Αλλά αυτοί οι γενναιόδωροι κάτοικοι της Ιουδαίας έγιναν αργότερα φτωχοί. Η Αγία Γραφή δεν προσδιορίζει τι ακριβώς προκάλεσε αυτή την κατάσταση. Ορισμένοι λόγιοι λένε ότι η αιτία μπορεί να ήταν η πείνα για την οποία γίνεται μνεία στα εδάφια Πράξεις 11:28, 29. Όπως και να είχαν τα πράγματα, οι Χριστιανοί της Ιουδαίας βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση, και ο Παύλος ήθελε να διασφαλίσει ότι θα λαμβανόταν μέριμνα για τις ανάγκες τους. Πώς θα το έκανε αυτό;

Μια Συνεισφορά για τους Απόρους

Ο Παύλος εξασφάλισε τη βοήθεια εκκλησιών μέχρι και από τη μακρινή Μακεδονία, και διευθέτησε να συγκεντρωθεί μια συνεισφορά για λογαριασμό των Χριστιανών της Ιουδαίας, οι οποίοι είχαν πληγεί από τη φτώχεια. Στους Κορινθίους, ο Παύλος έγραψε: «Σύμφωνα με τις εντολές που έδωσα στις εκκλησίες της Γαλατίας, έτσι να κάνετε και εσείς. Κάθε πρώτη ημέρα της εβδομάδας ας βάζει ο καθένας σας στο δικό του σπίτι κάτι στην άκρη ανάλογα με το πόσο ευημερεί».a—1 Κορινθίους 16:1, 2.

Ο Παύλος είχε σκοπό να προωθηθούν γρήγορα αυτά τα χρήματα στους αδελφούς στην Ιερουσαλήμ, αλλά οι Κορίνθιοι αργούσαν να ανταποκριθούν στις οδηγίες του Παύλου. Γιατί; Μήπως τους άφηνε αδιάφορους η δυσχερής θέση των αδελφών τους στην Ιουδαία; Όχι, διότι ο Παύλος ήξερε ότι οι Κορίνθιοι “αφθονούσαν στο καθετί, σε πίστη και λόγο και γνώση και κάθε θέρμη”. (2 Κορινθίους 8:7) Είναι πιθανό να ήταν πολύ απασχολημένοι με την τακτοποίηση άλλων ζωτικών θεμάτων τα οποία είχε θίξει ο Παύλος στην πρώτη του επιστολή προς αυτούς. Αλλά τώρα η κατάσταση στην Ιερουσαλήμ ήταν επιτακτική. Γι’ αυτό, ο Παύλος έθιξε το ζήτημα στη δεύτερη επιστολή του προς τους Κορινθίους.

Κάνει Έκκληση στη Γενναιοδωρία

Κατ’ αρχάς, ο Παύλος μίλησε στους Κορινθίους σχετικά με τους Μακεδόνες, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν με υποδειγματικό τρόπο στην προσπάθεια για αποστολή βοήθειας. «Ενόσω ταλαιπωρούνταν στη διάρκεια μιας μεγάλης δοκιμασίας», έγραψε ο Παύλος, «η αφθονία της χαράς τους και η βαθιά τους φτώχεια έκαναν να αφθονεί ο πλούτος της γενναιοδωρίας τους». Οι Μακεδόνες δεν χρειάζονταν παρακίνηση. Αντίθετα, ο Παύλος είπε ότι «από μόνοι τους μας παρακαλούσαν με πολλές ικεσίες για το προνόμιο του να κάνουν προσφορά με καλοσύνη». Η χαρωπή γενναιοδωρία των Μακεδόνων γίνεται ακόμη πιο αξιοσημείωτη αν σκεφτούμε ότι και οι ίδιοι βρίσκονταν σε “βαθιά φτώχεια”.—2 Κορινθίους 8:2-4.

Με το να επαινέσει τους Μακεδόνες, μήπως προσπαθούσε ο Παύλος να δημιουργήσει ένα πνεύμα ανταγωνισμού από την πλευρά των Κορινθίων; Κάθε άλλο, διότι ο ίδιος γνώριζε ότι δεν ήταν αυτός ο σωστός τρόπος για να δοθεί παρακίνηση. (Γαλάτες 6:4) Επιπρόσθετα, γνώριζε ότι οι Κορίνθιοι δεν χρειαζόταν να αισθανθούν ντροπή προκειμένου να κάνουν το σωστό. Τουναντίον, ήταν πεπεισμένος ότι οι Κορίνθιοι αγαπούσαν αληθινά τους αδελφούς τους στην Ιουδαία και επιθυμούσαν να συνεισφέρουν στην αποστολή βοήθειας. «Ήδη πριν από έναν χρόνο», τους είπε, «εσείς πρωταρχίσατε, όχι μόνο να ενεργείτε, αλλά και να θέλετε να ενεργείτε». (2 Κορινθίους 8:10) Μάλιστα, όσον αφορά κάποιες πλευρές της αποστολής βοήθειας, οι ίδιοι οι Κορίνθιοι ήταν υποδειγματικοί. «Γνωρίζω την προθυμία σας για την οποία καυχιέμαι στους Μακεδόνες σχετικά με εσάς», τους είπε ο Παύλος, προσθέτοντας: «Ο ζήλος σας έχει υποκινήσει την πλειονότητά τους». (2 Κορινθίους 9:2) Τώρα, όμως, οι Κορίνθιοι χρειαζόταν να κάνουν το ζήλο τους και την προθυμία τους πράξη.

Γι’ αυτό, ο Παύλος τούς είπε: «Ο καθένας ας ενεργήσει ακριβώς όπως έχει αποφασίσει στην καρδιά του, όχι απρόθυμα ή αναγκαστικά, γιατί ο Θεός αγαπάει το χαρωπό δότη». (2 Κορινθίους 9:7) Ο σκοπός του Παύλου, λοιπόν, δεν ήταν να πιέσει τους Κορινθίους, γιατί το άτομο που εξαναγκάζεται να δώσει κάτι σίγουρα δεν μπορεί να είναι χαρωπός δότης. Προφανώς, ο Παύλος θεώρησε δεδομένο ότι ήδη υπήρχε το σωστό κίνητρο, ότι ο καθένας είχε ήδη αποφασίσει να δώσει. Εκτός από αυτό, ο Παύλος τούς είπε: «Αν υπάρχει πρώτα η προθυμία, είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη σύμφωνα με ό,τι έχει κανείς, όχι σύμφωνα με ό,τι δεν έχει». (2 Κορινθίους 8:12) Ναι, όταν υπάρχει η προθυμία—όταν κανείς υποκινείται από αγάπη—αυτό που προσφέρει είναι ευπρόσδεκτο στον Θεό, άσχετα με το πόσο μικρό φαίνεται το ποσό.—Παράβαλε Λουκάς 21:1-4.