Οι Ζηλωτές Βιβλιοπώλες Αναλαμβάνουν την Ηγεσία

Η πρώτη έκκληση για αφιερωμένους άντρες και γυναίκες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν σημαντικό μέρος του χρόνου τους σε αυτή την υπηρεσία έγινε τον Απρίλιο του 1881. Επρόκειτο να προσφέρουν σε οικοδεσπότες και επιχειρηματίες ένα μικρό βιβλίο που εξηγούσε Βιβλικές αλήθειες καθώς και μια συνδρομή στη Σκοπιά. Ο αντικειμενικός τους σκοπός ήταν να βρουν εκείνους που πεινούσαν για την αλήθεια και να τους μεταδώσουν διαφώτιση. Για κάποιο διάστημα, προσπαθούσαν να λένε μόνο όσα χρειάζονταν για να εγείρουν το ενδιαφέρον, άφηναν σε κάθε σπίτι ένα πακέτο έντυπα για να τα εξετάσει ο οικοδεσπότης και κατόπιν ξαναπήγαιναν έπειτα από μερικές μέρες. Μερικοί οικοδεσπότες επέστρεφαν τα έντυπα· άλλοι μπορεί να ήθελαν να τα αγοράσουν· συχνά υπήρχαν ευκαιρίες για συζήτηση. Σχετικά με τον αντικειμενικό τους σκοπό, η Σκοπιά ανέφερε: «Δεν είναι η πώληση των πακέτων ούτε η λήψη συνδρομών, αλλά η διάδοση της αλήθειας με το να υποκινήσουμε τους ανθρώπους να διαβάσουν».

Ο αριθμός των ατόμων που συμμετείχαν σε αυτό το ευαγγελιστικό έργο βιβλιοπώλη ήταν σχετικά μικρός. Τα πρώτα 30 χρόνια, τα άτομα που συμμετείχαν σε αυτή την υπηρεσία κυμαίνονταν από λίγα μέχρι και 600 περίπου. Αυτοί οι βιβλιοπώλες ήταν σκαπανείς με την αληθινή έννοια της λέξης, καθώς άνοιγαν καινούριους τομείς. Η Άννα Άντερσεν ήταν μια βιβλιοπώλισσα που εγκαρτέρησε σε αυτή την υπηρεσία επί δεκαετίες, ταξιδεύοντας συνήθως με ποδήλατο, και η ίδια προσωπικά πήγε σχεδόν σε κάθε κωμόπολη της Νορβηγίας μεταδίδοντας τα καλά νέα. Άλλοι βιβλιοπώλες ταξίδεψαν στο εξωτερικό και ήταν οι πρώτοι που μετέδωσαν το άγγελμα σε χώρες όπως η Φινλανδία, το Μπαρμπάντος, το Ελ Σαλβαδόρ, η Γουατεμάλα, η Ονδούρα και η Βιρμανία (σημερινή Μιανμάρ). Υπήρχαν επίσης μερικοί που δεν μπορούσαν να μεταβούν σε άλλες περιοχές, αλλά οι οποίοι υπηρέτησαν ως βιβλιοπώλες ευαγγελιστές στον τόπο όπου κατοικούσαν.

Το έργο που έκαναν οι βιβλιοπώλες ήταν εξαιρετικό. Κάποιος βιβλιοπώλης που υπηρετούσε στη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών έγραψε το 1898 ότι τους 33 προηγούμενους μήνες είχε διανύσει 13.000 χιλιόμετρα με το άλογο και το κάρο του, είχε δώσει μαρτυρία σε 72 κωμοπόλεις, είχε πραγματοποιήσει 18.000 επισκέψεις, είχε διανείμει 4.500 βιβλία, είχε κάνει 125 συνδρομές, είχε μοιράσει 40.000 φυλλάδια και είχε δει 40 άτομα όχι μόνο να δέχονται το άγγελμα αλλά και να αρχίζουν να το μεταδίδουν σε άλλους. Ένα αντρόγυνο που υπηρετούσαν στην Αυστραλία κατάφεραν να δώσουν 20.000 βιβλία σε ενδιαφερόμενα άτομα στη διάρκεια μιας περιόδου δυόμισι μόνο ετών.

Μήπως η διανομή πολυάριθμων εντύπων ήταν η εξαίρεση μάλλον παρά ο κανόνας; Η έκθεση του 1909 δείχνει ότι περίπου 625 βιβλιοπώλες (το σύνολο των εγγεγραμμένων εκείνον τον καιρό) πήραν από την Εταιρία 626.981 βιβλία για να τα διανείμουν στο κοινό (πάνω από χίλια κατά μέσο όρο ο κάθε βιβλιοπώλης), χωρίς να συνυπολογίζεται η μεγάλη ποσότητα εντύπων που μοίρασαν δωρεάν. Συνήθως, επειδή δεν μπορούσαν να μεταφέρουν αρκετά βιβλία από σπίτι σε σπίτι, έπαιρναν παραγγελίες και επέστρεφαν αργότερα για να παραδώσουν τα έντυπα.

Αλλά μερικοί αντέτειναν: «Αυτό δεν είναι κήρυγμα!» Στην πραγματικότητα, όμως, όπως εξήγησε ο αδελφός Ρώσσελ, ήταν κήρυγμα και μάλιστα πολύ αποτελεσματικό. Αντί να ακούν μόνο μια ομιλία, οι άνθρωποι λάβαιναν πολλές ομιλίες σε έντυπη ύλη και έτσι μπορούσαν να τις απολαμβάνουν ξανά και ξανά και επίσης να ελέγχουν το περιεχόμενό τους μέσα από τη δική τους Αγία Γραφή. Επρόκειτο για ευαγγελιστικό έργο που λάβαινε υπόψη το γεγονός ότι η γενική εκπαίδευση είχε δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να διαβάζουν. Το βιβλίο Η Νέα Κτίσις τόνιζε τα εξής: ‘Το γεγονός ότι αυτοί οι ευαγγελιστές εργάζονται με μεθόδους προσαρμοσμένες στις σημερινές συνθήκες αντί να εργάζονται με τις μεθόδους που ταίριαζαν στις συνθήκες του παρελθόντος δεν αποτελεί επιχείρημα εναντίον αυτού του έργου, όπως δεν είναι επιχείρημα και το γεγονός ότι ταξιδεύουν χρησιμοποιώντας μηχανές που κινούνται με ατμό ή με ηλεκτρισμό αντί να ταξιδεύουν με τα πόδια ή με καμήλες. Αυτό το ευαγγελιστικό έργο γίνεται με παρουσίαση της Αλήθειας . . . , του Λόγου του Θεού’.

[Εικόνες στη σελίδα 558]

Οι βιβλιοπώλες ευαγγελιστές διένεμαν βιβλία που εξηγούσαν την Αγία Γραφή

[Εικόνα στη σελίδα 559]

Η Άννα Άντερσεν πήγε σχεδόν σε κάθε κωμόπολη της Νορβηγίας δίνοντας Γραφικά έντυπα