ΤΙΤΟΣ

(Τίτος).

Έλληνας Χριστιανός που κοπίασε με τον απόστολο Παύλο. Όταν εγέρθηκε το ζήτημα της περιτομής στην Αντιόχεια (περ. 49 Κ.Χ.), φαίνεται ότι ο Τίτος πήγε μαζί με τον Παύλο και τον Βαρνάβα στην Ιερουσαλήμ. (Πρ 15:1, 2· Γα 2:1-3) Γύρω στο 55 Κ.Χ., ο Τίτος διακόνησε ανιδιοτελώς την εκκλησία της Κορίνθου, σταλμένος στην Κόρινθο από τον απόστολο Παύλο με σκοπό να βοηθήσει στη συλλογή συνεισφορών για τους άπορους αδελφούς της Ιουδαίας και ίσως επίσης για να διαπιστώσει ποια ήταν η ανταπόκριση της εκκλησίας στην πρώτη επιστολή του Παύλου προς αυτούς. (2Κο 2:13· 8:1-6· 12:17, 18) Όταν κατόπιν ο Τίτος συνάντησε τον απόστολο στη Μακεδονία, ήταν σε θέση να δώσει μια καλή αναφορά για την εκκλησία της Κορίνθου, μια αναφορά που παρηγόρησε και χαροποίησε τον Παύλο. Ο ίδιος ο Τίτος είχε αναπτύξει μεγάλη αγάπη για τους Κορίνθιους Χριστιανούς λόγω της υπακοής τους και λόγω της αξιέπαινης στάσης τους η οποία είχε αποδειχτεί πηγή ενθάρρυνσης και χαράς για αυτόν.—2Κο 7:6, 7, 13-15.

Εφόσον ο Τίτος είχε πρωταρχίσει το έργο της συλλογής συνεισφορών, ο Παύλος επιθυμούσε και να το ολοκληρώσει εκείνος. Γι’ αυτόν το λόγο επαίνεσε τον Τίτο στην εκκλησία της Κορίνθου χαρακτηρίζοντάς τον “συμμέτοχο” με τον εαυτό του και “συνεργάτη για τα δικά τους συμφέροντα”. Εκδηλώνοντας ειλικρινές ενδιαφέρον για την ευημερία των Κορινθίων, και με την παρότρυνση του αποστόλου, ο Τίτος αναχώρησε πρόθυμα για την Κόρινθο.—2Κο 8:6, 16, 17, 23.

Μετά την απελευθέρωση του Παύλου από την πρώτη του φυλάκιση στη Ρώμη, φαίνεται ότι ο Τίτος και ο Τιμόθεος εργάστηκαν μαζί του στη διακονία. Ενώ βρίσκονταν στην Κρήτη (προφανώς κάπου μεταξύ του 61 και 64 Κ.Χ.), ο Παύλος άφησε εκεί τον Τίτο “για να διορθώσει τα πράγματα που παρουσίαζαν ελλείψεις και να κάνει διορισμούς πρεσβυτέρων στη μια πόλη μετά την άλλη”. (Τιτ 1:4, 5) Από ό,τι φαίνεται, επρόκειτο για προσωρινή αποστολή, διότι ο Παύλος ζήτησε από τον Τίτο να κάνει το καλύτερο που μπορούσε για να πάει να τον βρει στη Νικόπολη.—Τιτ 3:12.

Ενόσω ο Παύλος ήταν φυλακισμένος στη Ρώμη για δεύτερη φορά (περ. 65 Κ.Χ.), ο Τίτος—πιθανόν ύστερα από υπόδειξη του αποστόλου ή με την έγκρισή του—έφυγε για τη Δαλματία.—2Τι 4:10· βλέπε ΔΑΛΜΑΤΙΑ.