικές ιδιότητες. Ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τους Χριστιανούς: «Ντυθείτε τη νέα προσωπικότητα, . . . την τρυφερή στοργή της συμπόνιας, την καλοσύνη, την ταπεινοφροσύνη, την πραότητα και τη μακροθυμία».​—Κολοσσαείς 3:10, 12.

Η μόδα είναι από τη φύση της εφήμερη. Στην καλύτερη περίπτωση, ακόμη και η τελευταία λέξη της μόδας μπορεί να μας ομορφύνει μόνο για λίγο. Αλλά όσο καλή εντύπωση και αν κάνουμε, γρήγορα μπορεί αυτή να αμαυρωθεί αν η προσωπικότητά μας δεν βρίσκεται σε αρμονία με την εμφάνισή μας. Να θυμάστε ότι «οι καρποί του πνεύματος»—που περιλαμβάνουν τις ιδιότητες της αγάπης, της χαράς, της ειρήνης, της μακροθυμίας, της καλοσύνης και της εγκράτειας—ποτέ δεν φεύγουν από τη μόδα.​—Γαλάτες 5:22, 23· 1 Τιμόθεο 2:9, 10.

Ωστόσο, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι κατάλληλο να δίνουμε τη δέουσα προσοχή στην ενδυμασία μας. Η Αλίν, από τη Γαλλία, παραδέχεται ότι ήταν δύσκολο να διατηρήσει την ισορροπία της σε αυτόν τον τομέα. «Ως έφηβη», λέει, «ενδιαφερόμουν πολύ για τα ρούχα. Ήθελα να ακολουθώ πιστά τη μόδα επειδή αυτό μου έδινε αυτοπεποίθηση. Αν μπορούσα δε να αγοράσω επώνυμα ρούχα, τόσο το καλύτερο.

»Όταν, όμως, μεγάλωσα», συνεχίζει η Αλίν, «χρειάστηκε να μάθω να συντηρώ μόνη μου τον εαυτό μου, και επίσης άρχισα να δαπανώ πολύ χρόνο στη Χριστιανική διακονία. Συνειδητοποίησα ότι αν ήθελα να ζω σύμφωνα με τις οικονομικές μου δυνατότητες, δεν μπορούσα πλέον να είμαι υποδουλωμένη στη μόδα. Άρχισα να αγοράζω τα ρούχα μου στη διάρκεια των εκπτώσεων ή από πρατήρια εργοστασίων. Διαπίστωσα ότι μπορούσα και πάλι να ντύνομαι καλά—αλλά στο ένα τέταρτο της τιμής. Το μυστικό είναι να μάθεις να αγοράζεις ρούχα τα οποία σου ταιριάζουν, είναι πρακτικά, συνδυάζονται με αυτά που ήδη έχεις, και δεν θα φύγουν γρήγορα από τη μόδα. Αντί να αφήνω τη μόδα να μου υπαγορεύει τι να αγοράσω, τώρα προσπαθώ να καθορίζω εγώ το στιλ που μου ταιριάζει. Δεν μπορώ να πω ότι δεν με ενδιαφέρουν πια τα ρούχα. Αλλά η αξία μου βασίζεται σε πολύ περισσότερα πράγματα πέρα από την εμφάνισή μου».

Σε μια κοινωνία όπου η εξωτερική εικόνα μετράει συνήθως περισσότερο από την ουσία, οι Χριστιανοί είναι καλό να θυμούνται την αφυπνιστική υπενθύμιση της Γραφής: «Το καθετί στον κόσμο—η επιθυμία της σάρκας και η επιθυμία των ματιών και η αλαζονική επίδειξη των μέσων διαβίωσης κάποιου—δεν προέρχεται από τον Πατέρα αλλά προέρχεται από τον κόσμο. Και ο κόσμος παρέρχεται καθώς και η επιθυμία του, αλλά αυτός που κάνει το θέλημα του Θεού παραμένει για πάντα».​—1 Ιωάννη 2:16, 17.

[Εικόνα στη σελίδα 9]

Η αληθινή ομορφιά πηγάζει από μέσα σας, όχι από αυτά που φοράτε

[Εικόνα στη σελίδα 10]

Να διαλέγετε ρούχα τα οποία είναι πρακτικά και συνδυάζονται με αυτά που ήδη έχετε